Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 lutego 2017 r.

Sąd Rejonowy w Nidzicy I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 1 lutego 2017 r. w Nidzicy

na rozprawie

sprawy z powództwa P. (...)z siedzibą w W.

przeciwko I. D. (1)

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej I. D. (1)na rzecz powoda P. (...). z siedzibą w W. kwotę 690 zł (sześćset dziewięćdziesiąt złotych) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 16 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty

II.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 407 zł (czterysta siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu,

III.  wyrokowi nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt I C 437/16 upr

UZASADNIENIE

P. (...)w W. wniósł o zasądzenie od I. D. (1)kwoty 689,90 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 16 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów postepowania.

W uzasadnieniu podano, że strony zawarły umowę przewozu poprzez korzystanie z usług świadczonych przez powódkę. Podczas kontroli biletów ujawniono, że pozwana nie posiadała ważnego biletu. Osoba uprawniona do kontroli biletów wystawiła wezwanie do zapłaty wskazując wysokość opłaty za przejazd. Na kwotę dochodzoną pozwem składa się opłata taryfowa za przejazd oraz opłata dodatkowa.

Pozwana nie ustosunkowała się do pozwu, nie stawiła się na rozprawę.

Sąd ustalił co następuje:

I. D. (1)w dniu 1 stycznia 2016 r. korzystała z usług przewozowych P. (...)w W. na trasie W. – O. przez D.. Nie posiadała wówczas ważnego biletu uprawniającego do tego przejazdu. Podczas kontroli wystawiono pozwanej wezwanie do zapłaty na kwotę 689,90 zł, z zastrzeżeniem, że w przypadku uregulowania płatności w terminie 14 dni od daty przejazdu należność wynosi 202,40 zł. Pozwana opatrzyła podpisem wezwanie.

/ dowód k.4/

Opłaty za przejazd bez ważnego biletu zostały uregulowane w Regulaminie przewozu osób, rzeczy i zwierząt z dnia 16 listopada 2014 r.

/ dowód k.22-28/

Sąd zważył co następuje:

Z uwagi na niestawiennictwo pozwanej i niezłożenie przez nią wyjaśnień, Sąd zgodnie z art. 339 i 340 k.p.c. wydał wyrok zaoczny.

Zgodnie z art. 774 k.c. „Przez umowę przewozu przewoźnik zobowiązuje się w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do przewiezienia za wynagrodzeniem osób lub rzeczy”. W myśl art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. Prawo przewozowe (Dz.U. nr 50 poz. 601 z 2000 r.) „Umowę przewozu zawiera się przez nabycie biletu na przejazd przed rozpoczęciem podróży lub spełnienie innych określonych przez przewoźnika lub organizatora publicznego transportu zbiorowego warunków dostępu do środka transportowego, a w razie ich nieustalenia - przez samo zajęcie miejsca w środku transportowym.” Zgodnie zaś z ust. 2 cyt. przepisu „W bilecie na przejazd określa się wysokość należności za przejazd oraz dane potrzebne do ustalenia zakresu uprawnień podróżnego.” Z powyższego wynika zatem obowiązek pozwanej do uiszczenia opłaty za przewóz dokonany przez stronę powodową na trasie W..

Jednocześnie art. 33 a ust. 3 prawa przewozowego stanowi, iż w razie stwierdzenia braku odpowiedniego dokumentu przewozu przewoźnik lub osoba przez niego upoważniona pobierają właściwą należność za przewóz i opłatę dodatkową albo wystawiają wezwanie do zapłaty. Wysokość opłaty dodatkowej ustala rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 20 stycznia 2005 r. w związku z regulaminem przewozu powoda w wysokości opłaty manipulacyjnej i wynosi 650 zł.

Z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie wynika, iż pozwana w dniu 1 stycznia 2016 r. podróżowała bez ważnego biletu pociągiem na trasie W.. Skoro pozwana podróżowała bez ważnego biletu poza należnością za bilet winna ona również uiścić opłatę dodatkową na rzecz strony powodowej. Pozwana za przejazd bez ważnego biletu została więc obciążony opłatą w łącznej wysokości 689.90 zł. Na skutek omyłki Sądu zasądzono od pozwanej 10 gr więcej w punkcie I wyroku, to jest kwotę 690 zł.

Na podstawie art. 333 § 1 pkt 3 wyrokowi nadano rygor natychmiastowej wykonalności.

O kosztach postepowania Sąd orzekł w myśl zasady odpowiedzialności za wynik procesu uregulowanej w art. 98 § 1 kpc, mając przy tym na uwadze przepisy § 2 pkt 2 rozrządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych z dnia 22 października 2015 r, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia 26 października 2016 r. Na koszty procesu złożyła się opłata od pozwu, opata od pełnomocnictwa oraz stawka wynagrodzenia w wysokości 360 zł.