Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 23717

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 czerwca 2017 roku

Sąd Rejonowy w Bełchatowie, II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Piotr Nowak

Protokolant: st. sekr. sąd. Ewa Grabarz

w obecności Prokuratora Włodzimierza Gusty

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 czerwca 2017 roku

sprawy I. S. , syna J. i W. z domu Ż., ur. (...) w G.

skazanego prawomocnymi wyrokami:

I.  Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 06 sierpnia 2014 r. w sprawie o sygn. akt II K 602/14 za czyn z art. 291 § 1 k.k. na karę 1 roku pozbawienia wolności;

II.  Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 27 listopada 2015 r. w sprawie o sygn. akt II K 850/15 za czyn z art. 63 ust. 3 ustawy z dnia 29-07-2015 roku na karę 1 roku pozbawienia wolności, za czyn z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29-07-2015 roku na karę 1 roku pozbawienia wolności, karę łączną 2 lat pozbawienia wolności;

III.  Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 17 marca 2016 w sprawie o sygn. akt II K 995/15 za czyny z art. 56 § 1 k.k.s. i in. na kary samoistnej grzywny, które wykonano w całości;

IV.  Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 02 sierpnia 2016 r. w sprawie o sygn. akt II K 592/16 za czyn z art. 207 § 1 k. k i in. na karę 1 roku ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w rozmiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym;

V.  Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 12 grudnia 2016 r. w sprawie o sygn. akt II K 1023/16 za czyn z art. 207 § 1 k.k i in. na karę 10 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w rozmiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym, za czyn z art. 160 § 2 k.k i in. na karę 10 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w rozmiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym, karę łączną 1 roku i 2 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w rozmiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym

w przedmiocie wydania wyroku łącznego

1.  rozwiązuje karą łączną pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Bełchatowie w sprawie sygn. akt II K 850/15 oraz karę łączną ograniczenia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Bełchatowie w sprawie sygn. akt II K 1023/16;

2.  na podstawie art. 569 § 1 k.p.k. w zw. z art. 85 § 1 i 2 k.k., 85 a k.k. i art. 86 § 1 k.k. i art. 87 § 1 k.k. podlegające wykonaniu kary pozbawienia wolności oraz kary ograniczenia wolności orzeczone wyrokami Sądu Rejonowego w Bełchatowie w sprawach sygn. akt. II K 602/14, II K 850/15, II K 592/16 i II K 1023/16, opisanych w punktach I, II, IV i V łączy i wymierza skazanemu karę łączną 2 (dwóch) lat i 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

3.  stwierdza, że w zakresie nie objętym wyrokiem łącznym podlegające łączeniu wyroki podlegają odrębnemu wykonaniu;

4.  umarza postępowanie w zakresie objęcia wyrokiem łącznym skazania w sprawie Sądu Rejonowego w Bełchatowie sygn. akt II K 995/15;

5.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanemu:

- okres tymczasowego aresztowania od dnia 12 sierpnia 2015 roku (godz.08:30) do dnia 05 listopada 2015 roku (godz. 12:50),

- okres zatrzymania w dniu 26 kwietnia 2016 roku,

- okres 256 godzin wykonanej kary ograniczenia wolności orzeczonej w sprawie sygn. akt II K 592/16, przyjmując, iż jest on równoważny 8 miesiącom i 16 dniom kary ograniczenia wolności oraz 4 miesiącom i 8 dniom kary pozbawienia wolności;

6.  zasądza od skazanego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 470 (czterysta siedemdziesiąt) złotych tytułem obowiązku zwrotu kosztów sądowych w tym 400 (czterysta) złotych tytułem opłaty/

Sygn. akt II K 237/17

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny :

I. S. został skazany następujący wyrokami.

I.  Prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego Bełchatowie z dnia 06 sierpnia 2014 roku w sprawie sygn. akt II K 602/14 za trzy przestępstwa, wyczerpujące dyspozycję art. 291 § 1 kk przy przyjęciu, iż stanowiły one ciąg przestępstw z art. 91 § 1 kk na karę:

1 roku pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 33 § 2 kk na karę 200 stawek dziennych grzywny w rozmiarze 10 złotych każda,

na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 1 pkt. 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres próby 2 lat;

na podstawie art. 230 § 2 kpk i art. 44 § 2 kk orzeczono o dowodach rzeczowych zabezpieczonych w sprawie.

Postanowieniem z dnia 05 lutego 2016 roku w sprawie sygn. akt II Ko 4454/15 w trybie art. 75 § 2 kk zarządzono skazanemu wykonanie kary zasadniczej 1 roku pozbawienia wolności.

Postanowieniami z dnia 22 kwietnia 2016 roku w sprawie II Ko 913/16 oraz z dnia 25 listopada 2016 roku w sprawie II Ko 3444/16 dwukrotnie odroczono skazanemu wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres 6 miesięcy.

Postanowieniem z dnia 24 maja 2017 roku w sprawie II Ko 1017/17 Sąd Rejonowy w Bełchatowie nie uwzględnił wniosku obrońcy skazanego o ponowne warunkowe zawieszenie wykonania kary 1 roku pozbawienia wolności.

Orzeczoną karę grzywny skazany wykonał w całości w dniu 09 października 2014 r.

dowód: odpis wyroku k. 13, odpisy postanowień k. 14, 15, 16 – 17, 31 – 32, akta sprawy II K 602/14.

II. Prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 27 listopada 2015 roku w sprawie sygn. akt II K 850/15 na karę:

1 roku pozbawienia wolności oraz 380 stawek dziennych grzywny w rozmiarze 50 złotych każda za czyn wyczerpujący dyspozycję art. 63 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii na podstawie tego przepisu i art. 33 § 2 kk;

1 roku pozbawienia wolności za czyn wyczerpujący dyspozycję art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii;

na podstawie art. 85 § 1 kk, art. 85a kk, art. 86 § 1 kk orzeczono karę łączną 2 lat pozbawienia wolności;

na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet kary łącznej pozbawienia wolności zaliczono okres tymczasowego aresztowania od dnia 12 sierpnia 2015 roku (godz. 08.30) do dnia 05 listopada 2015 roku (godz. 12.50);

na podstawie art. 70 ust. 4 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii orzeczono nawiązkę w kwocie 50.000 złotych na rzecz Poradni (...) i (...) w Ł..

Postanowieniami z dnia 05 lutego 2016 r. w sprawie sygn. akt II Ko 200/16 oraz z dnia 31 sierpnia 2016 r. w sprawie sygn. akt II Ko2464/16 wykonanie kary łącznej pozbawienia wolności zostało skazanemu dwukrotnie odroczone na łączny okres jednego roku.

Postanowieniem z dnia 21 marca 2017 roku w sprawie sygn. akt II Ko 451/17 nie uwzględniono wniosku obrońcy skazanego o dalsze odroczenie wykonania kary.

Orzeczoną karę grzywny skazany wykonał w całości w dniu 21 kwietnia 2017 roku.

dowód: odpis wyroku k. 20 – 24. akta sprawy II K 850/15

III. Prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego Bełchatowie z dnia 17 marca 2016 roku w sprawie sygn. akt II K 995/15 za pięć przestępstw wyczerpujących dyspozycję art. 56 § 1 kks na karę:

jednostkowe 200 stawek dziennych grzywny w rozmiarze 100 złotych każda za czyny I, II, IV i V oraz 250 stawek dziennych grzywny w rozmiarze 100 złotych każda za czyn III;

na podstawie art. 20 § 2 kks w zw. z art. 85 § 1 kk i art. 86 § 2 kk i art. 39 § 1 kks w zw. z art. 23 § 3 kks orzeczono karę łączną 250 stawek dziennych grzywny w rozmiarze 100 złotych każda.

Kara grzywny została przez skazanego wykonana w całości w dniu 28 lutego 2017 roku.

dowód : odpis wyroku k. 26, akta sprawy II K 995/15

IV. Prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 02 sierpnia 2016 roku w sprawie sygn. akt II K 592/16 za przestępstwo wyczerpujące dyspozycję art. 207 § 1 kk i innych na karę:

1 roku ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w rozmiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym;

na podstawie art. 72 § 1 pkt. 5 i 6b kk zobowiązano skazanego do powstrzymywania się od nadużywania alkoholu oraz do uczestnictwa w oddziaływaniach korekcyjno - edukacyjnych,

na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary ograniczenia wolności zaliczono okres zatrzymania w dniu 26 kwietnia 2016 roku.

Z orzeczonej kary w okresie od października 2016 r. do maja 2017 r. skazany odpracował łącznie 256 godzin.

dowód: odpis wyroku k. 3, wydruk wykonania kary Wo k. 30.

V. Prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 12 grudnia 2016 roku w sprawie sygn. akt II K 1023/16 za przestępstwa wyczerpujące dyspozycję art. 207 § 1 kk i innych oraz z art. 160 § 2 kk popełnione w okresie od czerwca 2016 r. do 18 września 2016 r. oraz w dniu 17 września 2016 r. na karę:

10 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w rozmiarze 30 godzin miesięcznie za czyn z art. 207 § 1 kk i innych;

10 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w rozmiarze 30 godzin miesięcznie za czyn z art. 160 § 2 kk;

na podstawie art. 85 § 1 i 2 kk, art. 85a kk, art. 86 § 1 kk orzeczono karę łączną 1 roku i 2 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w rozmiarze 30 godzin miesięcznie.

dowód : odpis wyroku k. 4.

Pismem z dnia 25 kwietnia 2017 roku skazany wystąpił o wydanie wyroku łącznego.

dowód: pismo skazanego k. 2.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 85 § 1 i § 2 kk, jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, Sąd orzeka karę łączną. Podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu, z zastrzeżeniem art. 89 kk w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w § 1.

W chwili obecnej, jak wynika z danych o karalności oraz załączonych akt spraw karnych i kuratorskich akt wykonawczych, skazany I. S. wykonuje lub będzie wykonywać

dwie kary ograniczenia wolności (1 roku ograniczenia wolności ze sprawy II K 592/16 oraz karę łączną 1 roku i 2 miesięcy ograniczenia wolności ze sprawy II K 1023/16) oraz dwie kary pozbawienia wolności (1 roku pozbawienia wolności ze sprawy II K 602/14 oraz kara łączną 2 lat pozbawienia wolności ze sprawy II K 850/15). A zatem te cztery kary podlegają połączeniu przy zastosowaniu zasad łączenia kary określonej przez przepisy art. 86 § 1 kk i art. 87 § 1 kk.

Kierując się wskazaniami z art. tychże przepisów, przy wymiarze kary łącznej Sąd miał możliwość orzeczenia jej w wysokości od najwyższej z kar wymierzonych do ich sumy, uwzględniając w obu przypadkach rygor przewidziany w art. 86 § 1 kk i art. 87 § 1 kk - a zatem w rozmiarze od 2 lat pozbawienia wolności do 4 lat i 1 miesiąca pozbawienia wolności, uwzględniając przy tym, iż kara ograniczenia wolności orzeczona w sprawie II K 592/16 odpowiada 6 miesiącom pozbawienia wolności, zaś kara ograniczenia wolności orzeczona w sprawie II K 1023/16 odpowiada 7 miesiącom pozbawienia wolności).

Wymierzając karę w wyroku łącznym pamiętać należy o tym, że Sąd nie powinien brać pod uwagę tych okoliczności, które legły u podstaw wymiaru poszczególnych kar wymierzonych prawomocnymi wyrokami podlegającymi połączeniu. Oznaczałoby to bowiem „podwójne” premiowanie skazanego (gdyby chodziło o uwzględnienie okoliczności łagodzących) lub „podwójne” jego napiętnowanie (gdyby chodziło o uwzględnienie okoliczności obciążających). Wymierzając karę łączną Sąd rozważył przede wszystkim to, czy pomiędzy poszczególnymi czynami, za które wymierzono kary istnieje ścisły związek podmiotowo – przedmiotowy, czy też związek ten jest dość odległy lub w ogóle go brak, a ponadto, czy okoliczności, które zaistniały już po wydaniu poprzednich wyroków przemawiają za korzystnym lub niekorzystnym kształtowaniem kary łącznej.

Zastosowanie zasady absorpcji, asperacji, czy kumulacji przy orzekaniu tak kary łącznej, jak i wydawaniu wyroku łącznego uwarunkowane jest przede wszystkim relacjami jakie zachodzą pomiędzy prawomocnie osądzonymi czynami, objętymi tymże skazaniem. Relacje te sprowadzają się do określenia, jak bliski związek przedmiotowo – podmiotowy łączy te czyny oraz w jakich odstępach czasu zostały one popełnione. Im bliższe są te relacje, tym bardziej wyrok łączny powinien być zbliżony do dopuszczalnego minimum uwarunkowanego wysokością kar orzeczonych za przestępstwa objęte tym wyrokiem (por. Kodeks postępowania karnego. Komentarz pod redakcją Piotra Hofmańskiego, Elżbiety Sadzik, Kazimierza Zgryzka – teza 6 do art. 571 KPK – Legalis 2007, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 października 1983 r., IV KR 213/83, OSNKW 1984/5-6/65, wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 09 maja 2001 r., II AKa 63/01).

Na wymiar kary łącznej w wyroku łącznym poza zasadami określonymi w art. 86 kk istotny wpływ ma zachowanie się skazanego w zakładzie karnym albo w środowisku, w którym znajduje się po prawomocnym skazaniu (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 12 września 1985 r., II KR 245/85, OSNKW 1986/5-6/39). W przedmiotowej sprawie jednakże okoliczność

ta nie może być brana pod uwagę, bowiem skazany I. S. nie rozpoczął jeszcze odbywania kar pozbawienia wolności prawomocnie wobec niego orzeczonych.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedmiotowej sprawy, uwzględniając związek podmiotowo – przedmiotowy, odstępy czasowe między poszczególnymi czynami Sąd uznał, że nie ma podstaw do wymierzenia kary łącznej z zastosowaniem zasady absorpcji. Skazany dopuścił się bowiem przestępstw przeciwko mieniu (w sprawie II K 602/14), przestępstw narkotykowych (w sprawie II K 850/15) oraz dwóch przestępstw znęcania przeciwko członkom rodziny, a w przypadku drugiego ze skazań dodatkowo narażenia małoletniej, (...) (w sprawach II K 592/16 i II K 1023/16). Brak również bliskiej więzi czasowej pomiędzy tymi czynami, które zostały popełnione na przestrzeni kilu lat – począwszy od 2009 roku do września 2016 roku.

Dlatego też w ocenie Sądu w niniejszej sprawie zastosowanie winna znaleźć zasada asperacji sprowadzająca się do wymierzenia kary łącznej pozbawienia wolności z kar opisanych w pkt. I, II, IV i V wyroku w wymiarze 2 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności, to jest kary wyższej niż najwyższa kara (w sprawie II K 850/15), a niższe niż suma wszystkich kar z wyżej wymienionych wyroków.

W ocenie Sądu w/w kara łączna 2 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności powinna spełnić swoje cele wobec skazanego, jak i w zakresie właściwego kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Stosownie do wymogów określonych w art. 577 kpk na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności Sąd zaliczył skazanemu okres tymczasowego aresztowania od 12 sierpnia 2015 roku (godz. 08.30) do 05 listopada 2015 roku (godz. 12.50) oraz okres zatrzymania w dniu 26 kwietnia 2016 roku. Na poczet kary łącznej pozbawienia wolności zaliczono skazanemu również okres wykonanych przez niego 256 godzin kary ograniczenia wolności orzeczonej w sprawie II K 592/16. Ponieważ wyrokiem w tejże sprawie orzeczono karę z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w rozmiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym oznacza to, iż ilość godzin przepracowanych przez skazanego odpowiada 8 miesiącom i 16 dniom kary ograniczenia wolności. Z kolei przy zastosowaniu zasady określonej w art. 87 § 1 kk i art. 63 § 1 kk oznacza to, iż na poczet kary łącznej pozbawienia wolności należy skazanemu zaliczyć okres 4 miesięcy i 8 dni.

Z uwagi na fakt, iż wyroki opisane: w pkt. I, II, IV i V poza karami pozbawienia wolności i ograniczenia wolności zawierają jeszcze inne rozstrzygnięcia – to w tym pozostałym zakresie podlegają odrębnemu wykonaniu.

W zakresie pozostałego wyroku w sprawie II K 995-15 – wobec tego, że kara w nim opisana nie podlegają połączeniu (samoistna kara grzywny) – Sąd umorzył postępowanie w tym zakresie.

W przedmiotowej sprawie sąd zastosował w stosunku do skazanej nowe przepisy określające zasady dotyczące kary łącznej. Są one korzystniejsze dla I. S., aniżeli te obowiązujące przed 01 lipca 2015 roku. Przepis art. 85 dkk nakazywał bowiem wymierzenie kary łącznej jedynie wtedy, kiedy sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy, choćby nieprawomocny wyrok co do któregokolwiek z nich. W sytuacji dotyczącej skazanego w ogóle brak byłoby podstaw do zawiązania jakiegokolwiek węzła kary łącznej.

Sąd nie orzekał również o karze łącznej grzywny, albowiem grzywny orzeczone w wyrokach opisanych w punktach I, II i III zostały wykonane w całości przed wyrokowaniem w przedmiotowej sprawie.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 627 kpk i art. 2 ust. 1 pkt. 5 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (tekst jednolity Dz. U. z 1973 r., Nr 49, poz. 223 ze zm.) i zasądził od skazanego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 400 złotych tytułem opłaty oraz tytułem zwrotu poniesionych w sprawie wydatków w wysokości 70 złotych.