Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 marca 2017r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 marca 2017r. w S.

odwołania C. Ś.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 28 listopada 2016 r. (Nr (...))

w sprawie C. Ś.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala prawo C. Ś. do emerytury od dnia 01 października 2016 r.

Sygn. akt IV U 1010/16

UZASADNIENIE

Decyzją z 28 listopada 2016r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.184 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił C. Ś. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczony nie udowodnił, iż do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnął 15-letni staż pracy w szczególnych warunkach, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Do tej kategorii zatrudnienia organ rentowy nie zaliczył pracy ubezpieczonego w (...) od 21 lutego 1985r. do 30 kwietnia 1992r., gdyż przedłożone świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach zawiera braki formalne, tj. nie powołano się w nim na zarządzenie resortowe oraz nie sprecyzowano, czy pracę na stanowisku mechanika samochodowego ubezpieczony wykonywał w kanałach remontowych.

Odwołanie od w/w decyzji złożył C. Ś. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do emerytury. W uzasadnieniu odwołania wskazał m.in., że do okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach należy doliczyć okres pracy w (...) Sp. z o.o., w której pracował od 16 września 1974r. do 31 sierpnia 1994r., przy czym od 1 maja 1992r. do 31 sierpnia 1994r. przebywał na urlopie bezpłatnym. W okresie tego zatrudnienia wykonywał naprawy pojazdów samochodowych w kanałach, a także pracował na tzw. biteksowni przy zabezpieczaniu spodu podłogi nowych samochodów biteksem oraz profili zamkniętych fluidolem. Prace tego rodzaju zaliczane są do pracy w szczególnych warunkach i powinny być uwzględnione przy ustalaniu prawa do emerytury (odwołanie k.1-4 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.5-7 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony C. Ś. w dniu (...)ukończył 60-ty rok życia. W dniu 28 października 2016r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury (wniosek o emeryturę z 28 października 2016r. k.1-4 akt emerytalnych). Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczony udowodnił staż ubezpieczeniowy w wymiarze 27 lat, 2 miesięcy i 25 dni, z czego okresy składkowe stanowią 27 lat, 2 miesiące i 2 dni. Zdaniem organu rentowego, żaden z tych okresów nie stanowi pracy w warunkach szczególnych. Z uwagi na brak wymaganego ustawą na dzień 1 stycznia 1999r. 15-letniego stażu pracy w szczególnych warunkach, decyzją z 28 listopada 2016r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu przyznania emerytury (decyzja z 28 listopada 2016r. k.32 akt emerytalnych).

C. Ś. w okresie od 1 września 1971r. do 31 sierpnia 1974r. był uczniem (...) Szkoły Zawodowej (...) w S. i jednocześnie pobierał praktyczną naukę zawodu- mechanika samochodowego w Przedsiębiorstwie Państwowym (...) Zakład Nr (...) w W. Stacja Obsługi Samochodów w S. (zaświadczenie z dnia 31 sierpnia 1974r. k. 18 akt emerytalnych, świadectwo ukończenia (...) Szkoły Zawodowej (...) w S. k. 12 akt emerytalnych).

Od dnia 16 września 1974r. ubezpieczony został zatrudniony na stanowisku mechanika samochodowego w Przedsiębiorstwie Państwowym (...) Zakład Nr (...) w W. (od dnia 1 sierpnia 1975r. Przedsiębiorstwo Państwowe (...) w L.)- (umowa o pracę z dnia 16 września 1974 r.- akta osobowe).

Pracę w tym przedsiębiorstwie ubezpieczony kontynuował do 31 sierpnia 1994r., przy czym w okresie od 26 kwietnia 1976r. do 1 maja 1978r. odbywał zasadniczą służbę wojskową. Ubezpieczony przed rozpoczęciem tej służby, jak i po jej ukończeniu zajmował się tą samą pracą.

Od początku zatrudnienia, tj. od 16 września 1974r. do 20 lutego 1985r. ubezpieczony pracował w stacji (...) nr (...) przy ul. (...) – obecnie Starowiejskiej w S.. W tym czasie (odliczając okres odbywania służby wojskowej okres ten wynosi 8 lat, 4 miesiące i 29 dni), stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał naprawy pojazdów samochodowych w kanałach. Na stacji były 3 kanały i na każdy kanał wchodziły 2 samochody. (...) pracowała na dwie zmiany, na jednej zmianie było od 8 do 10 mechaników. (...) świadczyła usługi dla ludności, a także dla zakładów pracy. Ubezpieczony, w ramach napraw samochodów, zajmował się wymianą silników, naprawiał skrzynie biegów oraz hamulce, wymieniał olej, dokonywał również napraw w ramach przeglądów gwarancyjnych. Od 21 lutego 1985r. charakter pracy ubezpieczonego uległ zmianie, choć stanowisko pracy formalnie nie uległo zmianie. Od tej daty ubezpieczony rozpoczął bowiem pracę w nowej stacji obsługi, nr 9, przy ul. (...) w S.. Z uwagi na to, że stacja prowadziła również sprzedaż nowych samochodów – marki S., F. (...), P., Wartburg i Ł., ubezpieczony został przesunięty do pracy polegającej na zabezpieczaniu nowych samochodów przed korozją. Pracował wówczas na dziale zwanym „zero”. W ramach tej pracy ubezpieczony pracował na tzw. biteksowni. Praca ta polegała na zabezpieczaniu spodów płyt podłogowych nowych samochodów biteksem, tj. farbą bitumiczną zmieszaną z benzyną. Przy pomocy pistoletu ubezpieczony nakładał biteks na płyty podłogowe samochodów, które znajdowały się na podnośnikach. Oprócz spodów płyt podłogowych ubezpieczony zabezpieczał również tzw. profile zamknięte, tj. drzwi, progi, spody masek. Profile te zabezpieczane były fluidolem rozrobionym z benzyną. Opisaną pracę ubezpieczony wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy do końca faktycznej pracy w przedsiębiorstwie (...), tj. do 30 kwietnia 1992r., a zatem przez 7 lat, 2 miesiące i 10 dni (licząc od 21 lutego 1985r.).

Od 1 maja 1992r. do 31 sierpnia 1994r. ubezpieczony korzystał z urlopu bezpłatnego w firmie (...) i w okresie tym, tj. od 4 maja 1992r. został zatrudniony w AUTO S. Centrum Usługowo-Handlowym Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w S.. Podmiot ten kontynuował działalność (...), świadcząc usługi na stacji obsługi samochodów przy ul. (...) w S.. W tym czasie ubezpieczony nadal pracował przy konserwacji – zabezpieczaniu nowych samochodów przed korozją (zeznania świadków: A. S. k.20-20v, A. P. k.20v i H. Z. k.20v-21 oraz zeznania ubezpieczonego k.19-20 i k.21 akt sprawy, dokumenty zgromadzone w aktach emerytalnych, w tym świadectwo pracy z 29 sierpnia 1994r. k. 19 akt emerytalnych, świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach z 21 grudnia 1999r. k. 20 akt emerytalnych, kserokopia książeczki wojskowej k. 13-17 akt emerytalnych, świadectwo pracy z 31 grudnia 1996r. k.22 akt emerytalnych, dokumenty zgromadzone w aktach osobowych, w tym angaże płacowe, informacja z 1 sierpnia 1975r. o przekształceniu pracodawcy, decyzja z 2 maja 1978r. o przyjęciu do pracy po odbyciu służby wojskowej, umowa o pracę z 22 maja 1978r., informacja o przeniesieniu do pracy w jednostce ASO Nr 9, informacja o przyznaniu z dniem 21 lutego 1985r. dodatku za pracę w warunkach szkodliwych).

Ubezpieczony nie był członkiem otwartego funduszu emerytalnego (raport z analizy konta k.28 akt emerytalnych).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie C. Ś. podlegało uwzględnieniu.

Zgodnie z art.184 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2016r. poz. 887) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art.32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy, tj. w dniu 1 stycznia 1999r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl przywołanego wyżej art.32 ust.1 i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a zgodnie z art.27 tej samej ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z §4 ust.1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 25 lat mężczyzna), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z §2 ust.1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Rozstrzygnięcie sprawy wymagało zbadania, czy ubezpieczony spełnia na dzień 1 stycznia 1999r. przesłankę 15-letniego okresu pracy w szczególnych warunkach. Poza sporem pozostawało bowiem, że ubezpieczony osiągnął wymagany ustawą wiek oraz spełnił przesłankę ogólnego stażu ubezpieczenia. Ubezpieczony podnosił, że posiada 15-letni okres zatrudnienia w szczególnych warunkach z tytułu zatrudnienia w przedsiębiorstwie (...) w L. w ramach stacja obsługi samochodów w S., pierwotnie przy ul. (...), a następnie T., gdzie wykonywał pracę mechanika pojazdów samochodowych w kanałach, a następnie pracę przy zabezpieczeniu pojazdów przed korozją.

Przeprowadzone przez Sąd postępowanie dowodowe wykazało słuszność stanowiska ubezpieczonego i dało podstawy do ustalenia, że w okresie zatrudnienia w przedsiębiorstwie (...) od 16 września 1974r. do 30 kwietnia 1992r. (od 1 maja 1992r. korzystał bowiem z urlopu bezpłatnego) ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował w szczególnych warunkach, przy czym od 16 września 1974r. do 20 lutego 1985r. praca ta polegała na dokonywaniu napraw pojazdów w kanałach remontowych, a od 21 lutego 1985r. do 30 kwietnia 1992r. na wykonywaniu prac antykorozyjnych samochodów przeznaczonych do sprzedaży poprzez pokrywanie płyt podłogowych oraz boków i progów samochodów środkami antykorozyjnymi – biteksem i fluidolem. Prace tego rodzaju zaliczone są do pracy w szczególnych warunkach o czym stanowi wykaz A odpowiednio dział XIV poz.16 (prace wykonywane w kanałach remontowych przy naprawie pojazdów mechanicznych) i dział IV poz.38 (prace antykorozyjne i termoizolacyjne urządzeń i instalacji technologicznych) załącznika do w/w rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Odnośnie drugiej z przywołanych kategorii zatrudnienia stwierdzić należy, iż niewątpliwie, ubezpieczony zajmował się zabezpieczaniem samochodów przed korozją. Praca ta wiązała się z wykorzystywaniem środków chemicznych rozrobionych z benzyną takich jak farba bitumiczna oraz fluidol. Na fakt wykonywania przez ubezpieczonego pracy mechanika pojazdów samochodowych w kanałach oraz pracy polegającej na wykonywaniu prac antykorozyjnych wskazują dowody z dokumentów zawartych w aktach osobowych ubezpieczonego oraz spójne zeznania w/w świadków - współpracowników ubezpieczonego w rozpatrywanym okresie, a także korespondujące z tymi dowodami logiczne zeznania samego ubezpieczonego.

Datę graniczną zmiany stanowiska pracy ubezpieczonego Sąd ustalił na podstawie zeznań świadków oraz ubezpieczonego jak również dokumentów zgromadzonych w aktach osobowych. Wskazane osoby nie potrafiły podać dokładnej zmiany angażu ubezpieczonego, jednakże konsekwentne wskazywały, iż odbyło się to 1985r. (ubezpieczony sprecyzował, iż było to wiosną 1985r.). Pierwszym dokumentem skierowanym do ubezpieczonego, już jako pracownika stacji przy ul. (...) (tj. jednostka (...) Nr 9 S.), był angaż płacowy z 23 lutego 1985r. przyznający od dnia 21 lutego 1985r. dodatek za pracę w warunkach szkodliwych dla zdrowia, dlatego też 21 lutego 1985r. Sąd przyjął jako pierwszy dzień, w którym ubezpieczony świadczył pracę polegającą na zabezpieczaniu samochodów przed korozją.

Reasumując, uwzględniając okres zatrudnienia ubezpieczonego w przedsiębiorstwie (...) jako czas pracy w szczególnych warunkach, nawet przy odliczeniu okresu odbywania służby wojskowej, ubezpieczony spełnia przesłankę 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

W związku z tym Sąd, na podstawie art.477 ¹⁴§2 kpc, zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że C. Ś. przysługuje prawo do emerytury od 1 października 2016r., tj. od miesiąca wystąpienia przez ubezpieczonego z wnioskiem o emeryturę.