Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

o warunkowym przedterminowym zwolnieniu

Dnia 20.04.2017r.

Sąd Okręgowy w Słupsku Wydział III Penitencjarny w składzie:

Przewodniczący - Sędzia SO w Słupsku Witold Galewski

Protokolant sekretarz sądowy Izabela Tates

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Słupsku – D. I.

po rozpoznaniu na posiedzeniu w Areszcie Śledczym w S. – Oddział Zewnętrzny w U. wniosku Dyrektora Aresztu Śledczego w S. z dnia 7.03.2017r.

postanowił:

I.  na zasadzie art.77§1kk, art.78§1kk oraz art.161§1kkw warunkowo zwolnić z dniem 20.04.2017r. skazanego W. K. (K.) s. D. i M. z d. K., ur. dnia (...) w S., skazanego prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w S.z dnia 30.01.2013r., sygn. akt XIV K 933/11 za czyn z art.286§1kk, art.297§1kk na karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, której koniec przypada na dzień 16.11.2017r.

II.  na zasadzie art. 80§1kk, wyznaczyć warunkowo zwolnionemu okres próby do dnia 20.04.2019r.

III.  na zasadzie art. 159kkw w okresie próby oddać warunkowo zwolnionego pod dozór kuratora sądowego;

IV.  na zasadzie art.169§3kkw, art. 159kkw w związku z art. 72§1kk pkt 1,4,5,7 nałożyć w okresie próby na warunkowo zwolnionego obowiązki: informowania kuratora o przebiegu okresu próby i miejsca stałego pobytu oraz niezmieniania miejsca stałego pobytu t.j. S., ul. (...) bez zgody Sądu Penitencjarnego, wykonywania pracy zarobkowej, powstrzymywania się od nadużywania alkoholu, powstrzymywania się od przebywania w środowisku przestępczym;

V.  zwolnić skazanego od kosztów sądowych i obciążyć nimi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Dyrektor Aresztu Śledczego w S. złożył wniosek o warunkowe przedterminowe zwolnienie W. K., wskazując na ustaloną wobec skazanego pozytywną prognozę kryminologiczno-społeczną.

Wniosek zasługuje na uwzględnienie.

Zasady udzielania warunkowego zwolnienia określone są w przepisie art.77§1kk. Z treści wskazanego przepisu wynika, że Sąd penitencjarny może warunkowo zwolnić skazanego z odbycia reszty kary pod warunkiem stwierdzenia wobec niego pozytywnej prognozy kryminologicznej. Ustalenie stosownej prognozy może nastąpić w oparciu o pozostałe elementy wskazanego powyżej przepisu. Nabycie uprawnień do ubiegania się o warunkowe zwolnienie nie jest wystarczające do uwzględnienia wniosku. Sąd penitencjarny podziela w tym zakresie stanowisko wyrażone w postanowieniu z dnia 21.12.2014r. przez Sąd Apelacyjny w Gdańsku sygn. II AKzw 2591/14.

Przy ustalaniu prognozy kryminologiczno-społecznej Sąd musi mieć na uwadze wskazane w art.77§1kk właściwości i warunki osobiste skazanego. Przez właściwości osobiste należy rozumieć cechy charakteru sprawcy, zdolność do samokrytyki, stosunek do innych ludzi i do powszechnie uznanych wartości społecznych. Przez warunki osobiste należy rozumieć warunki środowiskowe, w których żyje sprawca, warunki rodzinne, warunki w miejscu pracy, warunki mieszkaniowe z uwzględnieniem ewentualnych tendencji do wywoływania konfliktów w rodzinie lub w środowisku ( vide : komentarz do art.66 Kodeksu karnego pod redakcją A. Zolla - Zakamycze 2004r. a także odpowiednio art.214§1 kpk w zw. z art.1§2 kkw oraz postanowienie z dnia 7.03.2017r. Sądu Apelacyjnego w Gdańsku sygn. II AKzw 348/17 ).

Jest oczywiste że chcąc należycie ocenić, we wskazanym kontekście właściwości i warunki osobiste skazanego, konieczne jest odwołanie się do dowodu zawierającego stosowne informacje.

Z wywiadu kuratora z dnia 15.12.2016r. wynika, że skazany w miejscy pobytu w S. ul (...) w czasie przepustek zachowywał się poprawnie a przed osadzeniem mieszkał w Islandii.

Z wywiadu z dnia 3.01.2017r. sporządzonego przez policję wynika, że skazany w miejscu zamieszkania ma pozytywną opinię. Nie nadużywał alkoholu i stosował się do zasad współżycia społecznego. Jak wynika z informacji od policji z dnia 24.03.2017r. nadesłanej tut. Sądowi, obecnie wobec skazanego nie toczy się żadne postępowanie przygotowawcze.

Sporządzona w dniu 6.03.2017r. przez psychologa więziennego opinia wskazuje na pozytywną ocenę postępów skazanego w procesie resocjalizacji. Analiza materiału osobopoznawczego skazanego, charakter popełnionych czynów oraz treść wywiadów środowiskowych nie potwierdza, aby skazany przejawiał zachowania agresywne w toku odbywania kary, jak i przed osadzeniem w izolacji. W ocenie psychologa, brak jest podstaw do stwierdzenia, że skazany będzie przejawiał zachowania agresywne po opuszczeniu zakładu karnego.

Zatem właściwości i warunki osobiste skazanego nie sprzeciwiają się uwzględnieniu wniosku.

Zachowanie skazanego w podczas odbywania kary pozbawienia wolności nie może być pominięte przy rozpoznawaniu wniosku o udzielenie warunkowego zwolnienia. Ocena postawy w warunkach izolacji jest ważna dla określenia prognozy kryminologicznej, bowiem pozwala na ustalenie czy wobec skazanego pod wpływem procesu resocjalizacji stwierdzić można ewolucję społecznie pożądanej postawy.

Z wniosku Administracji Aresztu Śledczego w S. wynika, że skazany, w czasie odbywania kary pozbawienia wolności 14-krotnie został nagrodzony regulaminowo, nie był karany dyscyplinarnie. Wskazano, że skazany od dnia 24.12.2016r. korzystał z widzeń bez dozoru poza obrębem jednostki penitencjarnej, które wykorzystywał zgodnie z przeznaczeniem i z których powrócił w terminie i bez zastrzeżeń. Poprawne zachowanie skazanego na wolności, bez nadzoru ze strony funkcjonariuszy SW potwierdzają wywiady od policji.

To oznacza, że skazany spełnił wymogi wynikające z utrwalonego orzecznictwa, co do sprawdzenia zachowania podczas krótkich okresów pobytu na wolności. ( vide : postanowienia Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 25.04.2016r. sygn. II AKzw 684/16, z dnia 13.06.2016r. sygn. II AKzw 1019/16, z dnia 25.10.2016r. sygn. II AKzw 1992/16, z dnia 5.12.2016r. sygn. AKzw 2246/16, z dnia 17.01.2017r. sygn. II AKzw 2554/16, z dnia 30.01.2017r. sygn. II AKzw 95/17, z dnia 13.03.2017r. sygn. II AKzw. 402/17, z dnia 6.03.2017r. sygn. II AKzw 342/17).

Skazany, karę odbywa w jednostce penitencjarnej typu otwartego, w systemie programowanego oddziaływania. Z zaangażowaniem realizuje zadania wynikające z indywidualnego programu oddziaływań. Ukończył program z zakresu profilaktyki uzależnień od alkoholu. Nadto, objęty jest zatrudnieniem zewnętrznym, odpłatnym i z powierzonych mu obowiązków wywiązuje się bardzo dobrze. Świadczą o tym systematycznie wpływające wnioski nagrodowe od pracodawcy. Skazany, wobec przełożonych jest regulaminowy. Ze współosadzonymi układa zgodne i bezkonfliktowe relacje. Nie uczestniczy w podkulturze przestępczej. Kontakt zewnętrzny, w formie rozmów telefonicznych oraz widzeń utrzymuje z matką, siostrą i konkubiną. Do popełnionych przestępstw, ma krytyczny stosunek.

Zatem, skazany spełnił wymogi wynikające z utrwalonego orzecznictwa w zakresie szczególnego zaangażowania w proces resocjalizacji. W postanowieniu z dnia 25 sierpnia 2010 r. Sądu Apelacyjnego w Lublinie w sprawie II AKzw 672/10 wskazano że „od osadzonego ubiegającego się o udzielenie warunkowego zwolnienia oczekiwać należy szczególnego zaangażowania i aktywności w kierunku zmiany osobowości i dotychczasowego trybu życia. Jedną z form dążenia do dokonania tego rodzaju zmian jest odbywanie kary w systemie programowego oddziaływania. Skazany odbywający karę w takim systemie ma bowiem możliwość dokonania wglądu w dotychczasowe postępowanie i jego przeanalizowanie”. (vide: postanowienia z dnia 8.10.20104r. Sądu Apelacyjnego w Gdańsku sygn. II AKzw 1948/14r., z dnia 13.01.2015r. Sądu Apelacyjnego w Gdańsku sygn. 2691/14. oraz z dnia 14.04.2015r. Sądu Apelacyjnego w Gdańsku sygn. II AKzw 722/15).

Powyżej ustalona postawa skazanego dowodzi tego, że podczas pobytu w warunkach izolacji nie zachowywał się biernie tj. jedynie dostosował się do wymogów wynikających z regulaminu organizacyjno-porządkowego wykonywania kary pozbawienia wolności oraz porządku dnia co jest obowiązkiem każdego skazanego. Jest aktywnym uczestnikiem w procesie resocjalizacji.

Przechodząc do okoliczności popełnienia przez skazanego przestępstwa podnieść należy, że o tyle mają one znaczenie dla negatywnej prognozy, a w konsekwencji i dla negatywnej decyzji w przedmiocie warunkowego zwolnienia, o ile wskazują na takie cechy skazanego, które mogą być przyczyną popełnienia przez niego kolejnego przestępstwa ( vide : postanowienia z dnia 21.10.2004r. S.A. we W. sygn. II AKzw 709/04, z dnia 14.01.2014r. Sądu Apelacyjnego w Gdańsku sygn. II AKzw 2908/13 oraz z dnia 20.01.2014r. Sądu Apelacyjnego w Gdańsku w II AKzw. 38/14 ).

Z załączonego do akt osobowych odpisu wyroku wynika, że skazany dopuścił się popełnienia trzech przestępstw z art.286§1kk, z art.286§1kk i art.297§1kk przy zast. art. 11§2kk, z art.18§3kk w zw. z art.286§1kk i art.297§1kk przy zast. art. 11§2kk. Wskazać trzeba, że stopień społecznej szkodliwości przypisanych czynów nie jest znaczny, a orzeczona kara łączna roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności oscyluje wokół dolnego ustawowego zagrożenia. Wykonanie tej kary zawieszono na okres próby lat 4.

Z postanowienia z dnia 27.05.2014r. w przedmiocie zarządzenia wykonania kary pozbawienia wolności wynika, że skazany w okresie próby uchylał się od dozoru kuratora, podczas pobytu w Holandii. To oznacza, że w okresie próby nie popełnił kolejnego przestępstwa. Z informacji z KRK wynika, że skazany był 3-krotnie karany, z czego 2-krotnie przed wydaniem wyroku w sprawie II K 933/11.

Sąd penitencjarny nie może pominąć tego, że w świetle art.77§1kk okoliczności czynu stanowią jedynie jedną z okoliczności jakie należy mieć na uwadze przy ustalaniu prognozy kryminologiczno–społecznej. Nadto, okoliczności czynu muszą być ocenianie w kontekście tego, czy istnieje uzasadnione przekonanie że skazany może popełnić ponownie przestępstwo. Należy mieć także na uwadze stopień zaangażowania skazanego w proces resocjalizacji.

W tym miejscu należy się odwołać do postanowienia z dnia 2.06.2014r. w Sądu Apelacyjnego w Gdańsku sprawie II AKzw 1046/14 w którym stwierdzono, że „Sąd Apelacyjny hołduje tymczasem zapatrywaniu, w myśl którego w miarę upływu czasu oraz osiąganych przez skazanego postępów resocjalizacyjnych tracą na znaczeniu okoliczności popełnionych przez niego przestępstw oraz negatywne aspekty jego funkcjonowania na wolności. Nie może być tak, że elementy te – bez względu na postawę i zachowanie skazanego w toku odbywania kary – będą stanowiły trwałą negatywna przesłankę warunkowego przedterminowego zwolnienia”.

Nadto, Sąd penitencjarny w pełni podziela pogląd wyrażony przez Sąd Apelacyjny w Krakowie w sprawie sygn. II AKzw 447/07, że „warunkowo przedterminowo zwolniony z reszty kary może być sprawca każdego przestępstwa, jeśli poprawił się na tyle, że można ufać, iż więcej przestępstwa nie popełni, bo żadne przestępstwo i żaden sprawca nie jest wykluczony od takiego zwolnienia. Ustawodawca żadnych przestępstw nie wykluczył od zwolnienia, a jedynie limitował niektóre sytuacje”.

Wskazać także należy, że obowiązujące przepisy nie pozbawiają skazanych prawa do ubiegania się o warunkowe przedterminowe zwolnienie, niezależnie od typu ani rodzaju popełnionego przestępstwa. Warunkiem zastosowania tego dobrodziejstwa jest jedynie ustalenie istnienia pozytywnej prognozy społeczno-kryminologicznej, przy kreśleniu której sąd penitencjarny bierze pod uwagę m.in. także zachowanie w czasie całego pobytu w zakładzie karnym. (vide: postanowienie z dnia 2.10.2006r. S.A. w L. sygn. II AKzw 768/06 ).

Wskazać trzeba, że skazany odbywa karę po raz pierwszy i nie jest recydywistą penitencjarnym. Zatem, okoliczności popełnionych przestępstw w powiązaniu z ustalonymi właściwościami osobistymi skazanego oraz ustalonym procesem resocjalizacji nie dają podstawy do przyjęcia, że skazany jest zdesocjalizowany w stopniu uzasadniającym zastosowanie wobec niego długotrwałego procesu resocjalizacji, w rozmiarze przekraczającym dotychczasowy okres odbytej kary pozbawienia wolności. (vide: postanowienie z dnia 23.07.2013r. Sąd Apelacyjnego w Gdańsku w sprawie II AKzw (...) ).

We wniosku Dyrektora Aresztu Śledczego w S. wskazano, że skazany 1/2 kary pozbawienia wolności odbył do dnia 23.02.2017r. Zatem, okres dotychczas odbytej kary zaspokaja społeczne poczucie sprawiedliwości. Spełnia także cele wychowawcze i zapobiegawcze wobec skazanego oraz cele ogólnoprewencyjne.

Ponownie wskazać trzeba, że skazany kończy odbywanie kary w dniu 16.11.2017r. odbywanie kary i od tego dnia dalsze odziaływania wychowawcze wobec niego nie będą możliwe. Natomiast udzielenie warunkowego zwolnienia powoduje że iż okres oddziaływań na postawę skazanego przedłuży się do dnia 20.04.2019r. W tym okresie kurator może zwracać się do Sądu penitencjarnego o zmianę okresu próby oraz nałożenie na skazanego obowiązków - stosownych do potrzeb. Skazany musi mieć na uwadze przez okres 2 lat to, że każde naganne zachowanie skutkować może ponownym osadzeniem w zakładzie karnym, bez możliwości -w tej sprawie- ponownego warunkowego zwolnienia (art.81kk).

Omówione ustalenia dowodzą i potwierdzają to, że proces resocjalizacji skazanego mimo odbycia jedynie części orzeczonej kary może być kontynuowany w warunkach wolnościowych. Koniec kary przypadający na dzień nie jest rażąco odległy, lecz na tyle wystarczający, aby skłonić skazanego do przestrzegania zasad porządku prawnego.

Stąd też, właściwości i warunki osobiste skazanego w świetle okoliczności popełnionych przestępstw, a także wdrożonego wobec niego procesu resocjalizacji dają podstawę do uznania, że skazany będzie przestrzegał porządku prawnego, a w szczególności nie popełni kolejnego przestępstwa.

W tej sytuacji więc, uznając wniosek Dyrektora Aresztu Śledczego w S. o udzielenie W. K. warunkowego przedterminowego zwolnienia za zasadny, postanowiono jak na wstępie.

Na podstawie art. 626§1 kpk w zw. z art. 624§1 kpk w zw. z art. 1§2kkw z uwagi na trudną sytuację materialną i brak dochodów skazanego zwolniono od zapłaty kosztów sądowych, którymi obciążono Skarb Państwa.