Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 kwietnia 2017 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

Wydział IX Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący : SSO Mariola Łącka / spr/

Sędziowie: SSO Barbara Kużdrzał- Kiermaszek

del. SSR Sonia Lasota-Zawisza

Protokolant: st. sekretarz sądowy Dagmara Mazurkiewicz

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 20 kwietnia 2017r. w Rybniku

sprawy z powództwa Z. J.

przeciwko A. B. i T. H. wspólnikom (...) S. C. w J.

o zapłatę ekwiwalentu za urlop

na skutek apelacji powoda Z. J.

od wyroku Sądu Rejonowego w Jastrzębiu- Zdroju Wydziału IV Pracy

z dnia 29 grudnia 2016 r. sygn. akt IV P 6/16

1.  oddala apelację,

2.  odstępuje od obciążania powoda kosztami zastępstwa procesowego za II instancję.

Sędzia: Przewodniczący: Sędzia:

SSO Barbara Kużdrzał- Kiermaszek SSO Mariola Łącka del. SSR Sonia Zawisza-Lasota

Sygn. IX Pa 24/17

UZASADNIENIE

Powód Z. J. w pozwie z 4 stycznia 2016 roku wniósł o zasądzenie od A. B. i T. H. wspólników spółki cywilnej (...) solidarnie 1000 zł. ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy w okresie od 1 października 2014 roku do 9 maja 2015 roku wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu oraz o obciążenie ich solidarnie kosztami postępowania, gdyż w okresie zatrudnienia u pozwanych od 1 października 2014 roku do 9 maja 2015 roku nie wykorzystał przysługującego mu urlopu wypoczynkowego w żadnym zakresie.

Pozwani wspólnicy spółki cywilnej (...) A. B. i T. H., w odpowiedzi na pozew wnieśli o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie kosztów procesu wg norm przepisanych podnosząc, że powód wykorzystał przysługujący mu urlop wypoczynkowy w wymiarze 22 dni, na świadectwie pracy zamieszczona została informacja o wykorzystanym urlopie wypoczynkowym z ostatniego roku obowiązywania umowy , tj. z 2015 , w wymiarze 11 dni i wyliczyli hipotetycznie należny powodowi ekwiwalent za urlop wypoczynkowy w wymiarze 11 dni za rok 2014 i 11 dni za rok 2015 na kwotę 1833,92 zł. brutto.

Po dokonanym hipotetycznym wyliczeniu ekwiwalentu powód pismem z 13 kwietnia 2016 roku rozszerzył powództwo w ten sposób, że wniósł o zasądzenie od pozwanych 1833,92 zł.

Sąd Rejonowy Sąd Pracy w Jastrzębiu-Zdroju wyrokiem z dnia 29.12.2016r. oddalił powództwo i zasądził od powoda na rzecz pozwanych 135,00 zł , jako zwrot części kosztów zastępstwa procesowego w sprawie.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny.

Powód był zatrudniony u pozwanych w okresie od 18 sierpnia 2014 roku do 9 maja 2015 roku w pełnym wymiarze czasu pracy jako pracownik budowlany.

W okresie zatrudnienia powodowi przysługiwał urlop wypoczynkowy w wymiarze 11 dni za rok 2014 i 11 dni za rok 2015.

Ekwiwalent za niewykorzystany urlop wypoczynkowy hipotetycznie należny powodowi za 22 dni wyniósł 1833,92 zł.

Powód wykorzystał w roku 2014 4 dni urlopu wypoczynkowego. 1 dzień urlopu w październiku 2014 roku, a 3 dni w grudniu 2014 roku.

Powód wykorzystał w roku 2015 18 dni urlopu wypoczynkowego. 7 dni urlopu w lutym 2015 roku, a 11 dni urlopu w kwietniu 2015 roku.

Powyższy stan faktyczny Sąd I instancji ustalił w oparciu o akta osobowe powoda- świadectwo pracy, zestawienie urlopu wykorzystanego w 2014 i 2015 roku, listy płac, listy obecności pracowników..

Sąd uznał za wiarygodne zarówno zeznania pozwanego, jak i prowadzoną przez pozwanych dokumentację pracowniczą dotyczącą powoda. Dokumentacja ta nie zawierała pisemnych wniosków powoda o udzielenie mu w konkretnych dniach urlopu wypoczynkowego, natomiast kompleksowo, w sposób nie budzący wątpliwości Sądu, dokumentowała przebieg zatrudnienia powoda, dni jego nieobecności w pracy, charakter takiej nieobecności. Sąd Rejonowy uznał, że poszczególne dokumenty korelują ze sobą

Zapisy na liście obecności pracowników uwidaczniające każdorazowo brak podpisów powoda w okresach w których korzystał z urlopu wypoczynkowego oraz zapisy na listach płac każdorazowo ujmujące świadczenia z tytułu udzielonego powodowi urlopu wypoczynkowego. Z tych też powodów Sąd I instancji odmówił w całości waloru wiarygodności zeznaniom powoda.

W oparciu o tak ustalony stan faktyczny Sąd I instancji uznał, że powództwo

nie zasługiwało na uwzględnienie.

Ponieważ powód wykorzystał w naturze w całości przysługujący mu urlop wypoczynkowy nie przysługuje mu uprawnienie o ekwiwalencie określone w art.171 par.1 kp.

O kosztach procesu sąd orzekł na zasadzie art. 98 § 1 k.p.c. statuującego zasadę odpowiedzialności za wynik procesu, która oznacza, że strona, która sprawę przegrała, zobowiązana jest zwrócić przeciwnikowi poniesione przez niego koszty procesu.

Stronę pozwaną reprezentował pełnomocnik procesowy będący radcą prawnym, więc zgodnie z § 2 pkt 4 , § 9 ust.1 pkt.2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, stawki minimalne (w sprawach ze stosunku pracy i ubezpieczeń społecznych) Sąd Rejonowy zasądził od powoda na rzecz pozwanych 135 złotych to jest połowę stawki minimalnej z uwagi na mało skomplikowany charakter sprawy, niewielki nakład pracy pełnomocnika.

Apelację od powyższego wyroku złożył powód.

Skarżąc wyrok w całości zarzucił:

- błędną ocenę materiału dowodowego oraz sprzeczność ustaleń z zebranym w sprawie materiałem dowodowym w postaci list płac przez przyjęcie , że:

a) prowadzona przez pozwanych dokumentacja pracownicza jest wiarygodna,

b) kompleksowa, w sposób nie budzący wątpliwości Sądu dokumentuje przebieg zatrudnienia powoda, dni jego nieobecności w pracy, charakter takiej nieobecności,

c) poszczególne dokumenty korelowały ze sobą, były zbieżne, wzajemnie się uzupełniały w szczególności zapisy na liście obecności pracowników uwidaczniające każdorazowo brak podpisów powoda w kresach, w których korzystał z urlopu wypoczynkowego oraz zapisy na listach płac każdorazowo ujmujące świadczenia z tytułu udzielonego powodowi urlopu wypoczynkowego,

podczas gdy dołączone do odpowiedzi na pozew listy obecności są całkowicie nieprzydatne do oceny żądania powoda, albowiem zapisy w niej zawarte są nieczytelne i niepełne w zakresie odnotowania obecności lub nieobecności pracownika w pracy, co świadczy, iż dokumentacja ta była prowadzona nierzetelnie i nie może stanowić dowodu w sprawie.

Podnosząc powyższe uchybienia skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i uwzględnienie powództwa w całości oraz obciążenie pozwanych solidarnie kosztami procesu za obie instancje, w tym zasądzenie od pozwanych solidarnie na rzecz powoda kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.

W uzasadnieniu apelacji podniesiono, iż wbrew ocenie dokonanej przez Sąd I instancji, lista obecności powoda za kwiecień 2015r., wykazując jego pracę w dniach od 17 do 30 kwietnia 2015r. nie zawiera żadnego podpisu powoda, podobnie jak lista obecności dokumentująca pracę powoda w okresie od 4 do 8 maja 2015r.

Zdaniem powoda, dokumentacji dot. ewidencji czasu pracy powoda, nie można zastąpić listami płac, które są dokumentami wtórnymi, następczymi w stosunku do czasu pracy, za który pracodawca wypłaca wynagrodzenie.

Suma dni, przy których nie ma podpisów powoda, przewyższa ilość dni przysługującego ( wykorzystanego ) przez powoda urlopu, co oznacza, iż listy te są nierzetelne i nieprzydatne przy ocenie przedmiotu nin. postępowania, w szczególności czy powód wykorzystał przysługujący mu urlop.

Zdaniem powoda oznacza to, iż Sąd , dokonując oceny materiału dowodowego, winien odpowiedzieć na pytanie, czy listy obecności złożone do Sądu przez pozwanych potwierdzają w 100% wykorzystanie urlopu przez powoda i dlaczego pozwana powołuje się dodatkowo na dowód w sprawie w postaci list płac, jeżeli wskazała jako dowód listy obecności pracowników, skoro pozwany A. B., odpowiadając na pytanie pełnomocnika powoda, prawidłowo stwierdził, iż „ lista płac powinna być odzwierciedleniem listy obecności. Lista obecności jest dokumentem w zakresie którego czynną rolę ogrywa również pracownik ją podpisujący, natomiast lista płac jest dokumentem wtórnym, na wytworzenie którego pracownik nie ma już wpływu”.

W odpowiedzi na apelację pozwani wnieśli o oddalenie apelacji powoda oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanych kosztów postępowania apelacyjnego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Wskazali, iż Sąd I instancji w sposób prawidłowy i wyczerpujący ocenił przedłożone w sprawie dowody, w tym w szczególności dokumentację pracowniczą powoda a ponadto powód reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika poza twierdzeniami zawartymi w pismach procesowych, nie przedstawił żadnych wiarygodnych dowodów świadczących o tym jakoby dokumentacja pracownicza była nierzetelna czy niewiarygodna.

Pozwani podnieśli również, że w okresie zatrudnienia powoda tj. od października 2014r. do maja 2015r. powód nie zgłaszał żadnych zastrzeżeń i wątpliwości, co do prawidłowości rozliczania godzin urlopu i dni pracy, a ponadto otrzymując świadectwo pracy z dnia 11 maja 2015r. powód nie kwestionował jego treści, w szczególności w zakresie wskazanych w świadectwie rozliczonych 11 dni urlopu, mimo pouczenia o możliwości jego sprostowania powód nie zgłaszał takiego wniosku.

W ocenie pozwanych niezrozumiały jest zarzut powoda zgłoszony w apelacji, dotyczący nierzetelności list obecności, w sytuacji gdy powód przyznał, iż nigdy nie zgłaszał zarzutów dotyczących tych list obecności mimo, iż miał do nich wgląd i wszelkie niezgodności mógł zgłaszać na bieżąco pozwanym.

Zarzucono również, że to powód winien udowodnić twierdzenia, z których wywodzi skutki prawne w myśl art. 6 kc.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja powoda nie zasługuje na uwzględnienie.

Nie zachodzą zarzucane uchybienia.

Sąd Rejonowy w sposób prawidłowy przeprowadził postępowanie dowodowe i dopuścił zawnioskowane przez strony dowody.

Mimo, że powód był w sprawie reprezentowany przez zawodowego pełnomocnika nie zawnioskował poza aktami osobowymi żadnych innych dowodów dla potwierdzenia, że powód nie korzystał z urlopu.

Okoliczność, że powód nie złożył pisemnych wniosków o udzielenie urlopu nie dowodzi prawdziwości jego twierdzeń, że urlopu nie wykorzystał. Z zeznań pozwanego bowiem wynika, że urlopów udzielały brygadzistki na ustną prośbę pracownika. Pełnomocnik powoda nie wnosił aby je lub innych pracowników pozwanych przesłuchać w charakterze świadków na okoliczność , jaka była faktyczna procedura udzielania urlopów.

W ocenie Sądu Okręgowego Sąd I instancji należycie ocenił zebrany w sprawie materiał dowodowy , nie przekraczając granic swobodnej oceny dowodów zakreślonych w art.233 kpc.

Zasadnie Sąd Rejonowy odmówił wiary zeznaniom powoda, że nie wykorzystał urlopu skoro jak sam przyznał w swoich zeznaniach podpisał listy płac, z których wynika, iż wypłacono mu wynagrodzenie urlopowe i kwoty wynikające z list płac otrzymał.

Mając powyższe na względzie Sąd na moc art.385 par.1 kpc oddalił apelację jako niezasadną.

Mając na względzie, że powód poważnie chorował, utracił u pozwanych pracę oraz biorąc pod uwagę także okoliczność, że pozwani nie dokumentowali starannie okresów korzystania przez powoda z urlopu np. w postaci kart urlopowych , Sąd na podstawie art.102 kpc odstąpił od obciążania powoda kosztami postępowania na rzecz pozwanych za II instancję.

Sędzia Przewodniczący Sędzia

SSO Barbara Kużdrzał- Kiermaszek SSO Mariola Łącka del. SSR Sonia Lasota-Zawisza