Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 marca 2017 r.

Sąd Rejonowy w Brzezinach I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodnicząca: SSR Violetta Olborska

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Jolanta Ostrowska

po rozpoznaniu w dniu 28 lutego2017 r. w Brzezinach

na rozprawie sprawy z powództwa K. K.

przeciwko D. W.

o wydanie nieruchomości

1.  oddala powództwo,

2.  zasądza od powódki K. K. na rzecz pozwanego D. W. kwotę 377zł(trzysta siedemdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 12 grudnia 2011r. K. K. wniosła o nakazanie pozwanemu D. W. wydanie jej gospodarstwa rolnego o powierzchni 3,33 ha położonego w obrębie (...) gminy B. pod nazwą P., oznaczonego jako działka nr (...), której właścicielem ujawnionym w prowadzonej przez Wydział Ksiąg Wieczystych tutejszego Sądu kw D. P. rep. hip (...) w dziale II pod nr (...) jest R. H.. Jednocześnie wniosła o zawieszenie niniejszego postępowania do czasu prawomocnego zakończenia postępowania sprawy Ns (...) tutejszego Sądu.

W uzasadnieniu podniosła, iż właścicielem przedmiotowej nieruchomości był jej ojciec R. H., który zmarł 13 czerwca 1970r. a jej matka S. H. zmarła 24 kwietnia 1984r. Pod koniec czerwca 2011r. wniosła do tutejszego Sądu wniosek o stwierdzenie praw do spadku po rodzicach łącznie z wchodzącym w skład spadku gospodarstwem rolnym, po których dziedziczy udział w tymże gospodarstwie rolnym. Od kilkunastu lat gospodarstwem tym włada pozwany D. W., który w jej odczuciu dąży do nabycia własności nieruchomości przez zasiedzenie. W tej sytuacji występuje z niniejszym pozwem na podstawie art. 209 k.c., aby przerwać bieg terminu zasiedzenia.

W odpowiedzi na pozew z dnia 6 marca 2012r. pozwany wniósł o oddalenie powództwa podnosząc, iż właścicielem powyższego gospodarstwa był jego dziadek R. H. a on objął to gospodarstwo w posiadanie po śmierci swojej matki S. W..

Postanowieniem z dnia 22 maja 2012r. na podstawie akt 177§1 pkt 1 k.p.c. postępowanie zostało zawieszone do czasu rozstrzygnięcia sprawy I Ns (...) o stwierdzenie praw do spadku po R. H. i S. H.. Postanowieniem z dnia 2 grudnia 2014r. postępowanie zostało podjęte.

Postanowieniem z dnia 15 września 2015r. postępowanie zostało zawieszone na zgodny wniosek stron na podstawie art. 178 k.p.c. Postanowieniem z dnia 14 czerwca 2016r. postępowanie zostało podjęte.

Postanowieniem z dnia 15 listopada 2016r. i 28 lutego 2017r. Sąd oddalił wniosek pełnomocnika powódki o zawieszenie niniejszego postępowania do czasu zakończenia sprawy I Ns (...) z wniosku D. W. o zasiedzenie przedmiotowej nieruchomości uznając, iż dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy nie jest konieczne zakończenie postępowania o zasiedzenie.

Obie strony wnosiły o zasądzenie kosztów, w tym kosztów dojazdu na każdy termin rozprawy po 30 zł. za każdy dojazd licząc za kilometr zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Transportu i przyjmując, iż to 40 km na trasie Ł. – B..

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

R. H. figuruje jako właściciel działki gruntu oznaczonej nr (...) zawierającej obszaru 6 mórg, czyli około 3 ha 36 arów położonej we wsi P. ojętej rep. hip. (...) nr (...) pod poz. (...) na podstawie aktu kupna sporządzonego w dniu 26 kwietnia 1920r. nr (...) obecnie działki nr (...) o powierzchni 3,33 ha.

(bezsporne)

Postanowieniem Sądu Rejonowego dla Łodzi – Widzewa Łodzi IX Zamiejscowego Wydziału Cywilnego z siedzibą w Brzezinach z dnia 20 września 2013r. w sprawie IX Ns (...) zmienionym w punkcie II postanowieniem Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 29 maja 2014r. w sprawie III (...) Sąd stwierdził iż:

- spadek po R. H. zmarłym dnia 13 czerwca 1970r. w B., ostatnio stale zamieszkałym w B. na podstawie ustawy nabyli: żona S. H. w ¼ (jednej czwartej) części spadku, synowie: E. H. (1), Z. H., T. H. i córki S. W., K. K. i Z. O. po 3/24 (trzy dwudzieste czwarte) części spadku każde z nich, z tym, że gospodarstwo rolne dziedziczą z mocy ustawy żona S. H. w ¼ (jednej czwartej) części oraz dzieci S. W., E. H. (1), K. K. i Z. O. po 3/16 (trzy szesnaste) części każde z nich,

- spadek po S. H. zmarłej dnia 24 kwietnia 1984 roku w B., ostatnio stale zamieszkałej w B., na podstawie ustawy nabyli: synowie E. H. (1) i T. H., córki S. W., K. K. i Z. O., wszystkie z domu H. oraz wnuczka E. H. (2) córka Z., każde z nich po 1/6 ( jednej szóstej) części spadku, z tym, że wchodzące w skład spadku gospodarstwo rolne dziedziczą z mocy ustawy: syn E. H. (1), córki S. W., K. K. i Z. O., wszystkie z domu H. oraz wnuczka E. H. (2) córka Z. każde z nich po 1/5 ( jednej piątej ) części,

(dowód: postanowienia – k. 193, 289 akt IX (...))

Zgodnie z postanowieniem tutejszego Sądu z dnia 4 grudnia 2015r. w sprawie I Ns (...) spadek po S. W. córce R. i S. zmarłej dnia 13 sierpnia 2001r. na podstawie ustawy nabył mąż J. W. oraz synowie Z. W. i D. W. po 1/3 części każdy z nich, zaś spadek po J. W. zmarłym dnia 7 kwietnia 2009r. nabyli synowie Z. W. i D. W. po ½ części każdy z nich.

(dowód: postanowienie – k. 63)

Pozwany jest posiadaczem przedmiotowego gospodarstwa.

(bezsporne)

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 209 k.c. każdy ze współwłaścicieli może wykonywać wszelkie czynności i dochodzić wszelkich roszczeń, które zmierzają do zachowanie wspólnego prawa. Przepis ten odnosi się do czynności zachowawczych, czyli takich, które zmierzają do zachowania wspólnego prawa tj. prawa własności. Dotyczy on wszelkich zachowań, które mają zapobiegać utracie lub uszczerbku samego prawa własności lub jego przedmiotu. Każdy ze współwłaścicieli posiada legitymację czynną do wykonywania wszelkich czynności i dochodzenia wszelkich roszczeń, które zmierzają do zachowania wspólnego prawa. Jest to uprawnienie, które może być realizowane przez współwłaściciela bez konieczności posiadania jakiejkolwiek zgody pozostałych współwłaścicieli. Oznacza to, iż posiada on pełną legitymację procesową i nie zachodzi warunek współuczestnictwa koniecznego. Czynności zachowawcze mogą być podejmowane wobec osób trzecich. Art. 209 k.c. nie powinien być wykorzystywany w stosunku wewnętrznym między współwłaścicielami, jeśli miałoby to prowadzić do odejścia od stosowania normy art. 206 k.c. (tak komentarz do kodeksu cywilnego, red. E. Gniewek 2016, wyd. 7)

W niniejszej sprawie przedmiotowe gospodarstwo rolne stanowi majątek spadkowy przed dokonaniem działu spadku. Zarówno powódka jak i pozwany są współspadkobiercami tego gospodarstwa w różnych częściach. Spadkobierca nie może żądać wydania całości gospodarstwa dla siebie przed działem spadku, gdyż nie wiadomo jeszcze czy i w jakim zakresie otrzyma on to gospodarstwo.

Wobec powyższego Sąd na podstawie art. 209 k.c. oddalił powództwo.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. Powódka przegrała sprawę w całości. Obowiązana jest zwrócić pozwanemu poniesione koszty procesu. Na zasądzoną kwotę 377zł. składa się 360zł. tytułem kosztów zastępstwa procesowego zgodnie z treścią § 10 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348) oraz 17 zł. tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Sąd nie uwzględnił żądania zasądzenia kosztów dojazdu na rozprawę przez pełnomocnika po 30 zł. za każdy dojazd. Zgodnie z uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 29 czerwca 2016r. III CZP 26/16 kosztami przejazdu do Sądu pełnomocnika będącego adwokatem lub radcą prawnym – jeżeli ich poniesienie było niezbędne i celowe w rozumienia art. 98 §1 k.p.c. – są koszty rzeczywiście poniesione. Niewątpliwie w niniejszej sprawie koszty dojazdu pełnomocnika na rozprawę były niezbędne i celowe. Pełnomocnik pozwanego nie wykazał jednak faktycznie poniesionych kosztów, które powinny być wyszczególnione w spisie kosztów i podlegać kontroli Sądu. Podstawą do ustalenia tych kosztów nie może być rozporządzenie regulujące zwrot kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych przysługujące pracownikom z tytułu podróży służbowej. Przepisy te wprowadzają zwrot kosztów ryczałtowych uzależnionych od pojemności silnika samochodu a nie faktycznie poniesione koszty, które na przestrzeni ok. 5 lat postępowania niewątpliwie ulegały zmianie.