Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 1017/15

Dnia 21 kwietnia 2016 r.

Sąd Rejonowy w Nowym Sączu Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Katarzyna Romańczyk

Protokolant: sekr. sąd. Urszula Bodziony - Mróz

po rozpoznaniu w dniu 21 kwietnia 2016 roku w N.

na rozprawie sprawy z powództwa M. Ł.

przeciwko (...) S.A w W.

o zapłatę

I.  zasądza od strony pozwanej (...) S.A. w W. na rzecz powoda M. Ł. kwotę 150 zł (sto pięćdziesiąt złotych)
z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 4 września 2015 roku do dnia zapłaty,

II.  umarza postępowanie w zakresie żądania kwoty 5.046,70 zł (pięć tysięcy czterdzieści sześć złotych siedemdziesiąt groszy) ,

III.  w pozostałym zakresie powództwo oddala,

IV.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 1217 zł (jeden tysiąc dwieście siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego,

V.  kosztami sądowymi obciąża w całości stronę pozwaną, pozostawiając szczegółowe wyliczenie Referendarzowi Sądowemu.

Z:

1)  (...)

2)  (...)

Dnia 21 kwietnia 2016 r.

Sędzia:

Sygn. akt I C 1017/15

UZASADNIENIE

Powód M. Ł. domagał się w pozwie zasądzenia od pozwanego (...) S.A. w W. kwoty 5.233 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 23 czerwca 2014r. do dnia zapłaty. Na uzasadnienie podał, że żądana kwota stanowi różnicę między kosztorysem naprawy samochodu wykonanym przez powoda a kosztorysem skalkulowanym przez pozwanego i na jego skutek kwotą 3149 zł wypłaconą dobrowolnie. Różnica ta wynosi 5084 zł do czego powód dolicza koszt prywatnej wyceny – 150 zł. Powołał się na to, że w wyniku wypadku komunikacyjnego uszkodzeniu uległ jego samochód F. (...), pozwany jest ubezpieczycielem sprawcy wypadku.

Na rozprawie w dniu 21 kwietnia 2016r. powód cofnął pozew częściowo, do kwoty 150 zł tytułem zwrotu kosztów prywatnej opinii rzeczoznawcy oraz odsetek ustawowych, w tym od kwoty 5046,70 zł od dnia 23 czerwca 2014r. do dnia 17 lutego 2016r., kiedy to otrzymał tę kwotę na rachunek bankowy.

Pozwany (...) S.A. w W. w sprzeciwie od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym wniósł o oddalenie powództwa, zarzucając, że wypłacone przez pozwanego odszkodowanie w wysokości 3149 zł stanowi wyrównanie szkody poniesionej przez powoda i dalsze roszczenia z tego tytułu są nieuzasadnione. Pozwany zakwestionował także żądanie pozwu w części dotyczącej zwrotu kosztów opinii rzeczoznawcy, zarzucając, że opinia taka nie ma znaczenia dla niniejszej sprawy, jest dokumentem prywatnym, sporządzonym na zlecenie i koszt powoda, nie ma mocy dowodowej i jej wydanie było zbędne.

Na rozprawie w dniu 21 kwietnia 2016r. pełnomocnik pozwanego wyraził zgodę na częściowe cofnięcie pozwu, w pozostałym zakresie wniósł o oddalenie powództwa podtrzymując wcześniejsze stanowisko.

Sąd zważył, co następuje:

Powód podtrzymał żądanie pozwu w zakresie kwoty 150 zł tytułem kosztów prywatnej opinii oraz odsetek ustawowych, w tym od kwoty 5046,70 zł od dnia 23 czerwca 2014r. do dnia 17 lutego 2016r.

Roszczenie to jest częściowo zasadne.

Koszt sporządzenia prywatnej opinii został poniesiony w celu dochodzenia roszczeń od pozwanego w postępowaniu likwidacyjnym. Powód dążąc do uzyskania należnego mu odszkodowania nie miał innej możliwości weryfikacji kosztorysu ubezpieczyciela. Podkreślić trzeba, że kosztorys sporządzony na zlecenie powoda nie odbiega znacząco od opinii biegłego sądowego, na podstawie której pozwany wypłacił powodowi świadczenie dobrowolnie w toku procesu.

Dlatego koszt prywatnej opinii pozostaje w związku z przyczynowym z uszkodzeniem pojazdu powoda, zatem jest elementem poniesionej szkody. Podobne stanowisko zajął Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 18 maja 2004r., stwierdzając, że odszkodowanie przysługujące z umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów może - stosownie do okoliczności sprawy - obejmować także koszty ekspertyzy wykonanej na zlecenie poszkodowanego. Za utrwalone w orzecznictwie Sądu Najwyższego należy uznać stanowisko, że dla ustalenia pojęcia szkody ubezpieczeniowej należy sięgać do odpowiednich regulacji zawartych w kodeksie cywilnym a art. 361 k.c. wprowadza zasadę pełnego odszkodowania.

Roszczenie powoda w zakresie odsetek jest zasadne tylko częściowo.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych zakład ubezpieczeń wypłaca odszkodowanie w terminie 30 dni licząc od dnia złożenia przez poszkodowanego lub uprawnionego zawiadomienia o szkodzie. Przepis ten określa termin wymagalności roszczenia odszkodowawczego zgłoszonego ubezpieczycielowi.

W niniejszej sprawie w toku postępowania likwidacyjnego powód nie zgłaszał żądania zwrotu kosztów prywatnej kalkulacji a z tytułu kosztów naprawy pojazdu domagał się łącznie kwoty 6501,18 zł, przyznając w piśmie z dnia 9 czerwca 2014r., że wyliczona przez rzeczoznawcę, który dokonywał kalkulacji na jego zlecenie kwota jest zbyt wysoka i nie potrzebuje aż tak dużej sumy do doprowadzenia pojazdu do stanu sprzed szkody.

Dlatego regulacja z art. 14 ust. 1 powołanej wyżej ustawy nie może mieć tu zastosowania. Roszczenie o zapłatę kwoty 150 zł stało się wymagalne w dniu doręczenia pozwanemu odpisu pozwu zawierającego żądanie w tym zakresie, tj. 4 września 2015r. (art. 455 k.c.) i od tej daty należą się powodowi odsetki za opóźnienie w zapłacie kwoty 150 zł. Z uwagi na przedstawione wyżej stanowisko powoda w toku postępowania likwidacyjnego co do wysokości kosztów naprawy nie można uznać za zasadne roszczenia o zapłatę odsetek za opóźnienie od wypłaconej przez pozwanego dobrowolnie kwoty w toku procesu.

Częściowe cofnięcie pozwu było skutkiem wypłaty powodowi przez pozwanego kwoty 5046,70 zł w dniu 17 lutego 2016r. Skuteczne cofnięcie pozwu powoduje umorzenie postępowania w tym zakresie na podstawie art. 355 § 1 k.p.c.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 100 k.p.c., obciążając nimi w całości pozwanego, ponieważ powód przegrał sprawę tylko w bardzo nieznacznym zakresie.

Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 12 kwietnia 2012 r. ( II CZ 208/11) trafnie wskazał, że zasadą jest (art. 203 § 2 k.p.c.), że w wypadku cofnięcia pozwu obowiązek zwrotu kosztów procesu na rzecz pozwanego, na jego żądanie, obciąża powoda bez względu na przyczynę cofnięcia. Jednakże dopuszczalne jest odstępstwo od tej zasady w sytuacji, gdy powód wykaże, że wystąpienie z powództwem było niezbędne dla celowego dochodzenia praw lub celowej obrony, z uwzględnieniem okoliczności istniejących w dacie wytoczenia pozwu. Dotyczy to zwłaszcza sytuacji, gdy cofnięcie pozwu jest konsekwencją zaspokojenia przez pozwanego roszczenia powoda. W rozumieniu przepisów o kosztach procesu (art. 98 k.p.c.) pozwanego należy uznać wówczas za stronę przegrywającą sprawę.

Z.

1. (...)

2.(...)