Pełny tekst orzeczenia

B., dnia 20 kwietnia 2017 r.

Sygn. akt: II W 169/17

(...) 91.17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Sąd Rejonowy w Brzesku II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący : SSR Monika Wojtas-Zaleśna

Protokolant: st.sekr.sądowy Edyta Jaroszek

w obecności oskarżyciela nie stawił się, zawiadomiony wokandą

po rozpoznaniu dnia 20 kwietnia 2017 r. w B.

sprawy

K. Z.

s. J. i A.

ur. (...) w P.

obwinionego o to, że:

1.  W okresie od około roku do dnia 13 lutego 2017 r. w P., będąc właścicielem posesji nr (...), naruszył obowiązek usuwania ze zbiornika bezodpływowego nieczystości ciekłych nie rzadziej niż raz na kwartał oraz obowiązek przechowywania i okazania osobom upoważnionym do kontroli dowodów uiszczania opłat za opróżnianie zbiorników bezodpływowych i transport nieczystości ciekłych.

2.  2 W okresie od około roku do dnia 13 lutego 2017 r. w P., będąc właścicielem posesji nr (...), naruszył obowiązek udokumentowania w formie umowy, korzystania z usług wykonywanych przez gminną jednostkę organizacyjną lub przedsiębiorcę posiadającego zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie opróżniania zbiorników bezodpływowych i transportu nieczystości ciekłych.

tj. za wykroczenie z art. 10 ust. 2a ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach w zw. z § 20 i 22 ust. 1 pkt 2 Uchwały nr X/209/2012 Rady Gminy D. z dnia 27 grudnia 2012 r. w sprawie regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie gminy D., art. 10 ust. 2 w zw. z art 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach

I.  uznaje obwinionego K. Z. za winnego popełnienia czynów zarzucanych mu wnioskiem o ukaranie, a stanowiących wykroczenia z art.10 ust.2a ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach i z art.10 ust.2 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach i za to na mocy art. 10 ust.2 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach w zw. z art. 9 § 2 kw wymierza mu łącznie karę grzywny w kwocie 200 (dwieście) złotych,

II.  na mocy art. 118 § 1 kpw zasądza od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa koszty postępowania w kwocie 130 (sto trzydzieści) złotych.

Sygn. akt II W 169/17

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 20 kwietnia 2017 r.

Sąd ustalił następującej treści stan faktyczny:

K. Z. jest właścicielem nieruchomości w P. nr 315 na której znajduje się budynek mieszkalny. Dom nie jest przyłączony do sieci kanalizacyjnej. Obecnie jest wdrożona procedura mająca na celu dokonanie przyłącza.

( d. wyj. obwinionego k.14,38,

zezn. M. A.. 40,

zezn.D.Z..11,40,

zezn. E. R. k.5,40-41)

W okresie około roku do 13 lutego 2017 roku obwiniony jedynie raz dokonał wywiezienia nieczystości z przydomowego szamba, było to w dniu 23 września 2016 roku.

( d. częściowo wyj. obwinionego k.14,38,

faktura k.19 )

Uchwałą nr X/209/2012n Rada Gminy D. w sprawie regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie gminy D. nałożyła na właścicieli nieruchomości obowiązek usuwania nieczystości ciekłych nie rzadziej niż raz na kwartał oraz obowiązek przechowywania i okazania osobom uprawnionym do kontroli dowodów uiszczenia opłat za opróżnienie zbiorników bezodpływowych i transport nieczystości ciekłych.

( d. uchwała Rady Gminy D. nr X/209/2012n §20 i 22pkt 2 )

Obwiniony nie był dotychczas karany, jest emerytem, osiąga dochody w wysokości 1600 zł. miesięcznie,. ma na utrzymaniu dwoje dzieci. Jest właścicielem domu jednorodzinnego i samochodu osobowego m-ki V. (...) z 1999 r.

( d. wyjaśnienia obwinionego k.14 )

Obwiniony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu wykroczenia wyjaśniając, że systematycznie opróżnia zbiornik, robił to 3 do 4 razy w roku, ale nie ma kwitów, faktur, ponieważ wywózki nie były rejestrowane. Stwierdził, że poprzednio obowiązywała inna uchwała, która stanowiła, że wywózki należy dokonywać raz na rok, gdyby wiedział, że zmieniły się przepisy, to by się do nich stosował.

Sąd nie dał wiary tym wyjaśnieniom uznając je za nieprawdziwe, obwiniony przyjął taką linię obrony. Uchwała dotycząca wywożenia nieczystości ciekłych została uchwalona stosunkowo dawno tj. 27 grudnia 2012 r., została ogłoszona w styczniu 2013 roku, miał zatem obwiniony dosyć czasu, by się z nią zapoznać. Jego twierdzenia, że opróżniał szambo 3, 4 razy do roku są zupełnie gołosłowne, tego typu usługami trudnią się bowiem podmioty profesjonalne, które wydają stosowne dokumenty na potwierdzenie dokonania tych czynności, mają odnotowaną usługę, nie ma trudności z odnalezieniem stosownych zleceń wywozu, zresztą jedna taką fakturę obwiniony posiadał. Nie chciał też, żeby Sąd zwracał się do E.-Transu lub innej okolicznej firmy, co świadczy o tym, że nie wywoził on nieczystości ciekłych systematycznie i w sposób legalny tj. przez uprawnione podmioty.

Sąd dał wiarę słuchanym w sprawie świadkom, którzy starali się wiernie przedstawić znane im okoliczności, nie maja żadnego interesu, by celowo zniekształcać rzeczywistość.

Sąd rozważył co następuje :

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 2a ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach karze określonej w ust. 2, czyli karze grzywny, podlega ten, kto nie wykonuje obowiązków określonych w regulaminie. Uchwałą nr X/209/2012n w §20 i 22 pkt 2 Rada Gminy D. w sprawie regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie gminy D., nałożyła na właścicieli nieruchomości obowiązek usuwania nieczystości ciekłych nie rzadziej niż raz na kwartał oraz obowiązek przechowywania i okazania osobom uprawnionym do kontroli dowodów uiszczenia opłat za opróżnienie zbiorników bezodpływowych i transport nieczystości ciekłych. Natomiast art. 6. 1. ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach stanowi, że właściciele nieruchomości, którzy pozbywają się z terenu nieruchomości nieczystości ciekłych są obowiązani do udokumentowania w formie umowy korzystania z usług wykonywanych przez gminną jednostkę organizacyjną lub przedsiębiorcę posiadającego zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie opróżniania zbiorników bezodpływowych i transportu nieczystości , wpisanego do rejestru działalności regulowanej, o którym mowa w art. 9b ust. 2 przez okazanie takich umów i dowodów uiszczania opłat za te usługi.

Oceniając zachowanie obwinionego, Sąd uznał, że popełnił on czyny polegające na tym, że okresie od około roku do dnia 13 lutego 2017 r. w P., będąc właścicielem posesji nr (...), naruszył obowiązek usuwania ze zbiornika bezodpływowego nieczystości ciekłych nie rzadziej niż raz na kwartał oraz obowiązek przechowywania i okazania osobom upoważnionym do kontroli dowodów uiszczania opłat za opróżnianie zbiorników bezodpływowych i transport nieczystości ciekłych oraz że, w okresie od około roku do dnia 13 lutego 2017 r, naruszył obowiązek udokumentowania w formie umowy, korzystania z usług wykonywanych przez gminną jednostkę organizacyjną lub przedsiębiorcę posiadającego zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie opróżniania zbiorników bezodpływowych i transportu nieczystości ciekłych tj. popełnienia wykroczeń z art. 10 ust. 2a ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach w zw. z § 20 i 22 ust. 1 pkt 2 Uchwały nr X/209/2012 Rady Gminy D. z dnia 27 grudnia 2012 r. w sprawie regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie gminy D. oraz art. 10 ust. 2 w zw. z art 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach. Nie odprowadzał on nieczystości ciekłych zgodnie z regulaminem tj. co najmniej raz na kwartał, nie przechowywał ani nie okazał osobom upoważnionym dokumentów potwierdzających wywóz nieczystości, nie potwierdził korzystania z usług właściwego podmiotu przez przedstawienie stosownej umowy.

Wymierzając obwinionemu karę, Sąd miał na uwadze okoliczności popełnienia czynu, oraz warunki i właściwości osobiste sprawcy, który nie był dotychczas karany

Sąd wymierzył obwinionemu karę grzywny w kwocie 200 złotych. Kara ta powinna spełnić cele wychowawcze i prewencyjne wobec obwinionego, powstrzymać go przed podobnym zachowaniem w przyszłości. Kara grzywny w tej wysokości będzie dolegliwa dla obwinionego i pozwoli realnie odczuć mu, w sferze finansowej, naganność własnego zachowania.

Mając na uwadze sytuację osobistą i materialną obwinionego, Sąd uznał, iż będzie on w stanie ponieść koszty postępowania w kwocie 130 złotych.

ZARZĄDZENIE

(...)

(...)

(...)