Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 2 grudnia 2013

Sąd Okręgowy w Szczecinie Wydział VIII Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Agnieszka Kądziołka

Sędziowie: SSO Piotr Sałamaj

SSO Leon Miroszewski (sprawozdawca)

po rozpoznaniu w dniu 2 grudnia 2013

na posiedzeniu niejawnym

w sprawie z powództwa B. M.

przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą

w G.

na skutek zażalenia powoda na postanowienie Sądu Rejonowego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 16 maja 2013 roku, sygnatura V GC 57/13, o odrzuceniu skargi powoda o wznowienie postępowania

postanawia

oddalić zażalenie

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Gorzowie Wielkopolskim postanowieniem z dnia 16 maja 2013 roku odrzucił skargę powoda B. M. o wznowienie postępowania w sprawie V GC 784/10 prowadzonej przed Sądem Rejonowym w Gorzowie Wielkopolskim, zakończonego prawomocnym wyrokiem z dnia 13 kwietnia 2011 roku. W uzasadnieniu stwierdził, że skarga, oparta na podstawie stwierdzającej, że wyrok został oparty na dokumencie podrobionym lub przerobionym, jest spóźniona, bowiem powód powziął wiadomość o podstawie wznowienia najpóźniej w dniu 30 maja 2011 roku, zaś skargę złożył w dniu 14 stycznia 2013 roku, a więc po upływie trzymiesięcznego terminu przewidzianego w art. 407 § 1 k.p.c. Stwierdził też, że pismo Prokuratury Rejonowej w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 8 listopada 2012 roku, wskazywane jako dokument, z którego powód dowiedział się o podstawie wznowienia, może jedynie być traktowane jako wskazanie powodowi koncepcji działanie, bowiem mowa jest w nim o możliwości wniesienia skargi o wznowienie postępowania. Sąd Rejonowy dodał na marginesie, że dokument, który skarżący wskazuje jako podrobiony, nie stanowił oparcia wyroku wydanego w sprawie V GC 784/10/

Powód wniósł zażalenie na to postanowienie, domagając się jego uchylenia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu, bądź zmiany i rozpoznania zasądzenie od pozwanego zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego. W uzasadnieniu podniósł, że w dniu 20 maja 2011 roku zawiadomił Komendę Miejską Policji w G. o podjęciu działań zmierzających do wyjaśnienia prawdziwości dokumentu stanowiącego aneks do umowy stron, jednocześnie informując, że tego dokumentu nie podpisał. Stwierdził dalej, że dopiero z opinii biegłego z dnia 18 września 2012 roku, o której mowa w piśmie Prokuratury Rejonowej z dnia 8 listopada 2012 roku, toteż dopiero to pismo stanowi początek biegu terminu do wniesienia skargi.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie. Sąd Okręgowy uznaje za prawidłowe ustalenia Sądu Rejonowego i podziela jego ocenę w przedmiocie dopuszczalności skargi w aspekcie dochowania ustawowego terminu jej wniesienia.

Nie można się zgodzić ze skarżącym, że powzięcie przez niego wiadomości o podstawie wznowienia nastąpiło z dokumentu, który nawet nie jest rozstrzygnięciem w postępowaniu przygotowawczym a jedynie odpowiedzią na pismo powoda, którego zresztą powód nie przedstawił. Nie można przyjąć, że zdanie, w którym wskazano w tym piśmie, że opinia biegłego z dnia 19 września 2012 roku może być podstawą do złożenia wniosku o wznowienie postępowania, stanowi o tym, że powód dopiero z tego pisma dowiedział się o podstawie wznowienia w postaci oparcia wyroku na dokumencie podrobionym. Powód jest reprezentowany przez zawodowego pełnomocnika toteż, nawet posiłkując się orzeczeniem Sądu Najwyższego, które zostało przytoczone w zażaleniu (podobnie w postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 10 lipca 2013 roku, (...)), skoro niezmiennie twierdził, że nie podpisał kwestionowanego dokumentu, mającego być według pozwanego aneksem do umowy stron, to przez to tylko wskazywał na podrobienie dokumentu. Wobec tego samo to jego twierdzenie, w sytuacji gdy ów dokument zawiera podpis podobny do podpisu powoda i opatrzony pieczątką wskazującą na działalność gospodarczą powoda, oznacza, że powód kwestionuje ten podpis jako nie pochodzący od niego, a więc podrobiony.

Trafne jest zatem przyjęcie przez Sąd Rejonowy, że najpóźniej w dniu 30 maja 2011 roku powód powziął wiadomość o podstawie wznowienia, choć można uznać, że już w chwili wniesienia pisma procesowego w dniu 15 stycznia 2011 roku, a więc jeszcze przed wydaniem wyroku przedmiotowej sprawie, powód o tej podstawie wiedział. Warto dodać, że w apelacji wniesionej od wyroku z dnia 13 kwietnia 2011 roku powód przedstawił zarzut błędnego przyjęcia, że skuteczny jest zarzut potrącenia zgłoszony przez pozwanego, oparty na dokumencie podrobionym. Apelacja została odrzucona, natomiast nie oznacza to, że nie jest ona świadectwem wiedzy powoda o podstawie wznowienia.

Biorąc pod uwagę powyższe, Sąd Rejonowy trafnie przyjął, że powód wniósł skargę o wznowienie postępowania opartą na podstawie z art. 403 § 1 pkt 1 k.p.c. już po upływie trzymiesięcznego terminu ustawowego wynikającego z art. 407 § 1 k.p.c. Sąd Rejonowy słusznie też zauważył, o czym warto wspomnieć, choć tylko na marginesie, że w uzasadnieniu wyroku, którego dotyczy skarga, nie przytoczono tego dokumentu jako podstawy dokonanych ustaleń faktycznych, a i jego treść nie wskazuje na jakikolwiek związek z rozstrzygnięciem sprawy.

Mając na uwadze powyższe, należało oddalić zażalenie jako bezzasadne, na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.

SSO Piotr Sałamaj SSO Agnieszka Kądziołka SSO Leon Miroszewski