Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Konin, dnia 20 kwietnia 2017 r.

Sąd Okręgowy w Koninie III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący - Sędzia – SO Elżbieta Majewska

Protokolant: sekretarz sądowy Daria Guziołek

po rozpoznaniu w dniu 20 kwietnia 2017 r. w Koninie

sprawy M. R.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P.

o ponowne przeliczenie świadczenia

na skutek odwołania M. R.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P.

z dnia 20 stycznia 2017 r. znak: (...)

1.  Oddala odwołanie.

2.  Zasądza od odwołującego na rzecz organu rentowego kwotę 180 zł - tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

SSO Elżbieta Majewska

Sygn. akt III U 247 / 17

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 20 stycznia 2017 r. znak: (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P. odmówił M. R. przeliczenia emerytury w sprawie zakończonej prawomocną decyzją z dnia 31.08.2011 r. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy stwierdził, że prawomocną decyzją z dnia 31.08.2011 r. dokonał wznowienia wypłaty świadczenia oraz zmiany stażu emerytury od dnia 01.08.2011 r. Ubezpieczony złożył wniosek o ponowne przeliczenie emerytury w dniu 25.11.2016 r. jednakże do tego wniosku nie dołączył nowych dowodów ani też nie ujawnił okoliczności, które miałyby wpływ na wysokość świadczenia. W tej sytuacji brak było podstaw do wznowienia postępowania w zakresie przeliczenia emerytury.

Od powyższej decyzji odwołanie złożył M. R. zaskarżając decyzję w całości i zarzucając jej naruszenie art. 114 ust. 1 i 2 pkt 1 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z FUS poprzez odmówienie wnioskodawcy przeliczenia emerytury oraz błąd w ustaleniach faktycznych przez nieuznanie przez organ rentowy , iż ubezpieczony w okresie od 16.03.1986 r. do 29.08.2011 r. wykonywał niezmiennie prace zgodnie z art. 50 d ustawy w związku z załącznikiem nr 3 pkt III rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 23 grudnia 1994 r.

Zarzucając powyższe odwołujący wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i ustalenie, że zachodzą przesłanki do ponownego przeliczenia emerytury ubezpieczonego. Ponadto ubezpieczony domagał się ustalenia, że w okresie od 16.03.1986 r. do 29.08.2011 r. wykonywał pracę określoną w art. 50 d ustawy , a w związku z tym okres ten powinien być przeliczony z zastosowaniem przelicznika 1,8.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych wniósł o oddalenie odwołania oraz zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych podtrzymując argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

M. R. , ur. (...), złożył w dniu 15 lipca 2011 r. Do wniosku ubezpieczony dołączył świadectwo pracy górniczej i równorzędnej z pracą górniczą z dnia 12 lipca 2011 r. wystawione przez (...), w którym potwierdzono, M. R. jest zatrudniony od dnia 17.03.1986 r. do nadal i w tym okresie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę górniczą określoną w art. 50 C ust. 1 pkt 4 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych na stanowiskach określonych w rozporządzeniu MPiPS z dnia 23.12.1994 r.

- od dnia 01.07.1987r. do 31.12.1987 r. stanowisko konserwator tras przenośnikowych na odkrywce - zał. 2 pkt 8,

- od dnia 01.01.1988 r. do 28.02.2009 r. stanowisko operator taśm na odkrywce - zał. 2 pkt 13,

- od dnia 01.03.2009r. do nadal stanowisko górnik kopalni odkrywkowej - zał. 3 pkt III/1.

Pozostałe okresy pracy w kopalni:

- od 17.03.1986r. do 30.06.1987 r. robotnik transportowy pod ziemią.

Ponadto wnioskodawca dołączył załącznik do karty ewidencyjnej pracownika obejmującej ewidencję dniówek półtorakrotnych za okres od marca 1986 r. do czerwca 1987 r. oraz od marca 2009 r. do czerwca 2011 r. , w której wskazano liczbę dniówek półtorakrotnych.

Na podstawie dołączonych do wniosku dokumentów pozwany organ rentowy ustalił, że wnioskodawca udowodnił łącznie 26 lat, 4 miesiące i 19 dni okresów pracy górniczej. Decyzją z dnia 03 sierpnia 2011 r. ZUS II Oddział w P. przyznał M. R. emeryturę od dnia 01 lipca 2011 r. i obliczył jej wysokość. Okresy pracy górniczej zostały obliczone z zastosowaniem przeliczników :

- 28 miesięcy z zastosowaniem przelicznika 1,8,

- 1 miesiąc z zastosowaniem przelicznika 1,5,

- 273 miesiące z zastosowaniem przelicznika 1,2.

Przy zastosowaniu przeliczników pracy górniczej organ rentowy uwzględnił, że odwołujący udokumentował w okresie od 17.03.1986 r. do 30.06.1987 r. 324 dniówki półtorakrotne , a w okresie od 01.03.2009 r. do 15.07.2011 r. 310 dniówek półtorakrotnych, zgodnie z dołączoną ewidencją.

Wysokość emerytury ustalono na kwotę 2651,71 zł. Jednocześnie organ rentowy stwierdził, że wypłata emerytury podlega zawieszeniu gdyż wnioskodawca kontynuuje zatrudnienie. Od powyższej decyzji ubezpieczony nie wniósł odwołania.

W dniu 29 sierpnia 2011 r. M. R. złożył wniosek o podjęcie wypłaty emerytury dołączając świadectwo pracy , z którego wynikało, że stosunek pracy z (...) K. został rozwiązany z dniem 29 sierpnia 2011 r. Ponadto dołączył zaświadczenie pracodawcy o liczbie dniówek górniczych za okres od 01.07.2011 r. do 29.08.2011 r.

Decyzją z dnia 31 sierpnia 2011 r. ZUS II Oddział w P. ponownie ustalił M. R. wysokość emerytury i wznowił jej wypłatę od dnia 01.08.2011 r. Okresy pracy obliczono z zastosowaniem przeliczników :

- 30 miesięcy z zastosowaniem przelicznika 1,8 ,

- 1 miesiąc z zastosowaniem przelicznika 1,5 ,

- 272 miesiące z zastosowaniem przelicznika 1,2.

Ubezpieczony nie kwestionował wysokości ustalonej emerytury górniczej, w szczególności okresów pracy górniczej i zastosowania do nich określonych w decyzji przeliczników i pobierał emeryturę.

W dniu 25 listopada 2016 r. ubezpieczony, za pośrednictwem swojego pełnomocnika, złożył wniosek w organie rentowym domagając się ponownego ustalenia wysokości emerytury. We wniosku wskazał, że przez cały okres swojego zatrudnienia u pracodawcy (...) K. tj. od 16.03.1986 r. do 29.08.2011 r. pracował na tym samym stanowisku tj. operatora przenośników taśmowych. Skoro ubezpieczony wykonywał cały czas tę samą pracę , a świadectwo pracy tego nie odzwierciedla to zachodzą nowe okoliczności mające istotny wpływ na ustalenie wysokości emerytury górniczej i zastosowanie przelicznika 1,8 do całego okresu zatrudnienia tj. od 16.03.1986 r. do 29.08.2011 r. Do powyższego wniosku nie zostały dołączone żadne dokumenty.

Pismem z dnia 19.12.2016 r. organ rentowy wezwał pełnomocnika wnioskodawcy do dostarczenia nowych dowodów w sprawie przeliczenia świadczenia przelicznikiem 1,8 tj. świadectwa wykonywania pracy górniczej i równorzędnej z pracą górniczą oraz załącznika do karty ewidencyjnej. W odpowiedzi na to pełnomocnik ubezpieczonego wskazał, że świadectwo pracy górniczej oraz jego załączniki znajdują się w aktach , które posiada ZUS.

W toku postępowania Sąd ustalił, że M. R. podjął pracę w (...) w K. od dnia 17.03.1986 r., wówczas został zatrudniony na stanowisku robotnik transportowy pod ziemią w oddziale OPP. Był to Oddział odwodnienia podziemnego , a odwołujący zajmował się transportem urobku przy kopaniu chodników, w tym charakterze pracował do dnia 30 czerwca 1987 r. Pracodawca prowadził w tym okresie ewidencję zjazdów pod ziemię odwołującego, z której wynika, że w przypadku wnioskodawcy było 324 dniówki liczone półtorakrotnie, natomiast 1 miesiąc to była praca wykonywana częściowo pod ziemią, a częściowo na powierzchni.

Następnie w związku ze zmniejszeniem zakresu robót przewidzianych dla oddziału odwodnienia podziemnego i koniecznością zmniejszenia zatrudnienia w tym oddziale odwołujący został przeniesiony do oddziału LGZ na stanowisko konserwatora tras przenośników od dnia 01 lipca 1987 r. Do obowiązków odwołującego należała naprawa i konserwacja tras przenośników, wymieniał krążniki, pilnował prawidłowej pracy przenośników na odkrywce L..

Od dnia 01 stycznia 1988 r. M. R. został przeniesiony na stanowisko operatora przenośników – oddział LG-3. Charakter pracy na tym stanowisku był podobny jak na stanowisku konserwator tras przenośników tj. kontrolował prace przenośników taśmowych i stacji, wymieniał krążniki , naprawiał, remontował przenośniki. Przenośniki taśmowe są różnej długości, niektóre dłuższe mają ok. 1 km , zdarzają się też krótsze. Jeśli brakował pracowników to odwołujący był też kierowany do pracy na maszynach podstawowych , tam też znajdują się taśmy przenośników i odwołujący , w zastępstwie innego pracownika, pracował przy tych taśmach i odpowiadał za pracę tych taśm. Zdarzało się to z różną częstotliwością , w zależności od potrzeb. Jako operator przenośników M. R. pracował do dnia 28 lutego 2009 r. Od dnia 01 marca 2009 r. powierzono mu stanowisko starszy górnik kopalni odkrywkowej , na tym stanowisku wnioskodawca był zatrudniony do końca zatrudnienia tj. do 29 sierpnia 2011 r. W okresie zatrudnienia na tym stanowisku pracodawca prowadził dla odwołującego ewidencję dniówek półtorakrotnych , z której wynika , że M. R. przepracował 345 dniówek w wymiarze półtorakrotnym.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach organu rentowego, dokumentów z akt osobowych odwołującego, zeznań świadków K. D. (1) (k. 24v-25), R. R. (1) (k.25) oraz zeznań samego odwołującego (k. 25v).

W ocenie Sądu treść dokumentów nie budziła wątpliwości co do swojej wiarygodności i rzetelności. W szczególności Sąd nie znalazł podstaw by kwestionować treść świadectwa pracy górniczej i równorzędnej z pracą górniczą bowiem dokument ten został wystawiony przez pracodawcę zgodnie z przebiegiem zatrudnienia odwołującego wynikającym z dokumentów, a ponadto nie był kwestionowany przez odwołującego w chwili jego wystawienia. Również ewidencja dniówek półtorakrotnych wystawiona odwołującemu w 2011 r. w związku z ubieganiem się o emeryturę górniczą nie była kwestionowana przez pracownika ani w drodze sporu z pracodawcą ani też w drodze odwołania od decyzji ZUS. Dopiero po okresie ponad 5 lat odwołujący zakwestionował wystawione dokumenty w zakresie okresów pracy górniczej liczonej w wymiarze półtorakrotnym jednakże nie przedłożył żadnych dowodów , z których mogłaby wynikać niezgodność treści tych dokumentów z rzeczywistym przebiegiem pracy odwołującego. Zauważyć także należy, że do wniosku o ponowne przeliczenie świadczenia ubezpieczony nie przedłożył żadnych nowych dowodów , a we wniosku nie powołał żadnych nowych okoliczności, które mogłyby mieć wpływ na wysokość świadczenia.

Ubezpieczony dopiero w odwołaniu zawarł wniosek o przesłuchanie świadków K. D. i R. R. oraz domagał się przeprowadzenia dowodu z akt osobowych wnioskodawcy. Sąd przeprowadził powyższe dowody jednakże w ocenie Sądu nie dają one podstaw do przyjęcia, że pojawiły się nowe okoliczności, które miałyby wpływ na wysokość emerytury wnioskodawcy. Zarówno z zeznań świadków jak i z treści angaży znajdujących się w aktach osobowych wynika, że w spornym okresie , który nie został przeliczony przelicznikiem 1,8 tj. od 01.07.1987 r. do 28.02.2009 r. , M. R. był zatrudniony na stanowiskach : konserwator tras przenośników i operator tras przenośników i wykonywał obowiązki jakie są przypisane na tych stanowiskach. Fakt , że okazjonalnie , gdy brakowało ludzi , odwołujący mógł być kierowany do pracy przy taśmach na koparkach i zwałowarkach nie zmienia charakteru jego pracy i nie stanowi podstawy do zmiany ustaleń w tym zakresie. Skoro bowiem taki rodzaj prac był wykonywany przez odwołującego jedynie czasami, bez możliwości określenia ich długości i częstotliwości, a nie został odnotowany w ewidencji dniówek to brak jest podstaw do dokonania w tym zakresie innych ustaleń niż te, które zostały dotychczas udokumentowane.

Również zeznania odwołującego , które Sąd uznał za częściowo wiarygodne, nie mogły być wystarczającą podstawą do wznowienia postępowania i dokonania ustaleń w zakresie ilości dniówek półtorakrotnych.

Sąd oddalił wnioski dowodowe ubezpieczonego tj. o udzielenie terminu do zwrócenia się z wnioskiem do Komisji Weryfikacyjnej oraz o wystąpienie do (...) K. o charakterystykę stanowiska pracy bowiem wnioski te zmierzają jedynie do przedłużenia postępowania. Odwołujący składając wniosek o ponowne ustalenie wysokości emerytury zobowiązany był do przedłożenia nowych dowodów lub powołania nowych okoliczności , które miałyby wpływ na wysokość emerytury. Dowodów takich ubezpieczony nie może składać już po wydaniu decyzji bowiem wówczas muszą być one potraktowane jako nowe żądanie , dotychczas nie rozpoznane przez pozwanego , a w takiej sytuacji , zgodnie z treścią art. 477 ¹⁰ § 2 kpc sąd zobowiązany jest przekazać je do organu rentowego celem rozpoznania. Ponadto podkreślić należy, że co do zasady w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych Sąd bada prawidłowość decyzji na dzień jej wydania.

W przedmiotowej sprawie nie było sporne , że odwołujący spełnił przesłanki do nabycia prawa do emerytury górniczej i taka emerytura została mu przyznana od dnia 01.07.2011 r. Wówczas też organ rentowy ustalił wysokość przysługującego wnioskodawcy świadczenia emerytalnego, zastosował przeliczniki pracy górniczej zgodnie z dołączoną dokumentacją, a ubezpieczony wówczas nie kwestionował dokonanych wyliczeń i nie wnosił odwołania od decyzji do Sądu. W konsekwencji decyzje te stały się prawomocne. Odwołujący składając wniosek w organie rentowym domagał się ponowne ustalenia wysokości emerytury górniczej i zastosowania przelicznika 1,8 do wszystkich okresów pracy górniczej przypadających w okresie zatrudnienia od 17.03.1986 r. do 29.08.2011 r.

Zgodnie z treścią art. 114 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U.2016.887 –j.t.) w brzmieniu obowiązującym w chwili złożenia wniosku - prawo do świadczeń lub ich wysokość ulega ponownemu ustaleniu na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji w sprawie świadczeń zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub na ich wysokość.

W przedmiotowej sprawie nie budzi wątpliwości, że składają wniosek o ponowne ustalenie wysokości emerytury ubezpieczony nie dołączył żadnych nowych dowodów ani też nie ujawnił żadnych okoliczności, które istniałyby przed wydaniem decyzji ustalającej wysokość świadczenia , a które miałyby wpływ na jej wysokość. Nie uczynił tego także wezwany przez organ rentowy do uzupełnienia wniosku wskazując, że wszystkie dokumenty znajdują się już w aktach emerytalnych wnioskodawcy. We wniosku odwołujący ograniczył się do jedynie do kwestionowania treści świadectwa pracy górniczej oraz załącznika do tego świadectwa obejmującego ewidencję dniówek półtorakrotnych , które stanowiły podstawę wyliczenia wysokości emerytury wnioskodawcy. Poza własną oceną dokumentów nie przedstawił dowodów na potwierdzenie swojego stanowiska. Również przeprowadzone przed Sądem dowody nie dały podstawy do przyjęcia, że powyższe dokumenty nie mogą być podstawą do ustalenia ilości miesięcy, które powinny być obliczone z zastosowaniem przelicznika 1,8 bowiem zarówno z zeznań świadków jak i dokumentów znajdujących się w aktach rentowych wynika, że odwołujący poza okresem , za który przedstawił wykaz dniówek był zatrudniony na stanowisku konserwatora przenośników tras i operatora przenośników taśmowych i pracę w tym charakterze wykonywał. Stanowiska te zostały wymienione w załączniku 2 do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 23 grudnia 1994 r. w sprawie określenia niektórych stanowisk pracy górniczej oraz stanowisk pracy zaliczanej w wymiarze półtorakrotnym przy ustalaniu prawa do górniczej emerytury lub renty (Dz.U.1995.2.8) pod pozycją 8 (konserwator tras przenośnikowych na odkrywce) oraz pod pozycją 13 (operator przenośników taśmowych na odkrywce). Nie zostały natomiast wymienione w załączniku nr 3 , który określa stanowiska pracy, na których okresy pracy są zaliczane w wymiarze półtorakrotnym. Jak wyjaśnił Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 10 października 2012 r. I BU 4/12 wymienienie określonego stanowiska pracy górniczej w załączniku nr 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 23 grudnia 1994 r. w sprawie określenia niektórych stanowisk pracy górniczej oraz stanowisk pracy zaliczalnej w wymiarze półtorakrotnym przy ustalaniu prawa do górniczej emerytury lub renty (Dz.U. z 1995 r. Nr 2, poz. 8) i nieujęcie go w załączniku nr 3, dziale III tego rozporządzenia wyklucza zaliczenie pracy na nim w wymiarze półtorakrotnym.

W tych okolicznościach, zdaniem Sądu, brak było podstaw do wznowienia postępowania i ponownego ustalenia wysokości emerytury ubezpieczonego ustalonej prawomocną decyzją z dnia 31 sierpnia 2011 r. , a decyzja organu rentowego w tym zakresie jest prawidłowa.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd , na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 KPC oddalił odwołanie jako nieuzasadnione.

O kosztach zastępstwa procesowego Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. w zw. w zw. z § 9 ust. 2 rozporządzenia z dnia 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. 2015. 1804 ze zm.).

SSO Elżbieta Majewska