Pełny tekst orzeczenia

Sygn. I C 528/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

6 kwietnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Nowym Dworze Mazowieckim Wydział I Cywilny w składzie:

Przewodniczący – SSR Izabela Gluza

Protokolant – sekr. sądowy Agnieszka Polecińska

po rozpoznaniu 6 kwietnia 2017 r. w Nowym Dworze Mazowieckim

na rozprawie

sprawy z powództwa B. (...) z siedzibą w G.

przeciwko M. G.

o zapłatę

oddala powództwo.

I C 528/16

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 29 stycznia 2016 r. B. (...) wniósł przeciwko M. G. o zapłatę kwoty 4 976,81 zł z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

Powód podniósł, że wierzytelność nabył od S. Bank (...) Oddział w Polsce na mocy umowy sprzedaży wierzytelności z 03 czerwca 2015 r. Wierzytelność natomiast wynika z umowy kredytu ratalnego z dnia 27 listopada 2011 r. zawartej przez pozwaną M. G..

Nakazem zapłaty z dnia 10 lutego 2016 r. sąd zasądził w całości żądaną kwotę.

Pozwana podniosła w terminie sprzeciw, w którym podniosła szereg zarzutów wskazujących na bardzo zły stan materialny siebie i rodziny z uwagi na dwukrotnie przebyty udar. Podniosła również zarzut przedawnienia roszczenia dochodzonego pozwem.

W odpowiedzi na sprzeciw powód podtrzymał stanowisko dołączając dowody w postaci odpisu umowy, zawiadomienia o przelewie i wezwania do zapłaty oraz dokumentów znajdujących się w aktach (...), w których znajduje się postanowienie sądu o nadaniu klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu z dnia 22 lutego 2013 r. oraz dokumentów znajdujących się w aktach (...) świadczących o wszczęciu i prowadzeniu egzekucji przez wierzyciela pierwotnego – na dowód przerwania biegu terminu przedawnienia oraz niezaspokojenia roszczenia przez dłużnika oraz wysokości spłat.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 27 listopada 2011 r M. G. zawarła z S. Bank (...) Oddział w Polsce umowę kredytu ratalnego oraz o limit i kartę. Kwota kredytu wyniosła 4470 zł (k. 13-14, okoliczność bezsporna)

Umowa przewidywała spłatę w 30 ratach po 149 zł każda z nich. I rata miała być spłacona do 5 stycznia 2012 r. Wobec braku spłaty przez pozwaną niektórych rat umowa została wypowiedziana w dniu 17 października 2012 r., wobec czego zadłużenie stało się w całości wymagalne. (okoliczność przyznana przez powoda, odpowiedź na sprzeciw k. 66.)

Postanowieniem z dnia 22 lutego 2013 r. Sąd nadał klauzulę wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu nr (...) z ograniczeniem odpowiedzialności dłużnika do kwoty 40 000 zł. (k. 20 akt (...))

Egzekucja prowadzona w sprawie (...) została na wniosek wierzyciela umorzona na podstawie art. 825 pkt 1 k.p.c. (wniosek k. 26, postanowienie k. 33 akt (...))

Umową z 3 czerwca 2015 r. wierzytelność została sprzedana przez S. Bank (...) Oddział w Polsce na rzecz powoda. (k. 16)

Powyższy stan faktyczny zasadniczo nie był kwestionowany przez strony. Sąd ustalił go na podstawie dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy oraz w dołączonych aktach (...) i aktach komorniczych (...). Autentyczność tych dokumentów nie budziła wątpliwości. Ponadto sąd uznał za udowodnioną datę wypowiedzenie umowy kredytu na podstawie oświadczenia powoda, który przyznał tą okoliczność odpowiedzi na sprzeciw. Pozwany tej okoliczności nie zakwestionował.

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie z uwagi na skutecznie podniesiony przez stronę pozwaną zarzut przedawnienia.

Sąd w składzie niniejszym całkowicie podziela pogląd prawny zawarty w uchwale Sądu Najwyższego z dnia z dnia 29 czerwca 2016 r. (III CZP 29/16) zgodnie z którym nabywca wierzytelności niebędący bankiem nie może powoływać się na przerwę biegu przedawnienia spowodowaną wszczęciem postępowania egzekucyjnego na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego zaopatrzonego w klauzulę wykonalności (art. 123 § 1 pkt 2 KC).

Zgodnie z jednolitym stanowiskiem Sądu Najwyższego zarówno złożenie wniosku o nadanie klauzuli wykonalności bakowemu tytułowi egzekucyjnemu, jak i wszczęcie postępowania egzekucyjnego na podstawie takiego tytułu wykonawczego przerywa na podstawie art. 123 § 1 pkt 1 w zw. z art. 13 § 2 KPC bieg przedawnienia jako czynność przedsięwzięta bezpośrednio w celu egzekwowania roszczeń. W razie cesji wierzytelności na nabywcę przechodzi ogół uprawnień przysługujących dotychczasowemu wierzycielowi, wszystkie właściwości, przywileje i braki, a więc ustawodawca zakłada identyczność wierzytelności cesjonariusza z wierzytelnością cedenta (art. 509 § 2 KC). Co do zasady, nabywca wstępuje w sytuację prawną cedenta, w tym również w zakresie przedawnienia, zbycie wierzytelności jest bowiem irrelewantne dla jego biegu. W przypadku wierzytelności objętej bankowym tytułem wykonawczym sytuacja prawna cesjonariusza kształtuje się jednak odmiennie od sytuacji prawnej nabywcy wierzytelności objętej innym tytułem wykonawczym. Uprawnienie do wystawienia bankowego tytułu egzekucyjnego przysługiwało jedynie bankom i tylko na ich rzecz mogła być nadana klauzula wykonalności. Czynność wszczęcia postępowania egzekucyjnego przez bank wywołuje materialnoprawny skutek przerwy biegu przedawnienia jedynie w stosunku do wierzyciela objętego bankowym tytułem wykonawczym, natomiast nabywca wierzytelności nie będący bankiem, nawet jeżeli nabycie nastąpiło po umorzeniu postępowania egzekucyjnego na podstawie art. 824 § 1 pkt 3 KPC i rozpoczęciu biegu terminu przedawnienia w stosunku do banku na nowo, nie może się powołać na przerwę biegu przedawnienia wywołaną wszczęciem postępowania egzekucyjnego przez pierwotnego wierzyciela będącego bankiem. Wyjątkowość przywileju wystawiania bankowego tytułu egzekucyjnego prowadzi do wniosku, że skoro nie może on być podstawą egzekucji na rzecz innych osób, niż w nim wskazane za wyjątkiem następstwa prawnego po stronie wierzyciela innego banku, to również materialnoprawne skutki wszczęcia postępowania egzekucyjnego jako czynności wierzyciela - banku prowadzącej do przerwy biegu przedawnienia dotyczą wyłącznie tego wierzyciela i nie dotyczą nabywcy nie będącego bankiem.

W sprawie niniejszej bieg terminu przedawnienia został przerwany przez powoda będącym funduszem sekurytyzacyjnym i następcą prawnym pierwotnego wierzyciela dopiero złożeniem pozwu w dniu 29 stycznia 2016 r. zgodnie z art. 123 § 1 pkt 1 k.c. Art. 118 k.c. stanowi, że dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej termin przedawnienia wynosi trzy lata. S. Bank (...) Oddział w Polsce wypowiedział umowę pozwanej w dniu 17 października 2010 r. stawiając ją tym samym w stan natychmiastowej wymagalności. Oznacza to, że od tego dnia całe świadczenie było wymagalne i od tego dnia rozpoczął się bieg terminu przedawnienia (art. 120 § 1 k.c.) Tym samym trzy letni termin przedawnienia upłynął najpóźniej z dniem 17 października 2015 r. Żadna z czynności podejmowana przez poprzednika prawnego powoda - S. Bank (...) Oddział w Polsce nie doprowadziła do przerwania biegu terminu przedawnienia, na który skutecznie mógłby się powód.

Skuteczne podniesienie zarzutu przedawnienia zgodnie z art. 117 § 2 k.c. skutkowało oddaleniem powództwa w całości.

Z:

(...)