Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 lutego 2017r.

Sąd Rejonowy w Świnoujściu II Wydział Karny w składzie:

Przewodnicząca: Sędzia Sądu Rejonowego Kamilla Gajewska

Protokolant: Dorota Bocian

bez udziału Prokuratora

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 2 lutego 2017r.

sprawy K. W. ,

s. S. i G. z d. B.,

ur. (...) w R.,

oskarżonego o to, że:

- w dniu 30 października 2016r. w Ś., w trakcie kontroli drogowej przeprowadzonej przez funkcjonariuszy Straży Granicznej, posłużył się jako własnym cudzym prawem jazdy
nr (...) stwierdzającym tożsamość innej osoby, tj. M. I. (1),

tj. o czyn z art. 275 § 1 k.k.

I.  oskarżonego K. W. uznaje za winnego dokonania zarzucanego
mu czynu, tj. występku z art. 275 § 1 k.k. i za ten czyn na podstawie tego przepisu wymierza mu karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny po 10 zł (dziesięć 00/100) złotych każda,

II.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary grzywny zalicza oskarżonemu okres zatrzymania w sprawie od dnia 30 października 2016r. godz. 20.50 do dnia
31 października 2016r. godz. 11.20 przyjmując, że jeden dzień faktycznego pozbawienia wolności równy jest dwóm stawkom dziennym grzywny i karę tę uznaje za wykonaną
w zakresie dwóch stawek,

III.  zasądza od oskarżonego koszty postępowania w wysokości 70 zł oraz wymierza mu opłatę w kwocie 100 zł.

Sygn. akt II K 637/16

UZASADNIENIE

M. I. (2) jest mieszkańcem R.. Zna on K. W.. W 2000r. nieustalony sprawca dokonał włamania do jego auta i zabrał z jego wnętrza saszetkę, w której znajdowały się dokumenty na jego dane, w tym prawo jazdy nr (...). Sprawa była prowadzona przez Policję, jednak wobec niewykrycia sprawcy czynu została umorzona. Następnie M. I. (2) wyrobił wtórnik prawa jazdy – blankiet - (...). Utraconym przez M. I. (2) prawem jazdy nr (...) w dniu 30 października 2016r. ok. godz. 20 50 na ulicy (...) w Ś. w trakcie kontroli drogowej przeprowadzonej przez umundurowanych funkcjonariuszy Straży Granicznej posłużył się jako własnym K. W.. K. W. w dacie czynu nie miał orzeczonego zakazu prowadzenia pojazdów ani nie miał cofniętych uprawnień.

Dowód:

- protokół zatrzymania K. W. k. 2-3 akt,

- protokół zatrzymania dokumentu k. 5-7 akt,

- protokół oględzin dokumentu k. 22-23 akt,

- wyjaśnienia oskarżonego K. W. k.

- zeznania świadka P. D. k. 31 – 33 akt,

- zeznania świadka M. I. (2) k. 26-28 akt,

W toku postępowania zarzucono K. W. to, że w dniu 30 października 2016r. ok. godz. 20 50 na ulicy (...) w Ś. w trakcie kontroli drogowej przeprowadzonej przez umundurowanych funkcjonariuszy Straży Granicznej posłużył się jako własnym prawem jazdy nr (...) stwierdzającym tożsamość innej osoby tj. M. I. (2) tj. czyn z art. 275 §1 k.k.

K. W. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i wyjaśnił, że dokument znalazł 3 tygodnie przed zatrzymaniem w parku w R.. Skorzystał z prawa do dobrowolnego poddania się karze uzgodnionej z Prokuratorem tj. wyraził wolę orzeczenia wobec niego kary 100 stawek dziennych grzywny po 10 zł każda.

Dowód:

- wyjaśnienia oskarżonego K. W. k. 15-18 akt.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego. Są one zgodne z ustalonym stanem faktycznym oraz z pozostałym materiałem dowodowym zebranym w sprawie, korelują z zeznaniami przesłuchanych w sprawie świadków, a fakty znalezienia prawa jazdy wykluczyć się nie da.

W postępowaniu przesłuchano w charakterze świadka M. I. (2) , (k. 26-28 akt) tenże opisał kiedy i w jakich okolicznościach utracił dokument, podając, że dokonano w 2000 r. włamania do jego auta, okazał w trakcie przesłuchania wtórnik prawa jazdy.

Dowód:

- zeznania świadka M. I. (2) k. 26-28 akt.

Zdaniem Sądu zeznania tego świadka są wiarygodne. Są one spójne i logiczne. Świadek podał kiedy utracił dokument, a z datą tą koreluje data wydania wtórnika prawa jazdy. W ocenie Sądu nie nasunęły się żadne wątpliwości co do wiarygodności zeznań tego świadka.

W postępowaniu przesłuchano w charakterze świadka P. D. , (k. 31-33 akt) tenże opisał w jakich okolicznościach ujawnił posłużenie się prawem jazdy przez oskarżonego oraz zrelacjonował to co o pochodzeniu prawa jazdy relacjonował oskarżony.

Dowód:

- zeznania świadka P. D. k. 31-33 akt.

Zdaniem Sądu zeznania tego świadka są wiarygodne. Są one spójne i logiczne. Świadek podał kiedy i w jakich okolicznościach ujawnił czyn. Zeznania tego świadka korelują z pozostałym materiałem zgromadzonym w sprawie. W ocenie Sądu nie nasunęły się żadne wątpliwości co do wiarygodności zeznań tego świadka.

W sprawie zgromadzono dokumenty tj. protokół zatrzymania K. W. k. 2-3 akt, protokół zatrzymania dokumentu k. 5-7 akt, protokół oględzin dokumentu k. 22-23 akt.

Zdaniem Sądu w niniejszej sprawie należało dać wiarę tym dowodom, albowiem nie nasuwały się z urzędu żadne wątpliwości co do ich wiarygodności, ani też strony tegoż zarzutu nie podnosiły. Należało zatem uznać, że zostały one sporządzone przez uprawnione organy i w sposób przewidziany prawem.

Oskarżony K. W. mieszka na terenie Szwecji. Jest kawalerem, posiada jedno dziecko. Oskarżony ma wykształcenie zawodowe, z zawodu jest monterem elektrykiem, uzyskuje miesięcznie dochód w kwocie 2.000 zł netto. Oskarżony jest zdrowy, nie był leczony psychiatrycznie ani odwykowo. Był wcześniej wielokrotnie karany.

Dowód:

- wyjaśnienia oskarżonego K. W. k. 15-18 akt,

- dane osobopoznawcze k. akt,

- dane o karalności k. 48-50 akt,

Sąd w dniu 02.02.2017r. na podstawie tak zgromadzonych dowodów Sąd uwzględnił wniosek Prokuratora złożony w trybie art. 335 k.p.k. i uznał, że oskarżony dopuścił się zarzucanego mu czynu tj. tego, że dniu 30 października 2016r. ok. godz. 20 50 na ulicy (...) w Ś. w trakcie kontroli drogowej przeprowadzonej przez umundurowanych funkcjonariuszy Straży Granicznej posłużył się jako własnym prawem jazdy nr (...) stwierdzającym tożsamość innej osoby tj. M. I. (2) tj. czynu z art. 275 §1 k.k. Sąd orzekł wobec oskarżonego na podstawie art. 275§1 k.k. karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny po 10 zł każda. Na poczet kary Sąd zaliczył okres zatrzymania w sprawie na podstawie art. 63§1 k.k. od 30.10.2016r. do 31.10.2016r. Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty postępowania i obciążył oskarżonego opłatą.

Za Prokuratorem Sąd błędnie przyjął, że zarzucony oskarżonemu czyn wyczerpuje znamiona występku z art. 275§1 k.k. Prawo jazdy jest dokumentem potwierdzającym tożsamość, ale nie stwierdzającym tożsamość. Dokumenty stwierdzające tożsamość to dowód osobisty, paszport, zaś prawo jazdy w doktrynie uznawane jest za dokument potwierdzający tożsamość (Wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z 2006-12-21, II AKa 170/06. Należało zgodzić się ze skarżącym, iż sąd I instancji nieprawidłowo przyjął, iż prawo jazdy, jak i przepustka zakładowa są dokumentami stwierdzającymi tożsamość, co w konsekwencji doprowadziło do wyeliminowania z kwalifikacji prawnej czynu art. 276 KK. Dokument stwierdzający tożsamość jest szczególnym rodzajem dokumentu zdefiniowanego w art. 115 § 14 KK. Jest to bowiem dokument, który w oparciu o przepisy określonej ustawy, stanowi dowód tożsamości jego właściciela (osoby fizycznej). Tożsamość osoby jest określona przez jej wygląd, imię i nazwisko, płeć i datę urodzenia, obywatelstwo, miejsce zamieszkania i inne dane pozwalające w sposób dostateczny na jej indywidualizację. Dokumentem stwierdzającym tożsamość jest w szczególności: dowód osobisty, wojskowy dowód osobisty, paszport, dokument podróży, wiza, karta pobytu, polski dokument podróży dla cudzoziemca, tymczasowy dokument podróży dla cudzoziemca, tymczasowe zaświadczenie tożsamości cudzoziemca oraz dokument, którego wydanie wynika z postanowień umów międzynarodowych obowiązujących Rzeczpospolitą Polską. Jest to katalog ściśle określony i w skład jego wchodzą dokumenty stwierdzające tożsamość. Prawo jazdy i przepustka zakładowa, jak słusznie podnosi skarżący, do kategorii tych dokumentów niewątpliwie nie należy.Różnica pomiędzy dokumentami stwierdzającymi (potwierdzającymi) tożsamość, a dokumentami wskazanymi wyżej polega na tym, iż przedmiotem tych pierwszych jest tożsamość określonej osoby, natomiast w przypadku drugiej grupy, jak prawa jazdy czy przepustki zakładowej chodzi o uprawnienie danej osoby, której dokument jest przypisany.

Zachowanie więc oskarżonego stanowiło jedynie wykroczenie z art. 65 § 1 pkt 1 k.w. Sąd nie powinien wniosku Prokuratora uwzględnić.