Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II AKa 62/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 kwietnia 2017 roku

Sąd Apelacyjny w Lublinie w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący - Sędzia

SA Beata Siewielec

Sędziowie:

SA Barbara du Chateau

SO del. do SA Arkadiusz Śmiech (sprawozdawca)

Protokolant

st. sekretarz sądowy Monika Marcyniuk

przy udziale prokuratora Prokuratury Regionalnej w Lublinie Bartosza Kołszuta

po rozpoznaniu w dniu 4 kwietnia 2017 r.

sprawy :

1.  J. N. (1) syna T. i K. z d. K. ur. (...) w R.,

2.  M. Z. syna P. i M. z d. M. ur. (...) w R.,

3.  Ł. N. syna K. i M. z d. K. ur. (...) w R.,

4.  M. B. (1) syna M. i U. z d. W. ur. (...) w R.,

5.  S. M. syna Z. i H. z d. P. ur. (...) w C.,

oskarżonych z art. 258 § 2 k.k. i inne

z powodu apelacji wniesionych przez obrońców wszystkich oskarżonych

od wyroku Sądu Okręgowego w Radomiu

z dnia 13 czerwca 2016 r., sygn. akt II K 36/14

1.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że przyjmuje, iż oskarżony S. M. naraził budżet Skarbu Państwa na uszczuplenie należności publiczno-prawnej z tytułu podatku akcyzowego w łącznej kwocie 911.219 (dziewięćset jedenaście tysięcy dwieście dziewiętnaście) złotych;

2.  w pozostałym zakresie co do oskarżonego S. M. oraz
w całości co do pozostałych oskarżonych zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

3.  na poczet orzeczonej kary grzywny zalicza oskarżonemu J. N. (1) okres tymczasowego aresztowania również w dniach 22 i 23 grudnia 2011 roku;

4.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. Ł. D. 931,90 zł (dziewięćset trzydzieści jeden złotych dziewięćdziesiąt groszy) wraz
z należnym podatkiem VAT, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej
z urzędu oskarżonemu S. M. w postępowaniu odwoławczym;

5.  zasądza na rzecz Skarbu Państwa opłaty za drugą instancję od J. N. (1) 36.300 (trzydzieści sześć tysięcy trzysta) zł, od M. Z. 15.300 (piętnaście tysięcy trzysta) zł, od Ł. N. 12.300 (dwanaście tysięcy trzysta) zł, od M. B. (1) 4.300 (cztery tysiące trzysta)zł i od S. M. 2.700 (dwa tysiące siedemset) zł oraz tytułem zwrotu wydatków poniesionych w postępowaniu odwoławczym od S. M. 758 (siedemset pięćdziesiąt osiem) zł i od pozostałych oskarżonych po 20 (dwadzieścia) zł.

UZASADNIENIE

J. N. (1) oskarżony został o to, że:

I w okresie od kwietnia 2009 r. do sierpnia 2011 r., w R. woj. (...) i innych miejscowościach na terenie kraju, działając wspólnie i w porozumieniu z innymi ustalonymi oraz nieustalonymi osobami, kierował działalnością zorganizowanej grupy przestępczej, mającej na celu popełnienie przestępstw skarbowych polegających na nabywaniu, przewozie, przechowywaniu i wprowadzeniu do obrotu wyrobów akcyzowych w postaci papierosów, które uprzednio zostały przywiezione na terytorium Polski z pominięciem zgłoszenia do kontroli celnej i granicznej oraz spirytusu i tytoniu, nie posiadających oznaczeń polskimi znakami skarbowymi akcyzy to jest o czyn z art. 258 § 3 k.k.;

II w okresie i miejscach wskazanych w pkt. I – m, działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej i ustalonego podziału ról, w krótkich odstępach czasu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wykonując z góry powzięty zamiar narażenia na uszczuplenie należności celnych i podatkowych, wspólnie i w porozumieniu z innymi ustalonymi oraz dotychczas nieustalonymi osobami, wbrew przepisom ustawy nabywał, przewoził, przechowywał, a następnie wprowadził do obrotu co najmniej 186.940 paczek papierosów różnych marek, 108.074litrów spirytusu, oraz 2140 kg tytoniu, nie oznaczonych polskimi znakami skarbowymi akcyzy, czym naraził budżet Skarbu Państwa na uszczuplenie należności publicznoprawnych z tytułu podatku akcyzowego wielkiej wartości w łącznej kwocie 7.854.375,00 złotych, czyniąc sobie z popełniania tego przestępstwa stałe źródło dochodu tj. o czyn z art. 65 § 1 k.k.s. i z art. 91 § 1 k.k.s. w zw. z art. 37 § 1 pkt. 1, 2 i 5 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. i w zw. z art. 7 § 1 k.k.s.;

M. Z. oskarżony został o to, że:

III w okresie od kwietnia 2009 r. do 29 sierpnia 2011 r. w R. woj. (...) i w innych miejscowościach na terenie kraju, działając wspólnie i w porozumieniu z innymi ustalonymi oraz nieustalonymi osobami, brał udział w działalności zorganizowanej grupy przestępczej, mającej na celu popełnianie przestępstw skarbowych polegających na nabywaniu, przewozie, przechowywaniu i wprowadzeniu do obrotu wyrobów akcyzowych w postaci papierosów, spirytusu i tytoniu, nie posiadających oznaczeń polskimi znakami skarbowymi akcyzy to jest o czyn z art. 258 § 1 k.k.;

IV w czasie i w miejscach wskazanych w pkt l -m, działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej i ustalonego podziału ról, w krótkich odstępstwach czasu oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wykonując z góry powzięty zamiar narażenia na uszczuplenie należności celnych i podatkowych, wspólnie i w porozumieniu z innymi ustalonymi oraz dotychczas nieustalonymi osobami, wbrew przepisom ustawy nabywał, przewoził, przechowywał i wprowadził do obrotu co najmniej 140.670 paczek papierosów różnych marek,108.074 litrów spirytusu, oraz 1943 kg tytoniu, nie oznaczonych polskimi znakami skarbowymi akcyzy, czym naraził budżet Skarbu Państwa na uszczuplenie należności publicznoprawnych z tytułu podatku akcyzowego wielkiej wartości w łącznej kwocie 7.2.579,00 złotych, czyniąc sobie z popełniania tego przestępstwa stałe źródło dochodu tj. o czyn z art. 65 § 1 k.k.s. i z art. 91 § 1 k.k.s., w zw. z art. 37 § 1 pkt. 1, 2 i 5 k.k.s. w zw. z art. 6§2 k.k.s. i w zw. z art. 7§ 1 k.k.s.

Ł. N. oskarżony został o to, że:

V w okresie od 17 listopada 2009 r. do końca lipca 2011 r., w R.
woj. (...) i w innych miejscowościach na terenie kraju, działając wspólnie i w porozumieniu z innymi ustalonymi oraz nieustalonymi osobami, brał udział w działalności zorganizowanej grupy przestępczej, mającej na celu popełnianie przestępstw skarbowych polegających na nabywaniu, przewozie, przechowywaniu i wprowadzaniu do obrotu wyrobów akcyzowych w postaci papierosów, z spirytusu i tytoniu, nie posiadających oznaczeń polskimi znakami skarbowymi akcyzy to jest o czyn z art. 258 § 1 k.k.,

VI w czasie i w miejscach wskazanych w pkt. I - m, działając w ramach zorganizowanej, grupy przestępczej i ustalonego podziału ról, w krótkich odstępach czasu oraz w celu osiągnięcia, korzyści majątkowej, wykonując z góry powzięty zamiar narażenia na uszczuplenie należności celnych i podatkowych, wspólnie i w porozumieniu z innymi ustalonymi oraz dotychczas nieustalonymi osobami, wbrew przepisom ustawy nabywał, przewoził, przechowywał i wprowadził do obrotu co najmniej 139.530 paczek papierosów różnych marek, 25.624 litrów spirytusu, oraz 1000 kg tytoniu, czym naraził budżet Skarbu Państwa na uszczuplenie należności publicznoprawnych z tytułu podatku akcyzowego wielkiej wartości
w łącznej kwocie 3.026.768,00 złotych, czyniąc sobie z popełniania tego przestępstwa stałe źródło dochodu tj. o czyn z art. 65 § 1 k.k.s. i z art. 91 § 1 k.k.s., w zw. z art. 37 § 1 pkt 1, 2 i 5 k.k.s. w zw. art. 6 § 2 k.k.s. i art. 7 § 1 k.k.s.

M. B. (1) oskarżony został o to, że:

VII w okresie od 31 maja 2010 r. do końca 29 sierpnia 2011 r., w R.
woj. (...) i w innych miejscowościach na terenie kraju, działając wspólnie i w porozumieniu z innymi ustalonymi oraz nieustalonymi osobami, brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej, mającej na celu popełnianie przestępstw skarbowych polegających na nabywaniu, przewozie, przechowywaniu i wprowadzaniu do obrotu wyrobów akcyzowych w postaci papierosów, spirytusu oraz tytoniu, nie posiadających oznaczeń polskimi znakami skarbowymi akcyzy to jest o czyn z art. 258 § l k.k.,

VIII w okresie od 31 maja 2010 r. do końca 29 sierpnia 2011 r., w miejscach jak w pkt. I - m, działając w ramach zorganizowane] grupy przestępczej i ustalonego podziału ról, w krótkich odstępach czasu oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wykonując z góry powzięty zamiar narażenia na uszczuplenie należności celnych i podatkowych, wspólnie i w porozumieniu z innymi ustalonymi oraz dotychczas nieustalonymi osobami, wbrew przepisom ustawy nabywał, przewoził, przechowywał i wprowadził do obrotu co najmniej 15.024 litry spirytusu, oraz 10.000 sztuk papierosów różnych marek, oraz 2,7 kg tytoniu bez oznaczenia polskimi znakami skarbowymi akcyzy, czym naraził budżet Skarbu Państwa na uszczuplenie należności publicznoprawnych z tytułu podatku akcyzowego dużej wartości, w łącznej kwocie 684.776,00 złotych, czyniąc sobie z popełniania tego przestępstwa stałe źródło dochodu tj. o czyn z art. 65 § 1 k.k.s. i z art. 9l § 1 k.k.s. w zw. z art. 37 § 1 pkt. 1, 2 i 5 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. i w zw. art. 7 § l k.k.s.;

S. M. oskarżony został o to, że:

XX w okresie od 17 grudnia 2009 r. do końca lutego 2010r. R.
woj. (...) i w innych miejscowościach na terenie kraju, działając wspólnie i w porozumieniu z innymi ustalonymi oraz nieustalonymi osobami, brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej, mającej na celu popełnienie przestępstw skarbowych polegających na nabywaniu, przewozie i wprowadzaniu do obrotu wyrobów akcyzowych w postaci papierosów, spirytusu i tytoniu nie posiadających oznaczeń polskimi znakami akcyzy to jest o czyn z art. 258 § 1 k.k.,

XXI w okresie wskazanych w pkt. I – ym, działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej i ustalonego podziału ról, w krótkich odstępach czasu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wykonując z góry powzięty zamiar narażenia na uszczuplenie należności celnych i podatkowych, wspólnie i w porozumieniu z innymi ustalonymi oraz dotychczas nieustalonymi osobami, wbrew przepisom ustawy, nabył, przechował i wprowadził do obrotu co najmniej 1.770.000 sztuk papierosów różnych marek, czym naraził budżet Skarbu Państwa na uszczuplenie należności publicznoprawnych z tytułu podatku akcyzowego dużej wartości, w łącznej kwocie 911.463,00 złotych, czyniąc sobie z popełnienia tego przestępstwa stałe źródło dochodu tj. o czyn z art. 65 § 1 k.k.s. i z art. 91 § 1 k.k.s. w zw.
z art. 37§ 1 pkt. 1, 2 i 5 k.k.s. w zw. z art. 6§ 2 k.k.s. w zw. z art. 7 § 1 k.k.s.

Sąd Okręgowy w Radomiu wyrokiem z dnia 13 czerwca 2016 r.

I.  W ramach zarzutu opisanego w pkt I aktu oskarżenia uznał oskarżonego J. N. (1) za winnego tego, że w okresie od kwietnia 2009 r. do 29 sierpnia 2011 r. w R. woj. (...) i w innych miejscowościach na terenie kraju, działając wspólnie i w porozumieniu z innymi ustalonymi oraz nieustalonymi osobami kierował działalnością zorganizowanej grupy przestępczej mającej na celu popełnianie przestępstw skarbowych polegających na nabywaniu, przechowywaniu, przewozie i wprowadzaniu do obrotu wyrobów akcyzowych, w tym sprowadzonych na terytorium kraju wbrew przepisom ustawy, w postaci: papierosów, spirytusu i tytoniu, nie posiadających oznaczeń polskimi znakami skarbowymi akcyzy i czyn ten zakwalifikował z art. 258 § 3 k.k. i za to na podstawie art. 258 § 3 k.k. w brzmieniu obowiązującym na dzień 29.08.2011 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k. skazał go na karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  W ramach zarzutu opisanego w pkt II aktu oskarżenia uznał oskarżonego J. N. (1) za winnego tego, że w okresie i miejscach wskazanych w pkt I działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej i ustalonego podziału ról, w krótkich odstępach czasu oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wykonując z góry powzięty zamiar narażenia Skarbu Państwa na uszczuplenie należności publicznoprawnych, wspólnie i w porozumieniu z innymi ustalonymi oraz dotychczas nieustalonymi osobami, nabył, przewoził, przechowywał i wprowadził do obrotu co najmniej (...) paczek papierosów różnych marek sprowadzonych na terytorium kraju wbrew przepisom ustawy, 2140 kg tytoniu pochodzącego z czynu, o którym mowa w art. 63 § 3 k.k.s. oraz 108 074 litrów spirytusu pochodzącego z czynu, o którym mowa w art. 73 § 1 k.k.s. nie posiadających oznaczeń polskimi znakami skarbowymi akcyzy czym naraził budżet Skarbu Państwa na uszczuplenie należności publicznoprawnych z tytułu podatku akcyzowego wielkiej wartości w łącznej kwocie 7.854.375 złotych i czyn ten zakwalifikował z art. 65 § 1 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. w zw. z art. 37 § 1 pkt 1 i 5 k.k.s. i za to na podstawie art. 65 § 1 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. w zw. z art. 37 § 1 pkt 1 i 5 k.k.s. w brzmieniu obowiązującym na dzień 29.08.2011 r. w zw. z art. 2 § 2 k.k.s. skazał go i na podstawie art. 65 § 1 k.k.s. w zw. z art. 38 § 2 k.k.s. i art. 23 § 1 i 3 k.k.s. wymierzył mu karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności oraz karę 600 (sześciuset) stawek dziennych grzywny przy przyjęciu równowartości 300 (trzystu) złotych dla jednej stawki dziennej;

III.  Na podstawie art. 39 § 1 i 2 k.k.s., art. 20 § 2 k.k.s. w zw. z art. 85 k.k. połączył orzeczone wyżej wobec oskarżonego J. N. (1) kary pozbawienia wolności i orzekł karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności;

IV.  Na podstawie art. 20 § 2 k.k.s. w zw. z art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 41 a § 1 i 2 k.k.s. w zw. z art. 4 § 1 k.k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego J. N. (1) kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres próby 5 lat;

V.  Na podstawie art. 41 a § 2 k.k.s. oddał oskarżonego J. N. (1) w okresie próby pod dozór kuratora;

VI.  W ramach zarzutu opisanego w pkt III aktu oskarżenia uznał oskarżonego M. Z. za winnego tego, że w okresie od kwietnia 2009 r. do 29 sierpnia 2011 r. w R. woj. (...) i w innych miejscowościach na terenie kraju, działając wspólnie i w porozumieniu z innymi ustalonymi oraz nieustalonymi osobami brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu popełnianie przestępstw skarbowych polegających na nabywaniu, przechowywaniu, przewozie i wprowadzaniu do obrotu wyrobów akcyzowych, w tym sprowadzonych na terytorium kraju wbrew przepisom ustawy, w postaci: papierosów, spirytusu i tytoniu, nie posiadających oznaczeń polskimi znakami skarbowymi akcyzy i czyn ten zakwalifikował z art. 258 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 258 § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym na dzień 29.08.2011 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k. skazał go na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

VII.  W ramach zarzutu opisanego w pkt IV aktu oskarżenia uznał oskarżonego M. Z. za winnego tego, że w okresie i miejscach wskazanych w pkt VI działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej i ustalonego podziału ról, w krótkich odstępach czasu oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wykonując z góry powzięty zamiar narażenia Skarbu Państwa na uszczuplenie należności publicznoprawnych, wspólnie i w porozumieniu z innymi ustalonymi oraz dotychczas nieustalonymi osobami, nabył, przewoził, przechowywał i wprowadził do obrotu co najmniej 140 670 paczek papierosów różnych marek sprowadzonych na terytorium kraju wbrew przepisom ustawy, 1943 kg tytoniu pochodzącego z czynu, o którym mowa w art. 63 § 3 k.k.s. oraz 108.074 litrów spirytusu pochodzącego z czynu, o którym mowa w art. 73 § 1 k.k.s. nie posiadających oznaczeń polskimi znakami skarbowymi akcyzy czym naraził budżet Skarbu Państwa na uszczuplenie należności publicznoprawnych z tytułu podatku akcyzowego wielkiej wartości w łącznej kwocie 7.252.579 złotych i czyn ten zakwalifikował z art. 65 § 1 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. w zw. z art. 37 § 1 pkt 1 i 5 k.k.s. i za to na podstawie art. 65 § 1 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. w zw. z art. 37 § 1 pkt 1 i 5 k.k.s. w brzmieniu obowiązującym na dzień 29.08.2011 r. w zw. z art. 2 § 2 k.k.s. skazał go i na podstawie art. 65 § 1 k.k.s. w zw. z art. 38 § 2 k.k.s. i art. 23 § 1 i 3 k.k.s. wymierzył mu karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności oraz karę 500 (pięciuset) stawek dziennych grzywny przy przyjęciu równowartości 150 (stu pięćdziesięciu) złotych dla jednej stawki dziennej;

VIII.  Na podstawie art. 39 § 1 i 2 k.k.s., art. 20 § 2 k.k.s. w zw. z art. 85 k.k. połączył orzeczone wyżej wobec oskarżonego M. Z. kary pozbawienia wolności i orzekł karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności.

IX.  Na podstawie art. 20 § 2 k.k.s. w zw. z art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 41a § 1 i 2 k.k.s. w zw. z art. 4 § 1 k.k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego M. Z. kary łącznej pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres próby lat 5 (pięciu);

X.  Na podstawie art. 41a § 2 k.k.s. oddał oskarżonego M. Z. w okresie próby pod dozór kuratora;

XI.  W ramach zarzutu opisanego w pkt V aktu oskarżenia uznał oskarżonego Ł. N. za winnego tego, że w okresie od 17 listopada 2009 r. do końca lipca 2011 r. w R. woj. (...) i w innych miejscowościach na terenie kraju, działając wspólnie i w porozumieniu z innymi ustalonymi oraz nieustalonymi osobami brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu popełnianie przestępstw skarbowych polegających na nabywaniu, przechowywaniu, przewozie i wprowadzaniu do obrotu wyrobów akcyzowych, w tym sprowadzonych na terytorium kraju wbrew przepisom ustawy, w postaci: papierosów, spirytusu i tytoniu, nie posiadających oznaczeń polskimi znakami skarbowymi akcyzy i czyn ten zakwalifikował z art. 258 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 258 § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym na dzień 31.07.2011 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k. skazał go na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

XII.  W ramach zarzutu opisanego w pkt VI aktu oskarżenia uznał oskarżonego Ł. N. za winnego tego, że w okresie i miejscach wskazanych w pkt XI działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej i ustalonego podziału ról, w krótkich odstępach czasu oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wykonując z góry powzięty zamiar narażenia Skarbu Państwa na uszczuplenie należności publicznoprawnych, wspólnie i w porozumieniu z innymi ustalonymi oraz dotychczas nieustalonymi osobami, nabył, przewoził, przechowywał i wprowadził do obrotu co najmniej 139 530 paczek papierosów różnych marek sprowadzonych na terytorium kraju wbrew przepisom ustawy, 1000 kg tytoniu pochodzącego z czynu, o którym mowa w art. 63 § 3 k.k.s. oraz 25 624 litrów spirytusu pochodzącego z czynu, o którym mowa w art. 73 § 1 k.k.s. nie posiadających oznaczeń polskimi znakami skarbowymi akcyzy czym naraził budżet Skarbu Państwa na uszczuplenie należności publicznoprawnych z tytułu podatku akcyzowego wielkiej wartości w łącznej kwocie 3.026.768 złotych i czyn ten zakwalifikował z art. 65 § 1 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. w zw. z art. 37 § 1 pkt 1 i 5 k.k.s. i za to na podstawie art. 65 § 1 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. w zw. z art. 37 § 1 pkt 1 i 5 k.k.s. w brzmieniu obowiązującym na dzień 31.07.2011 r. w zw. z art. 2 § 2 k.k.s. skazał go i na podstawie art. 65 § 1 k.k.s. w zw. z art. 38 § 2 k.k.s. i art. 23 § 1 i 3 k.k.s. wymierzył mu karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 300 (trzystu) stawek dziennych grzywny przy przyjęciu równowartości 200 (dwustu) złotych dla jednej stawki dziennej;

XIII.  Na podstawie art. 39 § 1 i 2 k.k.s., art. 20 § 2 k.k.s. w zw. z art. 85 k.k. połączył orzeczone wyżej wobec oskarżonego Ł. N. kary pozbawienia wolności i orzekł karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności;

XIV.  Na podstawie art. 20 § 2 k.k.s. w zw. z art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 41a § 1 i 2 k.k.s. w zw. z art. 4 § 1 k.k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego Ł. N. kary łącznej pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres próby lat 5 (pięciu);

XV.  Na podstawie art. 41a § 2 k.k.s. oddał oskarżonego Ł. N. w okresie próby pod dozór kuratora;

XVI.  W ramach zarzutu opisanego w pkt VII aktu oskarżenia uznał oskarżonego M. B. (1) za winnego tego, że w okresie od 31 maja 2010 r.
do 29 sierpnia 2011 r. w R. woj. (...) i w innych miejscowościach na terenie kraju, działając wspólnie i w porozumieniu z innymi ustalonymi oraz nieustalonymi osobami brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu popełnianie przestępstw skarbowych polegających na nabywaniu, przechowywaniu, przewozie i wprowadzaniu do obrotu wyrobów akcyzowych,
w tym sprowadzonych na terytorium kraju wbrew przepisom ustawy, w postaci: papierosów, spirytusu i tytoniu, nie posiadających oznaczeń polskimi znakami skarbowymi akcyzy i czyn ten zakwalifikował z art. 258 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 258 § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym na dzień 29.08.2011 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k. skazał go na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

XVII.  W ramach zarzutu opisanego w pkt VIII aktu oskarżenia uznał oskarżonego M. B. (1) za winnego tego, że w okresie i miejscach wskazanych w pkt XVI działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej i ustalonego podziału ról, w krótkich odstępach czasu oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wykonując z góry powzięty zamiar narażenia Skarbu Państwa na uszczuplenie należności publicznoprawnych, wspólnie i w porozumieniu z innymi ustalonymi oraz dotychczas nieustalonymi osobami, nabył, przewoził, przechowywał i wprowadził do obrotu co najmniej 10 000 sztuk papierosów różnych marek sprowadzonych na terytorium kraju wbrew przepisom ustawy, 2,7 kg tytoniu pochodzącego z czynu, o którym mowa w art. 63 § 3 k.k.s. oraz 15 024 litrów spirytusu pochodzącego z czynu, o którym mowa w art. 73 § 1 k.k.s. nie posiadających oznaczeń polskimi znakami skarbowymi akcyzy czym naraził budżet Skarbu Państwa na uszczuplenie należności publicznoprawnych z tytułu podatku akcyzowego w łącznej kwocie 684.776 złotych i czyn ten zakwalifikował z art. 65 § 1 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. w zw. z art. 37 § 1 pkt 5 k.k.s. i za to na podstawie art. 65 § 1 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. w zw. z art. 37 § 1 pkt 5 k.k.s. w brzmieniu obowiązującym na dzień 29.08.2011 r. w zw. z art. 2 § 2 k.k.s. skazał go i na podstawie art. 65 § 1 k.k.s. w zw. z art. 38 § 1 pkt 3 k.k.s. i art. 23 § 1 i 3 k.k.s. wymierzył mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz karę 200 (dwustu) stawek dziennych grzywny przy przyjęciu równowartości 100 (stu) złotych dla jednej stawki dziennej;

XVIII.  Na podstawie art. 39 § 1 i 2 k.k.s., art. 20 § 2 k.k.s. w zw. z art. 85 k.k. połączył orzeczone wyżej wobec oskarżonego M. B. (1) kary pozbawienia wolności i orzekł karę łączną 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

XIX.  Na podstawie art. 20 § 2 k.k.s. w zw. z art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 41a § 1 i 2 k.k.s. w zw. z art. 4 § 1 k.k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego M. B. (1) kary łącznej pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres próby lat 5 (pięciu);

XX.  Na podstawie art. 41a § 2 k.k.s. oddał oskarżonego M. B. (1) w okresie próby pod dozór kuratora;

XXI.  W ramach zarzutu opisanego w pkt XX aktu oskarżenia uznał oskarżonego S. M. za winnego tego, że w okresie od 17 grudnia 2009r. do lutego 2010r. w R. woj. (...) i w innych miejscowościach na terenie kraju, działając wspólnie i w porozumieniu z innymi ustalonymi oraz nieustalonymi osobami brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu popełnienie przestępstw skarbowych polegających na nabywaniu, przewozie, przechowywaniu i wprowadzeniu do obrotu wyrobów akcyzowych w tym sprowadzonych na terytorium kraju wbrew przepisom ustawy w postaci papierosów, spirytusu i tytoniu nie posiadających oznaczeń polskimi znakami skarbowymi akcyzy i czyn ten zakwalifikował z art. 258 § 1k.k. i za to na podstawie art. 258 § 1k.k. w brzmieniu obowiązującym na dzień 28 lutego 2010r w zw. z art. 4 § 1k.k. skazał go na karę 1 roku pozbawienia wolności;

XXII.  W ramach zarzutu opisanego w pkt XXI aktu oskarżenia uznał oskarżonego S. M. za winnego tego, że w okresie i w miejscach wskazanych w pkt XXXII działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej i ustalonego podziału ról, w krótkich odstępach czasu oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wykonując z góry powzięty zamiar naraził Skarb Państwa na uszczuplenie należności publicznoprawnych wspólnie i w porozumieniu z innymi ustalonymi oraz dotychczas nieustalonymi osobami nabył, przechowywał i wprowadził do obrotu co najmniej 1770.000 sztuk papierosów różnych marek sprowadzonych na terytorium kraju wbrew przepisom ustawy, nie posiadających oznaczeń polskimi znakami skarbowymi akcyzy, czym naraził budżet skarbu państwa na uszczuplenie należności publiczno-prawnych z tytułu podatku akcyzowego dużej wartości w łącznej kwocie 911.463 złotych i czyn ten zakwalifikował z art. 65 § 1 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. w zw. z art. 37 § 1 pkt 1 i 5 k.k.s. i za to na podstawie art. 65 § 1 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. w zw. z art. 37 § 1 pkt 1 i 5 k.k.s. w brzmieniu obowiązującym na dzień 28 lutego 2010r. w zw. z art. 2 § 2 k.k.s. skazł go i na podstawie art. 65 § 1 k.k.s. w zw. z art. 38 § 1 pkt 3 k.k.s. i art. 23 § 1 i 3 k.k.s. wymierzył mu karę 1 roku pozbawienia wolności i karę grzywny 120 stawek dziennych przy przyjęciu równowartości 100 złotych dla jednej stawki dziennej;

XXIII.  Na podstawie art. 39 § 1 i 2 k.k.s., art. 20 § 2 k.k.s. w zw. z art. 85 k.k. połączył orzeczone wyżej wobec oskarżonego S. M. kary pozbawienia wolności i orzekł karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności;

XXIV.  Na podstawie art. 20 § 2 k.k.s. w zw. z art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 41a § 1 i 2 k.k.s. w zw. z art.4 § 1 k.k. warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego S. M. kary łącznej pozbawienia wolności ustalając okres próby na lat 3;

XXV.  Na podstawie art. 41a § 2 k.k.s. oddał oskarżonego S. M. w okresie próby pod dozór kuratora;

na podstawie art. 63 § 1 k.k. zaliczył oskarżonym: J. N. (1) na poczet orzeczonej wobec niego kary grzywny okres jego rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 29.08.2011r. do 21.12.2011r. i uznał karę grzywny za wykonaną do wysokości 230 stawek dziennych, M. Z. na poczet orzeczonej wobec niego kary grzywny okres jego rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 29.08.2011r. do 21.12.2011r. i uznał karę grzywny za wykonaną do wysokości 230 stawek dziennych, M. B. (2) na poczet orzeczonej wobec niego kary grzywny okres jego rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 29.08.2011r. do 15.09.2011r. i uznał karę grzywny za wykonaną do wysokości 36 stawek dziennych, S. M. na poczet orzeczonej wobec niego kary grzywny okres jego rzeczywistego pozbawienia wolności w dniu 9.02.2012r. i uznał karę grzywny za wykonaną do wysokości 2 stawek dziennych, obciążył oskarżonych J. N. (1), M. Z., Ł. N., M. B. (1) kosztami sądowymi, zaś oskarżanego S. M. zwolnił od ponoszenia kosztów sądowych.

Od wyroku tego apelacje złożyli obrońcy oskarżonych.

Obrońca oskarżonego M. Z. zaskarżyła wyrok w całości, zarzucając mu naruszenie przepisów postępowania, a mianowicie art. 7 k.p.k. przez odmówienie wiary wyjaśnieniom oskarżonego M. Z. i uznanie, że zarejestrowane rozmowy stanowią kompletny materiał dowodowy, nadto naruszenie przepisu prawa materialnego przez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie art. 258 § 1 k.k.

Wskazując na te podstawy odwoławcze wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego od punktu III aktu oskarżenia, zaś w zakresie punktu IV o wyeliminowanie z opisu działania w zorganizowanej grupie przestępczej, uznanie winy wyłącznie za jednorazowe przyjęcie dostawy spirytusu i wymierzenie łagodnej kary, ewentualnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania do Sądu pierwszej instancji.

Obrońca oskarżonego S. M. zaskarżył orzeczenie w całości. Zarzucił rozstrzygnięciu;

1.  Obrazę przepisów postępowania, która mogła mieć wpływ na treść wyroku, a mianowicie art. art. 4, 7, 410 i 424 § 1 pkt 1 k.p.k. poprzez naruszenie zasady swobodnej oceny dowodów, dokonaniu niekompletnej analizy materiału dowodowego i zaniechaniu wskazania konkretnych dowodów na jakich oparł się sąd przypisując oskarżonemu winę;

2.  Błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który miał wpływ na treść wyroku poprzez uznanie, że oskarżony działał w zorganizowanej grupie przestępczej i dopuścił się przestępstwa wprowadzenia do obrotu towarów akcyzowych w określonej ilości i wartości.

Wskazując na te podstawy odwoławcze wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego od obu zarzucanych mu czynów, przyznanie obrońcy kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu oskarżonemu w postępowaniu odwoławczym, ewentualnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania do Sądu pierwszej instancji.

Obrońca oskarżonych J. N. (1), Ł. N. i M. B. (1) zaskarżył wyrok w całości, w zakresie dotyczącym tych oskarżonych i zarzucił:

1.  Obrazę przepisów postępowania, art. art. 4, 5 § 2, 7, 9, 167, 410 i 424 § 1 pkt 1 k.p.k. poprzez:

- przekroczenie zasady swobodnej oceny dowodów i uznanie, że dane z kontroli rozmów telefonicznych i ich zapis są wystarczającym dowodem pozwalającym na oskarżenie i skazanie oskarżonych, że nie ma konieczności dokonywania jakichkolwiek ustaleń, bądź przeprowadzania dodatkowych czynności z urzędu przez Sąd dla weryfikacji danych, m.in. w celu ustalenia, czy były to rozmowy, umowy handlowe, czy wyłącznie rozmowy ustalające aktualne ceny towarów lub ustalenia w ilu przypadkach rozmowy te zakończyły się faktyczną realizacją ustnych umów, w jakim zakresie, czy każda zapisana rozmowa jest tożsama z realizacją jej treści, czy ewentualna realizacja treści rozmowy dochodziła do realizacji w pełnym zakresie, czy tylko w części;

- uznanie, że materiał dowodowy pozwala na przyjęcie, że oskarżeni działali w zorganizowanej grupie, kierowanej przez J. N., podczas gdy działanie oskarżonych może być postrzegane wyłącznie jako przysługi i pomoc świadczone przez najbliższych członków rodziny, gdzie nie istniał podział ról, prośby czy polecenia były naturalną konsekwencją sytuacji rodzinnej, działania oskarżonych nie były nie tylko nie zorganizowane ale wręcz przypadkowe i nieregularne w czasie;

- uznanie, że wyliczenia dotyczące ilości towarów wprowadzonych do obrotu i uszczupleń podatkowych są prawidłowe pod względem rachunkowym podczas gdy wyliczenia te, dokonane przez oskarżyciela nie były przez nikogo weryfikowane;

- bezkrytyczne uznanie, że materiał dowodowy jest pełny i nie budzący wątpliwości podczas gdy zgromadzono go wyłącznie poprzez rutynowe działania polegające na podsłuchach i błędnym, lecz powszechnym mniemaniu, że podsłuchy nie wymagają weryfikacji;

- przemilczenie przy wyrokowaniu, że część zapisów rozmów została w trakcie procesu utracona i brak jest informacji w jakiej części te utracone dane powinny wpłynąć na ograniczenie materiału dowodowego, na ustalenia i wyliczenia wykonane na jego podstawie, co doprowadziło do błędu w ustaleniach faktycznych polegającego na uznaniu, że oskarżeni dokonali zarzucanych im przestępstw.

Podniósł nadto zarzut

2.  rażącej niewspółmierności orzeczonych kar, szczególnie kar grzywny, które jako niemożliwe do spłacenia przez oskarżonych będą równoznaczne z wykonaniem kary pozbawienia wolności.

Wskazując na powyższe wniósł o zmianę wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonych od popełnienia zarzuconych im czynów lub uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Wszystkie wniesione środki odwoławcze, w toku instancyjnej kontroli prawidłowości zaskarżonego rozstrzygnięcia, uznane zostały za oczywiście bezzasadne. Za taką oceną apelacji przemawiało to, że postawione w nich zarzuty, jak też przytoczona na ich poparcie argumentacja okazały się być całkowicie chybione.

Wobec złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku jedynie przez obrońcę oskarżonych J. N. (1), Ł. N. i M. B. (1) , Sąd odwoławczy ograniczył sporządzenie pisemnej motywacji tylko do wyjaśnienia przyczyn nieuwzględnienia apelacji autorstwa tego obrońcy - art. 457 § 1, 2 i 3 k.p.k. w zw. z art. 423 § 1a k.p.k.

Wbrew twierdzeniom i wywodom skarżącego Sąd Okręgowy przy rozpoznaniu sprawy nie dopuścił się obrazy wskazanych przepisów postępowania, która mogłaby mieć wpływ na treść orzeczenia, jak też nie popełnił błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia.

Takie a nie inne sformułowanie zarzutów odwoławczych rodzi przekonanie, że są one wypadkową dwóch okoliczności, a mianowicie, że uzasadnienie zaskarżonego wyroku jest zbyt lakoniczne i nie zawiera szczegółowej analizy załączników z kontroli operacyjnej oraz, że obrońca oskarżonych nie zapoznał się z materiałem dowodowym zawartym właśnie w załącznikach, o których mowa.

Załączniki z kontroli operacyjnej pierwotnie stanowiły tzw. niejawny materiał dowodowy. Decyzją Komendanta Głównego Policji z dnia 27 września 2012 r. zniesiono klauzulę tajności. Strony procesu wyraziły zgodę na ujawnienie bez odczytywania materiału dowodowego zawnioskowanego w akcie oskarżenia do ujawnienia na rozprawie, w tym z kontroli operacyjnej. Sąd Okręgowy na rozprawie w dniu 30 maja 2016 r. w trybie art. 394 § 1 k.p.k. uznał za ujawnione bez odczytywania min. wszystkie załączniki z kontroli operacyjnej, kolejno ponumerowane od 1 do 15 (vide k. 1742 akt). W ten właśnie sposób materiał dowodowy zawarty w tych załącznikach został prawidłowo wprowadzony do procesu przez Sąd pierwszej instancji. Załączniki, oprócz komunikatów z prowadzonych (podsłuchiwanych) rozmów, zawierają ilościową analizę przepływu tytoniu, papierosów i spirytusu w okresie trwania kontroli operacyjnej telefonów członków grupy, w tym oskarżonych J. N. (1), Ł. N. i M. B. (1). Na podstawie interpretacji treści rozmów, identyfikacji rozmówców autor analizy wyprowadził wnioski co do ilości i kierunku przepływu poszczególnych towarów, na podstawie których sporządził zestawienia ilościowe. W poszczególnych zestawieniach zawarł dane o dostawcy i odbiorcy, ich numerach telefonów, ilości i rodzaju towaru, dacie i godzinie rozmowy telefonicznej, z treści której można było wyprowadzić wniosek o ilości towaru i dojściu transakcji do skutku. W przypadku kilku rozmów telefonicznych, dotyczących przepływu danej partii towaru, na zestawieniu przedstawił końcową ilość towaru, uzgodnioną podczas tych rozmów. Dla określenia ilości towaru, którego dotyczyły poszczególne transakcje, w analizie przyjęto jednostki miary: kilogram dla tytoniu, paczka (20 sztuk) dla papierosów, litr dla spirytusu, z tym że krotność dla każdej transakcji zawsze określano na korzyść sprawców. I tak; dla spirytusu - pudełko, paczka, karton to 20 litrów, chyba, że z rozmowy wyraźnie wynikało, iż opakowanie zawierało 25 litrów tj. 25 butelek po jednym litrze, dla papierosów - karton, pakiet to 10 paczek po 20 sztuk, dla tytoniu – worek to 5 kg, chyba, że z rozmowy wyraźnie wynikało, iż dostawa dotyczy dużych worków po 10 lub 20 kg. Na podstawie zestawienia ilościowego, korzystając z programu analitycznego „ Analyst’s Notebook 6”, autor analizy sporządził diagramy sumujące – „wykresy ilościowe przepływu towarów”. Następnie dane z zestawienia rozdzielił na trzy, w rozbiciu na rodzaj towaru i posortował w następującej kolejności: dostawca, odbiorca, data, godzina oraz odbiorca, dostawca, data, godzina. W ten sposób uzyskał zestawienia, w których zsumował poszczególne ilości towaru dla danego dostawcy i odbiorcy oraz określił okres realizacji dostaw na podstawie dat granicznych transakcji. Z zaprezentowanej analizy wynika w sposób nie budzący najmniejszych wątpliwości, że na terenie miasta R. działała zorganizowana grupa przestępcza zajmująca się hurtowym handlem tytoniem, papierosami i spirytusem bez polskich znaków akcyzy. Na czele tej grupy stał J. N. (1). Do bliskich współpracowników J. N. (1) należeli min. Ł. N. i M. B. (1). Analiza przepływu towarów wskazuje, że, w okresie trwania kontroli operacyjnej telefonów członków grupy od kwietnia 2009 r. do 29 sierpnia 2011 r., grupa przestępcza J. N. (1) nabyła, przewoziła, przechowywała i wprowadziła do obrotu co najmniej (...) paczek papierosów, 108074 litrów spirytusu oraz 2140 kg tytoniu.

Analiza ilościowa przepływu towarów dokonana na podstawie interpretacji rozmów telefonicznych objętych kontrolą operacyjną stanowi taki sam dowód jak opinia biegłego i podlega takim samym kryteriom ocen. Analiza, o czym była mowa, została prawidłowo wprowadzona do procesu, jako pełnowartościowy dowód w sprawie. Analizy tej nikt, spośród uczestników postępowania nie zakwestionował. Przesłuchania autora analizy bezpośrednio przed sądem nie żądał żaden z obrońców, w tym również autor apelacji. Analizę tę należy ocenić jako pełną, jasną i niesprzeczną wewnętrznie. Tym samym Sąd pierwszej instancji prawidłowo nie nabrał żadnych wątpliwości co do wartości i przydatności tego dowodu. Słusznie doszedł do przekonania, że nie ma potrzeby weryfikowania (z urzędu) tego dowodu i na tym dowodzie w głównej mierze oparł swoje rozstrzygnięcie.

Załączniki z kontroli operacyjnej, oprócz analizy ilościowej przepływu towaru, zawierają przede wszystkim, komunikaty z zarejestrowanych rozmów. Każdy komunikat identyfikuje rozmówców, wskazuje datę i czas rozmowy oraz zawiera stenogram samej rozmowy. Żaden z komunikatów zawartych w załącznikach z kontroli operacyjnej nie dawał podstaw do uznania, że został on sporządzony nie rzetelnie, że doszło do błędnej identyfikacji rozmówców, czy stenogram nie odpowiadał rzeczywistemu przebiegowi rozmowy. Tak, jak w przypadku analizy, nikt, spośród uczestników postępowania, nie zakwestionował wartości dowodowej komunikatów. W tej sytuacji bez znaczenia jest okoliczność, że części nagrań z podsłuchów nie można było odsłuchać na rozprawie przed Sądem Okręgowym, skoro stenogramy wszystkich tych rozmów, a więc też ich treść, zostały wprowadzone do procesu poprzez ujawnienie komunikatów znajdujących się w załącznikach z kontroli operacyjnej.

Tak, jak z analizą i komunikatami, podobnie ma się rzecz z wyliczeniem uszczupleń należności publiczno-prawnych, na które narazili oskarżeni Skarb Państwa. Wyliczeń tych nikt, spośród uczestników postępowania, nie zakwestionował podczas przewodu sądowego w pierwszej instancji. Ilości tytoniu, papierosów i spirytusu bez polskich znaków akcyzy przypisane poszczególnym oskarżonym wynikają z omówionej wyżej analizy przepływu towarów, wysokość stawek jakie należy zastosować do wyliczenia uszczuplenia podatku akcyzowego wskazał Urząd Skarbowy, zaś wyliczenie pod względem rachunkowym było prawidłowe (za wyjątkiem oskarżonego S. M., co do którego nie odnosi się niniejsza pisemna motywacja). Poprawność wyliczenia pod względem rachunkowym sprawdził Sąd odwoławczy w ramach instancyjnej kontroli prawidłowości zaskarżonego rozstrzygnięcia.

W tym stanie rzeczy stawianie Sądowi pierwszej instancji jakichkolwiek zarzutów bezczynności w weryfikowaniu materiału dowodowego zawartego w załącznikach z kontroli operacyjnej jest całkowicie niezrozumiałe. Szczególnie w świetle postawy, prezentowanej w procesie przez autora apelacji, który sam nie zakwestionował żadnego spośród dowodów tam znajdujących się. Takie, a nie inne sformułowanie w apelacji zarzutu obrazy prawa procesowego prowadzi do jedynie słusznego pod względem logicznym wniosku, a mianowicie, że skarżący nie zapoznał się z materiałem dowodowym zawartym w załącznikach z kontroli operacyjnej.

Lakoniczność uzasadnienia zaskarżonego wyroku wynikająca z braku prezentacji oceny materiału dowodowego zawartego w materiałach kontroli operacyjnej oraz wniosków wypływających z tych dowodów, sama w sobie stanowi obrazę art. 424 § 1 k.p.k. Przy braku, jednak innych uchybień procesowych obraza ta, nie mogła i nie miała wpływu na treść wyroku. Wadliwość sporządzonego uzasadnienia nie wykluczyła przeprowadzenia prawidłowej instancyjnej kontroli słuszności zaskarżonego orzeczenia a Sąd Apelacyjny w swojej pisemnej motywacji uzupełnił argumentację świadczącą o prawidłowości wydanego w sprawie rozstrzygnięcia.

Postawiony w środku odwoławczym zarzut błędu w ustaleniach faktycznych, będący, zdaniem skarżącego, efektem uchybień procesowych, sprowadza się jedynie do stwierdzenia, że Sąd Okręgowy nieprawidłowo uznał sprawstwo zarzucanych oskarżonym czynów. O błędzie w ustaleniach faktycznych, w omawianym przypadku, w ogóle nie może być mowy, skoro ustalenia faktyczne Sądu pierwszej instancji wprost wynikają z materiału dowodowego, na którym oparte zostało orzeczenie, a z prawidłowo ustalonego stanu faktycznego Sąd ten wysnuł słuszne, pod względem logicznym wnioski w zakresie sprawstwa zarzuconych czynów.

Kwalifikacja prawna przypisanych oskarżonym czynów, w tym przyjęcie, że ustawa obowiązująca w czasie popełnienia przestępstw jest względniejsza dla sprawców – art. 4 § 1 k.k., nie budzi zastrzeżeń i nie było kwestionowane przez skarżącego. Tak samo za prawidłowy musi być uznany zaskarżony wyrok w części dotyczącej rozstrzygnięcia o karze. Orzeczonych względem oskarżonych kar pozbawienia wolności za zbiegające się czyny, określenie kary łącznej pozbawienia wolności w oparciu o zasadę absorpcji (w przypadku J. N. (1)) i zasadę asperacji (w przypadku dwóch pozostałych oskarżonych) z zastosowaniem dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania kary na pewno nie może być uznane za rażąco niewspółmiernie surowe. Odwrotnie, określenie względem oskarżonych za przypisaną im działalność przestępczą dolegliwości wyroku, na poziomie kar wolnościowych (bez konieczności efektywnego odbycia kar pozbawienia wolności), nawet przy znaczącej dolegliwości ekonomicznej wynikającej z orzeczenia dość surowych grzywien, jawi się jako niewspółmiernie łagodne. Wobec braku apelacji na niekorzyść oskarżonych Sąd odwoławczy nie był władny dokonać korekty orzeczenia o karze i zobligowany był również w tej części zaskarżony wyrok utrzymać w mocy. Twierdzenie skarżącego o rażącej niewspółmierności orzeczonych kar grzywny, jako nie możliwych przez oskarżonych do spłacenia, co będzie równoznaczne z wykonaniem kar pozbawienia wolności, w realiach rozpoznawanej sprawy jest nieuprawnione z dwóch powodów. Po pierwsze; o rażącej niewspółmierności kary można mówić tylko i wyłącznie w kontekście dolegliwości całości wyroku, a ta, nie tylko, nie jest surowa, a wręcz przeciwnie, jest niewspółmiernie łagodna. Po drugie; w zestawieniu z dochodami osiąganymi przez grupę z tytułu prowadzonej działalności przestępczej wysokość orzeczonych grzywien musi być uznana za adekwatną, szczególnie, że stanowi jedyną dolegliwość wobec warunkowego zawieszenia kar pozbawienia wolności. Nadto nie można zapominać, w przypadku oskarżonych N. i B., że na poczet orzeczonych kar grzywny zaliczony im został okres tymczasowego aresztowania, tym samym orzeczone kary zostały uznane za wykonane odpowiednio do wysokości 230 i 36 stawek dziennych.

Z uwagi na to, że faktyczne zwolnienie oskarżonego J. N. (1) z aresztu śledczego, na skutek uchylenia mu tymczasowego aresztowania nastąpiło w dniu 23 grudnia 2011 roku na poczet orzeczonej kary grzywny należało mu zaliczyć również tymczasowe aresztowanie w dniach 22 i 23 grudnia 2011 roku.

W tym stanie rzeczy, mając na względzie zaprezentowaną motywację,
nie dostrzegając uchybień przewidzianych w art. 439 § 1 i art. 440 k.p.k.
Sąd Apelacyjny zaskarżony wyrok utrzymał w mocy wobec oskarżonych
J. N. (1), Ł. N. i M. B. (1) .

Rozstrzygnięcie o kosztach sądowych za postępowanie odwoławcze uzasadniają przepisy art. 8 w zw. z art. 2 ust.1 pkt 4 i art. 3 ust.1 ustawy o opłatach w sprawach karnych oraz art. 627 k.p.k. w zw. z art. 633 k.p.k.