Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 stycznia 2017r.

Sąd Rejonowy w Ostrzeszowie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 26 stycznia 2017r. w Ostrzeszowie

na rozprawie

sprawy z powództwa Towarzystwa (...) S.A. z siedzibą w W.

przeciwko P. N.

o zapłatę kwoty (...),- złotych wraz z odsetkami

sprawy z powództwa Towarzystwa (...) S.A. z siedzibą w W.

przeciwko P. N.

o zapłatę kwoty (...),- złotych wraz z odsetkami

I.  zasądza od pozwanego P. N. na rzecz powoda Towarzystwa (...) S.A. z siedzibą w W. kwotę (...),- ( (...)) złotych z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za okres od dnia 12 maja 2015r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego P. N. na rzecz powoda Towarzystwa (...) S.A. z siedzibą w W. kwotę (...),- ( trzy tysiące siedemset trzydzieści siedem ) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu;

III.  zasądza od pozwanego P. N. na rzecz powoda Towarzystwa (...) S.A. z siedzibą w W. kwotę (...),- ( (...)) złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za okres od dnia 25 czerwca 2015r. do dnia zapłaty,

IV.  zasądza od pozwanego P. N. na rzecz powoda Towarzystwa (...) S.A. z siedzibą w W. kwotę(...),- ( (...)) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu;

V.  nakazuje pobrać od pozwanego P. N. na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Ostrzeszowie kwotę (...)( (...)) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

/-/ Małgorzata Wierzba-Golicka

Sygn. I C 279/15

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 31 stycznia 2017r.

Powód Towarzystwo (...) S.A. z siedzibą w W. wystąpił z dwoma powództwami przeciwko pozwanemu P. N.. W pierwszej ze spraw zażądał kwoty (...),- złotych odsetkami za okres od dnia 12 maja 2015r. do dnia zapłaty, a w drugiej ze spraw zażądał kwoty (...),- złotych wraz z odsetkami od dnia 25 czerwca 2015r. do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu żądań powód podał, że dochodzone kwoty stanowią sumę zadośćuczynień wypłaconych przez powoda rodzeństwu poszkodowanego J. S. (1). Poszkodowany zginął w wypadku spowodowanym w dniu 19 kwietnia 2008r. przez pozwanego prowadzącego samochód w stanie po użyciu alkoholu. Pozwany poruszając się samochodem marki S. o nr rejestracyjnym (...), w wyniku niezachowania należytej ostrożności, stracił panowanie nad kierowanym pojazdem i uderzył w drzewo, a pasażer z którym podróżował zmarł w wyniku poniesionych obrażeń. Za popełnienie tego czynu powód został skazany na drodze karnej.

Na podstawie art. 219 kpc sprawy połączono do łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia.

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa w obu sprawach.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

W dniu 19 kwietnia 2008r. w S. pozwany P. N. umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że kierując w stanie nietrzeźwości samochodem osobowym marki S., na prostym odcinku drogi nie zachował należytych środków ostrożności, utracił panowanie nad kierowanym pojazdem i uderzył w przydrożne drzewo, w następstwie czego pasażer samochodu J. S. (1) poniósł śmierć na miejscu zdarzenia.

Dowód: wyrok karny k. 180 akt Sądu Rejonowego w Kępnie w sprawie o sygn. akt II K 11/09.

Zmarły J. S. (1) posiadał sześcioro rodzeństwa: S. S., D. W. (1), B. B., R. K., J. S. (2), M. J.. Rodzeństwo było ze sobą bardzo zżyte. Gdy byli dziećmi zmarła im matka, fakt że wychowywali się bez matki zacieśnił łączące ich więzi. Śmierć brata była szczególnie silnym ciosem dla jego J. S. (2), który mieszkał razem ze zmarłym i wspólnie z nim prowadził gospodarstwo rolne.

Dowód: zeznania świadka D. W. (1) e-protokół rozprawy z dnia 24 lutego 2016r. - 00:07:20-00:22:44 płyta CD k. 187, zeznania świadków: B. B. e-protokół rozprawy z dnia 24 lutego 2016r. - 00:22:44-00:32:36 płyta CD k. 187, R. K. e-protokół rozprawy z dnia 24 lutego 2016r. - 00:32:36-00:40:00 płyta CD k. 187, J. S. (2) e- protokół rozprawy z dnia 24 lutego 2016r. - 00:40:00-00:49:18 płyta CD k. 187, M. J. e-protokół rozprawy z dnia 24 lutego 2016r. - 00:49:18-00:55:29 płyta CD k. 187, S. S. e-protokół rozprawy z dnia 3 listopada 2016r. - 00:04:04-00:15:26 płyta CD k. 247,

Powód jako ubezpieczyciel sprawcy wypadku przyznał J. S. (2) kwotę(...),- złotych, a pozostałemu rodzeństwu po (...),- złotych. Powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty (...),- złotych wypłaconych tytułem zadośćuczynienia na rzecz D. W. (1), B. B., R. K., J. S. (2), M. J. pismem doręczonym w dniu 30 kwietnia 2015r. Natomiast pismem z dnia 17 czerwca 2015r. powód wezwał do zapłaty kwoty (...),- złotych tytułem zwrotu zadośćuczynienia wypłaconego pozwanemu S. S..

Dowód: wezwanie do zapłaty wraz z potwierdzeniem odbioru k. 59-60 akt I C 3/16, ugoda k. 56 akt I C 3/16, potwierdzenie przelewu k. 58, wezwania do zapłaty wraz z potwierdzeniami odbioru k. 109-118v. ugody k. 99-103, potwierdzenia przelewu k. 105-108.

Powyższy stan faktyczny, który był częściowo niesporny Sąd ustalił na podstawie dokumentów złożonych przez strony w niniejszym postępowaniu oraz przesłuchania świadków S. S., D. W. (1), B. B., R. K., J. S. (2) oraz M. J..

Sąd zważył co następuje.

Powodowi ( ubezpieczycielowi ), z którym została zawarta umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu mechanicznego i doszło do wypłaty świadczenia na rzecz osób uprawnionych, przysługuje roszczenie zwrotne do sprawcy szkody ( pozwanego ), który spowodował wypadek kierując samochodem w stanie nietrzeźwości. To roszczenie zwrotne ( określane w doktrynie i orzecznictwie mianem „regresu nietypowego" ) należy odróżnić od regresu ubezpieczeniowego przewidzianego w art. 828 kc. Możliwość regresu jaką przewiduje powołany przepis jest dopuszczalna tylko w stosunku do osób trzecich, które odpowiadają za szkodę. Natomiast roszczenie zwrotne w obowiązkowym ubezpieczeniu OC, przysługuje przeciwko kierującemu pojazdem ( ubezpieczonemu ). Roszczenie to niezależnie od spełnianej roli kompensacyjnej, realizuje inne przypisane funkcje, a mianowicie represyjną i prewencyjną w zapobieganiu wypadkom w ruchu samochodowym.

Powód w okresie poprzedzającym sporządzenie pozwu wypłacił zadośćuczynienie na rzecz rodzeństwa poszkodowanego w łącznej kwocie (...),- złotych. Ustalając wysokość zadośćuczynienia powód uwzględnił fakt, iż poszkodowany przyczynił się do powstania szkody, dlatego też zadośćuczynienie wypłacone rodzeństwu zmarłego pomniejszone zostało o 60%. Poszkodowany godząc się na jazdę z nietrzeźwym kierowcą przyczynił się do powstania szkody, Poszkodowany wspólnie z pozwanym spożywał alkohol, miał zatem świadomość, że pozwany zamierza prowadzić pojazd w stanie po spożyciu alkoholu, a pomimo tego zdecydował się na jazdę z pozwanym, dlatego też jego stopień przyczynienia się należało ustalić na 60%. Wbrew bowiem twierdzeniom pozwanego poszkodowany nie przyczynił się w 100% do zaistnienia przedmiotowego wypadku. To pozwany podjął decyzję, że będzie kierował pojazdem mechanicznym i to on nie zachował należytych środków ostrożności doprowadzając do wypadku. Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nie wynika również, aby poszkodowany wywierał jakikolwiek wpływ na pozwanego nakłaniając go do kierowania w stanie nietrzeźwości. W takiej sytuacji uznanie, iż poszkodowany przyczynił się do powstania szkody w stopniu wyższym niż 60% byłoby całkowicie nieuzasadnione.

W wyniku wypadku doszło do zerwania więzi rodzinnej, która stanowiła dobro osobiste rodzeństwa zmarłego J. S. (1). Ubezpieczyciel przyznał za cierpienia wywołane naruszeniem tych dóbr każdemu z rodzeństwa za wyjątkiem J. S. (2) kwotę (...),- złotych. J. S. (2) z uwagi na szczególnie silne więzi łączące go ze zmarłym ( wspólnie zamieszkiwali i prowadzili gospodarstwo rolne ) otrzymał kwotę (...), złotych. W ocenie Sądu wypłacone kwoty są adekwatne do naruszenia dóbr osobistych bliskich poszkodowanego i cierpień przez nich poniesionych, dlatego też ich wypłacenie na podstawie art. 448 kc w związku z art. 24 § 1 kc było w pełni uzasadnione. W tym stanie rzeczy i na podstawie powołanych przepisów ( art. 43 ustawy z dnia 22 maja 2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczeń Komunikacyjnych ) Sąd orzekł jak w pkt I i III wyroku.

Powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty (...),- złotych w terminie do 11 maja 2015r. oraz zapłaty kwoty (...),- złotych w terminie do 23 czerwca 2015r., po upływie tych terminów roszczenia stały się wymagalne, dlatego też żądanie odsetek od kwoty (...),- złotych od dnia 12 maja 2015r. i od kwoty (...),- złotych od dnia 25 czerwca 2015r. uznać należało za uzasadnione.

Orzekając o kosztach Sąd miał na względzie, iż po połączeniu spraw w trybie art. 219 kpc konieczne jest odrębne rozstrzyganie o kosztach postępowania w każdej z nich. O kosztach procesu w obu sprawach orzeczono zgodnie z art. 98 § 1 kpc mając na względzie wynik procesu.

Na koszty w sprawie o zapłatę kwoty (...),- złotych składają się: uiszczona przez powoda opłata sądowa w wysokości (...),- złotych, opłata skarbowa w kwocie (...),- złotych od złożenia dokumentu stwierdzającego pełnomocnictwo ( art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. – o opłacie skarbowej ) oraz kwota(...),- złotych stanowiąca wynagrodzenie pełnomocnika ustalone na podstawie § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.

Na koszty w sprawie o zapłatę kwoty (...),- złotych składają się: uiszczona przez powoda opłata sądowa w wysokości (...),- złotych, opłata skarbowa w kwocie (...),- złotych od złożenia dokumentu stwierdzającego pełnomocnictwo ( art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. – o opłacie skarbowej ) oraz kwota (...),- złotych stanowiąca wynagrodzenie pełnomocnika ustalone na podstawie § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.

Pozwanego obciążono również nieuiszczonymi kosztami sądowymi w (...) złotych, na które składa się wypłacony świadkowi D. W. (2) zwrot kosztów dwukrotnego stawiennictwa na rozprawie, dlatego też w pkt V wyroku nakazano pobrać wyżej wymienioną kwotę od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Ostrzeszowie.

/-/ Małgorzata Wierzba-Golicka