Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 marca 2017 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Ewa Nowakowska

Protokolant Alina Kędzia

po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2017 r. w Kaliszu

odwołania S. I.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 17 listopada 2016 r. Nr (...)

w sprawie S. I.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o emeryturę

Zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. z dnia 17 listopada 2016 r. znak (...) w ten sposób, że przyznaje S. I. emeryturę od (...).

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 17.11.2016r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych w O. odmówił S. I. przyznania emerytury, gdyż jako osoba urodzona po 31.12.1948r. nie udowodnił co najmniej 15 lat pracy w tych warunkach na dzień 1.01.1999r. Zaliczono mu 8 lat 6 miesięcy pracy w szczególnych warunkach, a nie uwzględniono okresu od 15.04.1980r. do 3.05.1987r. i od 18.02.1991r. do 31.07.1994r. uznając, że nie przedstawił na tę okoliczność dokumentu odpowiadającego wymogom formalno-prawnym.

Odwołanie od tej decyzji wniósł do Sądu S. I. domagając się przyznania emerytury powołując się na to, że w pominiętym okresie wykonywał pracę w szczególnych warunkach jako kierowca –operator, a na dowód tego przestawił zeznania świadków.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd ustalił i zważył co następuje:

S. I. urodził się w dniu (...) Z zawodu jest tokarzem i kierowcą-operatorem.

Na dzień 1.09.1999r. wykazał 26 lat 10 miesięcy i 19 dni okresów składkowych i nieskładkowych, w tym 8 lat 6 miesięcy pracy w szczególnych warunkach (praca na kolei na przestrzeni od 1.09.1971r. do 31.03.1980r.)

( k 5 akt kapitałowych ZUS)

W okresie od 15.04.1980r. do 31.07.1994r. odwołujący się był zatrudniony w Przedsiębiorstwie (...) w O.

Z akt osobowych tego zakładu wynika, że podejmując prace miał uprawnienia operatora dźwigu. Przyjęty został na stanowisko określone kierowca- operator, w angażu płacowym od 1.12.1981r.mowa o stanowisku operator koparki, a w piśmie z dnia 25.03.1986r. i z dnia 30.04.1987r. wspomina się, że pracuje jako operator sprzętu ciężkiego. W okresie od 04.05.1987r. do 31.12.1990r. odwołujący się korzystał z urlopu bezpłatnego w tym zakładzie w związku z wyjazdem na kontrakt zagraniczny poprzez przedsiębiorstwo (...) do NRD. Po powrocie z kontraktu od 1.01.1991r. do 31.07.1994r. odwołujący się ponownie pracował na stanowisku operatora. ( Dowód akta osobowe)

Odwołujący się obsługiwał dźwig samojezdny umieszczony na przydzielonym mu na stałe samochodzie marki S. (...),w późniejszym czasie S. (...). Pierwszy z nich był pojazdem 4 tonowym, a drugi 10 tonowym. Podczas pracy na budowach pracował jako operator dźwigu, a podczas przemieszczenia się na teren bazy po drogach publicznych jako kierowca pojazdu ciężarowego. Poza tą pracą, wykonywaną stale i w pełnym wymiarze czasu pracy nie wykonywał innych obowiązków.

( dowód- zeznania świadków B. R. i B. K. k 22)

Zgodnie z art.184 ust.1 ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS (t.j. Dz. U. z 2015r. poz. 1302 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31.12.1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art.32-34, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy (1.01.1999r.) osiągnęli

1)  okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymagany w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzna

oraz

2)  okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27.

Stosownie do treści ust.2 emerytura ta przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do OFE lub przekazania środków tam zgromadzonych za pośrednictwem ZUS na dochodu budżetu państwa

Stosownie do treści art. 32 cyt. ustawy ubezpieczeni będący pracownikami, o których mowa w ust. 2-3, zatrudnieni w szczególnych warunkach przez co najmniej przez 15 lat, nabywali prawo do emerytury w wieku obniżonym o 5 lat od podstawowego, o ile udowodnili łączny staż ubezpieczeniowy określony w art.27 cyt. ustawy wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn.

Zgodnie z ust.4 tego przepisu wiek emerytalny, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie których osobom wymienionym w ust.2 i 3 przysługiwało prawo do emerytury, ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych tj. rozporządzenia Rady Ministrów z 7.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego oraz wzrostu emerytur i rent inwalidzkich dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8 poz.43 ze zmianami).

Paragraf 2 powyższego rozporządzenia stanowi, że okresami prac uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w tym rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach wykonywana była stale i w pełnym wymiarze czasu obowiązującym na danym stanowisku pracy. Okresy te stwierdza zakład pracy na podstawie posiadanej dokumentacji w świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach. Wobec braku stosownego dokumentu przez sądem możliwe jest wykazywanie charakteru pracy wszelkimi dowodami przewidzianymi w przepisach kodeksu postępowania cywilnego.

Uzasadnieniem przyznania prawa do emerytury w obniżonym wieku jest wykonywanie pracy narażającej na szybsze zrealizowanie się ryzyka emerytalnego z powodu wcześniejszej niż powszechnie, utraty sprawności psychofizycznej pracownika

Dla oceny czy pracownik pracował w szczególnych warunkach nie ma istotnego znaczenia nazwa zajmowanego stanowiska, tylko rodzaj powierzonej mu pracy. Praca w szczególnych warunkach to praca wykonywana stale, codziennie i w pełnym wymierza czasu pracy w warunkach pozwalających na uznanie jej za jeden z rodzajów pracy wymienionych w wykazie stanowiącym załącznik do rozporządzenia z 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

(patrz wyrok Sądu najwyższego z 09.05.2011r. w sprawie III UK 174/10. -LEX 901652)

Organ rentowy zaliczył odwołującemu się pracę w szczególnych warunkach w ilości od 8 lat 6 miesięcy.

W ocenie Sądu w rozpoznawanej sprawie zaliczeniu do szczególnych warunków podlega praca również wykonywana przez odwołującego się na stanowisku operatora ciężkiego sprzętu budowlanego w okresach od 15.04.1980r. do 03.05.1987r. i od 18.02.1991r. do 31.07.1994r w Przedsiębiorstwie (...) w O.

Praca wykonywana na stanowisku operatora dźwigu samojezdnego podlega zakwalifikowaniu jako praca na stanowisku wymienionym w dziale V poz. 3 cyt. wykazu stanowiącego załącznik do przepisów ogólnych, rozporządzenia z 07.02.1983r.

Praca odwołującego się w szczególnych warunkach w sumie wynosiła więc ponad 15 lat. Odwołujący się wykazał też wymagany ogólny staż ubezpieczeniowy. Na dzień 01.01.1999r. wykazał bowiem 26 lat 10 miesięcy i 19 dni okresów składkowych i nieskładkowych.

W (...) ukończył 60 lat życia. Z tym dniem odwołujący się spełnił więc wszystkie warunki do nabycia emerytury z art.184.

Wniosek o emeryturę złożony został w dniu 07.11.2016r.

W tym stanie rzeczy Sąd przyznał odwołującemu się prawo do emerytury od daty spełnienia ostatniego z warunków.

Zaskarżona decyzja podlegała zmianie i zgodnie z art.477 ¹⁴§2 kpc orzeczono jak w wyroku.