Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 255/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 kwietnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Grudziądzu Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

przewodniczący SSR Andrzej Antkiewicz

protokolant st. sekr. sądowy Monika Kopczyńska

po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2017 r. w Grudziądzu

na rozprawie

sprawy z powództwa G. M.

przeciwko (...) S.A. w W.

o zapłatę

I umarza postępowanie co do żądania zapłaty kwoty 5.000 zł wraz z odsetkami ustawowymi od tej kwoty od dnia 28 października 2015 r. do dnia zapłaty;

II zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 9.782 zł (dziewięć tysięcy siedemset osiemdziesiąt dwa złote) z odsetkami ustawowymi od dnia 10 listopada 2015 r. do dnia zapłaty;

III oddala powództwo w pozostałej części;

IV zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 873,18 zł (osiemset siedemdziesiąt trzy złote osiemnaście groszy) tytułem zwrotu części kosztów procesu;

V nakazuje pobrać na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Grudziądzu następujące kwoty:

- od powoda z zasądzonego roszczenia kwotę 91,80 zł (dziewięćdziesiąt jeden złotych osiemdziesiąt groszy),

- od pozwanego kwotę 87,89 zł (osiemdziesiąt siedem złotych osiemdziesiąt dziewięć groszy),

tytułem zwrotu tymczasowo poniesionych wydatków na koszty opinii biegłego.

Sygn. akt I C 255/16

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 28 kwietnia 2017 r.

G. M. wniósł o zasądzenie od (...) S.A. w W. kwoty 20.000 zł tytułem reszty odszkodowania za uszkodzenie jego pojazdu marki C. w trakcie kolizji, do jakiej doszło 9 października 2015 r. Zaznaczył, że samochód został uszkodzony z przodu i z tyłu, przy czym uszkodzenie z przodu nastąpiło z winy syna powoda, zaś z tyłu z winny innego uczestnika ruchu, ubezpieczonego w zakresie obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych u pozwanego. Szkodę w zakresie przodu pojazdu powód likwidował z ubezpieczenia AC u swojego ubezpieczyciela – C., natomiast za uszkodzenie tyłu pozwany przyznał odszkodowanie w kwocie 5.218 zł. Powód kwestionował dokonane przez pozwanego: wycenę samochodu i wycenę szkody, zarówno z przodu, jaki i z tyłu oraz wycenę pozostałości, zarzucając znacząco zaniżenie odszkodowania. Powód wskazał, że sprzedał pozostałości pojazdu za kwotę 17.000 zł. Domagał się również zapłaty odsetek ustawowych od dochodzonej kwoty od dnia 28 października 2015 r. do dnia zapłaty (k. 2-4 akt).

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa. Podniósł, że rozliczył szkodę jako całkowitą, przyjmując za podstawę wypłaty różnicę między wartością pojazdu przed szkodą a wartością pozostałości (24.400 zł minus 19.182 zł). Wskazał, że wartość pojazdu przed obiema szkodami ustalił na 46.200 zł, natomiast dla rozliczenia szkody całkowitej dla tyłu pojazdu przyjął wartość auta 24.400 zł z uwagi na odjęcie wartości uszkodzonego przodu, gdyż za tę szkodę nie odpowiadał gwarancyjnie. Pozwany zaznaczył, że w celu ustalania wartości pojazdu w stanie uszkodzonym umieścił auto na specjalnej platformie internetowej, na której podmioty zajmujące się obrotem uszkodzonymi pojazdami składają oferty ich zakupu. Najkorzystniejszą ofertę złożyła firma, która zaproponowała kupno wraku za kwotę 19.182 zł. Pozwany wyjaśnił, że powód pismem z 19 października 2015 r. został poinformowany o możliwości zbycia uszkodzonego pojazdu za taką cenę, jednak zbył go za 17.000 zł, a więc niższą o 2.182 zł. W ocenie pozwanego wypłacone odszkodowanie w pełni rekompensuje uszczerbek powstały w majątku powoda w wyniku zdarzenia z 9 października 2015 r. (k. 35-37 akt).

Powód zaprzeczył, aby otrzymał pismo pozwanego z 19 października 2015 r., w związku z czym nie wiedział, że jest ogłoszona aukcja na sprzedaż pozostałości (k. 67 akt). Po sporządzeniu opinii przez biegłego sądowego, powód cofnął pozew o zapłatę kwoty 5.000 zł wraz z odsetkami od tej kwoty, zrzekając się w tym zakresie roszczenia. Podtrzymał żądanie pozwu o zapłatę kwoty 15.000 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 28 października 2015 r. (k. 143 akt).

Sąd Rejonowy ustalił i zważył, co następuje:

Okolicznością bezsporną jest, iż pozwany ponosi odpowiedzialność za uszkodzenie auta powoda z tyłu w wyniku kolizji drogowej, do jakiej doszło 9 października 2015 r. Samochód powoda marki C. o numerze rejestracyjnym (...) został uszkodzony z przodu i z tyłu, przy czym uszkodzenie z przodu nastąpiło z winy syna powoda, zaś z tyłu z winny innego uczestnika ruchu, który ubezpieczony był w zakresie obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych u pozwanego.

Szkodę w zakresie przodu pojazdu powód likwidował z ubezpieczenia AC u swojego ubezpieczyciela – (...) S.A. V. (...), który wypłacił mu z tego tytułu 10.000 zł, natomiast za uszkodzenie tyłu pozwany w dniu 27 października 2015 r. przyznał odszkodowanie w kwocie 5.218 zł, które zostało przekazane na konto powoda 28 października 2015 r.

D. dy: pismo (...) S.A. (...) z 30.05.2016 – k. 56 akt sprawy

pismo pozwanego z 27.10.2017 – k. 15 akt sprawy

potwierdzenie przelewu – k. 153 akt sprawy

Powód zgłosił szkodę do pozwanego zakładu ubezpieczeń w dniu 10 października 2015 r. (k. 177 akt szkodowych).

W toku postepowania likwidacyjnego pozwany ustalił wartość pojazdu powoda przed obiema szkodami na 46.200 zł, natomiast dla rozliczenia szkody całkowitej dla tyłu pojazdu przyjął wartość auta przed szkodą na 24.400 zł z uwagi na odjęcie wartości uszkodzonego przodu, gdyż za tę szkodę nie odpowiadał gwarancyjnie. W kalkulacji pozwanego wartość pozostałości oszacowano na 10.700 zł. W celu ustalania rzeczywistej wartości pojazdu w stanie uszkodzonym pozwany umieścił ofertę sprzedaży auta powoda na specjalnej platformie internetowej, na której podmioty zajmujące się obrotem uszkodzonymi pojazdami składają oferty ich zakupu. Najkorzystniejszą ofertę zakupu wraku złożył D. C. z K. (kancelaria nieruchomości), który zaproponował kupno wraku za kwotę 19.182 zł. Pozwany w dniu 19 października 2015 r. sporządził pismo adresowane do powoda, w którym wskazał, że rozmiar szkody został określony jako różnica między wartością pojazdu w stanie nieuszkodzonym – 24.400 zł, a wartością auta w stanie uszkodzonym – 19.182 zł. Pozwany zaznaczył, że wartość pozostałości została ustalona na podstawie oferty z platformy internetowej, a celem zapewnienia pomocy w zagospodarowaniu uszkodzonego wraku, oferuje możliwość sprzedaży auta podmiotowi, który zaproponował najwyższą cenę. Pozwany dodał, że w przypadku podjęcia decyzji o zbyciu pojazdu na rzecz tego podmiotu należy powołać się na określony numer aukcji i skontaktować się z (...) telefonicznie lub za pośrednictwem poczty elektronicznej, przy czym decyzja o ewentualnej sprzedaży może być podjęta do 6 listopada 2015 r., tj. do końca terminu obowiązywania oferty.

D. dy: wyceny w aktach szkodowych – k. 87-89, 155-159 tych akt

pismo pozwanego z 19.10.2015 r. – k. 90-91 akt szkodowych

raport z zamknięcia aukcji - k. 92-93 akt szkodowych

Pismo z 19 października 2017 r. nie dotarło do powoda (okoliczność zaprzeczona przez powoda i niewykazana przez pozwanego).

Pismem z 27 października 2017 r. pozwany poinformował powoda o przyznaniu odszkodowania w kwocie 5.218 zł w ramach rozliczenia szkody jako tzw. całkowitej.

D. d: pismo pozwanego – k. 73 akt szkodowych

Mailem z tego samego dnia powód poinformował (...), że ta decyzja jest ,,żartem”. Zażądał natychmiastowego przedstawienia oferty internetowej zakupu wraku i wskazania nabywcy.

D. d: mail powoda – k. 72 akt szkodowych

W piśmie z 1 listopada 2015 r. skierowanym do pozwanego powód zarzucił, że ubezpieczyciel nie przedstawił mu wyceny uszkodzonego pojazdu na aukcji i nie podał danych kupującego. Zażądał dopłaty do odszkodowania kwoty 35.782 zł, informując, że pojazd pozostawia do dyspozycji pozwanego do 10 listopada 2015 r. Pismo to wpłynęło do centrali (...) w W. 10 listopada 2015 r.

D. d: pismo powoda – k. 63-65 akt szkodowych

W piśmie z 5 listopada 2015 r., stanowiącym odpowiedź na maila z 27 października 2015 r., (...) poinformował powoda, że w dniu 19 października 2015 r. przekazano informację o propozycji odsprzedaży pojazdu powoda, podając oferenta, który wyraził chęć nabycia pojazdu.

D. d: pismo pozwanego z 5.11.2015 r. – k. 68-69 akt szkodowych

W przedsądowym wezwaniu do zapłaty z 20 listopada 2015 r. powód zarzucił pozwanemu, że w piśmie z 5 listopada 2015 r. potwierdzono nieprawdę – nie przekazano mu bowiem informacji o propozycji odsprzedaży samochodu. Dodał, że udało mu się zbyć pozostałości pojazdu za kwotę 17.000 zł.

D. d: pismo powoda z 20.11.2015 r. – k. 59 akt szkodowych

Biegły sądowy S. D. (1) oszacował:

- wartość nieuszkodzonego pojazdu przed szkodą na kwotę 42.600 zł,

- wartość pojazdu z uszkodzonym przodem, ale nieuszkodzonym tyłem na kwotę 32.000 zł,

- koszt naprawy tylnej części samochodu na 45.921,93 zł,

- wartość wraku z uszkodzonym przodem i tyłem na 14.200 zł,

- wysokość szkody rozumianej jako różnica między wartością auta w stanie przed uszkodzeniem tyłu (z uszkodzonym przodem – 32.000 zł) a wartością jego pozostałości – ceną uzyskaną przez powoda (17.000 zł) na 15.000 zł,

D. d: opinia biegłego S. D. z kalkulacjami – k. 81-102 akt sprawy

Opinia biegłego D. nie była kwestionowana przez strony. Sąd w całości podzielił tę opinię, gdyż została sporządzona fachowo i zawierała przekonujące uzasadnienie.

Wobec częściowego cofnięcia pozwu – w zakresie żądania zapłaty kwoty 5.000 zł wraz z odsetkami i zrzeczenia się roszczenia w tym zakresie, Sąd umorzył w tej części postępowanie, uznając cofnięcie za dopuszczalne i zgodne z prawem (art. 355 § 1 k.p.c. i art. 203 § 1 i 4 k.p.c.).

W ocenie Sądu pozwany nie wykazał, że zaoferował powodowi możliwość sprzedaży wraku pojazdu za 19.182 zł, w szczególności nie wykazał doręczenia powodowi pisma z 19 października 2015 r. Powód to kwestionował zarówno przed wytoczeniem procesu, jak i w postępowaniu sądowym. Ciężar dowodu spoczywał w tym zakresie na pozwanym, jednak pozwany obowiązkowi wykazania tego faktu nie sprostał. Kolejnym pismem pozwanego o możliwości sprzedaży wraku oferentowi z aukcji internetowej było pismo z dnia 5 listopada 2015 r., ale dotarło ono do powoda już po upływie terminu obowiązywania oferty, o którym nadmieniono w piśmie pozwanego z 19 października 2015 r. Brak było zatem podstaw do uznania, że powód przyczynił się do zwiększenia szkody.

Z przedstawionych względów, w ocenie Sądu, w ustalonych okolicznościach sprawy roszczenie powoda zasługiwało na uwzględnienie do wysokości 9.782 zł, jako różnicy między należnym odszkodowaniem wyliczonym przez biegłego sądowego – 15.000 zł, a kwotą wypłaconą przez ubezpieczyciela w postępowaniu likwidacyjnym - 5.218 zł (art. 361 § 1 i 2 k.c., art. 363 § 1 i 2 k.c. oraz art. 822 § 1 i 4 k.c.).

Odsetki ustawowe zasądzono od 10 listopada 2015 r., albowiem zgodnie z art. 817 § 1 k.c. zakład ubezpieczeń obowiązany jest spełnić świadczenie w terminie trzydziestu dni od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku. Powód zgłosił do pozwanego szkodę w pojeździe 10 października 2015 r., zatem odsetki ustawowe należą mu się od 10 listopada 2015 r.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 100 zdanie drugie k.p.c. - według zasady stosunkowego rozdziału, przyjmując za orzecznictwem Sądu Najwyższego, że powoda należy traktować jako przegrywającego sprawę również w zakresie cofniętego roszczenia. Powód wygrał zatem w 48,91%, a uległ z żądaniem w 51,09%. Powód poniósł w tej sprawie następujące koszty: opłatę od pozwu w kwocie 1000 zł, koszty radcy prawnego w kwocie 4800 zł (zob. § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października
2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych - Dz. U. z 2016 poz. 1804 ze zm.), opłatę skarbową od pełnomocnictwa – 17 zł i zaliczkę na biegłego – 1000 zł, czyli łącznie 6.817 zł. Z tej kwoty należy się mu zwrot 48,91%, czyli 3.334,19 zł. Pozwany poniósł koszty w postaci wynagrodzenia radcy prawnego – 4800 zł i opłaty skarbowej od pełnomocnictwa – 17 zł, zatem należy się mu zwrot w kwocie 2.461,01 zł (51,09% z kwoty 4817 zł). Po wzajemnym potrąceniu pozostaje saldo na rzecz powoda w kwocie 873,18 zł i taką kwotę zasądzono w punkcie IV. sentencji wyroku od pozwanego.

O kosztach sądowych w pkt V. sentencji wyroku orzeczono na podstawie art. 83 ust. 2 i art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 r. poz. 623) w zw. z art. 100 zdanie drugie k.p.c., obciążając strony kosztami biegłego wyłożonymi tymczasowo przez Skarb Państwa proporcjonalnie do tego, w jakim zakresie wygrały sprawę.