Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IC 2772/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 marca 2017r.

Sąd Rejonowy w Słupsku I Wydział Cywilny

w składzie następującym :

Przewodniczący: SSR R.-Natalia Wójtowicz

Protokolant: st. prot. sąd. K. Ż.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31 marca 2017r. w S. sprawy

z powództwa B. B. (1) i R. B. (1)

przeciwko K. D.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej K. D. na rzecz powodów B. B. (1) i R. B. (1) solidarnie kwotę 10.000,00 zł (dziesięć tysięcy złotych i 00/100) wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 08.07.2015r. do dnia 31.12.2015r. i z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 01.01.2016r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanej K. D. na rzecz powodów B. B. (1) i R. B. (1) solidarnie kwotę 2.717,00 zł (dwa tysiące siedem set siedemnaście złotych i 17/100) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Sygn. akt I C 2772/16

UZASADNIENIE

Powodowie B. B. (1) i R. B. (1) , reprezentowani przez profesjonalnego pełnomocnika wnieśli o zasądzenie solidarnie na ich rzecz od pozwanej K. D. kwoty 10.000,00 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 8.07.2015 r. do dnia zapłaty. Powodowie wnieśli również o zasądzenie od pozwanej na swoją rzecz solidarnie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powodowie wskazali, że w dniu 24.06.2015 r. strony zawarły umowę, w której pozwana przedsiębiorca miała dostarczyć im zamówioną u producenta stolarkę drzwi wewnętrznych i zamontować ją w lokalizacji wskazanej przez powodów w terminie 6 tygodniu od dnia złożenia zamówienia. Za wykonanie umowy K. D. miała otrzymać wynagrodzenie w wysokości 27.496,98 zł brutto. Strony ustaliły, że małżonkowi B. wpłacą pozwanej zaliczkę w wysokości 10.000,00 zł. Pozostała część wynagrodzenia miała zostać wypłacona po wykonaniu umowy. Pozwana nie wykonała umowy w określonym terminie pomimo, że strony wielokrotnie ustalały termin wykonania umowy przez pozwanego. Powodem braku wykonania zobowiązania było nie zapłacenie reszty ceny jaka strony ustaliły za całość umowy. Z udziałem stron toczyło się postępowanie przez Inspektorem Inspekcji Handlowej w G. Delegaturą w S. ( (...)).

Pismem z dnia 7.06.2016 r. powodowie za pośrednictwem swego pełnomocnika odstąpili od umowy. Powodowie wskazali, iż dochodzą zwrotu uiszczonej zaliczki w wysokości 10.000,00 zł.

W dniu 12.07.2016 r. Sąd Rejonowy w Słupsku wydał nakaz zapłaty zgodnie z żądaniem pozwu (k. 48).

Pozwana K. D., reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, w sprzeciwie wniosła o oddalenie powództwa w całości (k. 53 – 55) i zasądzenie solidarnie od powodów kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych. Przyznała przy tym, iż w dniu 24.06.2015 r. pozwani złożyli u powódki zamówienie na zamówienie u producenta stolarki drzwiowej wewnętrznej oraz jej montaż w domu powodów w G.. Zgodnie z umową stolarka miała zostać wykonana w terminie 6 tygodni od dnia złożenia zamówienia, które opiewało na kwotę 27.496,98 zł. Powodowie uiścili zaliczkę na poczet zapłaty za zamówienie w wysokości 10.000,00 zł. Pozwana podniosła, iż strony po wileu innych uzgodnieniach ustaliły termin wykonania montażu na 7.12.2015 r. do montażu jednak nie doszło z uwagi na brak zapłaty ze strony powodów, o co ich wezwała. Pozwana była gotowa do przystąpienia do montażu, jednak uzależniła przystąpienie do niego od uiszczenia przez powodów pozostałej do zapłaty kwoty za złożone i wykonane zamówienie. Wskazała, iż informowała powodów o możliwych terminach wykonania montażu oraz o uprzedniej konieczności uiszczenia zapłaty. Pismem z dnia 22.02.2016 r. pełnomocnik pozwanej podjął próbę rozwiązania zaistniałej sytuacji, w odpowiedzi pełnomocnik powodów zaproponował kolejny termin wykonania montażu, na które pozwana była gotowa przystąpić, lecz powodowie wyznaczyli jej zdaniem bardzo krótki termin. Pozwana wskazała, iż była gotowa do przystąpienia do montażu, jednak uzależniła przystąpienie do niego od uiszczenia przez powodów pozostałej do zapłaty kwoty za złożone i wykonane zamówienie, albowiem miała wcześniej z powodami już problemy w zakresie realizacji płatności z innej umowy. Obawiając się iż nie zostanie zapłacona reszta ceny, przed wykonaniem montażu, wyznaczyła obowiązek zapłaty za całość zamówienia- bez ceny montażu, która miała być uregulowana na miejscu po jego wykonaniu.

W piśmie procesowym z dnia 29.11.2016 r. pełnomocnik powodów podtrzymał dotychczasowe stanowisko w sprawie (k. 59 – 60).

W piśmie procesowym z dnia 14.03.2017 r. pełnomocnik powodów wskazał, iż podstawa prawna odstąpienia od zawartej umowy jest art. 635 k.c. , a uzupełniająco art. 491 k.c.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

K. D. prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą K. D., P.H.U. (...), w ramach której zajmuje się m.in. sprzedażą okien, drzwi zewnętrznych oraz wewnętrznej stolarki drzwiowej. Produktów tych sama nie produkuje, a zamawia bezpośrednio o producentów – po złożeniu zamówienia przez klientów.

dowód: zaświadczenie z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej k. 14

W dniu 24 czerwca 2015 r. B. B. (1) i R. B. (1) zawarli z K. D. ustną umowę sprzedaży drzwi wewnętrznych wraz z montażem. Cena drzwi wraz z montażem wynosiła 27.496,98 zł. Na poczet realizacji tej umowy B. B. (1) i R. B. (1) wpłacili w dniu 8.07.2014 r. kwotę 10.000,00 zł. Termin realizacji umowy wynosił 6 tygodni od dnia zawarcia umowy. W fakturze wskazano, iż jest to opłata za montaż. W tym bowiem przypadku naliczana jest – w przeciwieństwie do faktury dokumentującej sprzedaż- niższa stawka podatku VAT. Pozostała część wynagrodzenia K. D. miała zostać wpłacona przez małżonków B. po wykonaniu umowy.

dowód: zeznania B. B. (1) k. 74 v. – 75, zeznania R. B. (1) k. 73 v – 74, oferta handlowa k. 15 – 19, faktura zaliczkowa nr (...) k. 20, dowód wpłaty k. 27, wydruk z konta k. 22

K. D. nie wykonała umowy w uzgodnionym przez strony terminie, zamówiła przy tym wewnętrzna stolarkę drzwiową zgodnie z zamówieniem i zeskładowała ją w wykorzystywanym dla potrzeb swej działalności gospodarczej magazynie. Nie wezwała małżonków B. o odbiór drzwi, wykonanie usługi dowozu drzwi i ich montażu uzależniła od zapłacenia przez małżonków B. reszty ceny tytułem wykonania umowy. Powołała się przy tym, że małżonkowie B. nie uiścili jej wszystkich należności jakie powstały z realizacji umowy dotyczących poprzedniej umowy na okna i drzwi zewnętrzne.

Dowód: zeznania K. D. k. 75 – 75 v.,

W wiadomości elektronicznej z dnia 24.11.2015 r. K. D. poinformowała B. B. (1), o terminie montażu wyznaczonym na dzień 30.11.2015 r. wskazała także na konieczność uiszczenia reszty ceny.

W odpowiedzi B. B. (1) poinformowała ją, iż dogodny dla niej termin to 7.12.2015 r.

K. D. w wiadomości z dnia 26.11.2015 r. potwierdziła termin montażu. Do realizacji umowy w tym dniu nie doszło.

W wiadomości z dnia 8.12.2015 r. B. B. (1) poprosiła K. D. o montaż drzwi w dniu 12.12.2015 r. z uwagi na wyjazd służbowy. Do realizacji umowy w dniu 12.12. 2015 r. nie doszło. Powodem nie przystąpienia do realizacji umowy był brak wpłacenia przez małżonków B. reszty ceny sprzedaży drzwi.

Pismem z dnia 10.12.2015 r. B. i R. B. (2) zrezygnowali z zamówienia i wezwali P.H.U. (...) w S. do zwrotu zaliczki w kwocie 10.000,00 zł do dnia 31.12.2015 r.

dowód: wezwanie do zapłaty k. 28

W piśmie procesowym z dnia 5.01.2016 r. B. i R. B. (2) wezwali K. D. do niezwłocznego wywiązania się z przyjętych na siebie obowiązków: dostarczenia i zamontowania drzwi z ościeżnicami w terminie 7 dni od otrzymania wezwania a w przypadku nie wywiązania się do zwrotu zadatku w kwocie 10.000,00 zł, w wysokości podwójnej w oparciu o przepis art. 394 k.c.

W wiadomości z dnia 12.01.2016 r. K. D.- w odpowiedzi na wezwanie wezwała B. B. (1) do uregulowania należności za towar ( drzwi wewnętrzne) w wysokości 15.282,98 zł przed przystąpieniem do montażu, a w wiadomości z dnia 15.01.2016 r. wskazała, iż jeśli do końca miesiąca stycznia 2016 roku strony nie dojdą do porozumienia w sprawie terminu montażu zakupionej stolarki drzwiowej, to od miesiąca lutego do maja 2016 r. włącznie w związku z rozpoczęciem dwóch inwestycji w W. nie będzie w stanie zrealizować umowy.

dowód: korespondencja z dnia 24.11.2015 r., 25.11.2015 r., 8.12.2015 r., 12.01.2016 r. i 15.01.2016 r. k. 23 - 27

W odpowiedzi K. D. poinformowała, iż dokona montażu po dokonaniu płatności za towar w wysokości 15.282,98 zł do dnia 13 stycznia 2016 r.

B. B. (1) i R. B. (1) wskazali, że zapłata nastąpi po montażu i wskazali ostateczny termin montażu na dzień 29.02.2016 r.

dowód: wezwanie z dnia 5.01.2016 r. k. 29, pismo z dnia 7.01.2016 r. k. 30, pismo z dnia 15.02.2016 r. k. 31

W dniu 18.01.2016 r. B. i R. B. (2) złożyli do (...) Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej w G. wniosek o wszczęcie procedury mediacji, zmierzającej do polubownego zakończenia sporu cywilnoprawnego między konsumentem a przedsiębiorcą.

Postępowanie nie doprowadziło do wykonania umowy.

dowód: wniosek z dnia 18.01.2016 r. k. 32, pismo z dnia 1.02.2016 r. k. 33, pismo z dnia 27.01.2016 r. k. 34 – 35

W dniu 30.03.2016 r. B. i R. B. (2) złożyli wniosek o rozpoznanie sporu przed Stałym Polubownym Sadem Konsumenckim przy Wojewódzkim Inspektorze Inspekcji Handlowej w G. Ośrodek (...) w S..

Postępowanie to nie doprowadziło do wykonania umowy.

dowód: wniosek z dnia 29.03.2016 r. k. 37 – 39, odpowiedz na wniosek z dnia 22.02.2016 r. k. 40 – 41

W piśmie z dnia 6.05.2016 r. pełnomocnik B. i R. B. (1) zaproponował pełnomocnikowi K. D. rozwiązanie sporu. W piśmie z dnia wezwał K. D. do wykonania umowy do dnia 6.06.2016 r.

K. D. uzależniła wykonanie umowy od zapewnienia osoby uprawnionej do odbioru dzieła – kierownika budowy. Na to nie wyrazili zgody małżonkowie B..

dowód: pismo z dnia 6.05.2016 r. k. 42, pismo z dnia 23.05.2016 r. k. 43, korespondencja z dnia 1.06.2016 r. k. 44 – 45

W dniu 7.06.2016 r. pełnomocnik B. i R. B. (1) złożył K. D. oświadczenie o odstąpieniu strony od umowy z dnia 24.06.2015 r. i wezwał ją do zwrotu zaliczki w wysokości 10.000,00 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 8.07.2015 r. do dnia zapłaty tytułem zwrotu zapłaconej zaliczki w terminie do dnia 13.06.2016 r.

dowód: oświadczenie z dnia 7.06.2016 r. k. 46, 47

Sąd zważył co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

W niniejszej sprawie stan faktyczny sprawy w zasadzie nie budził wątpliwości. Strony nie kwestionowały bowiem faktu zawarcia w dniu 24.06.2015 r. umowy sprzedaży drzwi wraz z montażem. Niesporne było również, iż powodowie uiścili na poczet wykonania umowy zaliczkę w wysokości 10.000,00 zł, a pozostała część wynagrodzenia miała zostać zapłacona. Sporne natomiast było kiedy te wynagrodzenia miało nastąpić, albowiem powodowie twierdzili, że po wykonaniu umowy, natomiast pozwana, że przed przystąpieniem do montażu ( zapłata za drzwi, a wynagrodzenie za montaż po jego wykonaniu).

Sąd zważył, iż pozwana K. D. nie wykonała umowy w zakreślonym przez stronę powodową terminie (faktycznie w żadnym z kilku proponowanych), a warunkowała wykonanie umowy od zapłaty przez powodów całości ceny towaru będącego przedmiotem zamówienia i obecności przy montażu kierownika budowy. W ocenie sądu warunek ten nie wynikał w żaden sposób z uzgodnień, jakie strony poczyniły przy zawarciu umowy. K. D. nie miała podstaw prawnych by żądać zapłaty całości wynagrodzenia tylko dlatego, ze obawiała się iż nie zostanie jej zapłacone tak jak część z innej umowy łączącej strony. Na potwierdzenie twierdzenia, iż było uzgodnione, że po przesłaniu od producenta drzwi wewnętrznych, powodowie za nie zapłacą – K. D. nie przedstawiła żadnego dowodu. Temu twierdzeniu zaprzeczyli oboje powodowie, a ich zeznań żadnym kontr dowodem pozwana nie podważyła. Co istotne pozwana jest przedsiębiorcą, stale zajmuje się realizacją tego typu umów. Skoro więc były wcześniej nieścisłości związane z realizacja innej umowy ze strony powodów, to K. D. działając przecież jako profesjonalny przedsiębiorca winna zawrzeć z powodami mającymi status konsumentów umowę na piśmie, w której wszelkie wzajemne prawa i obowiązki będą ustalone i spisane, a także podpisami stron potwierdzone. Tak w tym przypadku się nie stało i brak dowodu w postaci umowy pisemnej i uzgodnienia na piśmie określonych warunków – w szczególności płatności, obciąża pozwaną. Ona bowiem jako przedsiębiorca jest obowiązana do zachowania podwyższonej staranności przy działaniu. Sąd dał wiarę zeznaniom powodów, że uzgodnienia pomiędzy nimi a pozwaną dotyczące terminów płatności ustalone były na po wykonaniu zamontowania drzwi wejściowych w domu małżonków B.. Potwierdzenie prawdziwości ich zapewnień znajduje się także w korespondencji pomiędzy stronami, a także częściowo w zeznaniach samej pozwanej, która przyznała, że obawiając się o realizacje płatności wezwała powodów o uiszczenie reszty ceny. Było to – jak wynika z dat maili stron- po tym jak rozpoznano już przez producenta- reklamację małżonków B. z poprzedniej łączącej strony umowy.

Spór co do zasady w niniejszej sprawie sprowadzał się do ustalenia, czy powodowie skutecznie odstąpili od umowy i czy w związku z tym mogli domagać się zwrotu uiszczonej zaliczki.

Stosunek zobowiązaniowy łączący strony Sąd zakwalifikował jako umowę sprzedaży (sprzedaż drzwi) z elementem usługi ( montaż drzwi). Była to zatem umowa mieszana, nie byłą to – jak wskazują obaj pełnomocnicy stron klasyczna umowa o dzieło- albowiem pozwana nie miała nic wyprodukować i wykonać, a dokonać sprzedaży drzwi zamówionych przez powodów u producenta. Dowóz ich i zamontowanie na miejscu tj. w domu powodów był dodatkowym elementem tej umowy (dzieło jako usługa), dzięki której drzwi mogły być tańsze niż nabywane tylko na podstawie sprzedaży ( wtedy jest wyższy podatek VAT, niż przy sprzedaży z montażem). Podstawę prawną roszczenia stanowił zatem przepis art. 535 k.c., zgodnie z którym przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę, domagając się realnego wykonania zobowiązania przez kupującego - zapłaty ceny. Zgodnie zaś z art. 354 § 1 k.c. oraz art. 627 k.c. przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 535 k.c. roszczenie o zapłatę ceny staje się wymagalne z chwilą spełnienia przez sprzedającego świadczenia niepieniężnego, chyba że strony oznaczyły w umowie sprzedaży inny termin jej uiszczenia (art. 455 i 376 § 1 w zw. z art. 488 § 1 k.c.), co oznacza, że jeżeli strony nie postanowiły inaczej świadczenie powinno być spełnione jednocześnie. K. D. po otrzymaniu drzwi wewnętrznych zamawianych przez powodów nie wezwała ich do odebrania ich, nie wskazała terminu, w którym możliwe będzie magazynowanie przez nią tych produktów, nie wskazała że może z związku z tym iż ma już przedmiot do montażu przystąpić do jego wykonania. Mimo tego zaczęła stawiać dodatkowe warunki – wcześniej nie uzgodnione z powodami a dotyczącymi terminu wykonania montażu i zapłaty reszty ceny. Dowolnie także uznała, że powodowie nie są jeszcze gotowi na to by mogła im zamontować zamówione przez nich drzwi, przez co termin montażu się przesuwał. Powodowi zaprzeczyli bowiem – nie tylko przed sądem ale już w korespondencji mailowej kierowanej do pozwanej, by taka sytuacja miała miejsce. Pozwana zaś wskazuje, iż będą na placu budowy sama widziała tempo prac w środku domu, nadto przekazywał jej taką wiedzę jeden z montażystów. Na te okoliczności pozwana – reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika- nie przedstawiła żadnych dowodów, nie udowodniła zatem iż termin montażu przesuwał się z winy powodów. Ci ostatni wskazali, że ciągle czekali na dogodny dla pozwanej termin, ale i bez dodatkowych warunków- na jakie się nie umawiali ( zapłata przed montażem).

Powyższe znajduje także dodatkowe potwierdzenie w treści wyjątku wprowadzonego w art. 544 § 2 k.c., wedle którego jeżeli rzecz sprzedana ma być przysłana przez sprzedawcę ( w niniejszej sytuacji dostarczona do domu powodów), kupujący obowiązany jest zapłacić cenę dopiero po nadejściu rzeczy na miejsce przeznaczenia i po umożliwieniu mu jej zbadania.

Reasumując, sprzedawca – przenosząc własność i wydając rzecz – spełnia swoje zobowiązanie (art. 535 k.c.), a kupujący – odbierając rzecz – obowiązany jest wykonać swoje, tj. zapłacić sprzedawcy cenę (por.uchwała SN z dnia 18 listopada 1994 r., III CZP 144/94, LEX nr 4144). Istotnym jest przy tym, że ciężar dowodu w przypadku roszczenia o zapłatę ceny spoczywa na sprzedawcy, którego obowiązkiem jest wykazanie, że umowa została zawarta oraz że wykonał umowę poprzez wydanie rzeczy, natomiast w przypadku kupującego, jeżeli chce się uwolnić od odpowiedzialności za spełnienie świadczenia polegającego na zapłacie ceny, powinien on wykazać, że zapłacił lub że miały miejsce takie okoliczności, które zwalniały go od odpowiedzialności.

Dokonując analizy zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego pod kątem w/w ustaleń Sąd zwrócił uwagę, że strony mimo, iż jedną ze stron jest profesjonalista prowadzący działalność gospodarczą nie zawarły pisemnej umowy. Pozwana nie udowodniła przed sądem, że wykonała umowę poprzez wydanie rzeczy zakupionych przez powodów – za jej pośrednictwem. Co istotne z zeznań pozwanej wynika, że świadomie nie wydawała powodom drzwi ( a więc nie przeniosła ich własności) żądając wcześniejszej zapłaty za nie całości ceny. Montaż – jako element dzieła faktycznie mógłby być tak rozliczony, na co zresztą sama pozwana się godziła, jednakże rozliczyć tak umowy sprzedaży – w ocenie sądu- skoro strony nie ustaliły tego zgodnie odmiennie- nie było możliwe. Obawy pozwanej co do realizacji płatności przez powodów w opinii sądu były główną przyczyną nie wykonania przez nią tej części umowy która dotyczyła wydania rzeczy ( przewiezienia do domu powodów drzwi) i ich zamontowania.

W tym stanie rzeczy, uwzględniając, że ostatecznie do montażu drzwi nie doszło ( z winy pozwanej), a przedmiot zamówienia nie został ostatecznie wydany, tut. Sąd stwierdził, że po stronie powodowej nie zaktualizował się obowiązek zapłaty ceny. Powodowie mieli zatem pełne prawo i podstawę by pismem z dnia 7.06.2016 r. odstąpić od umowy. Odstąpienie te – na kanwie art. 491 k.c jest skuteczne. Powodowie bowiem wskutek dopuszczenia się przez pozwaną zwłoki w wykonaniu zobowiązania z umowy wzajemnej, wyznaczyli jej odpowiedni termin z zagrożeniem , iż w razie bezskutecznego upływu wyznaczonego terminu będą uprawnieni do odstąpienia od umowy. Pomimo tego pozwana nadal nie wykonała swego zobowiązania. To nie powodowi są winni temu, że pozwana miała jeszcze inne zobowiązania. Ich zobowiązanie- jako wielokrotnie już przesuwane i któremu dodatkowo wyznaczano obowiązki inne niż zgodnie ustalane winno przyjąć status pierwszeństwa przy realizacji. Mając zatem kolejny nie zrealizowany termin wyznaczony jako ostateczny powodowi odstąpili i to skutecznie od zawartej umowy.

Konsekwencją złożenia skutecznego złożenia przez powoda oświadczenia o odstąpieniu od umowy było rozwiązanie stosunku prawnego łączącego ich z pozwaną. Rodziło to obowiązek zwrotu wzajemnych świadczeń w myśl art. 494 k.c. (por. K. Kołakowski w: G. Bieniek, Komentarz do k.c., Księga trzecia, Zobowiązania, t. II, wydanie drugie, Warszawa 1999, s. 153, t. do art. 635).

Zgodnie z art. 494 k.c. strona, która odstępuje od umowy wzajemnej, obowiązana jest zwrócić drugiej stronie wszystko, co otrzymała od niej na mocy umowy; może żądać nie tylko zwrotu tego, co świadczyła, lecz również naprawienia szkody wynikłej z niewykonania zobowiązania.

Powodowie świadczyli na rzecz pozwanej kwotę 10.000 zł jeszcze przed wykonaniem umowy, stąd pozwana winna mu ją zwrócić.

Z uwagi na powyższe Sąd na podstawie art. 494 k.c. w zw. z art.535 k.c. , 635 k.c. i 367 k.c.i zasądził od pozwanej na rzecz powodów solidarnie powyższą, dochodzoną pozwem kwotę.

O odsetkach Sąd orzekł w oparciu o art. 481 § 1 k.c. od dnia wniesienia pozwu – zgodnie z żądaniem.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. Powodowie wygrali proces w całości dlatego należał im się zwrot kosztów w 100 % w wysokości 2.417,00 zł (17,00 zł z tytułu opłaty skarbowej od pełnomocnictwa i 2.400,00 zł z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa procesowego zgodnie z § 2 pkt. 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10. 2015 r. Dz. U. 2015, poz. 1804).