III A Uz 21/17
Dnia 23 marca 2017 r.
Sąd Apelacyjny w Szczecinie, III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:
Przewodnicząca: SSA Urszula Iwanowska (spr.)
Sędziowie: SSA Anna Polak
del. SSO Gabriela Horodnicka-Stelmaszczuk
po rozpoznaniu w dniu 23 marca 2017 r., na posiedzeniu niejawnym,
sprawy z odwołania Z. C.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w G.
o zwrot nadpłaconych składek
na skutek zażalenia ubezpieczonego na postanowienie Sądu Okręgowego w Gorzowie Wielkopolskim VI Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 10 stycznia 2017 r., sygn. akt VI U 811/16,
postanawia: odrzucić zażalenie.
SSA Anna Polak SSA Urszula Iwanowska del. SSO Gabriela Horodnicka-Stelmaszczuk
W dniu 18 lipca 2016 r. Z. C. złożył w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. pismo zatytułowane „pozew” wskazując, że od 10 maja 2016 r. przebywa na zwolnieniu lekarskim i do dnia dzisiejszego nie otrzymał żadnego świadczenia. Wnioskodawca podkreślił, że ma nie środków na życie i na leki, leczenie, a ma nadpłaconą składkę na ZUS. Z. C. wskazał, że oczekuje niezwłocznego zwrotu nadpłaconej składki na konto, z którego była opłacona wraz z odsetkami.
W odpowiedzi na powyższe pismo Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. wniósł o jego odrzucenie i zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych podnosząc, że ubezpieczony złożył wniosek o wypłatę zasiłku chorobowego za okres od 16 maja do 18 lipca 2016 r., a poprzedni okres zasiłkowy zakończył się 1 maja 2016 r. Nadto ubezpieczony w dniu 4 kwietnia 2016 r. złożył wniosek o przyznanie świadczenia rehabilitacyjnego. W ramach postępowania z tego wniosku lekarz orzecznik ZUS orzeczeniem z dnia 11 maja 2016 r., że ubezpieczony jest zdolny do pracy. Z. C. złożył sprzeciw od tego orzeczenia i sprawa została przekazana do Departamentu Orzecznictwa Lekarskiego. Zatem postępowanie z wniosku o przyznanie świadczenia rehabilitacyjnego wciąż trwa.
W piśmie z dnia 15 października 2016 r. Z. C. wskazał, że organ rentowy nie zwrócił mu nadpłaconych składek i zawiadomił ubezpieczonego, iż nie zrobi tego bowiem sprawa jest w sądzie.
Natomiast organ rentowy w piśmie skierowanym do Z. C. z dnia 22 lipca 2016 r. wskazał, że odmawia zwrotu nadpłaconych składek z powodu toczącego się postępowania sądowego. Jednocześnie organ pouczył skarżącego, że jeżeli nie zgadza się z tym stanowiskiem to ubezpieczony może w terminie 7 dni od otrzymania zawiadomienia wystąpić o wydanie w tym zakresie decyzji, od której będzie przysługiwało prawo odwołania do sądu.
Postanowieniem z dnia 10 stycznia 2017 r. Sąd Okręgowy w Gorzowie Wielopolskim VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych oddalił wniosek organu rentowego o odrzucenie odwołania (punkt I) oraz przekazał sprawę do rozpoznania Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w G. (punkt II).
Sąd pierwszej instancji przywołując treść art. 476 § 2 k.p.c. wyjaśnił, że sąd ubezpieczeń społecznych rozpoznaje sprawę na skutek odwołania złożonego od decyzji organu rentowego, bowiem prowadzi postępowanie w celu sprawdzenia jej prawidłowości. Ponieważ w sprawie nie wypowiedział się jeszcze organ rentowy w formie decyzji sąd na podstawie art. 477 10 § 2 k.p.c. przekazał sprawę do rozpoznania organowi rentowemu.
Nadto Sąd Okręgowy uznał, że w sprawie nie zachodziły przesłanki do odrzucenia odwołania, albowiem w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych na podstawie art. 464 § 1 k.p.c. sąd ma obowiązek przekazania sprawy do rozpoznania właściwemu organowi.
Odpis postanowienia doręczono Z. C. w dniu 16 stycznia 2017 r. (potwierdzenie odbioru przesyłki k. 27 akt).
W dniu 24 stycznia 2017 r. Z. C. nadał w urzędzie pocztowym przesyłkę zawierającą zażalenie na powyższe orzeczenie.
Sąd Apelacyjny rozważył, co następuje:
Zażalenie podlega odrzuceniu.
Zgodnie z art. 394 § 2 k.p.c. termin do wniesienia zażalenia jest tygodniowy i liczy się od doręczenia postanowienia stronie postępowania.
Zatem, skoro Z. C. otrzymał odpis postanowienia Sądu Okręgowego z dnia 10 stycznia 2017 r. w dniu 16 stycznia 2017 r., to termin do złożenia zażalenia upłynął mu w dniu 23 stycznia 2017 r.
Z kolei, w myśl art. 397 § 2 k.p.c. do postępowania toczącego się na skutek zażalenia stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu apelacyjnym.
Natomiast art. 373 k.p.c. stanowi, że sąd drugiej instancji odrzuca na posiedzeniu niejawnym apelację, jeżeli ulegała ona odrzuceniu przez sąd pierwszej instancji. A zgodnie z art. 370 k.p.c. sąd pierwszej instancji odrzuci na posiedzeniu niejawnym apelację wniesioną po upływie przepisanego terminu, nieopłaconą lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również apelację, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie.
Powyższe uregulowania wskazują, że Z. C. złożył zażalenie jeden dzień po upływie ustawowego terminu. Podkreślić przy tym należy, że termin ten jest terminem ustawowym i nie może być dowolnie przez stronę wydłużany. Skoro Z. C. mógł złożyć skutecznie zażalenie do dnia 23 stycznia 2017 r., a złożył je w dniu 24 stycznia 2017 r. to należało uznać, że zażalenie jest spóźnione.
Mając na uwadze powyższe, Sąd Apelacyjny na podstawie art. 397 § 2 k.p.c. w związku z art. 370 i art. 373 k.p.c. odrzucił zażalenie jako złożone po terminie.
SSA Anna Polak SSA Urszula Iwanowska del. SSO Gabriela Horodnicka-Stelmaszczuk