Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 43/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 marca 2017r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Jarosław Walentynowicz

Protokolant: st. sekr. sąd. Małgorzata Grabowska

Prokurator: Tomasz Niesłuchowski

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 08.03.2017r. w trybie art. 335 § 1 k.p.k. sprawy:

M. K.

s. T. i B. z domu D.

ur. (...) w K.

oskarżonego o to, że:

w dniu 11 grudnia 2016r. na ulicy (...) w K. kierował motorowerem marki R. o nr rej. (...) wbrew orzeczonemu wyrokiem Sądu Rejonowego w Kętrzynie sygn. akt II K 311/16 zakazowi prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych

tj. o czyn z art.244 kk

I.  oskarżonego M. K. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego czynu i za to z mocy art.244 kk w zw. z art.34§1a pkt 4 kk i art.35§2 kk wymierza karę
8 (ośmiu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem potrącania
15 (piętnastu) % wynagrodzenia za pracę w stosunku miesięcznym na rzecz Towarzystwa (...) w K.,

II.  na podstawie art.627 kpk zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa zwrot kosztów sądowych, w tym opłatę w kwocie 120 (sto dwadzieścia) złotych.

Sygn. akt. II K 43/17

UZASADNIENIE

Zgodnie z wnioskiem Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Kętrzynie uzasadnienie wyroku ograniczono do rozstrzygnięcia o karze.

M. K. stanął pod zarzutem tego, że w dniu 11 grudnia 2016 r. na ulicy (...) w K. kierował motorowerem marki R. o nr rej. (...) wbrew orzeczonemu wyrokiem Sądu Rejonowego w Kętrzynie sygn. akt. II K 311/16 zakazowi prowadzenie wszelkich pojazdów mechanicznych tj. o czyn z art. 244 kk.

Oskarżony M. K. przyznał się w całości do popełnienia zarzucanego mu czynu i wyraził zgodę na skazanie bez rozprawy (k. 21). W związku z tym prokurator złożył wniosek o wydanie wyroku bez przeprowadzenia rozprawy w trybie art. 335§ 1 kpk i orzeczenie przy zastosowaniu art. 37a kk kary 6 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem potrącania 15% wynagrodzenia w stosunku miesięcznym na cel społeczny wskazany przez sąd oraz zasądzenie kosztów i opłat sądowych.(k.27)

Sąd uznał M. K. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to z mocy art. 244 kk w zw. z art. 34 §1a pkt. 4 i art. 35 § 2 kk wymierzył mu karę 8 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem potrącenia 15% wynagrodzenia za pracę w stosunku miesięcznym na rzecz Towarzystwa (...) w K.,

W. miejscu należy wskazać, że Sąd omyłkowo wymierzył karę 8 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem potrącenia 15% wynagrodzenia za pracę w stosunku miesięcznym, zamiast kary ograniczenia wolności w wymiarze 6 miesięcy, której to wymiar Sąd zaakceptował przychylając się do wniosku Prokuratura. Ponadto Sąd przez przeoczenie nie wpisał art. 37a kk, który w tym przypadku był podstawą wymierzenia kary ograniczenia wolności.

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd w pierwszym rzędzie miał na uwadze znaczny stopień społecznej szkodliwości przypisanego mu czynu, a w szczególności rodzaj i charakter naruszonego dobra. Zachowanie oskarżonego świadczy o tym, że nie respektuje on wyroków Sądów przez co okazuje rażące lekceważenie dla porządku prawnego. Jako okoliczność obciążającą Sąd uznał również wcześniejszą karalność M. K. (karta karna k.14-15). Z kolei do okoliczności łagodzących Sąd zaliczył przyznanie się oskarżonego do zarzucanego mu czynu oraz dobrowolne poddanie się karze.

W konsekwencji Sąd przyjął, że wymierzona kara spełni wobec niego cele zapobiegawcze i wychowawcze, a także wpłynie na ukształtowanie świadomości prawnej społeczeństwa oraz w pełni odzwierciedla stopień społecznej szkodliwości czynu, uwzględniając stopień jego winy. W przekonaniu Sądu, tak ukształtowany wymiar kary w stopniu dostatecznym unaoczni oskarżonemu obowiązek respektowania ustalonych norm prawnych, a także ugruntuje przekonanie o nieopłacalności popełniania przestępstw.

Uznając winę oskarżonego Sąd zasądził od niego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, w tym opłatę w wysokości 120złotych. Oceniając jego sytuację materialną należało bowiem dojść do wniosku, iż poniesienie kosztów nie będzie związane z istotnym uszczerbkiem dla oskarżonego oraz jego rodziny.