Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II AKa 76/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 maja 2017r.

Sąd Apelacyjny w W. II Wydział Karny w składzie: Przewodniczący Sędzia SA - Jerzy Leder

Sędziowie SA - Hanna Wnękowska (spr.)

SA - Ewa Jethon

Protokolant - sekr. sąd. Łukasz Jachowicz

przy udziale Prokuratora Leszka Woźniaka

po rozpoznaniu w dniu 17 maja 2017 roku

sprawy P. K. s. J. i W. zd. B., urodzonego (...) w W.

oraz A. T. córki V. i S., urodzonej (...) w T., w G.

oskarżonych o przestępstwo z art.13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

a P. K. nadto w zw. z art. 64 § 1 k.k.

na skutek apelacji wniesionych przez obrońców oskarżonych

od wyroku Sądu Okręgowego w W.

z dnia 6 października 2016 roku sygn. akt XVIII K 2/16

zaskarżony wyrok uchyla i sprawę oskarżonych P. K. i A. T. przekazuje Sądowi Okręgowemu w W. do ponownego rozpoznania.

UZASADNIENIE

Od wyroku Sądu Okręgowego w W. z dnia 6 października 2016 roku sygn. XVIII K 2/16 skazującego P. K. i A. T. apelacje wnieśli obrońcy oskarżonych. Obaj obrońcy zaskarżyli wyrok w całości. Obrońca oskarżonego P. K. wniósł o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania zaś obrońca oskarżonej A. T. – o zmanię wyroku i uniewinnienie oskarżonej.

Prokurator wniósł o uchylenie wyroku wobec obojga oskarżonych i przekazanie sprawy w całości do ponownego rozpoznania.

Sąd Apelacyjny zważył co następuje.

Apelacje są częściowo zasadne, z tym, że wniosek zgłoszony przez obrońcę oskarżonej A. T. jest przedwczesny.

Sąd Okręgowy dopuścił się bowiem uchybień skutkujących uchyleniem wyroku i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania.

Trafnie podnoszą skarżący, że Sąd Okręgowy dokonał dowolnych ustaleń faktycznych, nie znajdujących oparcia w ujawnionych dowodach.

W opisie czynu przypisanego oskarżonym zawarte jest m.in. ustalenie, że oskarżeni wysłali do pokrzywdzonej zawiadomienie o sprzedaży wierzytelności domagając się od niej wywiązania ze swojego zobowiązania oraz zwrotu należnych z tego tytułu pieniędzy, gdy tymczasem żaden z dowodów na to nie wskazuje. Żądanie takie nie zostało zgłoszone w wysłanym powiadomieniu a brak jest dowodów upoważniających do ustalenia, że nastąpiło ono w innej formie i okolicznościach. Wydaje się oczywistym, że przekazana przez wierzyciela informacja o sprzedaży wierzytelności nie może być utożsamiana z żądaniem jej zwrotu.

Wobec powyższego, skoro dokonana przez Sąd Okręgowy ocena prawna przedmiotowego działania ( w płaszczyźnie art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k.) dotyczyła błędnych ustaleń faktycznych - nie ulega wątpliwości, że wymaga ona ponownego rozważenia . Jest to konieczne tym bardziej, że

wskazane wyżej nieuprawnione ustalenie dotyczy okoliczności mającej bardzo istotne znaczenie dla dokonania oceny czy działanie oskarżonych pozostało w sferze przygotowania do przestępstwa z art. 286 § 1 k.k., czy też wykroczyło poza ramy przygotowania i stanowiło – jak przyjął Sąd Okręgowy – usiłowanie.

Wytknąć także należy Sądowi Okręgowemu uchybienia dotyczące ustaleń w zakresie okoliczności złożenia przez pokrzywdzoną podpisów widniejących na dokumentach zabezpieczonych podczas przeszukania mieszkania oskarżonego P. K..

Podstawę ustaleń w tym zakresie stanowiły jedynie zeznania pokrzywdzonej T. L., która nie pamiętała czy podpisała puste kartki czy dokumenty. Nie wykluczyła ,że złożyła podpisy na okazanych jej dokumentach jednak nie wie jakiej były treści. Sąd Okręgowy dając wiarę jej wyjaśnieniom w tym zakresie ( str. 9 uzasadnienia wyroku), nie wskazał przesłanek dla których w opisie przypisanego czynu ustalił ,że były to kartki papieru ( tak samo na str. 1 uzasadnienia wyroku), a na str. 19 uzasadnienia - że były to dokumenty

( pokrzywdzona mogła wierzyć ,że naprawdę podpisuje dokumenty , które związane z rzekomą próbą wyłudzenia kredytu ).

Sąd zdaje się nie dostrzegać ,że okoliczność czy pokrzywdzona podpisała puste kartki czy też dokumenty zawierające treść opisaną w przypisanym czynie – ma pierwszorzędne znaczenie dla oceny czy zostało popełnione przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów.

Dlatego konieczne jest dokonanie jednoznacznych i prawidłowych ustaleń w tym przedmiocie - zgodnie z zasadami statuowanymi przez prawo procesowe.

Trzeba także zwrócić Sądowi uwagę, że uzasadnienie przyjętej kwalifikacji prawnej z art. 270 § 2 k.k. ograniczające się w zasadzie do zacytowania przepisu – jest oczywiście niewystarczające. Należało przedstawić argumenty dla których znano, że czyste kartki papieru ( w opisie czynu przyjęto, że pokrzywdzona podpisała czyste kartki ) mogą być uznane za blankiet w rozumieniu art. 270 § 2 k.k.

Mając na uwadze charakter podniesionych wyżej uchybień Sąd Apelacyjny, w oparciu o art. 436 k.p.k. uznał ich wskazanie i rozważenie za wystarczające do wydania orzeczenia o uchyleniu zaskarżonego wyroku i przekazaniu sprawy do ponownego rozpoznania.

Przy ponownym rozpoznaniu Sąd Okręgowy dokona prawidłowych ustaleń faktycznych, znajdujących oparcie w ujawnionych dowodach, ustalenia te podda rzetelnej ocenie prawnej - a uzasadnienie wyroku sporządzi w sposób umożliwiający jego kontrolę instancyjną .

Z powyższych względów Sąd Apelacyjny orzekł jak w wyroku.