Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 kwietnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Garwolinie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 30 marca 2017 r. w Garwolinie

sprawy z powództwa M. S.

przeciwko M. G. (1), M. G. (2),

M. G. (3), A. G., W. G.

o opróżnienie lokalu mieszkalnego

I.  nakazuje pozwanym M. G. (1), M. G. (2), M. G. (3), A. G., W. G. opuszczenie i opróżnienie z rzeczy pomieszczenia kotłowni i garażu znajdujących się na nieruchomości oznaczonej nr ewidencyjnym działki (...) oraz dwóch pokoi, kuchni przerobionej z pokoju , łazienki położonych na piętrze budynku mieszkalnego posadowionego na nieruchomości położonej w P. przy ul. (...) oznaczonej nr ewidencyjnym działki (...) ,

II.  przyznaje pozwanym M. G. (1), M. G. (2), M. G. (3), A. G., W. G. prawo do lokalu socjalnego i wstrzymuje wykonanie opróżnienia lokalu opisanego w punkcie I do czasu złożenia pozwanym przez Miasto i Gminę P. oferty zawarcia umowy najmu lokalu socjalnego,

III.  zasądza solidarnie od pozwanych M. G. (1) i M. G. (2) na rzecz powódki M. S. kwotę 697 zł (sześćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 362/16

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 24.06.2016 r. powódka M. S. reprezentowana przez zawodowego pełnomocnika wniosła o nakazanie pozwanym M. G. (1), M. G. (2), małoletnim M., A. i W. G. aby opuścili i opróżnili zajmowana część budynku mieszkalnego oznaczonego nr (...) położonego przy ul. (...) w m. P. , gm. P. na działce oznaczonej nr ewidencyjnym 821/1 dla której Sąd rejonowy w Garwolinie V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi Księgę Wieczystą nr (...) i wydanie go powódce oraz zasądzenie solidarnie od pozwanych na rzecz powódki kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.

W odpowiedzi na pozew pozwani M. G. (1) i M. G. (2) działający w imieniu własnym i jako przedstawiciele ustawowi pozostałych małoletnich pozwanych wnieśli o oddalenie powództwa i zgłosili wnioski dowodowe. Na wypadek uwzględniania powództwa wnieśli o orzeczenie, iż pozwanym przysługuje uprawnienie do lokalu socjalnego.

W toku procesu powódka popierała powództwo. P.. powódki sprecyzowała powództwo w zakresie nakazania opróżnienia poszczególnych pomieszczeń.

Pozwany M. G. (1) przyznał jakie pomieszczenia zajmują w budynku mieszkalnym i garażu, wnosił o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu. W przypadku uwzględniania powództwa wnosił o przyznanie pozwanym lokalu socjalnego.

Sąd Rejonowy ustalił i zważył, co następuje:

Zabudowana nieruchomość położona w P. gm. P. oznaczona nr ewidencyjnym działki (...) o pow. 0,12 ha stanowi własność powódki M. S. - odpis zwykły Księgi Wieczystej (...) k. 7-8, mapa sytuacyjna nieruchomości k. 9.

Przedmiotowa nieruchomość zabudowana jest budynkiem mieszkalnym , piętrowym. W budynku mieszkalnym na piętrze dwa pokoje i kuchnię przerobioną z pokoju zajmują pozwani małż. M. G. (1) i M. G. (2) oraz troje ich małoletnich dzieci M. , A. i W. G.. Ponadto rzeczy pozwanego M. G. (1) znajdują się w pomieszczeniu kotłowni i garażu. Pozwani początkowo zajmowali mniejszą ilość pomieszczeń , sukcesywnie z biegiem czasu i urodzeniem kolejnych dzieci zajmowali kolejne pomieszczenia. Pozwani zamieszkali w budynku mieszkalnym na przedmiotowej nieruchomości na zasadzie stosunku rodzinnego zbliżonego do użyczenia. Powódka M. S. jest matką pozwanego M. G. (1), teściową pozwanej M. G. (2) i babcią małoletnich pozwanych M., A. i W. G.- okoliczność bezsporna, odpisy aktów urodzenia k. 30-32.

Powódka M. S. zamieszkuje w tym samym budynku mieszkalnym co pozwani i zajmuje pomieszczenia na parterze budynku – okoliczność bezsporna.

Pozwani M. G. (1) i M. G. (2) dokonywali remontów w zajmowanych przez siebie pomieszczeniach i częściowo partycypowali w pokryciu kosztów utrzymania nieruchomości, kupowali opał na zimę - historia operacji k. 23-24, dokumenty dostawy wyrobów węglowych k. 25-26, faktura VAT nr (...) k. 27, dowody wpłat k. 28.

Stosunki pomiędzy powódką a pozwanymi M. G. (1) i M. G. (2) były napięte od dawna. W 2008 r. pozwani wyprowadzili się z budynku mieszkalnego na nieruchomości powódki i zamieszkali w innym miejscu. Później za zgoda powódki powrócili na jej nieruchomość z uwagi na lepsze warunki mieszkaniowe. Stosunki pomiędzy stronami uległy drastycznemu pogorszeniu około 2015 r.

Miały miejsce awantury domowe, były interwencje Policji. Została wszczęta procedura niebieskiej karty w stosunku do powódki M. S. jako sprawcy przemocy psychicznej w stosunku do pozwanej M. G. (2). Procedura została zamknięta w dniu 18.02.2016 r. i ponownie założona w dniu 08.06.2016 r. – zaświadczenie k. 29, pismo KPP w G. z dnia 23.09.2016 r. k. 35, kserokopia dokumentacji procedury Niebieskiej Karty k. 58- 105, zeznania świadków H. J. k. 126v., J. K. k. 126v.-127, E. D. k. 127, I. G. k. 127-127 v.

Powódka skierowała do pozwanych pismo z dnia 02 października 2015 r. w którym wezwała pozwanych do partycypowania w kosztach utrzymania nieruchomości, uiszczania podatku od nieruchomości, uzgadniania z nią wizyt gości pozwanych. Wskazała, iż pomiędzy stronami została zawarta umowa użyczenia którą może ona wypowiedzieć – k. 12, potwierdzenie nadania k. 13.

Pismem z dnia 31.10.2015 r. powódka wypowiedziała umowę użyczenia zawarta na czas nieokreślony i wezwała pozwanych do opuszczenia nieruchomości wraz z dziećmi w terminie do dnia 31.12.2015 r. – wypowiedzenie umowy użyczenia k. 15, potwierdzenie nadania k. 16.

Pozwani nie mają obecnie tytułu prawnego do zamieszkiwania w budynku mieszkalnym na przedmiotowej nieruchomości – zeznania powódki k. 132, zeznania pozwanej M. G. (2) k. 132 v.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów wymienionych wyżej. Wiarygodność ich nie została podważona przez żadną ze stron.

Nadto w zakresie zgodnym z ustalonym na podstawie dokumentów Sad ustalił na podstawie uznanych za wiarygodne zeznań świadków oraz zeznań w charakterze stron.

Zgodnie z dyspozycją art. 222 § 1 kc właściciel może żądać od osoby, która włada faktycznie jego rzeczą, ażeby rzecz została mu wydana, chyba że osobie tej przysługuje skuteczne względem właściciela uprawnienie do władania rzeczą.

W sprawie bezspornym jest fakt , że powódka M. S. jest właścicielką zabudowanej nieruchomości położonej w P. gm. P. oznaczonej nr ewidencyjnym 821/1.

Pozwani zamieszkali na nieruchomości na zasadach stosunku rodzinnego zbliżonego do użyczenia. Umowa użyczenia została zawarta w sposób dorozumiany i została wypowiedziana przez powódkę pismem z dnia 31.10.2015 r. z trzymiesięcznym okresem wypowiedzenia. Pozwani obecnie zamieszkują na nieruchomości powódki bez tytułu prawnego. Pozwani nie kwestionują, że nie posiadają tytułu prawnego do zamieszkiwania w budynku mieszkalnym na przedmiotowej nieruchomości.

W związku ze spełnianiem przesłanek z art. 222 § 1 kc Sąd uwzględnił powództwo o eksmisję zgodnie z żądaniem pozwu.

Sąd orzekł iż pozwanym przysługuje uprawnienie do lokalu socjalnego i wstrzymał wykonanie opróżnienia lokalu do czasu złożenia pozwanym oferty najmu lokalu socjalnego przez Miasto i Gminę P..

Przyznanie pozwanym uprawnienia do lokalu socjalnego wynika z faktu, że troje pozwanych tj. M., A. i W. G. to osoby małoletnie.

Przyznanie w takiej sytuacji uprawnienia do lokalu socjalnego znajduje oparcie w postanowieniach art. 14 ust.4 pkt. 2) ustawy o ochronie praw lokatorów, zasobie mieszkaniowym gminy i zmianie kodeksy cywilnego z dnia 21 czerwca 2001 r. ( Dz. U. nr 71, poz. 733 z późn. zm.).

Orzekając o uprawnieniu do lokalu socjalnego Sąd orzekł o wstrzymaniu eksmisji do czasu zaoferowania umowy najmu lokalu socjalnego przez gminę. Rozstrzygnięcie to wynika z ust. 6 art. 14 wym. ustawy.

Sąd Rejonowy nie oddalił pozwu na podstawie art. 5 kc.

Sąd zauważa, iż powódka jest babcią małoletnich pozwanych, ale jednocześnie powódka jest właścicielką nieruchomości i nie można jej pozbawiać prawa do decydowania o swojej własności. Pozwani będą zamieszkiwać na nieruchomości powódki tylko do czasu kiedy zostanie im zaoferowana umowa najmu lokalu socjalnego.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 §1i 3 kpc.

Na zasądzona kwotę składają się opłata sądowa od pozwu, opłata skarbowa od pełnomocnictwa i koszty zastępstwa prawnego powódki przez radcę prawnego w kwocie 480 zł wynikającej z § 7 pkt. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U z 2015 r., poz. 1804).

Z podniesionych względów Sąd orzekł jak w wyroku.