Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 czerwca 2017r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Anna Pałasz

Protokolant: Dominika Majewska

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej Anny Romanowskiej

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22.05 oraz 19.06.2017r.

sprawy: M. J., syna R. i B. z d. J., ur. (...) w O.

skazanego prawomocnymi wyrokami Sądu Rejonowego w(...):

1)  z dnia 02 lutego 2016 r. w sprawie o sygn. akt VII K 1137/15 za czyny z art. 275 § 1 kk w zb. z art. 278 § 5 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i in. popełnione w dniach 20 oraz 21 września 2015r. na karę łączną 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat tytułem próby, której wykonanie postanowieniem z dnia 26 października 2016r. zarządzono do wykonania, skazany powyższą karę odbywa w okresie od 17 stycznia 2017r. do 17 stycznia 2018r.

2)  z dnia 02 grudnia 2015r. w sprawie o sygn. akt VII K 489/15 za czyny z art. 278 § 1 i 5 kk, art. 279 § 1 kk, art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 12 kk popełnione w okresie 06-07 lutego 2015r. oraz 07 lutego 2015r. na karę łączną 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 lat tytułem próby, której wykonanie postanowieniem z dnia 23 marca 2017r. zarządzono do wykonania, skazanemu powyższą karę wprowadzono do wykonania w okresie od 29 lipca 2020r. do 24 marca 2022r.,

3)  z dnia 29 lutego 2016r. w sprawie o sygn. akt VII K 1017/15 za czyn z art. 279 § 1 kk popełniony w dniu 14 maja 2015r. na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 2 lat tytułem próby, której wykonanie postanowieniem z dnia 17 maja 2017r. zarządzono do wykonania, skazanemu powyższa kara została wprowadzona do odbycia w okresie od 24 marca 2022r. do dnia 23 marca 2023r.;

4)  z dnia 13 lutego 2017r. w sprawie o sygn. akt. II K 881/16 za czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk popełniony w dniu 11 lipca 2016r. na karę 1 roku pozbawienia wolności, skazanemu powyższa kara została wprowadzona do odbycia w okresie od 01 lutego 2018r. do 01 lutego 2019r.,

5)  z dnia 03 marca 2017r. w sprawie o sygn. akt VII K 625/16 za czyny z art. 279 § 1 kk i in. popełnione w okresie 15/16 grudnia 2015r., 21 stycznia 2016r., w okresie 20/24 stycznia 2016r., w dniu 2 lutego 2016r., w okresie od 5 do 7 lutego 2016r., w dniu 31 marca 2016r. oraz 2 kwietnia 2016r. na karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, powyższa kara została wprowadzona do wykonania w okresie od 01 lutego 2019r. do 29 lipca 2020r.

6)  z dnia 08 maja 2017r. w sprawie o sygn. akt II K 407/16 za czyny z art. 279 § 1 kk, art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk i art. 279 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 91 § 1 kk popełnione w dniach 11-12 marca 2015r., 09-10 kwietnia 2015r., 11-12 maja 2015r. na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, skazanemu powyższą karę wprowadzono do wykonania w okresie od 23 marca 2023r. do 18 września 2024r.,

I.  na podstawie art. 85 § 1 i 2 k.k., art. 86 § 1 k.k w zw. z art. 569 § 1 k.p.k. w miejsce kar pozbawienia wolności orzeczonych wyrokami Sądu Rejonowego w (...) z dnia 02 lutego 2016 r. w sprawie o sygn. akt VII K 1137/15, z dnia 02 grudnia 2015r. w sprawie o sygn. akt VII K 489/15, z dnia 29 lutego 2016r. w sprawie o sygn. akt VII K 1017/15, z dnia 13 lutego 2017r. w sprawie o sygn. akt. II K 881/16, z dnia 03 marca 2017r. w sprawie o sygn. akt VII K 625/16 oraz z dnia 08 maja 2017r. w sprawie o sygn. akt II K 407/16 wymierza skazanemu M. J. karę łączną 5 (pięciu) lat pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 576 § 1 k.p.k. pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w połączonych wyrokach, a nie objęte wyrokiem łącznym pozostawia do odrębnego wykonania;

III.  na podstawie art. 577 k.p.k na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zalicza okres zatrzymania w sprawie VII K 625/16 od dnia 03 kwietnia 2016r. godz. 16:50 do 04 kwietnia 2016r. godz. 14:40, w sprawie VII K 489/15 od dnia 23 lutego 2015r. do dnia 24 lutego 2015r. i w sprawie VII K 1017/15 w dniu 24 lipca 2015r. oraz okres odbytej dotychczas kary w sprawie VII K 1137/15 od dnia 17 stycznia 2017r.;

IV.  na podstawie art. 624 § 1 kpk zwalnia skazanego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych w całości.

Sygn. akt: II K 199/17

UZASADNIENIE

Areszt Śledczy w O. w myśl art. 12 b kkw zawiadomił tut. Sąd o ewentualnej możliwości wystąpienia wobec skazanego M. J. odbywającego w tej jednostce kary pozbawienia wolności warunków do wydania wyroku łącznego, w sprawach tut. Sądu sygn. akt VII K 1137/15 oraz II K 881/16.

Sąd z urzędu zbadał karalność skazanego M. J. i ustalił, że uprzednio został on skazany następującymi wyrokami Sądu Rejonowego w (...):

7)  z dnia 02 lutego 2016 r. w sprawie o sygn. akt VII K 1137/15 za czyny z art. 275 § 1 kk w zb. z art. 278 § 5 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i in. popełnione w dniach 20 oraz 21 września 2015r. na karę łączną 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat tytułem próby, której wykonanie postanowieniem z dnia 26 października 2016r. zarządzono do wykonania, skazany powyższą karę odbywa w okresie od 17 stycznia 2017r. do 17 stycznia 2018r.

8)  z dnia 02 grudnia 2015r. w sprawie o sygn. akt VII K 489/15 za czyny z art. 278 § 1 i 5 kk, art. 279 § 1 kk, art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 12 kk popełnione w okresie 06-07 lutego 2015r. oraz 07 lutego 2015r. na karę łączną 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 lat tytułem próby, której wykonanie postanowieniem z dnia 23 marca 2017r. zarządzono do wykonania, skazanemu powyższą karę wprowadzono do wykonania w okresie od 29 lipca 2020r. do 24 marca 2022r.,

9)  z dnia 29 lutego 2016r. w sprawie o sygn. akt VII K 1017/15 za czyn z art. 279 § 1 kk popełniony w dniu 14 maja 2015r. na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 2 lat tytułem próby, której wykonanie postanowieniem z dnia 17 maja 2017r. zarządzono do wykonania, skazanemu powyższa kara została wprowadzona do odbycia w okresie od 24 marca 2022r. do dnia 23 marca 2023r.;

10)  z dnia 13 lutego 2017r. w sprawie o sygn. akt. II K 881/16 za czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk popełniony w dniu 11 lipca 2016r. na karę 1 roku pozbawienia wolności, skazanemu powyższa kara została wprowadzona do odbycia w okresie od 01 lutego 2018r. do 01 lutego 2019r.,

11)  z dnia 03 marca 2017r. w sprawie o sygn. akt VII K 625/16 za czyny z art. 279 § 1 kk i in. popełnione w okresie 15/16 grudnia 2015r., 21 stycznia 2016r., w okresie 20/24 stycznia 2016r., w dniu 2 lutego 2016r., w okresie od 5 do 7 lutego 2016r., w dniu 31 marca 2016r. oraz 2 kwietnia 2016r. na karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, powyższa kara została wprowadzona do wykonania w okresie od 01 lutego 2019r. do 29 lipca 2020r.

12)  z dnia 08 maja 2017r. w sprawie o sygn. akt II K 407/16 za czyny z art. 279 § 1 kk, art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk i art. 279 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 91 § 1 kk popełnione w dniach 11-12 marca 2015r., 09-10 kwietnia 2015r., 11-12 maja 2015r. na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, skazanemu powyższą karę wprowadzono do wykonania w okresie od 23 marca 2023r. do 18 września 2024r.

Sąd zważył co następuje.

Na wstępie zaznaczyć należy, iż niniejsza sprawa była rozpatrywana według przepisów regulujących kwestię wydania wyroku łącznego obowiązujących po 1 lipca 2015 r. Zgodnie z art. 19 ust 1 a contrario ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw przepisów rozdziału IX regulującego zbieg przestępstw oraz łączenie kar i środków karnych ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz.U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.) w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 20 lutego 2015 r., nie stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, chyba że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy. W przedmiotowej sprawie spełniona jest przesłanka do wydania wyroku łącznego na podstawie przepisów nowej ustawy, ponieważ potrzeba wydania wyroku łącznego zachodzi w związku z prawomocnym skazaniem wyrokami, które zapadły w dniach: 02 lutego 2016 r. w sprawie o sygn. akt VII K 1137/15, 02 grudnia 2015r. w sprawie o sygn. akt VII K 489/15, 29 lutego 2016r. w sprawie o sygn. akt VII K 1017/15, 13 lutego 2017r. w sprawie o sygn. akt. II K 881/16, 03 marca 2017r. w sprawie o sygn. akt VII K 625/16 oraz 08 maja 2017r. w sprawie o sygn. akt II K 407/16, a zatem po wejściu w życie Ustawy z dnia 20 lutego 2015r.

Zgodnie z art. 85 § 1 kk ,Sąd orzeka karę łączną, jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu. Przesłanka ta jest spełniona wobec wszystkich wyroków. Przepis art. 85 § 2 kk stanowi, iż podstawą wymierzenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu w całości lub części kary lub kary łączne za przestępstwa.

Analiza karty karnej skazanego oraz opinii o skazanym dyrektora zakładu karnego prowadzi do wniosku, iż przesłanki z art. 85 § 2 kk spełnione są wobec kar orzeczonych we wszystkich sprawach Sądu Rejonowego w Olsztynie wskazanych wyżej.

Kary orzeczone wyrokami w sprawach VII K 1137/15, VII K 489/15, VII K 1017/15, II K 881/16, VII K 625/16 oraz II K 407/16 nie zostały jeszcze wykonane, bowiem pierwszą z nich skazany rozpoczął wykonywać w dniu 17 stycznia 2017r., kolejne zaś zostały wprowadzone do wykonania odpowiednio w dniach 29 lipca 2020r., 24 marca 2022r., 01 lutego 2018r., 01 lutego 2019r. i 23 marca 2023r. Zachodzą zatem warunki do wydania wyroku łącznego co do tych wyroków. W sprawie VII K 1137/15 M. J. skazano na karę 1 roku pozbawienia wolności, w sprawie VII K 489/15 na karę łączną 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 lat tytułem próby, której wykonanie postanowieniem z dnia 23 marca 2017r. zarządzono do wykonania, w sprawie VII K 1017/15 na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 2 lat tytułem próby, której wykonanie postanowieniem z dnia 17 maja 2017r. zarządzono do wykonania, w sprawie II K 881/16 na karę 1 roku pozbawienia wolności, w sprawie VII K 625/16 na karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności zaś w sprawie II K 407/16 na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Są to kary tego samego rodzaju podlegające łączeniu.

Sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, jednak kara ta nie może przekroczyć 20 lat pozbawienia wolności.

W przedmiotowej sprawie kara łączna pozbawienia wolności winna mieścić się zatem w granicach od 1 roku i 8 miesięcy (VII K 489/15) do 7 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności (suma kar podlegających łączeniu). Sąd wymierzył skazanemu karę łączną 5 (pięciu) lat pozbawienia wolności, a wymierzona kara łączna jest sprawiedliwa i spełni wszystkie cele kary.

W ocenie Sądu brak jest podstaw do wymierzenia kary z zastosowaniem zasady pełnej absorpcji, jak tego żąda skazany, z uwagi na jego uprzednią karalność. Skazany na przestrzeni ostatnich kilku lat, zdążył dopuścić się szeregu przestępstw przeciwko mieniu i w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Skazany w pierwszych trzech podlegających łączeniu sprawach otrzymywał szansę na poprawę swojego zachowania w postaci wymierzenia kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, jednakże nie wyciągnął w porę pozytywnych wniosków i nie zmienił swojego postępowania, czym doprowadził do zarządzenia wykonania kary. Takie postępowanie skazanego wskazuje na brak refleksji nad swoim zachowaniem i duży stopień jego demoralizacji. W konsekwencji wykonanie kar pozbawienia wolności zostało zarządzone do wykonania.

Obecnie M. J. odbywa karę pozbawienia wolności w sprawie VII K 1137/15, a w dalszej kolejności do wykonania wprowadzone ma kary pozbawienia wolności orzeczone odpowiednio w sprawach II K 881/16, VII K 625/16, VII K 489/15, VII K 1017/15 oraz II K 407/16. Zachowanie skazanego w jednostce penitencjarnej należy uznać za umiarkowanie poprawne. Nie był on karany dyscyplinarnie ani nagradzany kodeksowo. W grupie współosadzonych relacje układa dość zgodnie, nie deklaruje przynależności do struktur nieformalnych podkultury przestępczej, na temat popełnionych przestępstw i sposobu życia przed osadzeniem jest mało krytyczny. Został skierowany na konsultację psychiatryczną celem pogłębienia diagnozy ewentualnego uzależnienia. Wymieniony karę odbywa w systemie zwykłym w zakładzie karnym typu półotwartego, nie jest zainteresowany zmianą systemu. Mimo, iż opinia skazanego z zakładu karnego jest co do zasady pozytywna, to jej wymowy nie należy przeceniać. Aktualny pobyt w zakładzie karnym skazanego jest stosunkowo krótki, w ocenie Sądu zbyt krótki, by ocenić, czy skazany w sposób trwały zmienił swoje postępowanie, tym bardziej, że do zakładu nie stawił się dobrowolnie, został doprowadzony za pośrednictwem policji. Nie bez znaczenia jest również postawa skazanego w trakcie pobytu na wolności, kiedy to w miejscu zamieszkania posiadał negatywną opinię, nie stosował się do zasad współżycia społecznego, a w rodzinie była prowadzona „niebieska karta”, gdzie sprawcą przemocy był wymieniony. Dlatego też Sąd łącząc w wyroku łącznym kary jednostkowe zastosował zasadę asperacji, czyli częściowej absorpcji, uwzględniając z jednej strony stopień demoralizacji skazanego z drugiej zaś pozytywną opinię z zakładu karnego.

Kierując się powyższymi względami Sąd wymierzył skazanemu karę łączną 5 lat pozbawienia wolności. Ustalając wysokość kary łącznej Sąd uwzględnił pozytywną opinię o skazanym z zakładu karnego, a z drugiej także okoliczności związane z niewykorzystaniem dobrodziejstwa probacji. Polepszenie sytuacji skazanego wyrażającej się w zmniejszeniu kary pozbawienia wolności pozostałej do odbycia nie może być jednak równoznaczne z premiowaniem skazanego za to, że dwukrotnie wszedł w konflikt z prawem. Przeczyłoby to wymogom prewencji indywidualnej i ogólnej. Stawiałoby to ponadto skazanego w sytuacji uprzywilejowanej w porównaniu z osobą, która tylko raz popełniła przestępstwo. Ustalając wysokość kary łącznej Sąd wziął zatem pod uwagę także popełnienie przez skazanego przestępstw przeciwko tożsamym rodzajowo dobrom chronionych prawem, na szkodę różnych pokrzywdzonych, co świadczy o dużym stopniu demoralizacji.

Mając powyższe okoliczności na uwadze, stwierdzić należy, że kara łączna pozbawienia wolności wymierzona skazanemu jest adekwatna i odpowiada zasadom prewencji indywidualnej i ogólnej.

Sąd pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w połączonych wyrokach pozostawił do odrębnego wykonania. Nadto zgodnie z dyspozycją art. 577 kpk Sąd na poczet orzeczonej kary łącznej zaliczył okres odbytej dotychczas kary pozbawienia wolności.

Z uwagi na to, iż skazany odbywa karę pozbawienia wolności, Sąd na podstawie art. 624 § 1 kpk zwolnił go od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.