Sygn. akt: I C 5/16 upr.
Dnia 4 października 2016 r.
Sąd Rejonowy w Gorlicach I Wydział Cywilny
w składzie następującym:
Przewodniczący: |
SSR Wojciech Langer |
Protokolant: |
st. sekr. sądowy Beata Tokarska |
po rozpoznaniu w dniu 4 października 2016 r. w Gorlicach
sprawy z powództwa (...) sp. z o.o. SKA z siedzibą w W.
przeciwko S. J.
o zapłatę
I. Oddala powództwo,
II. Kosztami postępowania obciąża stronę powodową (...) sp. z o.o. SKA z siedzibą w W..
SSR Wojciech Langer
(...)
(...)
(...)
G. (...)
Sygn. akt I C 5/16
wyroku zaocznego z dnia 4 października 2016r.
Strona powodowa (...) sp. z o.o. S.K.A. z siedzibą w W. zażądała od pozwanego S. J. zapłaty kwoty 1.589,60 zł z odsetkami (od kwoty 1.421 zł – umownymi od dnia 27 października 2015r., od kwoty 47 zł z ustawowymi od dnia wniesienia pozwu) oraz zasądzenia kosztów sądowych. W uzasadnieniu pozwu podano, że pozwany zawarł w dniu 16 czerwca 2014r. umowę pożyczki odnawialnej z (...) sp. z o.o. z siedzibą w W., była to umowa zawierana na odległość, poprzez przelanie na rachunek wskazany przez (...) kwoty 1 grosza, tytułem potwierdzenia i zgody na umowę pożyczki. Na podstawie tego spółka (...) wypłaciła środki w wysokości wskazanej we wniosku, to jest 1.400 zł z wniosku z dnia 16 czerwca 2014r. i 300 zł z wniosku z dnia 17 czerwca 2014r., które to kwoty składają się na jedną pożyczkę nr (...) o łącznej wartości 1.700 zł. Pozwany nie zwrócił pożyczki, mimo wezwań spółki (...), która następnie dokonała w dniu 31 marca 2015r. cesji wierzytelności z tego tytułu na rzecz strony powodowej.
Stan faktyczny w niniejszej sprawie przedstawiał się następująco.
S. J. w dniu 15 marca 2013r. przelał na konto (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 1 grosza. W tytule przelewu podano: „Potwierdzam rejestrację i zgadzam się na umowę pożyczki V..pl nr (...).”
Dowody:
Potwierdzenie przelewu: k. 16;
(...) sp. z o.o. z siedzibą w W. w dniu 16 czerwca 2014r. przelała na konto S. J. kwotę 1.400 zł, zaś w dniu 17 czerwca kwotę 300 zł. W tytule pierwszego z tych przelewów podano: „V..pl umowa pożyczki (...)”, zaś w tytule drugiego: „V..pl umowa kwoty dodatkowej (...) (2)”.
Dowody:
Potwierdzenia przelewu: k. 24-25;
(...) sp. z o.o. z siedzibą w W. w dniu 31 marca 2015r. dokonała na rzecz (...) sp. z o.o. S.K.A. z siedzibą w W. cesji między innymi wierzytelności z tytułu umowy z dnia 16 czerwca 2014r. o numerze (...)”.
Dowody:
Porozumienie o rozliczeni: k. 26-28;
Zarówno spółka (...) jak i spółka (...) wysyłały S. J. wezwania do zapłaty kwot wynikających z pożyczki nr (...).
Dowody:
wezwania do zapłaty: k. 29-33;
Zgodnie z art. 6 kc ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z tego faktu wywodzi skutki prawne. O tym, co która ze stron stosunku cywilnoprawnego ma udowodnić w sporze toczącym się przed sądem, decydują przede wszystkim: przedmiot sporu, prawo materialne regulujące określone stosunki prawne oraz prawo procesowe normujące zasady postępowania dowodowego, w tym znaczenie domniemań faktycznych i prawnych. Nie wszystkie fakty istotne dla rozstrzygnięcia wymagają dowodu, dotyczy to przede wszystkich faktów znanych powszechnie i znanych sądowi z urzędu (art. 228 § 1 i 2 kpc), a także faktów przyznanych przez stronę przeciwną, o ile przyznanie to nie budzi wątpliwości. Tak więc to ostatecznie Sąd ocenia fakt przyznany przez stronę przeciwną. Ponadto, gdy strona nie wypowie się co do twierdzeń strony przeciwnej o faktach, Sąd, mając na uwadze wynik całej rozprawy, może fakty te uznać, za przyznane (art. 230 kpc), czego skutkiem będzie wówczas brak konieczności dowodzenia tychże faktów. Jest to jednak uprawnienie, a nie obowiązek Sądu, który korzysta z niego biorąc pod uwagę wynik całej rozprawy. Sąd bez dostatecznego uzasadnienia, nie może przyjmować za prawdziwe twierdzeń strony, którym strona przeciwna wyraźnie nie zaprzeczyła. Można więc i należy wymagać, od strony powodowej, by przedstawiała dowody w odpowiedniej formie, na poparcie swych twierdzeń. Tylko wówczas można bowiem ocenić, czy twierdzenia te są czy nie są prawdziwe. Przytoczenie jedynie twierdzeń, przy braku jakichkolwiek dowodów, lub wraz z dowodami, których forma budzi wątpliwości, w sytuacji bierności strony pozwanej, powoduje, że twierdzenia te budzą uzasadnione wątpliwości i nie można na ich podstawie wydać wyroku zaocznego w trybie art. 339 kpc.
Powyższe okoliczności Sąd ustalił na podstawie dokumentów przedstawionych przez stronę powodową.
Sąd nie wykorzystał przy dokonywaniu ustaleń faktycznych formularza umowy pożyczki odnawialnej (k. 17), gdyż z jego treści nie wynika, jakiej konkretnie umowy dotyczy, nie wskazano w nim bowiem ani stron, ani numeru umowy.
Sąd zważył co następuje.
Powództwo okazało się bezzasadne.
Strona powodowa, dla skuteczności swojego żądania winna udowodnić, że pozwany zawarł w dniu 16 czerwca 2014r. umowę pożyczki nr (...) (poprzez dokonanie przelewu w kwocie 1 grosza, który dotyczyłby tej właśnie umowy), a następnie że nie wywiązał się z tej umowy, zaś wierzytelność z tego tytułu została uzyskana przez stronę powodową w drodze cesji od pierwotnego wierzyciela.
Tym samym konieczną przesłanką było udowodnienie zawarcia umowy nr (...) w dniu 16 czerwca 2014r. poprzez przelanie na konto pożyczkodawcy kwoty 1 grosza. Na potwierdzenie tej okoliczności strona powodowa dołączyła do pozwu dowód dokonania przelewu takiej kwoty, ale z innej daty i dotyczący umowy o innym numerze. Na k. 16 znajduje się dowód wykonania przelewu przez pozwanego na konto spółki (...), ale z dnia 15 marca 2013r., ponadto w jego tytule podano: potwierdzam rejestrację i zgadzam się na umowę pożyczki V..pl nr (...)”. Dowodu tego w żaden sposób nie można wiec uznać, za odnoszącego się do pożyczki o nr (...). A to pożyczka o tym ostatnim numerze była przedmiotem cesji na rzecz strony powodowej, i to z niej wywodzi się żądanie pozwu.
W tym stanie rzeczy Sąd uznał, twierdzenia zawarte w pozwie budzą uzasadnione wątpliwości, gdyż z dokumentów przedłożonych przez stronę powodową wynika, że pozwany godził się na pożyczkę o innym numerze, niż ten, na podstawie którego dochodzona jest żądana kwota. Ponadto zgoda pozwanego miała miejsce ponad rok przed datą wskazaną w pozwie. Dlatego też Sąd oddalił powództwo, a kosztami postępowania zgodnie z art. 98 kpc, obciążył stronę powodową.
SSR Wojciech Langer
G. (...)
1. (...)
2. K. (...)