Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IX Ka 1572/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 grudnia 2013 roku

Sąd Okręgowy w Kielcach IX Wydział Karny-Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Lidia Rogala

Protokolant: sekr.sądowy Katarzyna Komosa

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Kielcach Jerzego Piwko

po rozpoznaniu w dniu 11 grudnia 2013 roku

sprawy M. B.

oskarżonej o przestępstwo z art.270 § 1 kk w zw. z art.91 § 1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Skarżysku- Kamiennej

z dnia 30 lipca 2013 roku sygn. akt II K 247/13

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że na podstawie art. 44 § 2 kk w zw. z art. 39 pkt 4 kk orzeka przepadek dowodów rzeczowych w postaci listu przewozowego i wniosku o przyjęcie do Klubu (...) poprzez pozostawienie tych dokumentów w aktach sprawy;

II.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

III.  zwalnia oskarżoną od poznoszenia wydatków za postępowanie odwoławcze.

IX Ka 1572/13

UZASADNIENIE

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Skarżysku Kamiennej z dnia 30 lipca 2013 roku oskarżona M. B. została uznana za winną tego, że w dacie bliżej nieustalonej w okresie od 27 lutego 2010 roku do 9 marca 2010 roku w S. działając w podobny sposób w krótkich odstępach czasu dwukrotnie podrobiła podpis o treści (...) na wniosku o przyjęcie do klubu (...) oraz podpis o treści (...) na liście przewozowym nr (...), w celu użycia za autentyczne i tak:

- w dacie bliżej nieustalonej najpóźniej w dniu 27.02.2010r. w S. podrobiła podpis o treści (...) na wniosku o przyjęcie do klubu (...), w celu użycia za autentyczny,

- w dniu 9 marca 2010 roku w S. podrobiła podpis o treści (...) na liście przewozowym nr (...), w celu użycia za autentyczny,

tj. dwa przestępstwa z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk i za to na podstawie powołanych przepisów w zw. z art. 33 § 1 i 3 kk orzeczono wobec niej karę grzywny w rozmiarze 70 stawek dziennych po 15 zł każda. Sąd zasądził ponadto od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa kwotę 1332,75zł tytułem kosztów sądowych.

Apelację od tego wyroku wniósł prokurator, zaskarżając go w części dotyczącej orzeczenia o karze i zarzucił:

- obrazę przepisów postępowania to jest art. 335 § 1 kpk mającą wpływ na treść orzeczenia poprzez nie orzeczenie wobec oskarżonej środka karnego w postaci przepadku podrobionych dokumentów w postaci listu przewozowego i wniosku o przyjęcie do klubu (...) podczas, gdy wniosek prokuratora o wydanie wyroku skazującego i orzeczenie tego środka uzgodnionego z oskarżoną zawierał takie rozstrzygnięcie.

W konkluzji skarżący domagał się zmiany zaskarżonego wyroku poprzez orzeczenie środka karnego w postaci wyżej wymienionych dokumentów.

Sąd Okręgowy ważył, co następuje:

Apelacja prokuratora zasługuje na uwzględnienie.

Wyrok wydany był na posiedzeniu w trybie art. 335 § 1 kpk, ponieważ prokurator uzgodnił z oskarżoną wysokość kary oraz środek karny.

Jak wynika z uzasadnienia zaskarżonego wyroku Sąd przez przeoczenie nie orzekł przepadku dokumentów, o których mowa wyżej.

W związku z powyższym należało zmienić zaskarżony wyrok w tej części i orzec zgodnie z wnioskiem prokuratora. Nie ulega bowiem wątpliwości, że podrobione dokumenty podlegają wyłączeniu z powszechnego obiegu, ponieważ służyły do popełnienia przestępstwa.

Należało ponadto zastrzec, że dokumenty te powinny pozostać w aktach sprawy jako ich integralna część, stanowią bowiem istotny dowód obciążający oskarżoną.

W pozostałym zakresie orzeczenie o karze, niekwestionowane przez żadną ze stron nie nasuwa krytycznych uwag. Orzeczona kara jest zgodna z wnioskiem prokuratora, a ponadto należy ją uznać za współmierną do stopnia zawinienia, społecznej szkodliwości, ponadto uwzględnia cele wychowawcze kary jak również potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Z uwagi na powyższe na podstawie art. 437 § 2 kpk i art. 438 pkt 2 kpk należało orzec jak w części dyspozytywnej wyroku.

Na podstawie art. 624 § 1 kpk zwolniono oskarżoną od kosztów sądowych za postępowania odwoławcze ze względów słuszności, bowiem do błędu w orzeczeniu doszło bez udziału oskarżonej.

SSO Lidia Rogala