Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I C 93/17 upr.

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 maja 2017 r.

Sąd Rejonowy w Szczytnie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Sylwia Staniszewska

Protokolant:

st. sekr. sądowy Dorota Cichorz-Dąbrowska

po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2017 r. w Szczytnie na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Sp. z o.o. w W.

przeciwko S. K.

o zapłatę

oddala powództwo.

Sygn. akt I C 93/17

UZASADNIENIE

Powód (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. wniósł o zasądzenia od pozwanego S. K. kwoty 419,50 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztami procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazano, że pozwany zawarł w dniu 03.10.2014 r. o godz. 6.25 w miejscowości N. na ul. (...) przed jadący prawidłowo samochód marki T. (...) nr rej. (...) wtargnął pies stanowiący własność pozwanego. W skutek zdarzenia pojazd marki T. (...) uległ uszkodzeniu. W dniu zdarzenia pojazd ten posiadał ochronę ubezpieczeniową w zakresie assistance w towarzystwie (...). W toku postępowania likwidacyjnego zostało wypłacone poszkodowanemu (...) F. M. (Polska) Sp. z o.o. w W. odszkodowanie w kwocie 419,50 zł. Zakład ubezpieczeń zwrócił się do pozwanego o zwrot wypłaconej kwoty odszkodowania.

W dniu 13.06.2016 r. powódka zawarła z (...) (...) w D. umowę przelewu wierzytelności, na mocy której nabyła roszczenie będące przedmiotem niniejszej sprawy.

Pozwany nie złożył odpowiedzi na pozew, nie stawił się na termin rozprawy, nie ustosunkował się do żądań pozwu.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 1.06.2016 r. (...) F. M. (Polska) Sp. z o.o. w W. złożył oświadczenie, że w dniu 24.012.2014 r. otrzymał odszkodowanie z polisy autocasco assistance w wysokości 419,50 zł z tytułu szkody z dnia 3.10.2014 r. w samochodzie marki V. nr rej. (...), której sprawcą był S. K.. Pismem z dnia 23.11.2015 r.(...) (...) działający przez (...) Sp. z o.o. wezwał S. K. do zapłaty kwoty 419,50 zł tytułem zwrotu odszkodowania wypłaconego LeasePlan F. M. (Polska) Sp. z o.o.

W dniu 13.06.2016 r.(...) (...) z siedzibą w (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. zawarły umowę przelewu wierzytelności, zgodnie z którą powód nabył od Euro (...) w D. wierzytelność w kwocie 419,50 zł w stosunku do pozwanego wynikającą ze zdarzenia z dnia 3.10.2014 r. Pismem z dnia powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 419,50 zł w terminie 7 dni. (dowód: dokumenty k. 22-29)

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z normą art. 339 k.p.c. jeżeli pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę albo mimo stawienia się nie bierze udziału w rozprawie, sąd wyda wyrok zaoczny. W tym przypadku przyjmuje się za prawdziwe twierdzenia powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa. Przewidziane w art. 339 § 2 k.p.c. domniemanie prawdziwości twierdzeń powoda dotyczy wyłącznie strony faktycznej wyroku i nie obowiązuje w zakresie prawa materialnego. Domniemanie to zastępuje jedynie postępowanie dowodowe i to tylko wówczas gdy twierdzenia powoda nie budzą uzasadnionych wątpliwość. Wobec tego, że działanie z art. 339 § 2 k.p.c. nie rozciąga się na dziedzinę prawa materialnego, obowiązkiem sądu rozpoznającego sprawę w warunkach zaoczności jest rozważenie, czy w świetle przepisów prawa materialnego twierdzenia strony powodowej uzasadniają uwzględnienie żądania. (por. Wyrok SN z dnia 31.03.1999 r. (...) 176/97)

Powyższy stan faktyczny został ustalony w oparciu o dokumenty przedłożone przez stronę powodową. Przy czym sąd pominął wniosek powoda o przeprowadzenie dowodów w postaci notatki policyjnej o zdarzeniu z dnia 29.03.2016 r., certyfikatu ubezpieczenia, faktury VAT FS (...), faktury VAT nr (...) z dnia 30.11.2014 r., załączników do faktury, pisma z dnia 24.12.2014 r., gdyż są to kserokopie dokumentów nie poświadczona za zgodność z oryginałem. Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego niepoświadczone podpisem strony kserokopia nie jest dokumentem. Warunkiem zatem uznania kserokopii za dokument jest umieszczenie na niej i zaopatrzenie podpisem poświadczenia jej zgodności z oryginałem. (por. Wyrok SN z dnia 29.04.2009 r. IICSK 557/08, Uchwałę SN z dnia 29.03. 1994 r. III CZP 37/94)

W świetle pozostałych przedstawionych przez powoda dowodów jego twierdzenia o okolicznościach przytoczonych w pozwie budzą wątpliwości. Powód bowiem nie udowodnił, by przysługiwała mu względem pozwanego wierzytelność dochodzona pozwem.

Z przedłożonych przez powoda dokumentów wynika, że umową z dnia 13.06.2016 r. nabył od (...) (...) z siedzibą wierzytelność w kwocie 419,50 zł w stosunku do pozwanego wynikającą ze zdarzenia z dnia 3.10.2014 r. W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że dochodzi należności z tytułu odszkodowania wypłaconego (...) F. M. (Polska) Sp. z o.o. w W. za szkodę wyrządzoną w samochodzie marki T. (...) nr rej. (...), w wyniku zdarzenia z dnia 03.10.2014 r. Szkoda nastąpiła w wyniku wtargnięcia psa stanowiącego własność pozwanego na drogę. Z przedłożonego przez powoda oświadczenia (...) F. M. (Polska) Sp. z o.o. w W. złożonego w dniu 1.06.2016 r. wynika natomiast, że otrzymał odszkodowanie z polisy autocasco assistance w wysokości 419,50 zł, ale z tytułu szkody z dnia 3.10.2014 r. powstałej w samochodzie marki V. nr rej. (...), a wiec innym niż wskazanym w uzasadnieniu pozwu. Ponadto oświadczenie to jest dokumentem prywatnym i stanowi jedynie dowód, że osoba, która go podpisała złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie. (art.245 k.p.c.) Nie stanowi dowodu na prawdziwość twierdzeń zawartym w tym dokumencie. Wezwania do zapłaty adresowane do pozwanego a wystawnie przez Euro (...) działający przez (...) Sp. z o.o. czy powoda, również na istnienie wierzytelności i jej wysokość, tym bardziej, że powód nie przedstawił dowodu ich doręczenia.

Brak jest, zatem dowodów, z których wynikałaby wysokość należności dochodzonej pozwem, jak i termin jej płatności oraz wymagalności świadczenia.

Stosownie do art. 232 k.p.c. to strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Oznacza to, że obowiązek wskazania dowodów obciąża przede wszystkim strony. Powyższy przepis wyrażą zasadę kontradyktoryjności postępowania sądowego, z którą wiąże się przerzucenie na strony procesowe odpowiedzialności za wynik procesu cywilnego. W procesie ciężar dowodu stanowi wymaganie dostarczenia sądowi dowodów potwierdzających przytoczone fakty. To strona ma obowiązek wyraźnego powołania konkretnego środka dowodowego.

Z powyższych przyczyn, wobec braku dowodów na istnienie wierzytelności dochodzonej pozwem, na podstawie art. 431 k.c. powództwo zostało oddalone.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

(...)