Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I C 372/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

G., dnia 19 listopada 2015r

Sąd Rejonowy w Gdyni, I Wydział Cywilny

Przewodniczący: SSR Małgorzata Nowicka - Midziak

Protokolant: Katarzyna Fiutowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 listopada 2015r

sprawy z powództwa (...) Spółka z o.o. we W.

przeciwko J. S.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanej J. S. na rzecz powoda (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością we W. kwotę 13 094,08 zł. (trzynaście tysięcy dziewięćdziesiąt cztery złote osiem groszy) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 8 października 2015r do dnia zapłaty;

2.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

3.  zasądza od pozwanej J. S. na rzecz powoda (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością we W. kwotę 3 072 zł. (trzy tysiące siedemdziesiąt dwa złote) tytułem zwrotu kosztów procesu;

4.  nakazuje ściągnięcie od pozwanej J. S. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Gdyni kwotę 600 zł. (sześćset złotych) tytułem kosztów wynagrodzenia kuratora.

Sygn. akt I C 372/15

UZASADNIENIE

Powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością we W. domagał się zasądzenia od pozwanej J. S. kwoty 13.094,08 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 23 grudnia 2014r. do dnia zapłaty tytułem zwrotu nienależnie wypłaconego świadczenia.

W uzasadnieniu wskazał, że w dniu 24 października 2014r. omyłkowo zapłacił powyższą kwotę stanowiąca zapłatę za fakturę (...) na rachunek bankowy pozwanej zamiast na rachunek bankowy (...) Sp. z o.o. W związku tym wezwał pozwaną do zwrotu spornej kwoty jako uzyskanej bez podstawy prawnej, czego pozwana nie uczyniła. Z tych też względów w ocenie powoda roszczenie jest uzasadnione na podstawie art. 405 w zw. z art. 410 § 1 k.c.

(pozew k. 2-3, pismo k. 30 - 31)

W odpowiedzi na pozew pozwana wniosła o oddalenie powództwa wskazując, iż po stwierdzeniu wpłaty spornej kwoty na jej konto zadzwoniła ona na infolinię banku, gdzie uzyskała informację, iż powód winien poprzez swój bank wystąpić do jej banku o zwrot tej kwoty, o czym poinformowała ona księgową powoda. Konto pozwanej jest bowiem zablokowane przez komorników. Niestety powód tego nie uczynił. W związku z tym oraz trudną sytuacją pozwanej i ewidentnym zaniedbaniem ze strony powoda, pozwalającym na załatwienie sprawy na etapie bankowym, wnosi ona o zwrot kosztów na swoją rzecz. Sporna kwota jest bowiem zablokowana przez komorników.

(odpowiedź na pozew k. 65 - 66)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 24 października 2014r. powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością we W. dokonując zapłaty za fakturę VAT (...) na rzecz spółki (...) sp z o.o. w G. przelał omyłkowo kwotę 13.094,08 zł na rachunek bankowy pozwanej J. S. prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą J., zamiast na rachunek w/w spółki.

(okoliczność bezsporna: faktura k. 20, potwierdzenie przelewu k. 21)

Do chwili obecnej kwota ta nie została zwrócona przez pozwaną, pomimo prowadzonych rozmów w tym zakresie.

(okoliczności bezsporne: korespondencja mailowa k. 67 - 71)

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powyżej ustalony stan faktyczny nie był sporny pomiędzy stronami, a nadto wynika on ze złożonych przez strony dokumentów, które nie budzą wątpliwości sądu co do ich istnienia i treści. Z tych też względów Sąd uznał je za wiarygodne.

Powód domagał się w niniejszej sprawie zwrotu kwoty 13.094,08 zł jako świadczenia nienależnego. Powództwo zostało zatem oparte na treści art. 405 k.c., który w myśl art. 410 § 1 k.c. ma zastosowanie także do świadczenia nienależnego, a który stanowi, iż kto bez podstawy prawnej uzyskał korzyść majątkową kosztem innej osoby, obowiązany jest do wydania korzyści w naturze, a gdyby to nie było możliwe, do zwrotu jej wartości. Świadczenie jest natomiast nienależne m.in. jeżeli ten kto je spełnił nie był zobowiązany względem osoby, której świadczył,

W realiach niniejszej sprawy bezsporne było, że wpłata przez powoda spornej kwoty na rachunek bankowy należący do pozwanej została dokonana omyłkowo, czego pozwana nie kwestionowała. Nie ulega zatem wątpliwości, że powód spełnił świadczenie względem osoby, wobec której nie był zobowiązany, a tym samym pozwana otrzymując powyższe świadczenie, bezpodstawnie wzbogaciła się kosztem powoda. Ponadto pozwana nie wskazała, aby zachodziła jakakolwiek okoliczność uprawniająca ja do zatrzymania spornej kwoty bądź wyłączająca możliwość żądania jej zwrotu przez powoda, o których mowa w art. 409 k.c. i nast. Z tych też względów w ocenie Sądu powództwo zasługiwało na uwzględnienie. Natomiast podnoszona przez pozwaną okoliczność ewentualnego zajęcia spornej kwoty przez komorników w toku postępowań egzekucyjnych nie ma znaczenia w ocenie Sądu dla rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie, albowiem przyczyny braku zwrotu inne niż wskazane w art. 409 k.c. i nast. nie skutkują możliwością oddalenia powództwa. Pozwana bowiem do chwili obecnej nie zwróciła powodowi spornej kwoty do czego w myśl powyższych przepisów jest zobowiązana. Ponadto jak wynika z akt egzekucyjnych, postępowania te zostały umorzone w stosunku do pozwanej z uwagi na bezskuteczność egzekucji, a jak wynika z treści postanowień komornika na zajętych kontach bankowych pozwanej brak jest środków. W konsekwencji zdaniem Sądu pozwana nie wykazała, aby rzeczywiście sporne środki zostały zajęte przez komornika i znajdowały się nadal na jej rachunku bankowym. Fakt bowiem ewentualnego zaliczenia ich na poczet innych długów, tym bardziej powoduje obowiązek zwrotu spornej kwoty na rzecz powoda.

Mając powyższe na uwadze Sąd w punkcie 1 wyroku na podstawie art. 410 § 2 k.c. w zw. z art. 405 k.c. oraz art. 481 § 1 k.c. i art. 455 k.c. zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 13.094,08 złotych wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia następnego po dniu doręczenia odpisu pozwu pozwanej tj. od dnia 8 października 2015r. do dnia zapłaty. Sąd tym samym w punkcie 2 wyroku oddalił powództwo w pozostałym zakresie tj. co do odsetek za okres od dnia 23 grudnia 2014r. do dnia zapłaty, albowiem wcześniejsze wezwania do zapłaty kierowane do pozwanej nie były skutecznie jej doręczone z uwagi na nieaktualny adres, a doręczenie pozwu nastąpiło dopiero w dniu 7.10.2015r.

O kosztach procesu Sąd orzekł zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu na podstawie art. 100 k.p.c. w zw. z § 6 pkt. 5 i § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. 02.163.1349) i uznając, iż powód uległ swojemu żądaniu jedynie w nieznacznej części w zakresie odsetek obciążył pozwaną kosztami procesu w całości, zasądzając od niej na rzecz powoda w punkcie 3 wyroku kwotę 3072 zł, na którą to kwotę składa się opłata sądowa od pozwu w wysokości 655 zł oraz kwota 2417 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa. Nadto w oparciu o art. 5 ust. 1 pkt. 3, art. 8 ust.1 i art. 83 i 113 ust. 1 u.k.s.c. Sąd w pkt. 4 wyroku nakazał ściągnąć od pozwanej na rzecz Skarbu Państwa kwotę 600 zł tytułem brakujących kosztów sądowych tymczasowo poniesionych przez Skarb Państwa, na które składają się koszty wynagrodzenia kuratora.