Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 marca 2017r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 marca 2017r. w S.

odwołania J. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 22 września 2016 r. Nr (...)

w sprawie J. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

oddala odwołanie.

Sygn. akt: IV U 865/16 UZASADNIENIE

Decyzją z 22 września 2016r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.184 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił J. K. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczony nie udowodnił, iż do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnął 15-letni staż pracy w szczególnych warunkach, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Organ rentowy podniósł, że udowodniony staż pracy w szczególnych warunkach obejmuje okresy od 1 sierpnia 1985r. do 5 czerwca 1986r., od 6 czerwca 1986r. do 24 września 1987r., od 25 września 1987r. do 31 marca 1988r., od 28 stycznia 1992r. do 3 marca 1992r., od 22 kwietnia 1992r. do 28 maja 1992r. i od 25 lutego 1993r. do 4 kwietnia 1993r. z tytułu zatrudnienia w (...), z wyłączeniem okresów zwolnień lekarskich i urlopów bezpłatnych, co stanowi 2 lata, 11 miesięcy i 22 dni.

Odwołanie od w/w decyzji złożył J. K. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do emerytury. W uzasadnieniu odwołania wskazał, że wbrew twierdzeniom organu rentowego legitymuje się 15-letnim stażem pracy w szczególnych warunkach przebytym do 1998r. Podniósł, że w okresie zatrudnienia w (...) wykonywał prace na stanowisku monter-pakowacz i robotnik transportu w Wydziale Malarni w bezpośrednim sąsiedztwie stanowisk malarzy. Powołał się w tym zakresie na zaświadczenie kierownika D. (...) przedsiębiorstwa (...) z 16 sierpnia 2016r. (na k.11 akt emerytalnych za wnioskiem z 12 września 2016r.) S. malarza zaliczane jest zaś – w myśl przepisów rozporządzenia resortowego - do stanowisk pracy w szczególnych warunkach, uprawniających do wcześniejszego przejścia na emeryturę. Ubezpieczony wyjaśnił ponadto, że w ramach stanowiska montera-pakowacza wykonywał prace polegające na pakowaniu uprzednio pomalowanej konstrukcji, co odbywało się na tej samej hali co malowanie, przy czym pakowanie odbywało się poprzez ściśnięcie taśmą stalową za pomocą cyklopa ręcznego. Ponadto wykonywał również montaż trakcji kolejowych, a także wielokrotnie malował konstrukcje pędzlem. Wszystkie te prace wykonywał na tej samej hali, na której swoje prace wykonywali malarze. Podkreślił, że o zakwalifikowaniu określonej pracy do pracy w szczególnych warunkach nie decyduje nazwa stanowiska pracy, ale charakter i zakres wykonywanych na tym stanowisku obowiązków. Dlatego w jego ocenie spełnia przesłanki do nabycia emerytury w niższym wieku emerytalnym i wnosi o zmianę zaskarżonej decyzji (odwołanie k.1-3 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.4-5 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony J. K. w dniu (...) ukończył 60-ty rok życia. W dniu 12 września 2016r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury (wniosek o emeryturę z 12 września 2016r. k.1 akt emerytalnych). Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczony udowodnił staż ubezpieczeniowy, uzupełniony okresem pracy w gospodarstwie rolnym w wymiarze 25 lat. Ponadto organ rentowy ustalił, że do dnia 1 stycznia 1999r. ubezpieczony osiągnął staż pracy w szczególnych warunkach w wymiarze 2 lata, 11 miesięcy i 22 dni z tytułu zatrudnienia w przedsiębiorstwie (...) w okresach od 1 sierpnia 1985r. do 5 czerwca 1986r., od 6 czerwca 1986r. do 24 września 1987r., od 25 września 1987r. do 31 marca 1988r., od 28 stycznia 1992r. do 3 marca 1992r., od 22 kwietnia 1992r. do 28 maja 1992r. i od 25 lutego 1993r. do 4 kwietnia 1993r. (świadectwa wykonywania prac w szczególnych warunkach z 5 maja 2016r. k.15-16 akt emerytalnych za wcześniejszym wnioskiem z 6 czerwca 2016r.).

Z uwagi na brak wymaganego ustawą stażu pracy w szczególnych warunkach decyzją z 22 września 2016r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu przyznania emerytury (decyzja z 22 września 2016r. k.15 akt emerytalnych za bieżącym wnioskiem z 12 września 2016r.).

Ubezpieczony ukończył (...) Szkołę Zawodową Budowlaną w S. w zawodzie murarz. W dniu 3 września 1974r. uzyskał z Urzędu Miejskiego w S. skierowanie do pracy w Wytwórni (...) w S. celem przyuczenia do zawodu ślusarza (skierowanie do pracy z 3 września 1974r. k.A5 akt osobowych). Uprzednio – w dniu 23 lipca 1974r. ubezpieczony zawarł z wyżej wymienionym przedsiębiorstwem pozostającym jeszcze w budowie umowę o odbyciu wstępnego stażu pracy poczynając od 1 września 1974r. (umowa z 23 lipca 1974r. k.A6 akt osobowych). W wykonaniu powyższej umowy, ubezpieczony został przyjęty do pracy w (...) w Budowie w S. w celu odbycia wstępnego stażu pracy na okres nie krótszy niż 3 miesiące w zawodzie ślusarza (pismo o przyjęciu do pracy z 10 września 1974r. k.B3 akt osobowych). Po upływie wstępnego stażu pracy ubezpieczony kontynuował zatrudnienie w powyższym przedsiębiorstwie, przy czym po zakończeniu etapu budowy przedsiębiorstwa, z dniem 15 października 1975r. został przeniesiony na stanowisko ślusarza w D. Głównego Mechanika (pismo o przeniesieniu do D. Głównego Mechanika z 14 października 1975r. k.B19 akt osobowych). Następnie od 1 sierpnia 1976r. pracodawca powierzył ubezpieczonemu stanowisko malarza budowalnego, w ramach którego ubezpieczony wykonywał prace malarskie w pomieszczeniach np. malował lamperie (wniosek o przeszeregowanie z 20 lipca 1976r. k.21B akt osobowych). Na stanowisku tym pracował do 30 września 1976r., a od 1 października 1976r. pracodawca powierzył ubezpieczonemu stanowisko murarza w D. Głównego Mechanika (pismo z 20 września 1976r. k.23B akt osobowych). W okresie pracy na tym stanowisku – od 26 kwietnia 1977r. ubezpieczony został powołany do odbycia zasadniczej służby wojskowej (karta obiegowa zwolnienia z pracy z 15 kwietnia 1977r. w związku z powołaniem do odbycia służby wojskowej k.25B akt osobowych). Po odbyciu służby wojskowej, w dniu 12 maja 1979r. ubezpieczony powrócił do pracy w przedsiębiorstwie (...) w S., przy czym pracodawca powierzył mu stanowisko ślusarza na wydziale produkcji, w ramach którego wykonywał ogólne roboty ślusarskie (pismo pracodawcy z 10 maja 1979r. k.27B akt osobowych, zeznania ubezpieczonego k.30 i k.17v akt sprawy).

Od 1 sierpnia 1980r. ubezpieczony został skierowany przez pracodawcę do brygady montażowej przeznaczonej do montowania konstrukcji słupów energetycznych (karta służbowa z 31 lipca 1980r. k.30B akt osobowych). W związku z powyższym od w/w daty ,tj. od 1 sierpnia 1980r. pracodawca powierzył ubezpieczonemu stanowisko montera konstrukcji stalowych, na którym ubezpieczony pracował do 31 lipca 1985r., a zatem przez 5 lat, przy czym od 15 maja 1981r. ubezpieczony pełnił dodatkowo funkcję brygadzisty w w/w brygadzie monterów konstrukcji stalowych (pismo z 1 sierpnia 1980r. o powierzeniu ubezpieczonemu stanowiska montera konstrukcji stalowych k.31B akt osobowych i pismo z 20 maja 1981r. o powierzeniu ubezpieczonemu obowiązków brygadzisty k.36B akt osobowych). Na stanowisku montera konstrukcji stalowych ubezpieczony montował poprzez skręcanie kluczami uprzednio zespawane i ocynkowane oraz pomalowane, konstrukcje w postaci słupów energetycznych, trakcji kolejowych, krat pomostowych. Doraźnie, jeżeli nie było pracy przy montowaniu ubezpieczony był kierowany do pomocy malarzom przy malowaniu konstrukcji minią i farbą chlorokauczukową (zeznania ubezpieczonego k.30 i k.17v akt sprawy).

Następnie, od 1 sierpnia 1985r. pracodawca powierzył ubezpieczonemu stanowisko robotnika transportowego w brygadzie malarzy, na którym to stanowisku ubezpieczony pracował do 31 marca 1988r. (pismo z 9 sierpnia 1985r. o powierzeniu ubezpieczonemu stanowiska robotnika transportu w brygadzie malarzy k.52B akt osobowych). W okresie pracy na tym stanowisku ubezpieczony był operatorem suwnicy sterowanej z kabiny, za pomocą której zdejmował z wózka konstrukcje stalowe przeznaczone do malowania i przenosił je na stanowiska pracy malarzy, ponadto w okresie od 6 czerwca 1986r. do 24 września 1987r. w ramach pracy na budowie eksportowej ubezpieczony pracował jako monter konstrukcji metalowych na wysokości (umowa o pracę na budowie w RFN z 6 czerwca 1986r. zawarta na czas do 20 grudnia 1986r. oraz aneksy przedłużające okres pracy za granicą do 24 września 1987r. k.55B-59B akt osobowych). W/w okres pracy ubezpieczonego na stanowisku robotnika transportowego w brygadzie malarzy od 1 sierpnia 1985r. do 31 marca 1988r. został uznany przez pracodawcę za pracę wykonywaną w szczególnych warunkach, podobnie jako przypadająca w tym okresie praca za granicą przy montażu konstrukcji metalowych na wysokości – od 6 czerwca 1986r. do 24 września 1987r. (świadectwa wykonywania prac w szczególnych warunkach 5 maja 2016r. k.15-16 akt emerytalnych za wnioskiem z 6 czerwca 2016r.). Łącznie okres ten wynosi 2 lata i 8 miesięcy i został uwzględniony również przez organ rentowy do stażu pracy w szczególnych warunkach (vide: zaskarżona decyzja k.15 akt emerytalnych).

W dalszej kolejności, od 1 kwietnia 1988r. pracodawca powierzył ubezpieczonemu stanowisko montera-pakowacza na Wydziale Malarni i jednocześnie stanowisko brygadzisty w brygadzie monterów-pakowaczy (pisma z 8 kwietnia 1988r. i 11 kwietnia 1988r. o powierzeniu stanowiska montera-pakowacza oraz obowiązków brygadzisty k.66B-67B akt osobowych). W chwili objęcia przez ubezpieczonego obowiązków montera-pakowacza i brygadzisty brygada monterów-pakowaczy liczyła 8 osób plus ubezpieczony (notatka służbowa z 5 kwietnia 1988r. k.65B akt osobowych), z czasem liczba monterów-pakowaczy wzrosła do około 12 osób. Brygada monterów-pakowaczy pracowała w sąsiedztwie stanowisk malarzy na Wydziale Malarni i jej zadaniem było pakowanie konstrukcji stalowych (mostów, słupów trakcyjnych, konstrukcji do montażu hal, wiat i innych). Ubezpieczony był tzw. brygadzistą pracującym. Pakowanie konstrukcji stalowych było ostatnim etapem prac z konstrukcjami stalowymi produkowanymi przez przedsiębiorstwo (...) przed przekazaniem ich do magazynu. Uprzednio zespawane na wydziale produkcyjnym, ocynkowane na Wydziale Ocynkowni i pomalowane na Wydziale Malarni konstrukcje były pakowane przez monterów-pakowaczy w ten sposób, że złożone wg zamówienia konstrukcje przełożone drewnianymi zakładkami były zaciskane (spinane) taśmą zaciskającą przy pomocy tzw. ręcznego cyklopa, a następnie przenoszone za pomocą suwnic marki D., a zatem sterowanych przez pracownika z poziomu zero (bez kabiny), przenoszone były na wagony, które siłą rąk wypychane były do magazynu. Ubezpieczony jako brygadzista pracujący wykonywał wszystkie w/w prace ,tj. pakował konstrukcje oraz za pomocą suwnicy D. przenosił spakowane konstrukcje na wózek widłowy. W brygadzie monterów-pakowaczy nie było rozdziału poszczególnych czynności obejmujących pakowanie na konkretnych pracowników i wszyscy monterzy-pakowacze wykonywali wszystkie czynności. Okresowo, gdy było mniej pakowania, monterzy-pakowacze byli kierowani do pomocy malarzom przy malowaniu konstrukcji stalowych minią lub farbą chlorokauczukową, ponadto jeżeli monter-pakowacz podczas pakowania konstrukcji zauważył niedociągnięcia przy malowaniu np. na krawędziach konstrukcji ręcznie robił tzw. wprawki ,tj. uzupełniał „niedoróbki” malarskie. Ubezpieczony jako brygadzista oprócz opisanej pracy nadzorował pracę członków brygady monterów-pakowaczy ,tj. sposób pakowania konstrukcji, a ponadto po spakowaniu konstrukcji wykonywał tzw. cechowanie konstrukcji ,tj. oznaczał na opakowaniu rodzaj konstrukcji. Ubezpieczony posiadał również uprawnienia do samokontroli ,tj. samodzielnie kontrolował własną pracę (karta zadań pracownika z 11 marca 1997r. k. (...) akt osobowych). Na stanowisku montera-pakowacza i brygadzisty brygady monterów-pakowaczy ubezpieczony pracował do 31 grudnia 1998r., jak również po tej dacie (zeznania świadków: B. H. k.19v-20 akt sprawy, W. C. k.20-20v akt sprawy, A. W. k.28v-30 akt sprawy oraz zeznania ubezpieczonego k.30-30v i k.17v-19 akt sprawy).

W okresie pracy na stanowisku monetra-pakowacza ubezpieczony trzykrotnie wyjeżdżał do pracy za granicą – do K. od 28 stycznia 1992r. do 3 marca 1992r. (umowa wyjazdowa z 24 stycznia 1992r. k.91B akt osobowych), co stanowi 1 miesiąc i 3 dni, następnie do RFN od 22 kwietnia 1992r. do 28 maja 1992r. (umowa wyjazdowa z 17 kwietnia 1992r. i karta przekazania pracownika k.95-96B akt osobowych), co stanowi 1 miesiąc i 7 dni oraz ponownie do RFN od 25 lutego 1993r. do 4 kwietnia 1993r. (umowa wyjazdowa z 12 lutego 1993r., aneks do umowy i karta przekazania pracownika k.103-105B akt osobowych), co stanowi 1 miesiąc i 8 dni. W czasie tych trzech wyjazdów za granicę ubezpieczony wykonywał pracę polegającą na montażu konstrukcji metalowych na wysokości, która uznana została przez pracodawcę za pracę wykonywaną w szczególnych warunkach, co dokumentuje świadectwo wykonywania praca w szczególnych warunkach z 5 maja 2016r. (na k.15 akt emerytalnych za wnioskiem z 6 czerwca 2016r.). Okresy te uwzględnione zostały również przez organ rentowy do stażu pracy w szczególnych warunkach (vide: zaskarżona decyzja k.15 akt emerytalnych).

W okresie zatrudnienia na ostatnim z rozpatrywanych stanowisk montera -pakowacza - od 24 maja 1990r. do 31 października 1990r., a zatem przez 5 miesięcy i 8 dni ubezpieczony przebywał na urlopie bezpłatnym w związku z budową domu (zaakceptowane przez pracodawcę podanie ubezpieczonego o udzielenie urlopu bezpłatnego k.77B akt osobowych oraz karty zwolnienia z pracy w związku z urlopem bezpłatnym i ponownego przyjęcia do pracy po tym urlopie od 1 listopada 1990r. k.78 i 81B akt osobowych).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie J. K. podlegało oddaleniu.

Zgodnie z art.184 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2015r., poz.748 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art.32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy ,tj. w dniu 1 stycznia 1999r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl przywołanego wyżej art.32 ust.1 i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art.27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z §4 ust.1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 25 lat mężczyzna), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z §2 ust.1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymagało zbadania, czy ubezpieczony spełnia przesłankę wymaganego okresu pracy w szczególnych warunkach. Poza sporem pozostawało bowiem, że ubezpieczony osiągnął wymagany ustawą wiek, spełnił przesłankę ogólnego stażu ubezpieczenia oraz jako członek otwartego funduszu emerytalnego złożył wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym na dochody państwa (wniosek o emeryturę z 12 września 2016r. k.2 akt emerytalnych). W odniesieniu do stażu pracy w szczególnych warunkach ubezpieczony podnosił w odwołaniu, że wbrew stanowisku organu rentowego posiada 15-letni okres zatrudnienia w szczególnych warunkach, gdyż do stażu pracy w takich warunkach należy zaliczyć okres jego zatrudnienia w przedsiębiorstwie (...) w S. przebyty do 31 grudnia 1998r., kiedy to pracował na stanowiskach monter-pakowacz i robotnik transportu w Wydziale Malarni w bezpośrednim sąsiedztwie stanowisk malarzy i kiedy to obok czynności montażu trakcji kolejowych oraz pakowania konstrukcji stalowych sam niejednokrotnie malował konstrukcje pędzlem (odwołanie k.1-2 akt sprawy). W toku rozprawy – w wyjaśnieniach, a następnie w zeznaniach ubezpieczony podtrzymywał powyższe twierdzenia wskazując, że obok czynności montażu i pakowania konstrukcji w sąsiedztwie stanowisk malarzy na Wydziale Malarni niejednokrotnie sam malował konstrukcje stalowe, ponadto obsługiwał suwnice, a jako brygadzista brygady monterów-pakowaczy nadzorował ich prace, przez co sprawował kontrolę jakości oraz dozór inżynieryjno-techniczny w zakresie w/w prac. Przeprowadzone przez Sąd postępowanie dowodowe z dokumentów zgromadzonych w aktach organu rentowego, w aktach osobowych ubezpieczonego z okresu zatrudnienia w przedsiębiorstwie (...), które to przedsiębiorstwo było i nadal jest jedynym pracodawcą ubezpieczonego poczynając od września 1974r., a także z zeznań świadków oraz samego ubezpieczonego dało podstawy do ustalenia, że w okresie zatrudnienia w powyższym przedsiębiorstwie licząc od początku zatrudnienia do 31 grudnia 1998r. ubezpieczony wykonywał różnego rodzaju czynności, z których część odpowiada rodzajowo pracy w szczególnych warunkach skatalogowanej w wykazie A załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Niemiej jednak z uwagi na to, że warunkiem zaliczenia określonej pracy do pracy w szczególnych warunkach uzasadniającej skorzystanie z prawa do emerytury w niższym niż powszechny wieku emerytalnym jest to, aby dana praca była wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy (§2 ust.1 rozporządzenia), Sąd mając na uwadze wyniki postępowania dowodowego stwierdził, że brak jest podstaw do ustalenia, że ubezpieczony wykonywał określoną pracę w szczególnych warunkach w rozumieniu powyższego rozporządzenia w okresach dłuższych niż określił to jego pracodawca w wystawionych w dniu 5 maja 2016r. świadectwach wykonywania prac w szczególnych warunkach (świadectwa na k.15-16 akt emerytalnych za wnioskiem z 6 czerwca 2016r.). Przedmiotowe świadectwa zaświadczają, że ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze wykonywał pracę w szczególnych warunkach w okresie od 1 sierpnia 1985r. do 31 marca 1988r., tj. w okresie pracy na stanowisku robotnika transportowego w brygadzie malarzy, co odpowiada pracy, o której mowa wykazie A dział III poz.67 załącznika do w/w rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r., a ponadto w okresach pracy na budowach eksportowych trwających od 6 czerwca 1986r. do 24 września 1987r. (okres przypadający na czas powierzenia w kraju stanowiska robotnika transportowego) oraz od 28 stycznia 1992r. do 3 marca 1992r., od 22 kwietnia 1992r. do 28 maja 1992r. oraz od 25 lutego 1993r. do 4 kwietnia 1993r. (okres przypadający na czas powierzenia w kraju stanowiska montera-pakowacza od 1 kwietnia 1988r.), kiedy to ubezpieczony wykonywał pracę polegającą na montażu konstrukcji metalowych na wysokości, co odpowiada pracy, o której mowa wykazie A dział V poz.5 załącznika do w/w rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. Suma w/w okresów stanowi 2 lata, 11 miesięcy i 18 dni (vide: ustalenia faktyczne). Przeprowadzone w sprawie dowody, wbrew twierdzeniom ubezpieczonego, nie dały podstaw do ustalenia, że okresy pracy ubezpieczonego w szczególnych warunkach były dłuższe niż wykazane przez pracodawcę i uwzględnione przez organ rentowy. W ocenie Sądu pracodawca ubezpieczonego nieprzypadkowo nie wykazał innych okresów pracy ubezpieczonego jako pracy w szczególnych warunkach, gdyż w określonych przedziałach czasowych, o których jeszcze niżej, ubezpieczony albo w ogóle nie wykonywał prac skatalogowanych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r., albo spośród kilku rodzajów czynności wykonywanych przez ubezpieczonego w danym okresie pracy, tylko niektóre odpowiadały pracom uznanym za prace wykonywane w szczególnych warunkach i wobec tego, że prace te nie były wykonywane stale i w pełnym wymiarze czasu, gdyż obok nich ubezpieczony wykonywał również inne czynności, niezaliczone do prac w szczególnych warunkach, okresy tej pracy nie mogą być uznane za prace wykonywane w szczególnych warunkach uprawniające do przejścia na emeryturę w niższym wieku emerytalnym. Podkreślić w tym miejscu jeszcze należy, że fakt wykonywania pracy w bliskim sąsiedztwie stanowisk pracy – tu: malarzy konstrukcji stalowych na Wydziale Malarni, których pracę zaliczyć należy do pracy, o której mowa w wykazie A dziale III poz.72, nie stanowi sam w sobie podstawy do zaliczenia do pracy w szczególnych innego rodzaju prac, które nie znajdują się w katalogu prac wykonywanych w szczególnych warunkach. Katalog prac w szczególnych warunkach zawarty w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. jest bowiem katalogiem zamkniętym i nie może być rozszerzany na zasadzie zaliczania do pracy w szczególnych warunkach innych prac wykonywanych w sąsiedztwie stanowisk, na których praca jest wykonywana w szczególnych warunkach.

Odnosząc się do rodzaju prac wykonywanych przez ubezpieczonego w poszczególnych okresach zatrudnienia w przedsiębiorstwie (...) w S. przed 1 stycznia 1999r. wskazać należy, że okresem pracy, w którym ubezpieczony nie wykonywał pracy w szczególnych warunkach jest okres od początku zatrudnienia ,tj. od 1 września 1974r. do 31 lipca 1980r. Na przestrzeni tego okresu – jak wynika z przedstawionych wyżej ustaleń Sądu – ubezpieczony wykonywał ogólne prace ślusarskie na stanowisku ślusarza - poczynając od wstępnego stażu pracy, a następnie ogólnobudowlane prace malarskie i murarskie w Dziale Głównego Mechanika, a następnie po odbyciu zasadniczej służby wojskowej, od 12 maja 1979r. do 31 lipca 1980r. ponownie pracował na stanowisku ślusarza, tyle, że odbywało się to już na wydziale produkcyjnym. W odniesieniu do dalszego okresu zatrudnienia ubezpieczonego, w którym od 1 sierpnia 1980r. do 31 lipca 1985r. pracował on na stanowisku montera konstrukcji stalowych, a od 1 kwietnia 1988r. do 31 grudnia 1998r. na stanowisku montera-pakowacza wskazać należy, że przeprowadzane w sprawie dowody z zeznań świadków oraz samego ubezpieczonego dały podstawy do ustalenia, że we wskazanych okresach ubezpieczony wykonywał określone czynności odpowiadające pracom w szczególnych warunkach, ale czynności te wykonywał obok innego rodzaju czynności, które nie są zaliczane do pracy w szczególnych warunkach, przez co niespełniony zostaje warunek, aby prace z katalogu prac w szczególnych warunkach były wykonywane stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Chodzi to u czynność malowania konstrukcji stalowych minią albo farbą chlorokauczukową, którą to czynność ubezpieczony wykonywał doraźnie - w razie potrzeby pomocy pracownikom zatrudnionym na stanowiskach malarzy. Nie ulega jednak wątpliwości, że prace polegające na malowaniu konstrukcji stalowych, choć eksponowane przez ubezpieczonego, stanowiły uboczne zajęcie dla ubezpieczonego, zatrudnionego w w/w okresach na stanowisku odpowiednio montera konstrukcji stalowych (przy skręcaniu konstrukcji stalowych) oraz montera-pakowacza (przy pakowaniu za pomocą tzw. cyklopa ręcznego zespawanych, ocynkowanych i pomalowanych konstrukcji stalowych). W ocenie Sądu nie może być wątpliwości, że określenie stanowiska pracy ubezpieczonego jako monter, a później – od 1 kwietnia 1988r. jako monter-pakowacz nie było przypadkowe. Sposób prowadzenia akt osobowych ubezpieczonego pokazuje na dużą skrupulatność pracodawcy ubezpieczonego w prowadzeniu dokumentacji osobowej, dlatego nie ma podstaw do przyjęcia, że z powodu niedopatrzenia pracodawcy stanowisko pracy ubezpieczonego (od 1 kwietnia 1988r.) było określane jako monter-pakowacz, a nie jako malarz. Ponadto zarówno z zeznań świadków powołanych przez ubezpieczonego, jak i z zeznań samego ubezpieczonego wynika bezspornie, że na Wydziale Malarni pracowały zarówno brygady malarzy, jak i brygady monterów-pakowaczy i zakres obowiązków poszczególnych brygad był inny, choć istniała między nimi współpraca wyrażająca się m.in. w okresowej pomocy malarzom ze strony monterów-pakowaczy w malowaniu konstrukcji stalowych, czy też wykonywanie tzw. „wprawek” ,tj. zamalowywanie zauważonych podczas pakowania „niedoróbek” malarskich. Główny jednak trzon prac wykonywanych przez ubezpieczonego na stanowisku montera-pakowacza ,tj. pakowanie konstrukcji stalowych nie stanowi pracy w szczególnych warunkach w rozumieniu załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. Dla pełnego obrazu wskazać jeszcze należy, że wśród czynności ubezpieczonego wykonywanych w okresie pracy na stanowisku montera-pakowacza znajdowała się również czynność w postaci obsługi suwnicy typu D., za pomocą której zapakowane konstrukcje stalowe były przenoszone na wagon, którym następnie transportowane były do magazynu. (...) suwnic zaliczana jest do pracy w szczególnych warunkach, o czym stanowi załącznika do rozporządzenia z 7 lutego 1983r. w wykazie A dziale III poz.86, przy czym jak wskazano wyżej obsługa suwnic była jedną z kilku czynności wykonywanych przez ubezpieczonego w procesie pakowania konstrukcji stalowych, a zatem nie była przez niego wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Odnosząc się jeszcze do kwestii pełnienia przez ubezpieczonego funkcji brygadzisty brygady monterów- pakowaczy wskazać należy, że faktu tego nie można wyprowadzać wniosku, że ubezpieczony wykonywał prace, o których mowa w załączniku do w/w rozporządzenia wykazie A dziale XIV poz.24. W ocenie Sądu sprawowanie dozoru inżynieryjno-technicznego na wydziałach zabezpieczeń antykorozyjnych, a zatem na Wydziale Ocynkowni i (...) należały do osób zatrudnionych na stanowiskach mistrzów w tych wydziałach i dalej do kierownika ds. zabezpieczeń antykorozyjnych, na których to stanowiskach w różnych okresach pracował świadek A. W. (zeznania na k.28v- 30 akt sprawy). Ubezpieczony jako brygadzista brygady monterów-pakowaczy sprawował ogólny nadzór nad pracą członków brygady, rozdzielał prace i rozliczał z ich wykonania, ale jako tzw. brygadzista pracujący przede wszystkim wykonywał takie same prace jako inni członkowie brygady. Nie można również zgodzić się z tym, aby ubezpieczony sprawował kontrolę jakości. Ubezpieczony posiadający uprawnienia do tzw. samokontroli odpowiadał za sposób pakowania konstrukcji i jej właściwego oznaczenia (tzw. cechowanie), ale finalny produkt w postaci konstrukcji stalowej były efektem pracy m.in. spawaczy, monterów, pracowników ocynkowni, malarzy nie wymieniając w tym miejscu szeregu innych pracowników, bez których produkcja nie mogłaby funkcjonować. Każdy etap produkcji wymagał nadzoru i kontroli ze strony powołanych do tego pracowników, w tym wyspecjalizowanej służby kontroli jakości, która - jak wskazał ubezpieczony – była w przedsiębiorstwie powołana.

Reasumując uznać należało, że poza okresami ujętymi w świadectwach wykonywania prac w szczególnych warunkach z 5 maja 2016r., ubezpieczony nie legitymuje się innymi okresami wykonywania prac w szczególnych warunkach stale i w pełnym wymiarze czasu pracy i w związku z tym niespełniona pozostaje przesłanka co najmniej 15-letniego stażu pracy w szczególnych warunkach, wymagana do nabycia emerytury na podstawie art.184 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Mając na uwadze powyższe okoliczności na podstawie art.477 ¹⁴§1 kpc Sąd oddalił odwołanie ubezpieczonego.