Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 maja 2017 roku

Sąd Rejonowy w Gdyni VI Wydział Gospodarczy, w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 31 maja 2017 roku w Gdyni

na rozprawie

sprawy z powództwa D. M.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powódki D. M. kwotę 867,15 złotych ( osiemset sześćdziesiąt siedem złotych piętnaście groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi za okres od dnia 14 sierpnia 2015 roku do dnia zapłaty;

II.  w pozostałym zakresie oddala powództwo;

III.  zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powódki D. M. kwotę 480 złotych ( czterysta osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt VI GC 674/16

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 16 lutego 2016 roku powódka D. M. domagała się zasądzenia od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwoty 1 664,19 złotych wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi za okres od dnia 14 sierpnia 2015 roku do dnia zapłaty, a także kosztów procesu.

W uzasadnieniu powódka wskazała, że w wyniku kolizji drogowej uszkodzeniu uległ pojazd mechaniczny marki H. model C.o numerze rejestracyjnym (...) należący do B. C.. Poszkodowany zlecił naprawę uszkodzonego pojazdu, a na czas naprawy wynajął pojazd zastępczy. Za usługę najmu tego pojazdu została wystawiona faktura VAT o numerze (...) na kwotę 4 118,04 złotych brutto, a w dniu 30 lipca 2015 roku poszkodowany zawarł z powódką umowę przelewu powyższej wierzytelności.

Pozwany (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wypłacił odszkodowanie z tytułu najmu pojazdu zastępczego w kwocie 2 453,85 złotych brutto niezasadnie obniżając ilość dni za wynajem pojazdu zastępczego z 27 dni do 19 dni oraz wartość zastosowanej stawki z kwoty 155 złotych netto za dobę (124 złotych netto po zastosowaniu rabatu w wysokości 20%) do kwoty 129,15 złotych brutto za dobę.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 01 marca 2016 roku wydanym w sprawie o sygn. akt VI GNc 774/16 referendarz sądowy Sądu Rejonowego w Gdyni uwzględnił żądanie pozwu w całości.

Pozwany (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. w sprzeciwie od powyższego orzeczenia wniósł o oddalenie powództwa wskazujac, iż w jego ocenie wypłacił on już należne odszkodowanie pokrywające zasadne koszty najmu pojazdu zastępczego, kwestionując jednocześnie wysokość stawki zastosowanej przez powódkę za najem przedmiotowego pojazdu zastępczego.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 05 czerwca 2015 roku doszło do kolizji, w wyniku której uszkodzony został pojazd marki H. model C.o numerze rejestracyjnym (...) należący do B. C.. Odpowiedzialność za tę szkodę ponosił kierujący pojazdem ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej w (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W..

niesporne

W dniu 05 czerwca 2015 roku poszkodowany B. C. wynajął od D. M. prowadzącej działalność gospodarczą w D. pojazd zastępczy marki F. model F.o numerze rejestracyjnym (...). Strony ustaliły cenę za najem tego pojazdu na kwotę 155 złotych netto za każdy dzień najmu.

niesporne, a nadto: umowa najmu samochodu – k. 10 akt

W dniu 30 lipca 2015 roku poszkodowany B. C. zawarł z D. M. umowę cesji wierzytelności z polisy OC sprawcy w celu pokrycia kosztów wynajmu pojazdu zastępczego w związku ze szkodą komunikacyjną numer (...).

umowa cesji wierzytelności – k. 12 akt

W dniu 30 lipca 2015 roku z tytułu najmu pojazdu zastępczego przez okres 27 dni D. M. wystawiła poszkodowanemu B. C. fakturę VAT o numerze (...) na kwotę 4 118,04 złotych brutto, przyjmując 27 dób najmu oraz stawkę w wysokości 124 złotych netto (stawka 155 złotych netto z zastosowaniem 20% upustu).

niesporne, a nadto: faktura VAT numer (...) – k. 13 akt

(...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wypłacił tytułem odszkodowania za najem pojazdu zastępczego kwotę 2 453,85 złotych brutto za okres 19 dni najmu pojazdu zastępczego przy stawce 129,15 złotych brutto za dobę (105 złotych netto za dobę).

niesporne

Warsztaty naprawcze i wypożyczalnie samochodów z okolic powiatu (...), na obszarze którego znajduje się miejsce zamieszkania poszkodowanego w okresie likwidacji szkody stosowały za najem pojazdów zastępczych klasy średniej niższej, stawki w wysokości od 70 do 100 złotych netto za dobę.

Celowy i technologicznie uzasadniony okres najmu pojazdu zastępczego wynosił 27 dni.

opinia biegłego sądowego M. J. – k. 81-90 akt

Sąd zważył co następuje:

Stan faktyczny w niniejszej sprawie, który w dużej mierze pozostawał bezsporny pomiędzy stronami, Sąd ustalił na podstawie oświadczeń stron, w zakresie w jakim nie były one kwestionowane przed stronę przeciwną.

Odnośnie cenników załączonych przez powódkę, to Sąd odmówił dania im wiary. Dokumenty te pochodzą od wybranych przez powódkę podmiotów oferujących najem pojazdów zastępczych, co uzasadnia przyjęcie, iż powódka przedstawiła jedynie cenniki stanowiące poparcie jej twierdzeń. Nie mogą one zatem stanowić obiektywnego dowodu na okoliczność stosowania także przez inne niż powódka podmioty stawki w wysokości 155 netto za dobę najmu pojazdu. Sąd nie oparł się także na przedłożonej przez pozwanego opinii biegłego sądowego w sprawie o sygn. akt VI GC 1375/15 mając na uwadze, że brak jest podstaw do czynienia ustaleń w niniejszej sprawie w oparciu o opinie biegłych sądowych sporządzone w innych postępowaniach – sprzeciwiałaby się to bowiem zasadzie bezpośredniości postępowania.

Sąd uwzględnił pozostałe zgromadzone w sprawie dokumenty, w tym znajdujące się w aktach szkody, albowiem ich autentyczność i wiarygodność nie była przez strony kwestionowana, jak również Sąd nie znalazł podstaw do podważenia ich wiarygodności i mocy dowodowej.

Istotne znaczenie dla rekonstrukcji stanu faktycznego w niniejszej sprawie miała opinia biegłego sądowego w zakresie mechaniki samochodowej M. J.. W ocenie Sądu opinia biegłego sądowego została sporządzona wedle tezy dowodowej wysnutej przez Sąd, poza tym jest logiczna, zgodna z zasadami doświadczenia życiowego i wskazaniami wiedzy, a ponadto nie była kwestionowana przez strony. Komunikatywność jej sformułowań pozwala na zrozumienie wyrażonych w niej ocen i poglądów, a także sposobu dochodzenia do wniosków końcowych. Nie zawiera ona również wewnętrznych sprzeczności i wykluczających się wzajemnie wniosków. W związku z tym, że ustalenia i wnioski wyprowadzone przez biegłego sądowego nie były kwestionowane przez żadną ze stron, Sąd oparł się na nich w całości dokonując rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy.

W ocenie Sądu powództwo było zasługiwało na uwzględnienie w części.

W niniejszej sprawie powódka D. M. domagała się zasądzenia od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwoty 1 664,19 złotych tytułem zapłaty pozostałej kwoty odszkodowania z tytułu zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego. Pozwany wnosząc o oddalenie powództwa, kwestionował żądanie pozwu co do wysokości w zakresie zarówno stawek najmu, jak i długości najmu pojazdu zastępczego.

Zgodnie z treścią art. 822 § 1 i 4 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na której rzecz została zawarta umowa ubezpieczenia. Uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela.

Przedmiotem ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej jest odpowiedzialność ubezpieczającego za szkody wyrządzone osobom trzecim. Jest to więc ubezpieczenie jego odpowiedzialności za wyrządzenie szkody opartej na zasadzie winy lub na zasadzie ryzyka. Ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej sięga tak daleko, jak odpowiedzialność cywilna ubezpieczającego, a wysokość świadczeń ubezpieczyciela z umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej jest determinowana wysokością zobowiązań odszkodowawczych ubezpieczającego. W związku z tym odpowiedzialność odszkodowawcza ubezpieczyciela jest taka, do jakiej zobowiązany byłby sprawca szkody, gdyby to od niego powód domagał się naprawienia szkody.

Zgodnie zaś z dyspozycją art. 361 § 1 k.c. zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z których szkoda wynikła. W myśl § 2 niniejszego przepisu, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby szkody nie wyrządzono.

Przepis art. 361 § 2 kodeksu cywilnego statuuje zatem zasadę pełnego odszkodowania. Podstawową funkcją odszkodowania jest bowiem kompensacja, co oznacza, że odszkodowanie powinno przywrócić w majątku poszkodowanego stan rzeczy naruszony zdarzeniem wyrządzającym szkodę, nie może ono jednak przewyższać wysokości faktycznie poniesionej szkody. Jednocześnie naprawieniu podlega jedynie taka szkoda, która pozostaje w adekwatnym związku przyczynowym ze zdarzeniem wyrządzającym szkodę. Oceny, czy poniesienie określonych kosztów mieści się w ramach szkody i normalnego związku przyczynowego, należy dokonywać na podstawie indywidualnej sytuacji poszkodowanego i konkretnych okoliczności sprawy. Wskazać przy tym należy, że korzystanie z rzeczy nie stanowi samoistnej wartości majątkowej i w każdym przypadku należy badać, czy pozbawienia możliwości korzystania z rzeczy wywołało uszczerbek majątkowy poszkodowanych.

W ocenie Sądu nie ulega wątpliwości, iż w majątku poszkodowanego B. C. powstała szkoda majątkowa, której część stanowią koszty zasadnego wynajmu pojazdu zastępczego na czas dokonywanej naprawy pojazdu uszkodzonego w wyniku kolizji z dnia 05 czerwca 2015 roku. Nie podlega bowiem wątpliwości, iż w sytuacji gdyby do kolizji de facto nie doszło, nie powstałyby dodatkowe koszty związane z najmem pojazdu zastępczego.

W niniejszej sprawie zasada odpowiedzialności pozwanego nie była kwestionowana, podobnież zasadność wynajęcia pojazdu zastępczego przez poszkodowanego B. C., który wskazał, iż korzystał z uszkodzonego pojazdu w życiu codziennym.

Rozstrzygając kwestię zasadnego okresu najmu pojazdu zastępczego Sąd miał na uwadze, że zgodnie z utrwalonym w orzecznictwie poglądem koszty najmu przez poszkodowanego tzw. samochodu zastępczego obejmować mogą tylko okres konieczny i niezbędny do naprawy pojazdu (tak Sąd Najwyższy z dnia 05 listopada 2004 roku, sygn. akt II CK 494/03, Biuletyn Sądu Najwyższego 2005/3/11).

Odnośnie wysokości stawki najmu pojazdu zastępczego, to wskazać należy, że powódka domagała się refundacji przedmiotowych kosztów według stawki w wysokości 124 złotych netto za dobę.

Z opinii biegłego sądowego M. J. wynikało, iż zarówno uszkodzony pojazd marki H. model C., jak i pojazd wynajęty – marki F. model F., należał do klasy pojazdów średniej niższej, a lokalne dla miejsca zamieszkania poszkodowanego i miejsca prowadzenia przez powódkę działalności gospodarczej warsztaty naprawcze i wypożyczalnie w dacie likwidacji szkoły stosowały za najem pojazdów zastępczych tego autosegmentu stawki w wysokości 70 – 100 złotych netto za dobę. Mając na uwadze wskazaną wyżej wysokość stosowanych stawek uznać należało, iż stawka najmu żądana przez powódkę (kwota 124 złotych netto) była zawyżona i nie mieściła się w przedziale stawek występujących na rynku za najem pojazdu zastępczego odpowiadającego klasie pojazdu uszkodzonego i wynajętego. Okres najmu pojazdu zastępczego biegły określił na 27 dni, wskazując, że kolizja i przekazanie pojazdu zastępczego nastąpiły w dniu 05 czerwca 2015 roku, dnia 10 czerwca 2015 roku rzeczoznawca pozwanego wykonał oględziny samochodu sporządzając protokół szkody w pojeździe poszkodowanego, a w dniu 11 czerwca 2015 roku serwis naprawczy wykonał kalkulację kosztów naprawy i przesłał ją pozwanemu, który zweryfikował ją odsyłając serwisowi w dniu 16 czerwca 2015 roku. Biegły wskazał, że czas technologiczny potrzebny do naprawy uszkodzonego pojazdu poszkodowanego B. C. powinien zająć 5 dni. Serwis naprawy dokonał w ciągu 4 dni, a więc wskazany przez powódkę czas nie został zawyżony. Z tych względów Sąd przyjął za biegłym sądowym, że okres 27 dni kalendarzowych, tj. od dnia 05 czerwca 2015 roku do dnia 02 lipca 2015 roku był celowym i ekonomicznie uzasadnionym okresem najmu pojazdu zastępczego za czas naprawy pojazdu poszkodowanego B. C..

W tych okolicznościach Sąd uznał, iż pozwany zobowiązany był do zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego za 27 dni według stawki po 100 złotych netto za dobę (która to stawka była stawką rynkową i jednocześnie niższą nawet od uznanej przez pozwanego – 105 złotych netto).

Mając powyższe na uwadze należało uznać, iż pozwany (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. zobowiązany był do zwrotu kosztów najmu stanowiących iloczyn uzasadnionego okresu najmu (27 dni) oraz stawki w kwocie 100 złotych netto (123 złotych brutto), a zatem kwotę 3 321 złotych brutto. Pozwany z tytułu najmu pojazdu zastępczego wypłacił powodowi kwotę 2 453,85 złotych brutto, zatem do zapłaty pozostała jeszcze kwota 867,15 złotych brutto.

Uznając zatem żądanie pozwu za zasadne w powyższym zakresie, Sąd na podstawie art. 822 k.c. w zw. z art. 361 k.c. w zw. z art. 481 § 1 k.c. w punkcie I wyroku zasądził od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powódki D. M. kwotę 867,15 złotych wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi za okres od dnia 14 sierpnia 2015 roku do dnia zapłaty (termin naliczania odsetek oraz wypłata odszkodowania w kwocie brutto nie były kwestionowany przez pozwanego).

Uznając zaś dalej idące żądanie pozwu za niezasadne, Sąd oddalił je w punkcie II wyroku na podstawie wymienionych wyżej regulacji a contrario.

O kosztach procesu Sąd orzekł jak w punkcie III wyroku zgodnie z zasadą stosunkowego rozdzielenia kosztów określoną w art. 100 k.p.c. w zw. z art. 108 k.p.c.

W niniejszej sprawie powódka D. M. wygrała sprawę w 52,11%, a pozwany w 47,89%. Koszty poniesione przez powódkę wyniosły 2 039,56 złotych (opłata sądowa od pozwu – 84 złotych, koszty zastępstwa procesowego – 1 200 złotych, opłata skarbowa od pełnomocnictwa – 17 złotych oraz wykorzystana zaliczka na poczet kosztów wynagrodzenia biegłego sądowego w kwocie 738,56 złotych). Koszty poniesione przez pozwanego wyniosły 1 217 złotych (koszty zastępstwa procesowego – 1 200 złotych, opłata skarbowa od pełnomocnictwa – 17 złotych). Powódce zatem należy się zwrot kosztów procesu w kwocie 1 062,82 złotych (52,11% z kwoty 2 039,56 złotych), zaś pozwanemu – w kwocie 582,82 złotych (47,89% z kwoty 1 217 złotych). Po skompensowaniu obu powyższych kwot pozwany powinien zwrócić powódce kwotę 480 złotych, którą Sąd zasądził na jej rzecz w punkcie III wyroku. Zarządzeniem z dnia 31 maja 2017 roku Sąd nakazał także zwrócić, po uprawomocnieniu się wyroku, powódce niewykorzystaną część zaliczki uiszczonej na poczet kosztów wynagrodzenia biegłego sądowego (w kwocie 761,44 złotych).

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

SSR Justyna Supińska

Gdynia, dnia 12 czerwca 2017 roku