Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 15 listopada 2013 r. o przyznaniu emerytury Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. po rozpatrzeniu wniosku z dnia 17 czerwca 2013 r. przyznał D. K. prawo do emerytury od 16 lipca 2013 r. tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego. Do ustalenia podstawy wymiaru emerytury, zgodnie z art. 53 przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu ubezpieczenia od 1975 r. do 2010 r. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 45,65%. Podstawa wymiaru świadczenia została obliczona przez pomnożenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru 45,65% przez kwotę bazową 3080,84 zł i wyniosła 1406,40 zł. Do ustalenia wysokości emerytury ZUS uwzględnił okresy: 21 lat, 10 miesięcy i 25 dni okresów składkowych oraz 1 rok, 11 miesięcy i 21 dni okresów nieskładkowych. Wysokość emerytury wniosła 1157,39 zł.

Podstawę obliczenia emerytury wnioskodawczyni na podstawie art. 26 ustawy emerytalnej stanowi kwota kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji kapitału początkowego zewidencjonowanego na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury. Emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia, dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę. Wysokość emerytury wyniosła: 1098,20 zł.

Wobec osiągnięcia wieku uprawniającego do emerytury w roku 2013 wysokość emerytury na podstawie art. 183 ustawy emerytalnej od 16 lipca 2013 r. wynosi: 20% emerytury obliczonej na podstawie art. 53 ustawy emerytalnej oraz 80% emerytury obliczonej na podstawie art. 26 ustawy emerytalnej w łącznej kwocie 1110,04 zł.

Emerytura od 1 stycznia 2014 r. wyniosła 1110,00 zł brutto.

Niniejszą decyzję wydano po otrzymaniu z Wydziału i Składek poświadczenia okresu działalności gospodarczej od 1 maja 1992 r. do 14 września 1992 r., od 3 października 1994 r. do 31 sierpnia 1995 r. i od 16 września 1996 r. do 25 marca 1997 r., po uwzględnieniu dochodu za okres od 25 października 1973 r. do 31 grudnia 1973 r. z tytułu zatrudnienia w Spółdzielni Pracy (...) oraz po przeliczeniu kapitału początkowego zgodnie z realizacją zapisów ustawy z dnia 21 czerwca 2013 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013r., poz. 960) z zastosowaniem art. 174 ust. 3b obowiązującym od 1 października 2013 r.

Nie uwzględniono dochodu za 1974 r., ponieważ istnieją rozbieżności w okresie zatrudnienia w Spółdzielni Pracy (...) wykazanym w świadectwie pracy i legitymacji ubezpieczeniowej (od 25 października 1973 r. do 26 czerwca 1974 r.) a w dokumentacji przedłożonej z archiwum (od 25 października 1973 r. do 19 grudnia 1974 r.).

Za okres od 1 stycznia 1974 r. do 26 czerwca 1974 r. przyjęto minimalne wynagrodzenie pracowników w gospodarce uspołecznionej. Nie uwzględniono okresu zatrudnienia w Kółku Rolniczym (...) od 1 września 1971 r. do 24 października 1973 r., ponieważ świadkowie nie posiadają dokumentów, z których wynikałoby zatrudnienie w w/w Kółku Rolniczym. Ponadto z akt świadka J. J. w okresie objętym zeznaniem wynika, że pracował w gospodarstwie rolnym ojca oraz Fabryce (...).

/decyzja – k. 163 – 166 akt ZUS/

Ubezpieczona D. K. uznała powyższą decyzję za krzywdzącą i wniosła odwołanie. W uzasadnieniu wskazała, że nie zgadza się ze wskazaną decyzją w zakresie wysokości przyznanego świadczenia. D. K. podniosła ,że organ rentowy niesłusznie nie zaliczył jej przy ustaleniu wysokości świadczenia okresu zatrudnienia w Kółku Rolniczym (...) w okresie od 1 września 1971 r. do 24 października 1973 r. Ponadto zdaniem wnioskodawczyni organ rentowy nieprawidłowo przyjął jej wynagrodzenie w okresie zatrudnienia w Spółdzielni Pracy (...) tj. od 25 października 1973 r. do 26 czerwca 1974 r.

/odwołanie – k. 2 – 3/

W odpowiedzi na odwołania organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania ubezpieczonej.

/odpowiedź na odwołanie – k. 5/

Wyrokiem z dnia 10 grudnia 2015 r. Sąd Okręgowy w Łodzi w sprawie VIII U 55/14 z odwołania D. K. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. z dnia 15 listopada 2013 r. w sprawie zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał D. K. prawo do emerytury mieszanej od dnia 17 czerwca 2013 r. oraz zasądził od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. na rzecz D. K. kwotę 180 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

/wyrok wraz z uzasadnieniem – k. 66, 69 – 71/

Apelację od w/w wyroku złożył organ rentowy i wniósł o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu do ponownego rozpoznania.

/apelacja – k. 79/

D. K. reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika domagała się oddalenia apelacji w całości oraz rozstrzygnięcia o kosztach postępowania apelacyjnego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

/odpowiedź na apelację – k. 82 – 83/

Sąd Apelacyjny wyrokiem z dnia 12 stycznia 2017 r. w sprawie III AUa 211/16 uchylił w/w zaskarżony wyrok i sprawę przekazał Sądowi Okręgowemu w Łodzi do ponownego rozpoznania, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania za drugą instancję. Sąd wskazał, że w sprawie zachodzi konieczność uchylenia wyroku w całości i ponownego rozpoznania sprawy przez Sąd Okręgowy. W przedmiotowej sprawie D. K. wniosła odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 15 listopada 2013 r., w której organ rentowy przyznał wnioskodawczyni prawo do emerytury mieszanej od dnia 16 lipca 2013 r., obliczając wysokość świadczenia, naliczając wyrównania, potrącenia i odliczenia, ustalając wysokość świadczenia bieżącego, potrąceń i odliczeń. Zatem decyzja powyższa dotyczyła wyłącznie ustalenia prawa do emerytury i obliczenia jej wysokości. To ostatnie zostało dokonane na podstawie art. 183 w związku z art. 26 i art. 53 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. W decyzji tej nie uwzględniono przy obliczaniu wysokości emerytury dochodu za rok 1974, z powodu zaistnienia rozbieżności w dokumentacji co do okresu faktycznego zatrudnienia ubezpieczonej w Spółdzielni Pracy (...) (za okres od stycznia 1974 r. do 26 czerwca 1974 r. przyjęto minimalne wynagrodzenie pracowników w gospodarce uspołecznionej), a nadto nie uwzględniono okresu zatrudnienia w Kółku Rolniczym (...) od 1 października 1971 r. do 24 października 1974 r., z uwagi na brak dostatecznego udowodnienia tego zatrudnienia. Treść odwołania od decyzji wskazuje w sposób jasny, że D. K. zakwestionowała wyłącznie wysokość wyliczonej emerytury, nie godząc się z pominięciem przy dokonywaniu obliczenia należnego jej świadczenia rzeczywistych zarobków za rok 1974, a nadto z pominięciem okresu zatrudnienia w Kółku Rolniczym (...). Ubezpieczona nie kwestionowała natomiast w żadnym zakresie daty początkowej świadczenia. Które zostało przyznane od 16 lipca 2013 r., tj. od osiągnięcia przez nią wymaganego ustawowo wieku emerytalnego (60 lat i 2 miesiące).

Zatem, skoro Sąd rozpoznając odwołanie od konkretnej decyzji, w ogóle nie dokonał kontroli prawidłowości obliczenia należnej D. K. emerytury, w tym zasadności pominięcia spornego okresu zatrudnienia oraz zarobków za rok 1974, o co wnosiła skarżąca, należało przyjąć, że nie orzekł on co do prawidłowości wydanej przez Zakład decyzji, a co za tym idzie, nie orzekł o istocie sporu.

Sąd Apelacyjny wskazał, że rację ma strona apelująca, że wydanie wyroku, w którym zmieniono zaskarżoną decyzję w zakresie, który nie został objęty zaskarżeniem (wnioskodawczyni nie kwestionowała daty, od której ustalono uprawnienia emerytalne), nastąpiło z naruszeniem zasad obowiązujących w postępowaniu przez sądami pracy i ubezpieczeń społecznych. W postępowaniu tym, co do nasady decyzja podlega kontroli w z zakresie jej zaskarżenia. Ponieważ Sąd pierwszej instancji nie rozpoznał istoty sprawy (istotą jest wysokość należnej wnioskodawczyni emerytury), to uzasadnione jest na podstawie art. 386 § 4 k.p.c. uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu.

/ wyrok – k. 91, uzasadnienie – k. 97- 100/

Na rozprawie poprzedzającej wydanie wyroku pełnomocnik wnioskodawczyni poparł odwołanie i wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji poprzez uwzględnienie okresu zatrudnienia wnioskodawczyni w kołku Rolniczym T. M. w okresie od 1 września 1971 r. do 24 października 1973 r. do ustalenia emerytury.

/protokół z 19 kwietnia 2017 r. – 00:02:44 – 00:04:22 – płyta CD – k. 111/

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczona D. K. urodziła się (...)

/bezsporne/

Wnioskodawczyni D. K. w dniu 17 czerwca 2013 r. złożyła wniosek o emeryturę.

/wniosek – k. 1- 3 akt ZUS/

Decyzją z dnia 5 lipca 2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. ustalił wartość kapitału początkowego D. K.. Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego przyjęto wskaźnik wysokości podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych, tj. od 1978 r. do 1987 r. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 46,53%.

Do ustalenia wartości kapitału przyjęto okresy składkowe w ilości: 18 lat, 0 miesięcy i 24 dni (216 miesięcy) oraz okresy nieskładkowe w ilości: 1 miesiąc, 16 dni, sprawowania opieki nad dzieckiem – 5 miesięcy, 10 dni.

Wartość kapitału początkowego na dzień 1 stycznia 1999 roku została wyliczona w następujący sposób:

293,01 złotych x 79,58% (współczynnik proporcjonalny) = 233,18 złotych

(216 miesięcy składkowych x 1,3%) : 12 x 568,08 złotych (podstawa wymiaru) = 132,93 złotych

(6 miesięcy nieskładkowych x 0,7%) :12 x 568,08 złotych (podstawa wymiaru) = 1,99 złotych

RAZEM = 368,10 złotych

368,10 złotych x 209 miesięcy (średnie dalsze trwanie życia) = 76932,90 złotych (kapitał początkowy na dzień 1.01.1999 roku).

/decyzja o ustaleniu kapitału początkowego – k. 65 – 68 akt ZUS, obliczenie wskaźnika – k. 69 – 70 akt ZUS/

Decyzją o przyznaniu emerytury w kwocie zaliczkowej z dnia 17 lipca 2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. po rozpatrzeniu wniosku z dnia 17 czerwca 2013 r. przyznał D. K. zaliczkę na poczet przysługującej emerytury od 16 lipca 2013 r., tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego.

Do ustalenia podstawy wymiaru emerytury, zgodnie z art. 53 przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu ubezpieczenia od 1975 r. do 2010 r. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 42,58%. Podstawa wymiaru świadczenia została obliczona przez pomnożenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru 42,98% przez kwotę bazową 3080,84 zł i wyniosła 1324,15 zł. Do ustalenia wysokości emerytury ZUS uwzględnił okresy: 20 lat, 8 miesięcy i 2 dni okresów składkowych oraz 1 rok, 4 miesiące i 22 dni okresów nieskładkowych. Wysokość emerytury wniosła 1107,51 zł.

Podstawę obliczenia emerytury wnioskodawcy na podstawie art. 26 ustawy emerytalnej stanowi kwota kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji kapitału początkowego zewidencjonowanego na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury. Emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia, dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę. Wysokość emerytury wyniosła: 979,08 zł.

Wobec osiągnięcia wieku uprawniającego do emerytury w roku 2013 wysokość emerytury na podstawie art. 183 ustawy emerytalnej od 16 lipca 2013 r. wynosi: 20% emerytury obliczonej na podstawie art. 53 ustawy emerytalnej oraz 80% emerytury obliczonej na podstawie art. 26 ustawy emerytalnej w łącznej kwocie 1004,76 zł.

Emerytura od 1 sierpnia 2013 r. wyniosła 1004,76 zł brutto.

Emerytura ustalona niniejszą decyzją ma charakter zaliczkowy.

/decyzja – k. 95 – 98 akt ZUS/

Decyzją z dnia 22 października 2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. ponownie ustalił wartość kapitału początkowego D. K.. Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego przyjęto wskaźnik wysokości podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych, tj. od 3 stycznia 1978 r. do 31 grudnia 1987 r. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 54,69%.

Do ustalenia wartości kapitału przyjęto okresy składkowe w ilości: 19 lat, 3 miesiące i 17 dni (216 miesięcy) oraz okresy nieskładkowe w ilości: 1 rok, 1 miesiąc, 26 dni tj. 13 miesięcy.

Wartość kapitału początkowego na dzień 1 stycznia 1999 roku została wyliczona w następujący sposób:

293,01 złotych x 82,57% (współczynnik proporcjonalny) = 241,94 złotych

(231 miesięcy składkowych x 1,3%) : 12 x 667,70 złotych (podstawa wymiaru) = 167,13 złotych

(13 miesięcy nieskładkowych x 0,7%) :12 x 667,70 złotych (podstawa wymiaru) = 5,07 złotych

RAZEM = 414,14 złotych

414,14 złotych x 209 miesięcy (średnie dalsze trwanie życia) = 86555,26 złotych (kapitał początkowy na dzień 1.01.1999 roku).

/decyzja o ustaleniu kapitału początkowego – k. 151 - 154 akt ZUS/

Zaskarżoną decyzją z dnia 15 listopada 2013 r. o przyznaniu emerytury Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. po rozpatrzeniu wniosku z dnia 17 czerwca 2013 r. przyznał D. K. prawo do emerytury od 16 lipca 2013 r. tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego. Do ustalenia podstawy wymiaru emerytury, zgodnie z art. 53 przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu ubezpieczenia od 1975 r. do 2010 r. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 45,65%. Podstawa wymiaru świadczenia została obliczona przez pomnożenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru 45,65% przez kwotę bazową 3080,84 zł i wyniosła 1406,40 zł. Do ustalenia wysokości emerytury ZUS uwzględnił okresy: 21 lat, 10 miesięcy i 25 dni okresów składkowych oraz 1 rok, 11 miesięcy i 21 dni okresów nieskładkowych. Wysokość emerytury wniosła 1157,39 zł.

Podstawę obliczenia emerytury wnioskodawcy na podstawie art. 26 ustawy emerytalnej stanowi kwota kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji kapitału początkowego zewidencjonowanego na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury. Emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia, dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę. Wysokość emerytury wyniosła: 1098,20 zł.

Wobec osiągnięcia wieku uprawniającego do emerytury w roku 2013 wysokość emerytury na podstawie art. 183 ustawy emerytalnej od 16 lipca 2013 r. wynosi: 20% emerytury obliczonej na podstawie art. 53 ustawy emerytalnej oraz 80% emerytury obliczonej na podstawie art. 26 ustawy emerytalnej w łącznej kwocie 1110,04 zł.

Emerytura od 1 stycznia 2014 r. wyniosła 1110,00 zł brutto.

Niniejszą decyzję wydano po otrzymaniu z Wydziału i Składek poświadczenia okresu działalności gospodarczej od 1 maja 1992 r. do 14 września 1992 r., od 3 października 1994 r. do 31 sierpnia 1995 r. i od 16 września 1996 r. do 25 marca 1997 r., po uwzględnieniu dochodu za okres od 25 października 1973 r. do 31 grudnia 1973 r. z tytułu zatrudnienia w Spółdzielni Pracy (...) oraz po przeliczeniu kapitału początkowego zgodnie z realizacją zapisów ustawy z dnia 21 czerwca 2013 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013r., poz. 960) z zastosowaniem art. 174 ust. 3b obowiązującym od 1 października 2013 r.

Nie uwzględniono dochodu za 1974 r., ponieważ istnieją rozbieżności w okresie zatrudnienia w Spółdzielni Pracy (...) wykazanym w świadectwie pracy i legitymacji ubezpieczeniowej (od 25 października 1973 r. do 26 czerwca 1974 r.) a w dokumentacji przedłożonej z archiwum (od 25 października 1973 r. do 19 grudnia 1974 r.).

Za okres od 1 stycznia 1974 r. do 26 czerwca 1974 r. przyjęto minimalne wynagrodzenie pracowników w gospodarce uspołecznionej. Nie uwzględniono okresu zatrudnienia w Kółku Rolniczym (...) od 1 września 1971 r. do 24 października 1973 r., ponieważ świadkowie nie posiadają dokumentów, z których wynikałoby zatrudnienie w w/w Kółku Rolniczym. Ponadto z akt świadka J. J. w okresie objętym zeznaniem wynika, że pracował w gospodarstwie rolnym ojca oraz Fabryce (...).

/decyzja – k. 163 – 166 akt ZUS/

W okresie od 1 września 1971 r. do 9 czerwca 1973 r. wnioskodawczyni była zatrudniona w Kółku Rolniczym (...) w Ł.. Pracowała w ogrodnictwie. Jednocześnie była także uczennicą Liceum Ogólnokształcącego dla pracujących do 9 czerwca 1973 r. By ubezpieczona mogła uczęszczać do szkoły dla pracujących pracodawca wystawiał wnioskodawczyni w każdym semestrze zaświadczenie, że jest ona pracownikiem. Ubezpieczona podjęła pracę w Kółku Rolniczym, gdyż chciała podjąć studia na Akademii Rolniczej, a za pracę dodawano dodatkowe punkty.

/świadectwo dojrzałości – k. 22, zeznania świadka R. Z. z dnia 25 maja 2013 r. – 00:01:56 00:10:50 – płyta CD – k. 49, zeznania wnioskodawczyni z dnia 3 września 2015 r. – 00:02:04 – 00:06:19 – płyta CD – k. 54, zeznania z dnia 1 grudnia 2015 r. – 00:02:55 – 00:07:49 – płyta CD – k. 64/

W okresie od 25 października 1973 r. do 26 czerwca 1974 r. ubezpieczona była zatrudniona w pełnym wymiarze czasu pracy w Spółdzielni Pracy (...) w Ł. na stanowisku referenta.

/świadectwo pracy – k. 15 akt ZUS, legitymacja ubezpieczeniowa – k. 49 – 50/

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów zgromadzonych w aktach oraz zeznań wnioskodawczyni oraz świadka. Analiza zgromadzonych dowodów wskazuje, iż są one spójne i wzajemnie się uzupełniają i nie ma żadnych podstaw by kwestionować ich wiarygodność.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie zasługuje częściowo na uwzględnienie.

W myśl art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 887), ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego określonego w ust. 1a i 1b, z zastrzeżeniem art. 46, 47, 50, 50a, 50e i 184. Wiek emerytalny dla kobiet urodzonych w okresie: od 1 kwietnia 1953 r. do 30 czerwca 1953 r. wynosi co najmniej 60 lat i 2 miesiące (ust. 1a pkt 1, ppkt 3).

Podstawę obliczenia emerytury, o której mowa w art. 24 według art. 25. ust. 1 ustawy emerytalnej stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne, z uwzględnieniem waloryzacji składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury, zwaloryzowanego kapitału początkowego określonego w art. 173-175 oraz kwot środków zewidencjonowanych na subkoncie, o którym mowa w art. 40a ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych, z zastrzeżeniem ust. 1a i 1b oraz art. 185.

Emerytura, ustalana według zreformowanych zasad dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 roku, stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wieko-wi, w jakim ubezpieczony przechodzi na emeryturę (art. 26 ust. 1 ustawy emerytalnej).

Emerytura na tzw. starych zasadach wyliczana jest wyłącznie tym osobom urodzonym po 31 grudnia 1948 roku, które mają prawo do wcześniejszej emerytury (np. na podstawie art. 88 ustawy Karta Nauczyciela). Zgodnie zaś z art. 53 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych emerytura wynosi:

1)  24% kwoty bazowej, o której mowa w art. 19, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, oraz

2)  po 1,3% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów składkowych,

3)  po 0,7% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów nieskładkowych

Zgodnie z art. 183 wspomnianej ustawy osobom, które osiągną wiek emerytalny w latach 2009-2014 przysługuje prawo do tzw. emerytury mieszanej, ustalana w odpowiedniej (stosownie do roku, w którym osiągnięty został wiek emerytalny) części emerytury obliczonej według dotychczasowych zasad (art. 53) i części obliczonej według zreformowanych zasad (art. 25-26). W myśl art. 183 ust 1 i ust. 5 emerytura przyznana na wniosek osoby ubezpieczonej urodzonej po dniu 31 grudnia 1948 roku, z wyjątkiem ubezpieczonych, którzy pobrali emeryturę na podstawie przepisów art. 46 lub 50, o ile osoba ta nie była członkiem otwartego funduszu emerytalnego albo złożyła wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa, która osiągnęła wiek uprawniający do emerytury w roku kalendarzowym 2013 lub w 2014, wynosi:

1) 20% emerytury obliczonej na podstawie art. 53 oraz

2) 80% emerytury obliczonej na podstawie art. 26.

Przytoczone zasady postępowania – w świetle uchwały Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 2003 roku w sprawie o sygn. III UZP 2/03 (OSNP 2003/14/338) - tak przy ustalaniu prawa do świadczenia, jak i jego przeliczaniu, pozwalają na ogólną uwagę, iż zamiarem ustawodawcy było umożliwienie ubezpieczonym dokonanie wyboru, w ramach prawa, najkorzystniejszego z ich punktu widzenia okresu, z którego podstawa wymiaru składek ubezpieczeniowych, będzie stanowić podstawę wymiaru świadczenia.

Zgodnie z § 21 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11 października 2011 r. sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe (Dz. U. Nr 237, poz. 1412) środkiem dowodowym stwierdzającym wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu oraz uposażenia przyjmowanego do ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty są zaświadczenia pracodawcy lub innego płatnika składek, legitymacja ubezpieczeniowa lub inny dokument na podstawie, którego można ustalić wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu lub uposażenia.

Wskazana regulacja niewątpliwie wyznacza kierunek postępowania dowodowego, nie oznacza jednak, iż zarówno okres zatrudnienia jak i wysokość uzyskiwanego uposażenia nie może być wykazana w inny sposób, jak przy pomocy pisemnych środków dowodowych pochodzących od pracodawcy, czy też nawet dowodów pośrednich, nie wyłączając zeznań świadków (por. wyrok Sądu Najwyższego z 25.07.1997 r. II UKN 186/97, OSNAPiUS 1998/11/342, a także wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 1997-03-04, III AUa 105/97 opubl: OSA w W. rok 1997, Nr. 2, poz. 7; wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z 1993-08-18, III AUr 294/93 opubl: P.. Sąd. rok 1994, Nr. 3, poz. 6/.

Przyjąć zatem trzeba, iż w postępowaniu przed sądem pracy i ubezpieczeń społecznych fakty mające dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie (sporne czy też niemożliwe do udowodnienia przy pomocy dowodu z dokumentu) mogą być dowodzone wszelkimi dostępnymi środkami, które Sąd uzna za pożądane i celowe, co wynika także z treści przepisu art. 473 k.p.c. Mając to na uwadze Sąd przeprowadził postępowanie dowodowe obejmujące analizę dostępnej dokumentacji związanej ze spornymi okresami zatrudnienia wnioskodawczyni oraz przesłuchał wnioskodawczynię oraz świadka

W niniejszej sprawie wnioskodawczyni kwestionowała wysokość wyliczonej emerytury i ostatecznie wniosła o zmianę zaskarżonej decyzji poprzez uwzględnienie przy wyliczaniu wysokości emerytury okresu zatrudnienia wnioskodawczyni w Kółku Rolniczym (...) w okresie od 1 września 1971 r. do 24 października 1973 r.

Wskazać należy, że w toku postępowania sądowego ubezpieczona wykazała, że w okresie od 1 września 1971 r. do 9 czerwca 1973 r. była zatrudniona w Kółku Rolniczym (...). Z zeznań świadka i ubezpieczonej jasno wynika, że podczas zatrudnienia w Kółku Rolniczym wnioskodawczyni była jednocześnie uczennicą Liceum Ogólnokształcącego dla pracujących do 9 czerwca 1973 r. (data ta wynika ze świadectwa dojrzałości 1973 r. k. 22). Warunkiem nauki w szkole dla pracujących było zatrudnienie i dlatego też D. K. podjęła pracę w Kółku Rolniczym. Pracodawca wystawiał jej w każdym semestrze zaświadczenie, że jest pracownikiem. Ubezpieczona podjęła pracę w Kółku Rolniczym, także dlatego, że chciała podjąć studia na Akademii Rolniczej, a za pracę w Kółku Rolniczym dodawano dodatkowe punkty.

Sąd uznał, że ubezpieczona wykazała w toku niniejszego postępowania, że w okresie od 1 września 1971 r., aż do zakończenia nauki w Liceum dla pracujących tj. do 9 czerwca 1973 r. była zatrudniona w Kółku Rolniczym (...).

Sąd oddalił zaś żądanie ubezpieczonej o uwzględnienie okresu zatrudnienia w Kółku Rolniczym od 10 czerwca do 24 października 1973 r., gdyż w ocenie Sądu brak dostatecznych dowodów, że po zakończeniu nauki w Liceum Ogólnokształcącym dla pracujących ubezpieczona kontynuowała pracę w Kółku Rolniczym, aż do podjęcia zatrudnienia w Spółdzielni Pracy (...) w Ł. w dniu 25 października 1973 r.

Sąd Okręgowy mając powyższe okoliczności na uwadze, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 i §2 k.p.c. orzekł jak w pkt 1 i 2 sentencji wyroku.

Sąd zasądził od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddziału w Ł. na rzecz D. K. kwotę 270 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego za I i II instancję. Zgodnie bowiem z art. 98 § 1 k.p.c. strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Stosownie do z art. 98 § 3 k.p.c. do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez wykwalifikowanego pełnomocnika zalicza się wynagrodzenie. Wysokość wynagrodzenia pełnomocnika Sąd ustalił w oparciu o treść rozporządzenia z dnia 22 października 2015 r. Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie ( t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 1800 z późn. zm.).

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć organowi rentowemu.

K.K.-W.