Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 maja 2017 roku

Sąd Rejonowy w W. w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: S.S.R. Ewa Muzyka

Protokolant Agnieszka Lewek

po rozpoznaniu w dniu 30 maja 2017 roku

sprawy D. K. (1)

syna Z. i B. z domu M.

urodzonego (...) w Ś.

oskarżonego o to, że:

w dniu 19 listopada 2016r. w W. woj. (...) kierował w ruchu lądowym pojazdem mechanicznym marki R. o nr rej. (...) w stanie nietrzeźwości gdzie wynik I badania wyniósł 0,50 mg/l a wynik II badania wyniósł 0,48 mh/l alkoholu w wydychanym powietrzu przez D. K. (1), przy czym czynu tego dopuścił się będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w W. syg akt (...) za czyn z art. 178a§1 kk w trakcie obowiązywania trzyletniego zakazu kierowania wszelkimi pojazdami mechanicznymi od 01.03.2014r. do 01.03.2017r.

tj. o czyn z art. 178a§4 kk

I.  D. K. (1) uznaje za winnego popełnienia czynu opisanego w części wstępnej wyroku, tj. występku z art. 178a§4 kk i za to na podstawie powołanego przepisu wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 42§3 kk orzeka wobec D. K. (1) dożywotni zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych;

III.  na podstawie art. 43a§2 kk orzeka wobec D. K. (1) świadczenie pieniężne w wysokości 10.000 (dziesięciu tysięcy) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej;

IV.  zwalnia oskarżonego od uiszczenia kosztów sądowych poniesionych w sprawie, wydatki zaliczając na rachunek Skarbu Państwa.

Sygnatura akt II K 131/17

UZASADNIENIE

W toku przewodu sądowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 19 listopada 2016 r. ok. godziny 22.25 na ulicy (...) w W. funkcjonariusze K. w W. M. Ś., P. W. i B. K. zatrzymali do kontroli drogowej pojazd marki R. o nr rej. (...), kierowany przez D. K. (1). Oskarżony kierując samochodem znajdował się w stanie nietrzeźwości. Badanie wykonane alkosensorem 4 o godzinie 22.26 wykazało 0,50 miligrama zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu, a badanie z godziny 22.44 – 0,48 miligrama zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu. Kolejne badania wykonane urządzeniem alkomat wykazały: o godzinie 22.52 – 0, 54 miligrama zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu, o godzinie 22.53 – 0, 62 miligrama zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu.

Dowód: częściowo wyjaśnienia oskarżonego k. 19, 42

Notatka urzędowa k. 1

Protokół z przebiegu badania k. 2, 3

Zeznania świadka M. Ś. k. 20, 42

Zeznania świadka B. K. k. 22, 42

Zeznania świadka P. W. k. 24, 42

Oskarżony D. K. (1) przyznał się do kierowania pojazdem w stanie nietrzeźwości. Wyjaśnił, że pił alkohol z kolegą na podwórku i postanowili razem wejść do samochodu, aby się ogrzać. Następnie podjęli decyzję o przestawieniu pojazdu w inne miejsce i wtedy doszło do zatrzymania przez policję. Wskazał, że żałuje tego co zrobił.

D. K. (1) był karany za prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwości prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w W. z dnia 21 lutego 2014 r. sygnatura akt (...), gdzie orzeczono wobec niego środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 3 lat.

Dowód: Wyjaśnienia obwinionego k. 17-18

Odpis wyroku k. 9

Dane o karalności k. 8

Sąd zważył ponadto, co następuje:

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego wina oskarżonego nie budzi wątpliwości. Oskarżony w części przyznał się do winy, nie kwestionując wyniku badania na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu, jednak wyjaśnił, że jedynie chciał przestawić samochód, bo był zaparkowany na ulicy pod oknami. Zeznania świadków przeczą jednak takiej wersji wydarzeń. Funkcjonariusze policji M. Ś., P. W. i B. K. zgodnie podali, że samochód kierowany przez oskarżonego podjechał w okolice sklepu na ulicy (...) i na widok ich radiowozu zaczął cofać i skręcił w podwórko. Sąd zdecydowanie przyznał walor wiarygodności relacji świadków, albowiem jest ona spójna i logiczna, natomiast linia obrony D. K. (2) zmierza jedynie do umniejszenia stopnia winy i nie trafia do przekonania Sądu.

Fakt uprzedniego skazania D. K. (1) za prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwości jest bezsporny. W związku z powyższym Sąd uznał, że oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał znamiona występku z art. 178a §4 kk.

Uznając winę oskarżonego Sąd wymierzył D. K. (1) karę 6 miesięcy pozbawienia wolności. Kara ta będzie spełniała w ocenie Sądu w stosunku do D. K. (1) cele zapobiegawcze i wychowawcze oraz wpłynie na środowisko sprawcy pod kątem kształtowania jego prawnej świadomości. Podkreślić należy, że dotychczas Sąd korzystał wobec D. K. (1) z dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania kary. Mimo to oskarżony nie zmienił swojego postępowania i nie ma zahamowań przed kierowaniem pojazdem w stanie nietrzeźwości. Wszelkie obietnice poprawy ze strony oskarżonego są dla sądu niewiarygodne i nie mogą zostać uwzględnione. W związku z powyższym Sąd uznał, że brak jest w stosunku do oskarżonego pozytywnej prognozy kryminologicznej i orzekł wobec niego bezwzględną karę pozbawienia wolności.

Zgodnie z art. 42 §3 kk Sąd zobligowany był do orzeczenia wobec D. K. (1) dożywotnio środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych. Nadmienić należy, że ostatnio orzeczony wobec D. K. (1) 3 letni okres zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych nie okazał się skuteczny i nie przyniósł oczekiwanych rezultatów.

W myśl art. 43a §2 kk Sąd orzekł także wobec D. K. (1) świadczenie pieniężne w kwocie 10 000 zł., która stanowi dolną granicę wysokości tego środka karnego w przypadku skazania za czyn z art. 178a §4 kk.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 624 kpk przy uwzględnieniu, że D. K. (1) utrzymuje się z prac dorywczych i ma na utrzymaniu troje dzieci.