Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Jelenia Góra, dnia 07 lutego 2017 r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Karolina Krzemińska

Protokolant: Paulina Poręba

po rozpoznaniu w dniu 07 lutego 2017 r. w Jeleniej Górze

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) w W.

przeciwko Z. L.

o zapłatę kwoty 9.395,66 zł

I.  umorzyć postępowania co do kwoty 200 zł,

II.  zasądza od pozwanego Z. L. na rzecz strony powodowej (...) w W. kwotę 9.195,66 zł (dziewięć tysięcy sto dziewięćdziesiąt pięć złotych sześćdziesiąt sześć groszy) wraz z odsetkami od kwot:

–

5.923,14 zł od dnia 05 sierpnia 2016 r. do dnia zapłaty w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP w stosunku rocznym z tym zastrzeżeniem, że nie mogą one przekraczać odsetek maksymalnych za opóźnienie,

–

3.272,52 zł od dnia 05 sierpnia 2016 r. do dnia zapłaty w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie,

I.  dalej idące powództwo w zakresie odsetek oddala,

II.  zasądza od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 2.117 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 1.800 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) w W. wystąpiła z powództwem przeciwko pozwanemu Z. L. domagając się zasądzenia od niego kwoty 9.395,66 zł wraz z odsetkami od kwot: 5.923,14 zł w wysokości ustawowych maksymalnych odsetek za opóźnienie oraz od kwoty 3.472,52 zł w wysokości ustawowych odsetek za opóźnienie – od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty obie.

W uzasadnieniu pozwu wskazała, że dochodzona wierzytelność wynika z braku zapłaty przez pozwanego należności wynikającej z umowy kredytu gotówkowego z dnia 14.10.2011r., którą zawarł on z bankiem (...) S.A. we W.. W związku z brakiem spłaty umowa została wypowiedziana a bank wystawił przeciwko pozwanemu bankowy tytuł egzekucyjny. Po uzyskaniu klauzuli wykonalności prowadził postępowanie egzekucyjne przeciwko pozwanemu, które jednak nie doprowadziło do wyegzekwowania całości należności stwierdzonej b.t.e. Następnie bank przeniósł na stronę przewodową przedmiotową wierzytelność na mocy umowy przelewu z dnia 06.07.2015r. W celu kontynuowania egzekucji przeciwko pozwanemu konieczne jest uzyskanie tytułu wykonawczego wydanego na rzecz strony powodowej. Na wartość przedmiotu sporu składają się należności:

–

5.923,14 zł tytułem niespłaconego kapitału,

–

1.622,80 zł tytułem odsetek karnych naliczonych przez bank od kwoty niespłaconego kapitału na dzień 28.04.2015r.,

–

995,09 zł z tytułem odsetek umownych naliczonych przez bank od daty zawarcia umowy do dnia jej rozwiązania,

–

252,25 zł tytułem opłat egzekucyjnych naliczonych przez poprzedniego wierzyciela,

–

602,38 zł tytułem odsetek karnych naliczonych od kwoty niespłaconego kapitału za okres od 29.04.2015r.do dnia poprzedzającego wniesienie pozwu.

Pozwany nie uiścił dochodzonej wierzytelności pomimo zawiadomienia o zmianie wierzyciela i wezwania do zapłaty.

Pozwany w piśmie z dnia 22.11.2016r. wskazał, iż zawarł z agentem terenowym strony powodowej ugodę w sprawie spłaty dochodzonej należności, na mocy której miał spłacać ją w kwotach po 100 zł miesięcznie, na dowód czego przedłożył potwierdzenie wpłaty (k. 59-60).

W piśmie z dnia 09.12.2016r. strona powodowa ograniczyła żądanie pozwu o kwotę 200 zł z uwagi na wpłaty dokonane przez pozwanego po wniesieniu pozwu. Wskazała, że okoliczność zawarcia ugody na wpływa na zasadność dochodzonego roszczenia. Wniosła ponadto o zawieszenie postępowania na zgodny wniosek stron na okres do listopada 2017r. , wskazując, iż po spłacie części zadłużenia zmodyfikuje dochodzone roszczenie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 14.10.2011r. pozwany Z. L. zawarł z (...) we W. umowę pożyczki gotówkowej nr (...), na mocy której bank udzielił mu pożyczki w wysokości 6.917,97 zł na okres od 14.10.2011r. do 10.07.2014r. , zaś pozwany zobowiązał się do jej spłaty wraz z odsetkami w 33 ratach miesięcznych począwszy od 10.11.2011r.

Zgodnie z §3 ust. 7 umowy za okres opóźnienia w spłacie raty lub jej części bank uprawniony był do naliczania odsetek od zadłużenia przeterminowanego (odsetek karnych), w wysokości równej czterokrotności aktualnej na dany dzień wysokości stopy lombardowej NBP.

Bank wypowiedział pozwanemu w/w umowę z uwagi na niedotrzymanie warunków spłaty udzielonej pożyczki.

okoliczności niesporne

a nadto

dowody: - umowa pożyczki - k. 36-41 akt,

W dniu 09.08.2013r. (...) we W. wystawił w stosunku do pozwanego bankowy tytuł egzekucyjny, stwierdzający istnienie wymagalnego zadłużenia w wysokości 7.848,39 zł, na które składały się kwoty szczegółowo w tym tytule wymienione.

Postanowieniem z dnia 04.11.2013r. sąd nadał klauzulę wykonalności w/w b.t.e. z ograniczeniem odpowiedzialności dłużnika do kwoty 17.160,00 zł.

dowody: - bankowy tytuł egzekucyjny – k. 42-44 akt

- postanowienie sądu z dnia 04.11.2013r. – k. 45 akt

W oparciu o w/w bankowy tytuł egzekucyjny Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Wołominie M. M. prowadził przeciwko pozwanemu postępowanie egzekucyjne w sprawie Km 2046/14, które umorzył postanowieniem z dnia 15.07.2014r. z uwagi na jego bezskuteczność.

okoliczności niesporne

a nadto

dowody: - postanowienie komornika z dnia 15.07.2014r. – k.73

akt

Umową przelewu wierzytelności z dnia 06.07.2015r. (...) przeniósł na stronę powodową wierzytelność przypadającą mu w stosunku do pozwanego, o czym pozwany został zawiadomiony.

okoliczności niesporne

a nadto

dowody:- umowa przelewu wierzytelności z dnia 06.07.2015r.

– k. 15-20 akt ,

- pełnomocnictwa – k. 21 -24 akt

- odpis pełny z KRS – k.25-28 v akt

- informacja KRS- k. 29-32 akt

- zawiadomienie o przelewie – k. 34 akt

Wysokość zadłużenia pozwanego z tytułu w/w umowy pożyczki na dzień wnieisenia pozwu wynosiła:

–

5.923,14 zł tytułem niespłaconego kapitału,

–

1.622,80 zł tytułem odsetek karnych naliczonych przez bank od kwoty niespłaconego kapitału na dzień 28.04.2015r.,

–

995,09 zł z tytułem odsetek umownych naliczonych przez bank od daty zawarcia umowy do dnia jej rozwiązania,

–

252,25 zł tytułem opłat egzekucyjnych naliczonych przez poprzedniego wierzyciela,

–

602,38 zł tytułem odsetek karnych naliczonych od kwoty niespłaconego kapitału za okres od 29.04.2015r.do dnia poprzedzającego wniesienie pozwu.

okoliczności niesporne

a nadto

dowody: - wyciąg z załącznika do umowy przelewu – k.33

akt,

- wezwanie do zapłaty – k. 35 akt

- wyliczenie odsetek – k. 46 akt

Po dniu wniesienia pozwu pozwany uiścił na poczet zadłużenia kwotę 200 zł.

okoliczność niesporna

a nadto

dowód: - potwierdzenie przelewu – k. 60 akt

Sąd zważył co następuje:

Powództwo w przeważającej części zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 720§ 1 kc przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W okolicznościach przedmiotowej sprawy wbrew zobowiązaniu sądu pozwany nie ustosunkował się do żądania pozwu podnosząc jedynie, iż zawarł z agentem strony powodowej ugodę dotyczącą spłaty należności z tytułu pożyczki. Fakt ten stanowił niewątpliwie uznanie roszczenia strony powodowej. Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 230 kpc uznał za niesporny zarówno fakt zawarcia przez strony odpłatnej umowy pożyczki, warunki na jakich została ona udzielona oraz niewywiązanie się pozwanego z obowiązku terminowej spłaty rat pożyczki skutkujące wypowiedzenie umowy, jak i wysokość wynikającego z tego tytułu zadłużenia. Okoliczności powyższe wynikały ponadto z dokumentów przedłożonych przez stronę powodową, których prawdziwość nie była przez strony kwestionowana i którym sąd tym samym dał wiarę.

Podnoszony przez pozwanego fakt częściowej spłaty zobowiązania po wniesieniu pozwu, wsparty dowodem w postaci polecenia przelewu na kwotę 100 zł, został przez stronę powodową uwzględniony w treści pisma z dnia 09.12.2016r. Strona powodowa przyznała w nim fakt uiszczenia przez pozwanego kwoty 200 zł po wytoczeniu powództwa, co znalazło odzwierciedlenie w ograniczeniu żądania pozwu.

W pozostałym zakresie, podniesiony przez stronę pozwaną fakt zawarcia ugody odnośnie spłaty należności objętych niniejszym postępowaniem, nie mógł skutkować oddaleniem powództwa. Strona powodowa podnosiła bowiem, iż okoliczność ta nie wpływa na zasadność jej roszczenia. To zatem stronę pozwaną obciążał ciężar wykazania (art. 6 kc), iż warunki zawartej ugody zmieniły treść łączącego strony zobowiązania, choćby w zakresie udzielenia przez stronę powodową odroczenia jego wykonania. Wbrew jednak ciążącemu na pozwanym obowiązkowi dowodowemu i wbrew zobowiązaniu Sądu, pozwany nie przedłożył dokumentu obejmującego treść zawartej ugody.

Mając powyższe względy na uwadze Sąd przyjął, iż wysokość zobowiązania pozwanego wynosi kwotę wynikającą z pisma strony powodowej z dnia 9.12.2016r., tj. 9.195,56 zł, którą zasądził w punkcie II wyroku.

Sąd oddalił żądania pozwu jedynie w zakresie należności odsetkowej, tj. co do odsetek maksymalnych od kwoty 5.923,24 zł. Zgodnie bowiem z treścią z §3 ust. 7 umowy pożyczki z dnia 14.10.2011r. za okres opóźnienia w spłacie raty lub jej części bank uprawniony był do naliczania odsetek od zadłużenia przeterminowanego (odsetek karnych), w wysokości równej czterokrotności aktualnej na dany dzień wysokości stopy lombardowej NBP. Strony we wskazanym postanowieniu umownym wyraźnie i precyzyjnie przewidziały więc wysokość należnych wierzycielowi odsetek. Wprawdzie do dnia 01.01.2016r. odsetki w tej wysokości stanowiły maksymalną wysokość odsetek możliwych do zastrzeżenia zgodnie z treścią art. art. 359 § 2 ¹ kc za opóźnienie, to jednak stan ten uległ zmianie od dnia 01.01.2016r. Z tym bowiem dniem dodano do art. 481 § 2 ¹ kc, zgodnie z którym maksymalna wysokość odsetek za opóźnienie nie może w stosunku rocznym przekraczać dwukrotności wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie (odsetki maksymalne za opóźnienie). W myśl zaś § 2 ² art. 481 jeżeli wysokość odsetek za opóźnienie przekracza wysokość odsetek maksymalnych za opóźnienie, należą się odsetki maksymalne za opóźnienie. Obecnie więc wysokość odsetek maksymalnych za opóźnienie ustalana jest w oparciu o wysokość odsetek za opóźnienie, które od dnia 01.01.2016r., zgodnie z treścią art. 481§2 kc równe są sumie stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 5,5 punktów procentowych a więc wynoszą obecnie 7 %. Począwszy od 01.01.2016r. odsetki maksymalne wynoszą 14 % , przewyższają więc odsetki w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP. Zgodnie bowiem z §2 Uchwały nr 1/2015 Rady Polityki Pieniężnej z dnia 4 marca 2015 r. w sprawie stopy referencyjnej, oprocentowania kredytów refinansowych, oprocentowania lokaty terminowej oraz stopy redyskontowej weksli w Narodowym Banku Polskim wynosi ona od dnia 5.03.2015r. - 2,5 %. Zatem jej czterokrotność to 10%. Skoro więc strony umowy pożyczki nie zastrzegły w umowie możliwości domaga się przez wierzyciela odsetek nazwanych „odsetkami maksymalnych określonych na podstawie kodeksu cywilnego” lecz odsetek w wysokości równej czterokrotności wysokości stopy lombardowej NBP, to strona powodowa nie może obecnie domagać się takich odsetek maksymalnych za opóźnienie, skoro ich wysokość (14%) przekracza wysokość odsetek zastrzeżonych wprost w treści umowy (10%). Dlatego też w miejsce żądanych przez stronę powodową odsetek maksymalnych za opóźnienie od kwoty 5.923,24 zł, zasądzono odsetki w wysokości czterokrotności wysokości stopy lombardowej NBP w stosunku rocznym. Jednocześnie z uwagi na fakt, iż w chwili orzekania nie jest możliwe stwierdzenie, czy do momentu zapłaty należności przez pozwanego stopa kredytu lombardowego NBP nie wzrośnie w sposób, który skutkowałyby tym, iż wysokość odsetek stanowiących jej czterokrotności przewyższy wysokość odsetek maksymalnych za opóźnienie przewidzianych w art.481§2 ¹kc, zawarto w wyroku stosowne zastrzeżenie, co do maksymalnej wysokości odsetek za opóźnienie.

O odsetkach ustawowych za opóźnienie od kwoty 3.272,52 zł orzeczono na podstawie art. 481§1 i 2 kc .

Sąd nie uwzględnił wniosku pełnomocnika strony powodowej o zawieszenie postępowania na zgodny wniosek stron. Pozwany, zobowiązany do wskazania czy wyraża zgodę na powyższe, nie ustosunkował się bowiem do tego wezwania, co skutkowało przyjęciem przez sąd, iż zgody takiej nie wyraża.

Z uwagi na cofnięcie przez pełnomocnika strony powodowej pozwu co do kwoty 200 zł wraz ze zrzeczeniem się roszczenia, sąd umorzył postępowanie w tej części na podstawie art. 203§1 kpc w zw. z art. 355§1kpc, albowiem okoliczności sprawy nie wskazywały na to, aby czynność ta była sprzeczna z prawem, z zasadami współżycia społecznego albo zmierzała do obejścia prawa (art.203§4 kpc) (punkt I wyroku).

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98§1 i 2 kpc (punkt IV wyroku). Wysokość zasądzonych kosztów obejmowała zgodnie z żądaniem zawarty w piśmie z dnia 09.12.2016r. – koszty ujęte w spisie kosztów z k. 75 akt.