Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 kwietnia 2017r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu w I Wydziale Cywilnym, w składzie:

Przewodniczący: SSR Michał Włodarek

Protokolant: sekr. sąd. Anna Dulas

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 kwietnia 2017r.

sprawy

z powództwa (...) Sp. z o.o. S.K.A. z/s w W. (KRS (...))

przeciwko pozwanemu M. S. (PESEL (...))

o zapłatę

oddala powództwo w całości.

Sygn. akt I C 352/17

UZASADNIENIE

W dniu 4 sierpnia 2016r. powód (...) Sp. z o.o. S.K.A. z/s w W. skierował do elektronicznego postępowania upominawczego żądanie zasądzenia od pozwanego M. S. kwoty 226,54zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od kwot 210,00zł i 16,54zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód przytoczył okoliczności wskazujące na jego legitymację czynną, powołując się w tym zakresie na przelew uprawnień oraz oznaczył źródło zobowiązania, jego wysokość oraz wymagalność podając, iż dochodzone roszczenie stanowi należność wynikającą z nienależycie wykonanej umowy o świadczenie usług telewizji łączącej poprzednika prawnego powoda z pozwanym.

Nakazem zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie z dnia 25 listopada 2016r. w sprawie o sygn. akt VI Nc-e 1329711/16 uwzględniono w całości roszczenia powództwa i orzeczono o kosztach postępowania.

Pozwany skutecznie złożył sprzeciw od opisanego wyżej orzeczenia.

Pozwany zaskarżył przedmiotowe orzeczenie w całości i wniósł o oddalenie powództwa w całości.

W uzasadnieniu tego pisma procesowego pozwany podniósł, iż był abonentem Cyfrowego P., że w sposób właściwy wykonał postanowienia umowy oraz w stosownym terminie dokonał zwrotu sprzętu, który służył do odbioru sygnału telewizji.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny.

Poprzednik prawny powoda (...) Sp. z o.o. S.K.A. z/s w (...) S.A. z/s w W. jest przedsiębiorcą świadczącym m.in. usługi dostępu do telewizji.

W dniu 14 grudnia 2015r. powód (...) Sp. z o.o. S.K.A. z/s w W. zawarł z (...) S.A. z/s w W. umowę sprzedaży wierzytelności. W wyniku przelewu powód nabył wierzytelność (...) S.A. z/s w W. w stosunku do pozwanego M. S. wynikającą z wystawionej w dniu 6 maja 2015r. noty obciążeniowej nr (...) na kwotę 210,00zł tytułem kary umownej za niezwrócony w terminie udostępniony sprzęt (...).

W dniu 2 października 2008r. pozwany M. S. zawarł z poprzednikiem prawnym powoda umowę o świadczenie usług dostępu do telewizji nr 2- (...)- (...)-12.

Poprzednik prawny powoda w ramach istniejącego kontraktu oddał pozwanemu do używania kartę dekodującą nr (...) oraz dekoder nr (...)- (...).

Powyższa umowa została wypowiedziana przez pozwanego z zachowaniem terminu wypowiedzenia w dniu 5 września 2013r. Wypowiedzenie to skutkowało rozwiązaniem umowy z dniem 2 kwietnia 2015r. W związku z zakończeniem kontraktu po stronie pozwanego powstał obowiązek zwrotu na rzecz powoda oddanego do używania dekodera. Pozwany dokonał zwrotu dekodera cyfrowego w dniu 7 kwietnia 2015r., tj. w terminie 30 dni od dnia rozwiązania umowy.

( oświadczenie Cyfrowego P. k. 7-7v, protokół zwrotu sprzętu k. 8, umowa k. 23-24, nota obciążeniowa k. 25, umowa przelewu wierzytelności k. 26-30, zawiadomienie o sprzedaży wierzytelności k. 31-32, regulamin świadczenia usług k. 54-60)

Sąd Rejonowy zważył, co następuje.

Stosownie do treści art. 353 § 1 kc, podstawowym obowiązkiem dłużnika jest spełnienie świadczenia. Prowadzi ono do zaspokojenia interesu wierzyciela, wskutek czego zobowiązanie wygasa.

Artykuł 354 kc określa obowiązki dłużnika w ten sposób, że oprócz treści zobowiązania rozumianej jako nakazy wyrażone w czynności prawnej stanowiącej źródło zobowiązania oraz odnoszących się do tego zobowiązania normach prawnych jego zachowanie powinno odpowiadać trzem dalszym wzorcom postępowania - celowi społeczno-gospodarczemu, zasadom współżycia społecznego, a także ewentualnie ustalonym zwyczajom, natomiast art. 355 kc określa sposób, w jaki dłużnik powinien wykonywać zobowiązanie i w tym znaczeniu stanowi swoistą kontynuację uregulowań zawartych w art. 354 kc i jednocześnie przepis ten definiuje pojęcie należytej staranności oraz ustanawia obowiązek dokładania owej staranności.

Niedostosowanie się przez dłużnika do opisanych wyżej wymagań sprawia, że dojdzie do nienależytego wykonania zobowiązania lub niewykonania całkowitego (art. 471 kc). Każda bowiem rozbieżność pomiędzy prawidłowym spełnieniem świadczenia a rzeczywistym zachowaniem się dłużnika rodzi odpowiedzialność kontraktową. Nienależyte wykonanie zobowiązania ma bowiem miejsce wtedy, gdy zachowanie dłużnika zmierzało do spełnienia świadczenia, jednak osiągnięty przez niego wynik nie spełnia wymogów świadczenia, do którego dłużnik był zobowiązany. Wskazać jednak należy, że dłużnik zawsze, bez względu na rodzaj winy, odpowiada wobec wierzyciela za uchybienia obowiązkowi dołożenia należytej staranności (art. 355 kc).

Strony wiązała ważna i skuteczna umowy o świadczenie usług w rozumieniu art. 750 kc z zw. z art. 734 i n. kc, która została rozwiązana na skutek oświadczenia pozwanego.

Strony w ramach istniejącego kontraktu uzgodniły elementy przedmiotowo i podmiotowe istotne oraz w sposób jednoznaczny i indywidualny określiły prawa i obowiązki podmiotów zobowiązań.

Powód w sposób właściwy umożliwił pozwanemu korzystanie ze świadczonych przez niego usług przy użyciu stosownej infrastruktury i przekazał sprzęt elektroniczny umożliwiający dostęp do oferowanych usług, natomiast pozwany w sposób należyty wykonał zobowiązanie zachowując się według treści umowy poprzez zapłatę należności abonamentowych wynikających z istniejącego stosunku obligacyjnego, a po zakończeniu kontraktu poprzez zwrot sprzętu elektronicznego.

Odnośnie skuteczności i terminu zakończenia kontraktu w związku ze złożonym przez pozwanego oświadczeniem o jego wypowiedzeniu, to kwestię te określa treść kontraktu i regulaminu świadczenia usług. Pozwany w sposób właściwy skorzystał z tego uprawnienia. Termin zakończenia kontraktu nastąpił w dacie przewidzianej przez regulamin dla obliczania jego upływu, tj. w dniu 2 kwietnia 2015r. Pozwany wykonał również końcowy element kontraktu, tj. z zachowaniem termin 30 dni od daty rozwiązania umowy, tj. w dniu 7 kwietnia 2015r. dokonał zwrotu sprzętu powodowi.

Po stronie pozwanego nie powstała więc odpowiedzialność kontraktową i obowiązek naprawienia szkody albowiem pozwany nie uchybił swoim obowiązkom (por. art. 471 kc i art. 361 § 1 i 2 kc).

Niezależnie od powyższego zgodnie z zasadami procesu cywilnego ciężar gromadzenia materiału dowodowego spoczywa na stronach (art. 232 kpc., art. 3 kpc, art. 6 kc).

Powód wobec treści dołączonych do sprzeciwu dokumentów nie wykazał, iż pozwany uchybił obowiązkom kontraktowym.

Istota ciężaru dowodowego sprowadza się do ryzyka poniesienia przez stronę ujemnych konsekwencji braku wywiązania się z powinności przedstawienia dowodów. Skutkiem braku wykazania przez stronę prawdziwości twierdzeń o faktach istotnych dla sprawy jest tylko to, że twierdzenia takie zasadniczo nie będą mogły leżeć u podstaw sądowego rozstrzygnięcia. Strona, która nie udowodni przytoczonych twierdzeń, utraci korzyści, jakie uzyskałaby aktywnym działaniem (por. wyrok s. apel w B. z dnia 28 sierpnia 2014r. w sprawie o sygn. akt I ACa 286/14, opubl. LEX nr 1511625).

Z tych wszystkich względów orzeczono jak w sentencji wyroku.