Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 kwietnia 2017 roku

Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie, Wydział XI Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Mariusz Zawicki

Protokolant: Maciej Żuchowski

po rozpoznaniu w dniu 20 kwietnia 2017 roku w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Państwowe spółka akcyjna w W.

przeciwko (...) spółka akcyjna w S.

o wydanie

1.  oddala powództwo;

2.  zasądza od powoda (...) Państwowe spółka akcyjna w W. na rzecz pozwanego

(...) spółka akcyjna w S. kwotę 4.817 (cztery tysiące osiemset siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygnatura akt: XI GC 1226/16

Sprawa rozpoznana w postepowaniu zwykłym

UZASADNIENIE

Dnia 9 czerwca 2016 roku powódka (...) Państwowe spółka akcyjna z siedzibą w W. wniosła przeciwko pozwanej (...) spółce akcyjnej z siedzibą w S. pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym o zapłatę kwoty 27.370,13 złotych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w transakcjach handlowych oraz złożyła wniosek o zasądzenie kosztów postępowania sądowego.

W uzasadnieniu swego żądania powódka wskazała, iż zawarła ze stroną pozwaną umowę najmu, na podstawie której wynajmowała pozwanej powierzchnie usługowe. Z tego tytułu pozwana zobowiązała była do zapłaty czynszu oraz opłat eksploatacyjnych. Powódka wystawiła pozwanej faktury na łączną kwotę 27.370,13 zł, której pozwana nie uiściła.

Nakazem zapłaty z dnia 08 lipca 2016r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie od powódki na rzecz pozwanej kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Pozwana wskazała, iż strony łączyła umowa najmu, jednakże zgodnie z Regulaminem świadczenia usług za dostawę mediów rozliczenie opłat miało następować w terminie 60 dni od dnia zakończenia sezonu grzewczego, natomiast powódka rozliczenia złożyła po tym terminie. Nadto pozwana wskazała, iż powódka mogła naliczyć dodatkowe opłaty eksploatacyjne jedynie przy zachowaniu terminu wskazanego w Regulaminie świadczenia usług za dostawę mediów, a nadto uzasadniać naliczenie opłaty faktem rzeczywiście poniesionych wyższych kosztów przez powoda.

Postanowieniem z dnia 05 sierpnia 2016r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie stwierdził brak podstaw do wydania nakazu zapłaty i przekazał sprawę tut. Sądowi.

Pismem z dnia 27 stycznia 2017r. powód cofnął częściowo pozew bez zrzekania się roszczenia odnośnie faktury VAT o numerze (...) wraz z odsetkami, części faktury o numerze (...) w kwocie 2265,13 zł wraz z odsetkami oraz części faktury o numerze (...) w kwocie 109,18 zł wraz z odsetkami. Nadto powód cofnął częściowo pozew bez zrzekania się roszczenia, wobec dokonania przez pozwaną wpłaty o wartości 3790,13 zł, co spowodowało spłatę należności głównej faktury o numerze (...).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

(...) Państwowe spółka akcyjna z siedzibą w (...) spółka akcyjna z siedzibą w S. zawarły umowę najmu pomieszczeń o łącznej powierzchni 262,49 m ², usytuowanych na parterze i I piętrze budynku czynnego dworca PKP S. D. zlokalizowanego przy ulicy (...) w S.. Umowa była zawarta w dniu 02 listopada 2009r., natomiast zmiany do niej były wprowadzane aneksami z dnia 31 marca 2010r. oraz z dnia 31 stycznia 2014r.

Strony ustaliły miesięczny czynsz, który na podstawie aneksu nr (...) wynosił 4.199,84 zł netto. Zgodnie z aneksem nr (...) do umowy (...) spółka akcyjna z siedzibą w S. zobowiązana była do płacenia, oprócz czynszu najmu, opłat za świadczenia dodatkowe, tj. zaliczki z tytułu dostawy wody zimnej, zaliczki z tytułu odprowadzenia ścieków, zaliczki z tytułu ogrzewania pomieszczeń oraz zaliczki z tytułu dostawy energii elektrycznej. Dostawa mediów będzie się odbywać na podstawie „Regulaminu dostawy energii cieplnej dla potrzeb centralnego ogrzewania, dostawy wody i odprowadzania ścieków, dostawy energii elektrycznej, gazu sieciowego oraz wywozu nieczystości stałych obowiązujących w (...) S.A.”. Zgodnie z § 5 ust. 1 umowy (...) spółka akcyjna z siedzibą w S. będzie regulowała czynsz oraz opłaty dodatkowe na podstawie wystawionej przez (...) Państwowe spółka akcyjna z siedzibą w W. faktury VAT. Zgodnie z §12 umowy każda zmiana postanowień umowy wymaga dla swej ważności zawarcia aneksu w formie pisemnej za wyjątkiem zmiany stawki czynszu, ceny za świadczenia dodatkowe, wysokości opłat eksploatacyjnych oraz wielkości ryczałtu.

Zgodnie z „Regulaminem dostawy energii cieplnej dla potrzeb centralnego ogrzewania, dostawy wody i odprowadzania ścieków, dostawy energii elektrycznej, gazu sieciowego oraz wywozu nieczystości stałych obowiązujących w (...) S.A.”. okres rozliczeniowy trwa 12 miesięcy od dnia 01 lipca każdego roku do dnia 30 czerwca roku następnego (rozdział 5 § 5 ust.1). Rozliczenie opłat ponoszonych za ogrzewanie lokalu dokonywane będzie raz w roku, w terminie nie dłuższym niż 60 dni od dnia zakończenia okresu rozliczeniowego, na podstawie faktycznie poniesionych przez dostawcę kosztów ogrzewania (rozdział 5 § 5 ust. 5).

W dniu 04 lipca 2012r. (...) Państwowe spółka akcyjna z siedzibą w W. informowała, iż zmianie uległy zasady ustalenia opłat zaliczkowych za centralne ogrzewanie.

Dowód:

- umowa najmu nr (...) wraz z aneksami i załącznikiem, k.155-160v;

- uchwała nr 664, k.162;

- regulamin, k.162v-175v;

- pismo z dnia 04 lipca 2012r., k.87.

Stan stolarki okiennej w wynajmowanych pomieszczeniach nie był w należytym stanie, gdyż opady deszczu przedostawały się oknami do wewnątrz pomieszczenia, nadto stan stolarki okiennej spowodował, iż jedna z szyb wysunęła się z ram i mogła spaść na ziemię, gdzie uczęszczają ludzie.

(...) spółka akcyjna z siedzibą w S. informowała o złym stanie stolarki okiennej i zgłasza możliwość wymiany stolarki pod warunkiem, że do wysokości poniesionych nakładów na ten (...) Państwowe spółka akcyjna z siedzibą w W. zwolniłaby ją z opłat za czynsz.

(...) Państwowe spółka akcyjna z siedzibą w W. informowała (...) spółkę akcyjną z siedzibą w S., iż stan stolarki okiennej ocenia jako dostateczny oraz, że przewiduje się poprawę estetyki budynku dworca PKP S.-D., w tym m.in. naprawę i odnowienie stolarki okiennej w najmowanych pomieszczeniach.

(...) spółka akcyjna z siedzibą w S. nie zgadzała się ze stanowiskiem (...) Państwowych spółki akcyjnej z siedzibą w W., iż stan stolarki okiennej jest w stanie dostatecznym.

Pismem z dnia 29 sierpnia 2014r. (...) Państwowe spółka akcyjna z siedzibą w W. zaproponowała (...) spółce akcyjnej z siedzibą w S. obniżenie o 25 % stawki czynszu najmu tytułem zadośćuczynienia za uciążliwości związane ze stanem stolarki okiennej w wynajmowanych pomieszczeniach. (...) spółka akcyjna z siedzibą w S. przyjęła propozycję.

Dowód:

- pismo z dnia 21 maja 2013r., k.89;

- pismo z dnia 03 września 2013r., k.90;

- pismo z dnia 19 listopada 2013r., k.91;

- pismo z dnia 10 kwietnia 2014r., k.92;

- pismo z dnia 14 sierpnia 2014r., k.93;

- notatka służbowa, k.94;

- dokumentacja fotograficzna, k.95-122;

- pismo z dnia 29 sierpnia 2014r., k.123;

- pismo z dnia 08 września 2014r., k.124;

- zeznania świadka S. P., k. 274;

- zeznania świadka A. K., k.275;

- zeznania świadka A. S., k. 275-276;

- zeznania świadka D. T. (1), k.276;

- zeznania D. T. (2), k.276-277.

Umowa najmu z dnia 02 listopada 2009r. została wypowiedziana przez (...) spółkę akcyjną z siedzibą w S.. Pismem z dnia 16 września 2015r. (...) Państwowe spółka akcyjna z siedzibą w W. poinformowała (...) spółkę akcyjną z siedzibą w S., iż umowa ulegnie rozwiązaniu z dniem 30 listopada 2015r., natomiast kaucja zabezpieczającą w wysokości 15.497,41 zł zostanie zaliczona na poczet należności czynszowych, a nadwyżka zostanie zwrócona.

W dniu 02 grudnia 2015r. został spisany protokół zdawczo-odbiorczy przedmiotu najmu, tj. części pomieszczeń budynku dworca w S. D., ul. (...) S., nr inw. (...).

W dniu 25 lutego 2016r. (...) Państwowe spółka akcyjna z siedzibą w W. zwróciła (...) spółce akcyjnej z siedzibą w S. kaucję w wysokości 15.424,27 zł.

Dowód:

- pismo z dnia 16 września 2015r., k.161;

- protokół zdawczo-odbiorczy, k.285-288;

- potwierdzenie przelewu, k.130;

- zeznania D. T. (2), k.276-277.

(...) spółka akcyjna z siedzibą w S. pismem z dnia 17 listopada 2015r. zwróciła się do (...) Państwowych spółki akcyjnej z siedzibą w W. o bonifikatę za każdy dzień, w którym wystąpił brak dostawy ciepła oraz bonifikaty za dostawę energii elektrycznej za każdy dzień, w którym wystąpił brak dostawy ciepła.

(...) Państwowe spółka akcyjna z siedzibą w W. pismem z dnia 20 listopada 2015r. poinformowała, iż wystąpiła z wnioskiem do Departamentu Finansów i Rachunkowości o naliczenie bonifikaty za centralne ogrzewanie za okres 01.10.2015-12.11.2015 w wysokości 100% oraz wskazała, że fakt ten wyczerpuje inne drogi zadośćuczynienia za brak dostawy ciepła.

Dowód:

- pismo z dnia 17 listopada 2015r., k.125;

- pismo z dnia 20 listopada 2015r., k.126.

(...) Państwowe spółka akcyjna z siedzibą w W. wystawiała (...) spółce akcyjnej z siedzibą w S. przez okres najmu faktury za ogrzewanie, zimną wodę, ścieki oraz energię elektryczną, które (...) spółka akcyjna z siedzibą w S. opłacała.

(...) Państwowe spółka akcyjna z siedzibą w W. wystawiła (...) spółce akcyjnej z siedzibą w S. korekty faktur obejmujące zaliczki i opłaty eksploatacyjne za: ogrzewanie, zimną wodę, ścieki oraz energię elektryczną.

Według faktury VAT nr (...) z dnia 11 stycznia 2016r. rozliczenie za okres od 01 lutego 2014r. do 30 czerwca 2014r. obejmowało kwotę 12.820,90 zł, natomiast należna powinna być kwota 17.260,25, wobec czego do zapłaty pozostała kwota 4.439,35 zł.

Według faktury VAT nr (...) z dnia 26 stycznia 2016r. rozliczenie za okres od 01 lipca 2014r. do 31 grudnia 2014r. obejmowało kwotę 15.385,08 zł, a natomiast należna powinna być kwota 22.651,40 zł, wobec czego do zapłaty pozostała kwota 7.266,32 zł.

Według faktury VAT nr (...) z dnia 26 stycznia 2016r. rozliczenie za okres od 01 stycznia 2015r. do dnia 30 czerwca 2015r. obejmowało kwotę 15.385,08 zł, natomiast należna powinna być kwota 22.651,40 zł, wobec czego do zapłaty pozostała kwota 7.266,32 zł.

Według faktury VAT nr (...) z dnia 19 lutego 2016r. rozliczenie za okres od 01 lipca 2015r. do dnia 30 listopada 2015r. obejmowało kwotę 12.820,90 zł, natomiast należna powinna być kwota 18.876,16 zł, wobec czego do zapłaty pozostała kwota 6.055,26 zł.

Według faktury VAT nr (...) z dnia 19 lutego 2016r. rozliczenie za okres od 01 lipca 2015r. do dnia 30 listopada 2015r. obejmowało kwotę 3.167,05 zł, natomiast należna powinna być kwota 5.509,93 zł, wobec czego do zapłaty pozostała kwota 2.342,88 zł.

Z informacji zawartej na fakturach wynika, iż korekta związana była z niedopłatami za ogrzewanie, zimą wodę, ścieki oraz energię elektryczną.

W dniu 27 października 2016r. (...) Państwowe spółka akcyjna z siedzibą w W. wystawiła (...) spółce akcyjnej z siedzibą w S. fakturę korektę nr (...) do faktury VAT nr (...), która zmniejszała należność wynikającą z faktury, a następnie w dniu 24 listopada 2016r. wystawiła fakturę korekty nr (...) do faktury (...) oraz fakturę korektę nr (...) do faktury (...).

Dowód:

- faktury za okres od maja 2014r. do listopada 2015r., k.207-232v;

- faktura VAT nr (...), k.137-137v;

- faktura VAT nr (...), k.138-138v;

- faktura VAT nr (...), k.139-139v;

- faktura VAT nr (...), k.140-140v;

- faktura VAT nr (...), k.141-142

- pismo z dnia 21 stycznia 2016r. wraz z zestawieniem kosztów kalkulacji stawki, k.205-206;

- faktury korekty z dnia 27 października 2016r. oraz 24 listopada 2016r., k.257-262, k.289-294.

W dniu 18 stycznia 2016r. (...) spółka akcyjna z siedzibą w S. wystosowała do (...) Państwowych spółki akcyjnej z siedzibą w W. pismo, w którym zwracała się o wyjaśnienie zwiększenia stawki za ogrzewanie.

Dowód:

- pismo z dnia 18 stycznia 2016r., k.88;

(...) Państwowe spółka akcyjna z siedzibą w W. w dniu 24 maja 2016r. wystosowała do (...) spółki akcyjnej z siedzibą w S. przedsądowe wezwanie do zapłaty kwoty 27.370,13 zł wynikającej z wystawionych korekt faktur.

Pismem z dnia 30 maja 2016r. (...) spółka akcyjna z siedzibą w S. poinformowała (...) Państwowe spółkę akcyjną z siedzibą w W., iż fakt wystawienia faktur rozliczeniowych w wyniku zmiany wysokości opłaty eksploatacyjnej nie jest wystarczający do obciążenia jej wskazanymi w nich kosztami, dlatego też (...) spółka akcyjna z siedzibą w S. odmówiła zapłaty.

Dowód:

- pismo z dnia 24 maja 2016r., k.143

- pismo z dnia 30 maja 2016r., k.127-129.

(...) Państwowe spółka akcyjna z siedzibą w W. za obsługę kotłowni – (...)-D., za zakup węgla kamiennego, za dostarczanie wody i odprowadzanie ścieków otrzymywała faktury od dostawców usług.

Dowód:

- faktury, k.176-204.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się nieuzasadnione w całości.

Powództwo dotyczyło należności wynikających z zawartej między stronami umowy najmu pomieszczeń znajdujących się w budynku przy ul. (...) -S.-D.. Zgodnie z zawartą umową pozwana była zobowiązana do zapłaty czynszu oraz do uiszczania opłat z tytułu dostawy wody zimnej, z tytułu odprowadzania ścieków, z tytułu ogrzewania lokalu oraz z tytułu dostawy energii elektrycznej. Zgodnie z treścią art. 659 § 1 k.c. przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. W myśl treści § 2 przywołanej normy - czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju. Zgodnie z brzmieniem normy art. 669 § 1 k.c. najemca obowiązany jest uiszczać czynsz w terminie umówionym. W przedmiotowym stanie faktycznym strony umówiły się, że poza opłatami czynszowymi, pozwana ponosić będzie również koszty eksploatacyjne, w tym koszty zużycia mediów (dostawa ciepła, energii, doprowadzanie wody, odprowadzanie ścieków. Niniejsze nie sprzeciwia się zasadom wyrażonym w treści normy art. 353 ¹ , stosownie do której strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego

Podstawę prawną, na której oparł się Sąd w swoim rozstrzygnięciu, stanowi przepis art. 6 k.c., który stanowi, iż ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne, a także przepis art. 232 k.p.c., zgodnie z którym strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Sąd może dopuścić dowód niewskazany przez stronę. Powód powinien był zatem wykazać fakt poniesienia kosztów objętych pozwem i zasadność obciążania tymi kosztami powoda.

W niniejszej sprawie niesporny jest fakt zawarcia umowy najmu, czas trwania najmu. Sporna jest natomiast zasadność i wysokość wystawionych przez powódkę faktur korekt, na podstawie których powódka obciąża pozwaną dodatkowymi opłatami, które miały wynikać z niedopłaty za ogrzewanie, zimną wodę, ścieki oraz energię elektryczną.

W spornym zakresie Sąd oparł się w całości na zgromadzonych przez strony dokumentach, zeznaniach świadków oraz na zeznaniu strony pozwanej.

Strona powodowa żądała od strony pozwanej zapłaty kwoty wynikającej z przedłożonych przez nią korekt faktur, zgodnie z którymi po stronie pozwanej była niedopłata. W fakturach tych widniała informacja, iż korekta dotyczy niedopłaty za ogrzewanie, zimną wodę, ścieki oraz energię elektryczną. Jednakże z dowodów przedłożonych przez powódkę nie można wywnioskować w żaden sposób podstawy faktycznej naliczenia dodatkowych opłat. Strona powodowa przedłożyła dokumenty w postaci faktur wystawionych powódce za obsługę kotłowni, faktur za węgiel kamienny oraz faktur za dostarczanie wody oraz odprowadzanie ścieków. Natomiast z dokumentów tych nie jest możliwe stwierdzenie, czy koszty poniesione przez powódkę z tego tytułu miały wpływ na zwiększenie opłat pozwanej, gdyż nie jest możliwe ustalenie, czy np. zakup węgla był przeznaczony na ogrzanie pomieszczeń wynajmowanych przez pozwaną, czy też innych pomieszczeń w budynku dworca, czy też innych budynków. Stosownie do treści przedłożonych regulaminów brak jest podstaw do przyjęcia, że do obciążenia pozwanej dodatkowymi kosztami (wykraczającymi poza rozliczenie ryczałtowe) jest przedłożenie jakiejkolwiek faktury nie zawierającej stosownego komentarza labo wyjaśnienia.

Ponadto z faktur przedłożonych przez powódkę, które zostały jej wystawione przez Zakład (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w S. nie wynikają informacje, iż faktury te obejmują lokal przy ul. (...). Tym samym, mając na uwadze powyższe, nie można było ustalić związku między korektami faktur, które powódka wystawiła pozwanej w związku z niedopłatami, a fakturami wystawianymi powódce przez firmy za świadczenie przez nie usług.

Zgodnie jest z art. 6 k.c. i z art. 232 k.p.c. to na stronie powodowej spoczywa ciężar udowodnienia, iż wystawiła pozwanej faktury obejmujące niedopłaty, ponieważ sama poniosła dodatkowe koszty związane, zgodnie z przedłożonymi fakturami, czy to z obsługą kotłowni, zakupem węgla, czy dostarczaniem wody i odprowadzaniem ścieków. Z przedłożonych przez stronę dokumentów nie wynika, że koszty poniesione przez powódkę spowodowały wzrost opłat.

Strona powodowa nie udowodniła faktu, iż poniosła wyższe koszty, niż dotychczas płaciła jej pozwana, stąd też Sąd nie miał podstaw do uznania, iż faktury korekty wystawione pozwanej były uzasadnione. Zauważyć należy, co było poza sporem, że w znakomitej części strona pozwana na bieżąco pokrywała koszty eksploatacji budynku, płacąc czynsz najmu, zawierający w sobie opłaty za media. Rzeczą oczywistą dla sądu jest, że takie opłaty czyni się po części w oparciu o prognozy, czy też zużycie mediów w poprzednim okresie rozliczeniowym, zaś wyrównanie niedoborów polegających na wygenerowaniu wyższych kosztów zużycia mediów czynić należy po okresie ich zużycia. Odnosząc się do złożonych faktur trudno ustalić, w jakim zakresie koszty przedstawione do zapłaty a niepokryte przez pozwana (według twierdzeń pozwu) stanowią koszty „nowe” a w jakim zakresie zostały już przez pozwaną pokryte w ramach bieżących opłat czynszowych. Strona pozwana nie wyjaśniła przykładowo, że koszty obsługi urządzeń grzewczych (karta 176, 177) są kosztami dotychczas nierozliczonymi. Zestawienie zużycia mediów również ma charakter jednostronnego ustalenia, gdzie strona powodowa przedstawia koszty rzekomego zużycia, oraz koszty które faktycznie już z tego tytułu miała ponieść pozwana. Fakt małej wiarygodności jednostronnych zestawień kosztów sporządzonych przez powoda potwierdza modyfikacja pozwu w toku procesu. Nie może zejść z pola widzenia fakt, że w zakresie kwoty ponad 8.000 złotych (postanowienie karta 306) strona powodowa cofnęła pozew, twierdząc między innymi, że jest to po części skutek zapłaty przez pozwanej części zadłużenia. Okoliczności tej zaprzeczyła pozwana, zaś na tę okoliczność powód żadnych dowodów nie przedstawił. Sąd przyjął zatem, że powód ma trudności z ustaleniem rzeczywistej wysokości ewentualnego zadłużenia pozwanej, o ile w chwili wniesienia pozwu w ogóle jakiekolwiek zadłużenie po stronie pozwanej istniało.

Zasadny okazał się zatem zarzut podniesiony przez pozwaną w sprzeciwie od nakazu zapłaty (karta 82), gdzie pozwana podkreśliła, że konieczną przesłanką obciążenia pozwanej dodatkowymi kosztami jest wykazanie faktu rzeczywistego poniesienia tych wyższych kosztów, czemu powódka nie podołała. Pozwana dodała, że wnosiła o wyjaśnienie okoliczności stanowiących podstawę powództwa, co jednak nie nastąpiło tak w trakcie rozmów przedprocesowych jak i w toku procesu.

Na marginesie sąd wskazuje, że nie podzielał stanowiska strony pozwanej w części, wyrażonego w niniejszej sprawie. Pozostałe zarzuty podniesione przez pozwaną nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia postępowania.

Strona pozwana podnosiła, iż mimo zapisów w „Regulaminie dostawy energii cieplnej dla potrzeb centralnego ogrzewania, dostawy wody i odprowadzania ścieków, dostawy energii elektrycznej, gazu sieciowego oraz wywozu nieczystości stałych obowiązujących w (...) S.A.”, iż rozliczenie opłat ponoszonych za ogrzewanie lokalu dokonywane będzie raz w roku, w terminie nie dłuższym niż 60 dni od dnia zakończenia okresu rozliczeniowego, strona powodowa wystawiła pozwanej korekty faktur, zawierające dodatkowe opłaty, po tym terminie. Sąd jednakże stanął na stanowisku, iż termin, o którym mowa w „Regulaminie dostawy energii cieplnej dla potrzeb centralnego ogrzewania, dostawy wody i odprowadzania ścieków, dostawy energii elektrycznej, gazu sieciowego oraz wywozu nieczystości stałych obowiązujących w (...) S.A.” jest tylko terminem instrukcyjnym, którego przekroczenie nie zostało obarczone żadnym rygorem, dlatego też strona pozwana nawet po upływie 60 dni od dnia zakończenia okresu rozliczeniowego nie mogła wykluczyć, iż żadnych dodatkowych rozliczeń nie otrzyma.

Strona pozwana podnosiła także, iż stanowisko powódki jest niezgodne z zasadami współżycia społecznego, tj. powoływała się na art. 5 k.c. Jednakże Sąd nie podzielił w tym względzie stanowiska pozwanej, gdyż uznał, że zarówno powódka jak i pozwana korzystała ze swojego prawa w sposób właściwy – powódka wynajmowała pomieszczenia, a pozwana uiszczała z tego tytułu czynsz i opłaty. Sąd nie dopatrzył się w zachowaniu powódki żadnego nadużycia prawa.

Pozwana zarzucała także powódce, iż korekty faktur zostały wystawione w dniach 11 stycznia 2016r., 26 stycznia 2016r. oraz 19 lutego 2016r., natomiast powódka zwróciła kaucję w dniu 25 lutego 2016r. Oznaczała to, zdaniem pozwanej, iż powódka nie widziała podstaw do naliczania dodatkowych opłat, a tym samym uważała, że strony zostały między sobą rozliczone. Jednak zdaniem Sądu nie było w umowie zapisu, który informowałby, że w przypadku zwrotu kaucji, nie ma możliwości dalszych rozliczeń między stronami. Jeżeli strony nie zastrzegły w umowie takiego rygoru, to, zdaniem Sądu, nie ma podstaw do przyjęcia, że rozliczenie kaucji jest tożsame z przyznaniem przez stronę powodową, iż wszystko zostało rozliczone oraz, iż nastąpiło wykluczenie możliwości późniejszych rozliczeń.

Strona pozwana zwracała w niniejszej sprawie uwagę na zły stan stolarki okiennej, który powodował wlewanie się opadów deszczu do wnętrza pomieszczeń, a także powodował, iż mimo ogrzewania temperatura w pomieszczeniach odbiegała od normy, Strona pozwana podnosiła, że mimo, iż powódka obniżyła z tego tytułu stawkę czynszu o 25%, to nie uwzględniła jej podczas wystawiana pozwanej korekt faktur. Wskazywała także, iż zmuszona była ponosić wysokie koszty energii elektrycznej, aby dogrzać swoje pomieszczenia. Jednakże, zdaniem Sądu, trudno jest ustalić, o ile procent miałyby wzrosnąć opłaty za dogrzewanie pomieszczeń w związku z wadliwą stolarką okienną.

Reasumując, powód nie wykazał faktu, iż poniósł wyższe koszty niż te, które wynikały z zaliczek opłacanych przez pozwaną. Przedstawione przez powódkę faktury, które zostały jej wystawione od dostawców usług nie wskazują jednoznacznie, iż ma to wpływ na wzrost opłat, które zostały uwzględnione w fakturach korektach. Tym samym Sąd nie dopatrzył się związku między kosztami poniesionymi przez powódkę, a wystawionymi przez nią korektami faktur, które zwiększały opłaty obciążające pozwaną. Skoro powódka na potwierdzenie swoich faktów nie przedstawiła żadnych dokumentów, z których mogłoby jednoznacznie wynikać, iż roszczenie powódki jest zasadne, Sąd oddalił powództwo, o czym orzeczono w pkt 1 wyroku.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu znajduje podstawę prawną w art. 108 § 1 zdanie pierwsze k.p.c. w zw. z art. 98 § 1 k.p.c., który stanowi, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony.

Strona powodowa cofnęła częściowo pozew argumentując to tym, iż pozwana dokonała częściowej spłaty należności głównej, jednakże na wskazaną okoliczność nie przedłożyła stosownych dokumentów. Nadto podtrzymała pozew co do pozostałych żądań, również do zapłaty kosztów procesu. Wskazała, że zaspokojenie przez pozwaną roszczenia powódki po wytoczeniu powództwa jest równoznaczne z przegraniem przez pozwaną procesu, dlatego wnosi o zasądzenie na rzecz powódki kosztów procesu.

Strona pozwana wskazała, iż nie zapłaciła powódce żadnej kwoty, a tym samym nie zachodzi okoliczność, o której mówiła powódka.

Sąd mając na uwadze powyższe, uznał, iż działanie powódki w tym zakresie polegało na cofnięciu powództwa i nie było spowodowane zapłatą części należności przez pozwaną, toteż orzekł jak w pkt 2 wyroku.

Na koszty poniesione przez pozwaną składa się opłata od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł oraz wynagrodzenie pełnomocnika w kwocie 4.800 zł ustalone na podstawie § 2 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015r. poz.1800).

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)