Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII Gz 101/13

POSTANOWIENIE

Dnia 28 października 2013 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VIII Wydział Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Marek Tauer (spr.)

Sędzia SO Elżbieta Kala

Sędzia SO Barbara Jamiołkowska

po rozpoznaniu w dniu 28 października 2013 r. w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z urzędu

z udziałem: (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością oraz P. B.
i M. W.

o zobowiązanie do złożenia wniosku o wpis zmian w rejestrze

na skutek zażalenia uczestnika (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością od postanowienia Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 28 czerwca 2013 r., sygn. akt BY XIII Ns-Rej KRS 2345/13/744

postanawia: oddalić zażalenie

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy na podstawie art. 398 22 § 5 kpc odrzucił nieopłacone skargi uczestników na orzeczenie referendarza sądowego.

W uzasadnieniu wskazano, że spółka została wezwana do uiszczenia opłaty od skargi na postanowienie referendarza z 25 kwietnia 2013 r., którym nałożono na członków zarządu spółki (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnościąP. B. i M. W. grzywnę w kwocie 600 zł i zarządzenia tego skarżąca nie wykonała.

Sąd Rejonowy wskazał w uzasadnieniu, że na orzeczenie referendarza sądowego przysługuje wyłącznie skarga do sądu, w którym wydano zaskarżone postanowienie, a nie zażalenie (niezależnie od oznaczenia tego pisma). Sąd wyjaśnił także, że także zażalenie podlega opłacie sądowej.

W zażaleniu z 11 lipca 2013 r. na powyższe postanowienie z 28 czerwca 2013 r. spółka, reprezentowana przez prezesa P. B., ponownie podniosła zarzuty dotyczące postanowienia, którym obciążono ją grzywną. Wniosła o anulowanie grzywny podając, że rezygnacja Pani G. K. z dnia 5 września 2012 r., nie została przyjęta, o czym została ona pisemnie powiadomiona.

Sąd zważył, co następuje.

Zażalenie jest bezzasadne.

Przedmiotem zaskarżonego zażalenia z 28 czerwca 2013 r. było odrzucenie skargi na orzeczenie referendarza sądowego z powodu jej nieopłacenia.

W zażaleniu skarżący mógł zatem podnosić zarzuty dotyczące wadliwości tej decyzji sądu, a nie wcześniejszej decyzji referendarza w przedmiocie nałożenia grzywny na spółkę. Postanowienie referendarza sądowego z 25 kwietnia 2013 r. dotyczące grzywny mogłoby podlegać rozpoznaniu dopiero po opłaceniu środka zaskarżenia, którym jest skarga.

Zgodnie z art. 126 2 § 1 kpc, sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie została uiszczona należna opłata. Sąd Rejonowy prawidłowo wezwał skarżącego do opłacenia skargi na orzeczenie referendarza. Skoro uczestnik skargi nie opłacił, pomimo prawidłowego wezwania, to Sąd Rejonowy słusznie odrzucił skargę na podstawie art. 398 22 § 5 kpc, który stanowi, że skargę wniesioną po upływie terminu lub nieopłaconą sąd odrzuca.

Sąd Okręgowy tym samym nie miał możliwości oceny, czy skarżący miał obowiązek dokonania zgłoszenia zmian do KRS.

W tym stanie rzeczy zażalenie nie mogło zostać uwzględnione i należało je oddalić na podstawie art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc.