Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 30 maja 2011 roku Zakład Emerytalno - Rentowy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji na podstawie art. 15b związku z art. 32 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004 r. Nr 8 poz. 67 ze zm.) oraz na podstawie informacji IPN NR 2000253/2011 z dnia 19.04.2011 r. ponownie ustalił wysokość emerytury ubezpieczonej M. W.. W uzasadnieniu decyzji wskazano, iż zgodnie z przepisem art. 3 ust 2 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin oraz ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin ( Dz.U. Nr 24 poz. 145 ze zm.) w przypadku osób, w stosunku do których z informacji , o której mowa w art. 13a ustawy wynika, iż pełniły służbę w latach 1944-1990 w organach bezpieczeństwa państwa, o których mowa w ust 2 ustawy z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944-1990 oraz z treści tych dokumentów (tj. Dz.U. z 2007 r. nr 63 poz. 425 ze zm.) i które w dniu wejścia w życie ustawy otrzymują świadczenia przyznane na podstawie ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin, organ emerytalny właściwy według przepisów tej ustawy wszczyna z urzędu postępowanie w przedmiocie ponownego ustalenia prawa do świadczeń i ich wysokości , przy czym złożenie do sadu odwołania od decyzji organu emerytalnego nie wstrzymuje wykonania decyzji. Z informacji o przebiegu służby z dnia 19 kwietnia 2011 r. Nr (...)sporządzonej przez Instytut Pamięci Narodowej wynika, że odwołująca w okresie od 15 sierpnia 1989 r. do 31 lipca 1990 r. pełniła służbę w organach bezpieczeństwa państwa, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944-1990 oraz treści tych dokumentów (Dz. U. z 2007 r. Nr 63 poz. 425 ze zm.) Informacja o przebiegu służby jak podkreślił organ rentowy jest równoważna z zaświadczeniem o przebiegu służby sporządzonym na podstawie akt osobowych i jako taka jest wiążąca dla organu emerytalnego. Wobec powyższego organ rentowy był zobligowany do wydania decyzji o ponownym ustaleniu wysokości świadczenia emerytalnego ubezpieczonej.

Odwołanie od powyższej decyzji złożyła ubezpieczona, która zakwestionowała zarówno podstawy faktyczne jak i prawne wydanej decyzji oraz domagała się wyjaśnienia sposobu wyliczenia emerytury. Ubezpieczona podniosła przede wszystkim, że w okresie od dnia 15 sierpnia 1989 r. do 31 lipca 1990 r. pracowała w (...)w B.. od chwili przyjęcia do (...)nie odbyła żadnego szkolenia, nie przechodziła także weryfikacji , jej praca polegała na prowadzeniu sekretariatu (...)w B.. Po przejęciu tego Wydziału przez Urząd wojewódzki automatycznie została przeniesiona do pracy w (...)w B.. Nadto ubezpieczona podniosła, że dysponuje stażem 22 lat i 5 miesięcy i 15 dni pracy , a wyliczony (...)winien wynieść 56,36%.

Zakład Emerytalno - Rentowy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji wniósł o oddalenie odwołania, przytaczając argumenty zawarte w uzasadnieniu decyzji.

W piśmie procesowym z dnia 2 września 2011 roku ubezpieczona podniosła, że w okresie zatrudnienia w (...)była pracownikiem cywilnym i nie została poddana weryfikacji. Ponadto domagała się ponownego przeliczenia świadczenia z uwzględnieniem faktycznego stażu pracy oraz wyjaśnienia wszelkich sprzeczności wynikających z akt osobowych.

Organ rentowy w piśmie z dnia 12 paźzdeirnika 2011 r. podtrzymał dotychczasowe stanowisko. Do pismo dołączono informację dotycząca stażu pracy ubezpieczonej podając, iż wynosi on 22 lata, 5 miesięcy i 15 dni w tym 21 lat 3 miesiące i 1 dzień służby w (...)oraz 1 rok 2 miesiące i 14 dni okresów składkowych przed służbą. Dane zostały sporządzone w oparciu o akta osobowe. Nadto do pisma dołączono odpis dokumentu IPN „Przebieg służby” z dnia 5.01.2012 r. , w którym potwierdzono, iż ubezpieczona w okresie od 15.08.1989 r. do 31.07.1990 r. pełniła służbę w (...)w B.Wydziale (...)na stanowisku maszynistki. (k. 22 akt)

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Ubezpieczona domagała się w odwołaniu zmiany decyzji, zaś jako podstawę swego żądania powódka wskazywała okoliczność, iż nie była faktycznym funkcjonariuszem organów bezpieczeństwa, a jej praca w tych organach miała charakter techniczno – organizacyjny. Nadto ubezpieczona kwestionowała dokonane przez organ emerytalno – rentowy wyliczenia.

W toku postępowania przed Sądem ubezpieczona złożyła oświadczenie, że w 1989 r. otrzymała legitymację (...), a po niedługim okresie legitymację funkcjonariusza (...)- później (...) W latach 1989-1990 pełniła służbę w organach bezpieczeństwa. Łączny staż pracy jakim dysponuje wynosi 22 lata 5 miesięcy i 15 dni.

Jednocześnie ubezpieczona oświadczyła, iż nie podejmowała działań , aby wspierać organizacje na rzecz niepodległości państwa polskiego, nie była działaczem opozycji, nie dysponuje żadnym orzeczeniem mogącym potwierdzać taką działalność. (k. 45 akt)

W piśmie z dnia 22 marca 2013 r. organ emerytalno – rentowy podtrzymał swoje stanowisko oraz przedstawił szczegółowe wyliczenie współczynnika wysługi emerytalnej wskazując, iż wynosi on 56,33 % (k. 48-50 akt)

Sąd zważył, iż w niniejszej sprawie nie zachodziły żadne podstawy do zmiany zaskarżonej decyzji. Zgodnie bowiem z art. 3 ust 2 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin oraz ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz.U. Nr 24 poz. 145 ze zm.) w przypadku osób, w stosunku do których z informacji , o której mowa w art. 13a ustawy wynika, iż pełniły służbę w latach 1944-1990 w organach bezpieczeństwa państwa, o których mowa w ust 2 ustawy z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944-1990 oraz z treści tych dokumentów (tj. Dz.U. z 2007 r. nr 63 poz. 425 ze zm.) i które w dniu wejścia w życie ustawy otrzymują świadczenia przyznane na podstawie ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin, organ emerytalny właściwy według przepisów tej ustawy wszczyna z urzędu postępowanie w przedmiocie ponownego ustalenia prawa do świadczeń i ich wysokości , przy czym złożenie do sadu odwołania od decyzji organu emerytalnego nie wstrzymuje wykonania decyzji. Z informacji o przebiegu służby z dnia 19 kwietnia 2011 r. Nr (...) sporządzonej przez Instytut Pamięci Narodowej wynika, że odwołująca w okresie od 15 sierpnia 1989 r. do 31 lipca 1990 r. pełniła służbę w organach bezpieczeństwa państwa, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944-1990 oraz treści tych dokumentów (Dz. U. z 2007 r. Nr 63 poz. 425 ze zm.) Zgodnie z art. 2 pkt 3 ustawy o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin oraz ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin do okresów, o których mowa w art. 2 ust. 1 ustawy na żądanie wnioskodawcy, mogą być doliczone w pełnym wymiarze okresy służby w latach 1944-1990 w organach bezpieczeństwa państwa, jeżeli funkcjonariusz udowodni, że przed rokiem 1990, bez wiedzy przełożonych, podjął współpracę i czynnie wspierał osoby lub organizacje działające na rzecz niepodległości Państwa Polskiego. Środkiem dowodowym może być zarówno informacja, o której mowa w art. 13a ust. 1, jak i inne dowody, w szczególności wyrok skazujący, choćby nieprawomocny, za działalność polegającą na podjęciu, bez wiedzy przełożonych, czynnej współpracy z osobami lub organizacjami działającymi na rzecz niepodległości Państwa Polskiego w okresie służby w organach bezpieczeństwa państwa w latach 1944-1990.

Ubezpieczona wbrew podnoszonym argumentom, nie przedstawiła żadnego dowodu, pozwalającego na uwzględnienie jej żądania, co więcej z jej oświadczenia złożonego w toku rozprawy wynika wprost, że nie podejmował żadnych działań o jakich stanowią powyższe zapisy ustawowe. Ubezpieczona nie wykazała także aby wyliczenie dokonane przez organ emerytalno – rentowy było niezgodne z przepisami prawa bądź tez nie uwzględniało rzeczywistego stażu pracy.

W tych okolicznościach Sąd nie znalazł żadnych podstaw do zmiany zaskarżonej decyzji i dlatego w oparciu o treść art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c . odwołanie ubezpieczonej oddalił.

SSO Karolina Chudzinska - Koczorowicz