Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 marca 2016r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie w IV Wydziale Karnym

w składzie:

Przewodniczący: SSR Artur Witek

Protokolant: Mariusz Zając

przy udziale prokuratora Prokuratury Rejonowej Szczecin – Śródmieście w Szczecinie Patrycji Urban – Malady

po rozpoznaniu w dniach 12 lutego 2016 roku i 1 marca 2016 roku sprawy

P. S.

urodz. (...) w G., syna W. i I. z domu S.

oskarżonego o to, że:

w dniu 15 listopada 2013 roku w W. w salonie (...) na umowie o świadczenie usług telekomunikacyjnych numer (...) z dnia 15 listopada 2013 roku zawartej pomiędzy(...)a firmą (...) K. J., w celu użycia za autentyczny w miejscu przeznaczonym do podpisu osoby upoważnionej w imieniu abonenta podrobił podpis o treści (...),

tj. o czyn z art. 270 § 1 k.k.

I.  uznaje P. S. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za ten czyn na podstawie art. 270 § 1 k.k., art. 34 § 1 i 1a pkt 1 k.k., art. 35 § 1 k.k. wymierza oskarżonemu karę 6 (sześciu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym,

II.  Na podstawie art. 627 k.p.k., art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 23 lipca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie) koszty sądowe, w tym opłatę w wysokości 120 (stu dwudziestu) złotych.

Sygn. akt IV K 1220/15

UZASADNIENIE

K. J. od 2005 roku mieszka w L.. W 2013 roku rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej pod nazwą (...) K. J. z siedzibą w S. przy ul. (...). Zajmowała się sprzedażą odzieży damskiej. Z powodu sporadycznego pobytu na terenie Polski potrzebowała pomocy innej osoby do zajmowania się na bieżąco sprawami firmy. W związku z tym jej narzeczony K. S. zaproponował, aby ustanowił przedstawicielem na ternien kraju jego brata P. S.. Mężczyzna wyraził na to zgodę. K. J. w dniu 31 października 2013 roku udzieliła mu notarialnie pełnomocnictwa do jej reprezentowania w wszystkich sprawach związanych z prowadzoną działalnością pod nazwą (...), a w szczególności występowania przed wszelkimi organami administracji państwowej i samorządowej, władzami, urzędami, towarzystwami ubezpieczeniowymi, dostarczycielami mediów, operatorami telefonii komórkowej, osobami fizycznymi i prawnymi, zawierania, zmiany i rozwiązywania umów, przyjmowania należności, oraz składania, podpisywania i odbioru pism.

Dowody: - protokoły zeznań K. J. – k. 21-23 akt oraz 15-17 i

34-36 zbiór C,

-

kopia pełnomocnictwa z dnia 31 października 2013 roku – k. 13 zbiór A.

W dniu 15 listopada 2013 roku P. S. w W. podpisał jako abonent umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych o numerze (...) imieniem i nazwiskiem K. J.. Jej stronami zostały (...)z siedzibą w W. i K. J., będąca osobą indywidulaną prowadzącą działalność gospodarczą pod nazwą (...) z siedzibą w S. przy ul. (...). Mężczyzna opatrzył dokument także odciskiem przygotowanej przez siebie pieczątki firmowej.

Dowody: - protokoły zeznań K. J. – k. 21-23 akt oraz 15-17 i

34-36 zbiór C,

-

umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych (...) – k. 94 zbiór A,

-

pismo (...) z dnia 7 stycznia 2015 roku – k. 29-32 zbiór A,

-

opinia z zakresu badań pisma ręcznego – k. 162 zbiór A.

P. S. urodził się w (...) roku. Jest kawalerem. Nie posiada dzieci. Legitymuje się wykształceniem zawodowym. Nie pracuje. Był karany. Został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Południe w Warszawie z dnia 18 grudnia 2008 roku, sygn. akt IV K 877/10 za przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. na kary roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 5 lat oraz 50 stawek dziennych grzywny w wysokości po 10 złotych.

Dowody: - dane o karalności – k. 47 zbiór A,

-

dane o osobie – k. 136 zbiór A,

-

odpis wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy P. w W. z dnia 18 grudnia 2008 roku, sygn. akt IV K 431/06 – k. 114-115 zbiór A.

Powyższy stan faktyczny został ustalony na podstawie zeznań K. J., a także treści dokumentów w postaci opinii grafologicznej, umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych (...), pełnomocnictwa notarialnego, pisma (...)odpisu wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Południe w Warszawie z dnia 18 grudnia 2008 roku, sygn. akt IV K 431/06, danych o osobie i karalności.

P. S. nie stawił się na rozprawę. Strony nie wniosły o jego przesłuchanie lub ujawnienie wyjaśnień z etapu postępowania przygotowawczego.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania K. J., gdyż były konsekwentne i rzeczowe. Świadek szczegółowo opisała swoje spostrzeżenia, które znalazły odzwierciedlenie w treści umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, pełnomocnictwa i opinii grafologicznej. W toku postępowania nie przedstawiono dowodów, które wskazywałby na posiadanie przez nią interesu w bezpodstawnym obciążaniu P. S.. K. J. nie czyniła tego bezkrytycznie. Przyznała, że tylko w przypadku analizowanej umowy podpisał się on jej imieniem i nazwiskiem.

Podobnie oceniono opinię z zakresu badania pisma ręcznego. Została sporządzona przez osobę legitymującą się odpowiednią wiedzą, na zlecenie organu prowadzącego postępowanie karne. Jej autor przedstawił szczegółowo podjęte czynności i uzyskane rezultaty. Wynikające z ekspertyzy wnioski okazały się logiczne. Znalazły nadto wyraz w przekonującym uzasadnieniu.

Wątpliwości nie budziły pozostałe dokumenty w postaci umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych (...), pełnomocnictwa notarialnego, pisma (...)., odpisu wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy P. w W. z dnia 18 grudnia 2008 roku, sygn. akt IV K 431/06, danych o osobie i karalności. Przygotowały je uprawnione osoby, w wymaganej prawem formie. Strony nie kwestionowały ich treści.

Zgromadzony materiał dowodowy wskazuje, że P. S. w dniu 15 listopada 2013 roku w W. podpisał się imieniem i nazwiskiem K. J. na umowie o świadczenie usług telekomunikacyjnych (...), której stronami były (...). i firma (...) K. J..

Oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 270 § 1 k.k. Sporządził w miejscu przeznaczonym na podpis klienta adnotacje, których treść wskazywała, jakoby nakreśliła je osoba wymieniona w dokumencie. W ten sposób upozorował jego podpisanie przez K. J.. Czynności te wywołały złudzenie autentyczności wyrażenia woli zawarcia umowy przez osobę prowadzącą działalność gospodarczą pod nazwą (...), co jest równoznaczne z jej podrobieniem.

W sprawie nie zachodzą okoliczności wyłączające bezprawność czynu lub winę sprawcy. Nie zwalnia oskarżonego od odpowiedzialności legitymowanie się pełnomocnictwem do reprezentowania K. J., gdyż nie posłużył się nim przy zawarciu przedmiotowej umowy. Udzielone upoważnienie nie usunęło skutku w postaci powstania fałszywego dokumentu, pozorującego autorstwo osoby będącej właścicielem firmy (...).

Mając powyższe okoliczności na uwadze, Sąd uznał P. S. za winnego popełnienia zarzucanego mu występku. Przy wymiarze kary uwzględnił jego umiarkowaną społeczną szkodliwość. Za taka oceną przemawiało z jednej strony znaczenie dokumentu, którego sfałszowania się dopuścił, z drugiej zaś fakt nadania mu treści nie odpowiadającej woli uprawnionego wystawcy. Na niekorzyść oskarżonego świadczyła uprzednia karalność. Przywołana argumentacja dała podstawy do zastosowania wobec sprawcy kary ograniczenia wolności w wymiarze 6 miesięcy. Za nałożeniem obowiązku wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne przemawiały zarówno względy prewencji indywidualnej, jak i wymogi w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Oskarżony, jako młody mężczyzna, nie posiadający stałego zatrudnienia, w ten sposób zdoła wykorzystać swój potencjał dla dobra ogółu. Podjęty wysiłek będzie stanowił dla niego bezpośrednią dolegliwość z powodu dopuszczenia się zachowania bezprawnego. Wydanej decyzji nie wyklucza uprzednia karalność P. S., zważywszy na fakt, że miała ona miejsce ponad 7 lat temu i dotyczyła zachowania wyczerpującego znamiona przestępstwa innego rodzaju.

Konsekwencją uznania P. S. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu stało się także obciążenia go kosztami procesu. Kwota należności przyznanych na rzecz Skarbu Państwa uzasadnia przekonanie o zdolności jej uiszczenia bez uszczerbku dla utrzymania sprawcy, zważywszy w szczególności na jego możliwości zarobkowe.