Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 lutego 2017 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

Wydział IX Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący : SSO Barbara Kużdrzał- Kiermaszek

Sędziowie: SSO Mariola Łącka /spr/

del SSR Renata Stańczak

Protokolant: st. sekretarz sądowy Dagmara Mazurkiewicz

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 23 lutego 2017r. w Rybniku

sprawy K. W. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o zasiłek chorobowy

na skutek apelacji ubezpieczonego K. W. (1)

od wyroku Sądu Rejonowego w Rybniku V Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

z dnia 30 września 2016 r. sygn. akt V U 36/15

oddala apelację

Sędzia: Przewodniczący: Sędzia:

del SSR Renata Stańczak SSO Barbara Kużdrzał- Kiermaszek SSO Mariola Łącka

Sygn. akt IX Ua 39/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 29 lipca 2013 r., znak (...), nr sprawy (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu K. W. (1) prawa do zasiłku chorobowego za okres od 30 kwietnia do 31 lipca 2013 r. W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że ubezpieczony podlegał ubezpieczeniu chorobowemu w okresie od 1 lutego do 30 kwietnia 2013 r. i w czasie trwania ubezpieczenia nie nabył prawa do zasiłku chorobowego z uwagi na brak upływu 90-dniowego okresu wyczekiwania.

Decyzją z dnia 12 sierpnia 2013 r., znak (...), nr sprawy (...), organ rentowy stwierdził brak prawa ubezpieczonego do zasiłku chorobowego za okres od 1 do 14 sierpnia 2013 r.

Decyzją z dnia 2 września 2013 r., znak (...), nr sprawy (...), organ rentowy stwierdził brak prawa ubezpieczonego do zasiłku chorobowego za okres od 15 do 28 sierpnia 2013 r.

Decyzją z dnia 26 listopada 2013 r., znak (...), nr sprawy (...), organ rentowy stwierdził brak prawa ubezpieczonego do zasiłku chorobowego za okres od 29 sierpnia do 28 października 2013 r.

Wydając trzy ostatnie decyzje organ rentowy powołał się na uzasadnienie decyzji
z dnia 29 lipca 2013 r.

W odwołaniu ubezpieczony wniósł o zmianę decyzji i przyznanie prawa do zasiłku chorobowego za ww. okresy wraz z odsetkami, wskazując ostatecznie, że odwołuje się od wskazanych powyżej decyzji z 29 lipca 2013 r., 12 sierpnia 2013 r., 2 września 2013 r.
i 26 listopada 2013 r. Wskazał, że w okresie od 8 września 1975 r. do 31 grudnia 2012 r. był zatrudniony w PKP i (...) na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. Po likwidacji z dniem 31 grudnia 2012 r. (...) Zakładu (...) został zatrudniony przez (...) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w W. na okres od 1 stycznia 2013 r. do 30 kwietnia 2013 r.
W tym okresie odprowadzane były składki na ubezpieczenie chorobowe.

W odpowiedzi na odwołania organ rentowy podtrzymał stanowisko wyrażone w decyzjach i wniósł o oddalenie odwołania od decyzji dnia 26 listopada 2013 r., a także odrzucenie odwołań od decyzji z dnia 29 lipca, 12 sierpnia oraz 2 września 2013 r. jako wniesionych po terminie. Jednocześnie, organ rentowy przyznał, że nie ma dowodów doręczenia tych decyzji.

Ubezpieczony kwestionował okoliczność doręczenia decyzji z dnia 29 lipca, 12 sierpnia oraz 2 września 2013 r.

Sąd Rejonowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Rybniku wyrokiem z dnia 30.09.2016r. sygn. akt V U 36/15 oddalił odwołanie od zaskarżonych decyzji zaś żądanie zapłaty odsetek za okresy objęte zaskarżonymi decyzjami przekazał do rozpoznania organowi rentowemu.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. zawierała z ubezpieczonym K. W. (1) comiesięczne umowy
o świadczenie usług na łączny okres od 1 stycznia do 30 kwietnia 2013 r. Zgodnie z umową
z wynagrodzenia ubezpieczonego miały być potrącane składki na ubezpieczenie emerytalne, rentowe i zdrowotne oraz zaliczka na podatek dochodowy. Jednocześnie ubezpieczony zgłaszał chęć objęcia dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym.

Ubezpieczony otrzymał zaświadczenia lekarskie o niezdolności do pracy na łączny okres od 30 kwietnia do 28 października 2013 r. Niezdolność do pracy miała charakter ciągły.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. ustalił, iż ubezpieczony podlegał dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu w okresie od 1 lutego do 30 kwietnia 2013 r. z tytułu wykonywania umowy zlecenie. Ubezpieczony posiadał poprzedni okres ubezpieczeniowy od 10 listopada 1978 r. do 31 grudnia 2012 r.

Początkowo, w dniu 1 lutego 2013 r. ubezpieczony został zgłoszony do ubezpieczeń bez zgłoszenia do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego. W dniu 25 kwietnia 2013 r. płatnik składek złożył korektę i zgłosił ubezpieczonego do ubezpieczenia chorobowego z datą powstania obowiązku ubezpieczenia na dzień 1 lutego 2013 r. Następnie, w dniu 21 sierpnia 2013 r. złożył kolejną korektę zgłaszając ubezpieczonego do ubezpieczenia chorobowego począwszy od dnia 1 stycznia 2013 r.

W dniu 1 lipca 2013 r. ubezpieczony przelał na rachunek nr (...) prowadzony przez (...) S.A. O/R K. kwotę 134,75 zł tytułem składki za ubezpieczenie za styczeń. Organ rentowy nie zaksięgował tej kwoty, bowiem ww. rachunek nie jest jego rachunkiem.

Powyższy stan faktyczny Sąd I instancji ustalił w oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w postaci ww. dokumentów, których prawdziwości strony nie kwestionowały, a także w oparciu o dowód z przesłuchania stron ograniczony do przesłuchania ubezpieczonego, które wraz z dowodami z dokumentów tworzą spójny i logiczny obraz przedstawiający stan faktyczny sprawy.

W oparciu o tak ustalony stan faktyczny Sąd Rejonowy uznał, że odwołanie od decyzji z 29 lipca 2013 r., 12 sierpnia 2013 r., 2 września 2013 r. i 26 listopada 2013 r. nie może zostać uwzględnione.

Za niezasadny uznał wniosek organu rentowego o odrzucenie odwołań od decyzji z dnia 29 lipca, 12 sierpnia oraz 2 września 2013 r., gdyż zgodnie z art. 477 ⁹ k.p.c. odwołania od decyzji organów rentowych wnosi się na piśmie do organu, który wydał decyzję, lub do protokołu sporządzonego przez ten organ, w terminie miesiąca od doręczenia odpisu decyzji (§ 1) , a przy czym należy mieć na uwadze, że na podstawie art. 71a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 j.t. ze zm.) organ rentowy może przesyłać pisma i decyzje listem zwykłym.

Organ rentowy w żaden sposób nie wykazał w jakich datach doręczył ubezpieczonemu ww. decyzje, jednocześnie w trakcie przesłuchania sam ubezpieczony zaprzeczył, by otrzymał jakiekolwiek inne decyzje prócz tej z dnia 25 listopada 2013 r. Tym samym, w sprawie nie ziściły się przesłanki uzasadniające odrzucenie odwołań ubezpieczonego od decyzji dnia 29 lipca, 12 sierpnia oraz 2 września 2013 r., które podlegały merytorycznemu rozpoznaniu.

Sąd I instancji podniósł, że zgodnie z przepisem art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2010 r. Nr 77, poz. 512 j.t. ze zm.) ubezpieczony nabywa prawo do zasiłku chorobowego po upływie 90 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego – jeżeli jest ubezpieczony dobrowolnie.

Nadto, zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 j.t. ze zm.) objęcie dobrowolnie ubezpieczeniami emerytalnym, rentowymi i chorobowym następuje od dnia wskazanego we wniosku o objęcie tymi ubezpieczeniami, nie wcześniej jednak niż od dnia, w którym wniosek został zgłoszony, z zastrzeżeniem ust. 1a. Treść ust. 1a wskazuje, iż objęcie dobrowolnie ubezpieczeniem chorobowym następuje od dnia wskazanego we wniosku tylko wówczas, gdy zgłoszenie do ubezpieczeń emerytalnego i rentowych zostanie dokonane w terminie określonym w art. 36 ust. 4, tj. w terminie 7 dni od daty powstania obowiązku ubezpieczenia.

Sąd Rejonowy wskazał, że nie jest możliwe objęcie dobrowolnym ubezpieczeniem, w tym także chorobowym, od wcześniejszej daty, niż data, w której wniosek został zgłoszony (zob. uzasadnienie wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 14 maja 2014 r., III AUa 1100/13, LEX nr 1477034).

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy Sąd I instancji przyjął, że mimo

wyrażenia przez ubezpieczonego w chwili zawarcia ww. umów o świadczenie usług gotowości objęcia dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym już od dnia 1 stycznia 2013 r., objęcie tym ubezpieczeniem nastąpiło dopiero w dniu 1 lutego 2013 r. Dopiero tego dnia bowiem płatnik składek zgłosił ubezpieczonego do ubezpieczeń społecznych, przy czym podkreślić należy, że zgłoszenie z tym dniem do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego miało miejsce na skutek dokonanej w dniu 25 kwietnia 2013 r. korekty. Jednocześnie kolejna korekta zgłoszenia z dnia 21 sierpnia 2013 r. pozostaje bezskuteczna, gdyż dążyła do objęcia ubezpieczeniem za okres sprzed dokonania pierwotnego zgłoszenia do ubezpieczeń z naruszeniem 7-dniowego terminu, o którym stanowią art. 14 ust. 1a oraz art. 34 ust. 4 ustawy systemowej. W konsekwencji, w chwili zachorowania w dniu 30 kwietnia 2013 r. w stosunku do ubezpieczonego nie upłynął jeszcze – bez winy ubezpieczonego - 90-dniowy okres wyczekiwania uprawniający do zasiłku chorobowego.

Z tych względów Sąd Rejonowy na mocy art.477 ¹⁴ par.1 kpc oddalił odwołanie.

Żądanie o zapłatę odsetek jako dotychczas nierozpoznane przez organ rentowy przekazał do rozpoznania Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. zgodnie z dyspozycją art. 477 ¹⁰ § 2 k.p.c.

Apelację od powyższego wyroku złożył ubezpieczony skarżąc wyrok w całości.

Wniósł o jego zmianę i przyznanie prawa do wypłaty zasiłku chorobowego za okres od 30.04.2013r. do 28.10.2013r. wraz z należnymi odsetkami.

Nie sformułował zarzutów wobec zaskarżonego orzeczenia.

W uzasadnieniu apelacji skarżący zarzucił, że w uzasadnieniu wyroku z dnia 30.09.2016r. Sąd Rejonowy wskazał, że organ rentowy w żaden sposób nie udowodnił , że doręczył mu decyzje z dnia 29.07.2013r., 12.08.2013r., 02.09.2013r. i on jako ubezpieczony nie ponosi winy za zaistniałą sytuację.

Rozpoznając apelację Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja ubezpieczonego nie zasługuje na uwzględnienie.

Przede wszystkim podnieść należy, że Sąd I instancji prawidłowo przyjął, że ubezpieczony skutecznie zaskarżył wszystkie decyzje odmawiające mu prawa do zasiłku chorobowego za okres od 30.04.2013r. do 28.10.2013r. wykonując w ten sposób polecenia zawarte w uzasadnieniu wyroku tut. Sądu z dnia 04.12.2014r. sygn. akt IX Ua 20/14.

W dniu 26.08.2013r. do organu rentowego wpłynęło pismo, w którym ubezpieczony powołując się na otrzymane decyzje wniósł o ponowne rozpoznanie wypłaty mu zasiłku chorobowego . Zatem pismo to należało potraktować jako odwołanie od decyzji z dnia 29.07.2013r. i 12.08.2013r. jeżeli organ rentowy nie uwzględnił wniosku o uznanie tych decyzji.

Zasadnie jednak Sąd I instancji przyjął, że ubezpieczony nie nabył prawa do zasiłku chorobowego.

Z prawidłowych ustaleń Sądu Rejonowego , które Sąd Okręgowy przyjmuje za własne wynika, że ubezpieczony podlegał dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu z tytułu umów o świadczenie usług od 1.02.2013r. do 30.04.2013r.

(...) Sp. z o.o. w K. zgłosiły ubezpieczonego do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego w dniu 25.04.2013r. z datą od 01.02.2013r. i opłaciły składki na te ubezpieczenie na II, III i IV 2013r.

Dopiero w dniu 21.08.2013r. zgłoszono korektę tego zgłoszenia podając datę zgłoszenia do tego ubezpieczenia od 1.01.2013r.

Ponadto pracodawca- płatnik polecił ubezpieczonemu wpłatę składki za miesiąc I.2013r. na ubezpieczenie chorobowe podając mu błędne konto a nie konto ZUS-u.

W tej sytuacji nie ma podstaw by przyjąć wcześniejszy okres podlegania przez ubezpieczonego dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu niż 1.02.2013r. w świetle art.14 par.1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych ( Dz. U. z 2016r., poz. 963 j.t).

Sąd II instancji w całości podziela pogląd Sądu Rejonowego, że w tej sprawie objęcie dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym nie może w tym stanie faktycznym powstać wcześniej niż od 1.02.2013r. , skoro wniosek o objęcie tym ubezpieczeniem od 1.01.2013r. został złożony dopiero w sierpniu 2013r.

Termin określony w powoływanym art.14 ust.1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych jest terminem zawitym i nie podlega przywróceniu.

Pogląd taki wyraził Sąd Apelacyjny w Katowicach w wyroku z dnia 15.04.2008r. III AUa 1376/07 i tutejszy Sąd go w całości podziela. Także Sąd Apelacyjny w Lublinie w wyroku z dnia 12.12.2012r. III AUa 1025/12 stwierdził, że nie jest możliwe objęcie dobrowolnym ubezpieczeniem w tym chorobowym, od wcześniejszej daty, niż data, w której wniosek został zgłoszony.

Z treści umów przedstawionych w sprawie przez ubezpieczonego zawartych z (...) Sp. z o.o. w K. nie wynika, że zobowiązały się one też do odprowadzania składek z jego wynagrodzenia na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe.

Jeżeli jednak ubezpieczony uzgodnił to z nimi i wyraził wolę podlegania ubezpieczeniu chorobowemu już w styczniu 2013 roku , a nie dopiero w lutym 2013r. to (...) Sp. z o.o. nie wywiązały się należycie z tych ustaleń a ubezpieczony poniósł z tego tytułu szkodę.

Słusznie Sąd I instancji przyjął, że konsekwencją braku zgłoszenia K. W. do dobrowolnego ubezpieczenia od 01.01.2013r. jest niespełnienie warunków z art.4 ust.1 pkt.2 ust.2 i art.13 pkt.3 ustawy z dnia 25.06.1999r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa ( Dz. U z 2010r. , Nr.77, poz.512 j.t ze zm.), bo do 30.04.2013r. nie upłynęło od 1.02.2013r. 90 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego a poprzedniego okresu podlegania ubezpieczeniu chorobowemu do 31.12.2012r. nie można wliczyć, bo przerwa przekroczyła 30 dni.

Zauważyć przy tym należy , że skarżący w apelacji nie kwestionuje ani ustaleń Sądu I instancji ani nie polemizuje z argumentacją prawną , a jedynie podkreśla brak własnej winy za zaistniałą sytuację.

Dlatego też Sąd Okręgowy mając powyższe na względzie na mocy art.385 kpc oddalił apelację jako pozbawioną podstaw.

Sędzia Przewodniczący Sędzia

del SSR Renata Stańczak SSO Barbara Kużdrzał- Kiermaszek SSO Mariola Łącka