Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 stycznia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący – SSR Bogdan Wałachowski

Protokolant – Oksana Mądra

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Giżycku - -------------------

po rozpoznaniu w dniu 13 stycznia 2017 roku sprawy

I. S.

urodz. (...) w m. G.

syna J. i I. z d. G.

oskarżonego o to, że: W dniu 11 września 2016 roku około godziny 18:00 na trasie M. – M. gmina M. znajdując się w stanie nietrzeźwości (o zawartości 0,88 mg/l, 0,83 mg/l, 0,66 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu) prowadził w ruchu lądowym samochód osobowy marki F. (...) o nr rej. (...) będąc wcześniej prawomocnie skazanym za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości

tj. o czyn z art. 178a§4 kk

1.  Oskarżonego I. S. uznaje za winnego tego, że w dniu 11 września 2016 roku około godziny 18:00 na trasie M. – M. gmina M. znajdując się w stanie nietrzeźwości (o zawartości 0,88 mg/l, 0,83 mg/l, 0,66 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu) prowadził w ruchu lądowym samochód osobowy marki F. (...) o nr rej. (...) tj. czynu z art. 178a§1 kk i za to na podstawie art. 178a§1 kk w zw. z art. 33§1 i 3 kk skazuje go na karę grzywny w wymiarze 40 (czterdzieści) stawek dziennych ustalając, że jedna stawka dzienna odpowiada kwocie 40 (czterdzieści) zł.

2.  Na podstawie art. 42§2kk orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 (trzy) lat.

3.  Na podstawie art. 43§3 kk nakłada na oskarżonego obowiązek zwrotu prawa jazdy do właściwego Wydziału Komunikacji Starostwa Powiatowego.

4.  Na podstawie art. 43a§2kk orzeka od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 5.000,00 (pięć tysięcy) złotych.

5.  Zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa tytułem częściowej opłaty i kosztów sądowych kwotę 100,00 (sto 00/100) zł w pozostałej części zwalnia.

II K 445/16

UZASADNIENIE

I. S. (lat. 60) jest mieszkańcem m. M. gmina M.. Do niedawna prowadził gospodarstwo rolne, aktualnie przekazane synowi.

W dniu 11 września 2016 roku odbywały się dożynki gminne w M.. Obecny był tam również oskarżony z żoną, spożywali alkohol. Około godz. 18:00 postanowili oni wracać do domu, czyli do m. M.. Za kierownicę własnego samochodu F. (...) nr rej. (...) usiadł oskarżony, a obok na fotelu pasażera jego żona B. S.. Już wyjeżdżając z parkingu oskarżony miał trudności, gdyż cofając uderzył w inny pojazd, następnie udał się w drogę do swojego miejsca zamieszkania. Ponieważ to zachowanie oskarżonego na parkingu nie uszło uwadze innych osób, w szczególności M. A. (kuratora sądowego) i T. S. (policjanta), którzy byli tam towarzysko - ci ostatni udali się za oskarżonym w pościg. Niespuszczając go z oczu wjechali za nim na jego posesję w m. M.. Tam został wezwany patrol policji. W wyniku stosownych badań okazało się, że oskarżony znajdował się w stanie nietrzeźwości (0,88 mg/l, 0,83 mg/l, 0,66 mg/l).

Powyższe ustalono w oparciu o protokół z badań trzeźwości oskarżonego k. 5, wyjaśnienia oskarżonego I. S. k. 84, zeznania P. S. k. 15, M. A. k. 10-11.

Okoliczności popełnienia przez I. S. zarzuconego mu czynu w ocenie Sądu nie budzą żadnych wątpliwości. Dowody w tym zakresie są jednoznaczne i w gruncie rzeczy brak jest dowodów przeciwnych, aczkolwiek oskarżony na etapie postępowania przygotowawczego (k. 23) nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu podając, że samochodem kierowała jego żona B. S.. Przed Sądem na rozprawie głównej oskarżony przyznał się jednak do popełnienia zarzucanego mu czynu, złożył stosowne wyjaśnienia i podał, że wcześniejsze jego wyjaśnienia były podyktowane obawą związana z poniesieniem odpowiedzialności karnej. Sąd podzielił te wyjaśnienia oskarżonego ponieważ korespondują z zeznaniami M. A. k. 10-11, K. K. k. 12-13, T. S. k. 15-16, J. J. (2) k. 55-56, co do których w ocenie Sądu nie ma żadnych wątpliwości.

Sąd podzielił pozostałe dowody przeprowadzone w sprawie w postaci dokumentów, w szczególności dotyczących badań trzeźwości oskarżonego oraz informacji z Sądu k. 68, że oskarżony spełnił wcześniejsze obowiązki ze sprawy V K 209/07, w szczególności opłacił świadczenie pieniężne w kwocie 100 złotych. Sąd podzielił także dokumenty przedstawione przez oskarżonego i jego obrońcy podczas rozprawy w postaci opinii mieszkańców o nim.

Reasumując zgromadzony w sprawie materiał dowodowy i przeprowadzona wyżej jego analiza pozwala zdaniem Sądu przyjąć w sposób pewny, że oskarżony I. S. prowadząc w dniu 11.09.2016r. około godziny 18:00 na drodze M. – M., w stanie nietrzeźwości prowadził samochód osobowy F. M.. Dopuścił się w ten sposób przestępstwa z art. 178a§1 kk. Ponieważ, co wspomniano wyżej, oskarżony wykonał świadczenie pieniężne w sprawie V K 209/07, dlatego Sąd wyeliminował kwalifikację z art. 178a§4 kk, uznając tym samym, że nastąpiło zatarcie skazania w sprawie V K 209/07.

Wina oraz społeczna szkodliwość przypisanego oskarżonemu czynu, którego wymieniony dopuścił się w dniu 11.09.2016 roku – jest znaczna. Wskazuje na to analiza tak strony podmiotowej, jak i przedmiotowej tego czynu. Mowa zatem o takich okolicznościach jak czas, miejsce, sposób popełnienia czynu, pobudki, motywy, jakimi kierował się oskarżony, wagę naruszonych przez niego obowiązków, postać zamiaru (w tym wypadku przyjąć należy, że oskarżony miał pewność, że kieruje pojazdem mechanicznym na drodze publicznej znajdując się w stanie nietrzeźwości ).

Zdaniem Sądu na znaczny stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego wpływa także stopień stężenia alkoholu u oskarżonego, który wynosił 0,88 mg/l ^– 0,66 mg/l, co przesądza definitywnie o możliwości skorzystania z instytucji wymienionej w art. 66-67 kk.

Analiza elementów podmiotowych pozwoliła zdaniem Sądu na przedstawienie osoby oskarżonego w dobrym świetle. Wymieniony ma 60 lat. Jest żonaty, ma dorosłe dzieci oraz prowadzi ustabilizowany tryb życia. Nie był w przeszłości karany.

Z tych też powodów, mając na uwadze sytuację majątkową, rodzinną i zawodową oskarżonego Sąd wymierzył mu karę grzywny w wymiarze 40 stawek dziennych ustalając, że stawka dzienna odpowiada kwocie 40 zł i orzekł środki karne w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym w minimalnej wysokości tj. na okres 3 lat oraz świadczenie pieniężne w kwocie 5.000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej. Wymiar kary oraz środka karnego – ich dolegliwość nie przekracza zdaniem sadu stopnia winy oskarżonego, uwzględnia stopień społecznej szkodliwości jego czynu, a także uwzględnia cele zapobiegawcze i wychowawcze. Nadmienić należy, że nietrzeźwi kierowcy na naszych drogach stanowią niemal plagę.

O kosztach sądowych orzeczono na podstawie art. 624§1 kpk.