Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 50/17

POSTANOWIENIE

Dnia 14 lipca 2017 roku

Referendarz sądowy Sądu Rejonowego w Lubinie w Wydziale I Cywilnym

Elżbieta Bacz

po rozpoznaniu w dniu 14 lipca 2017 roku w Lubinie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa R. R.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W.

o zapłatę

w przedmiocie wynagrodzenia biegłego

postanawia:

przyznać biegłemu sądowemu G. B. kwotę 452,24 (czterysta pięćdziesiąt dwa 24/100) złote tytułem wynagrodzenia za sporządzenie pisemnej opinii uzupełniającej z zakresu techniki samochodowej.

UZASADNIENIE

Biegły sądowy G. B. na zlecenie tutejszego Sądu sporządził pisemną opinię uzupełniającą z zakresu techniki samochodowej, za którą złożył rachunek na kwotę 452,24 złotych. Z karty czynności biegłego wynika, że poniósł on wydatki w wysokości 16,80 złotych, zaś pozostała część wynagrodzenia została obliczona w oparciu o nakład jego pracy, który wyniósł łącznie 14,5 godzin.

Zgodnie z przepisem art. 89 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jedn. Dz. U. z 2016 roku, poz. 623) biegłemu powołanemu przez sąd przysługuje wynagrodzenie za wykonaną pracę oraz zwrot poniesionych przez niego wydatków niezbędnych dla wydania opinii. Wysokość wynagrodzenia biegłego za wykonaną pracę – stosownie do art. 89 ust. 2 powołanej ustawy – ustala się, uwzględniając m.in. czas potrzebny do wydania opinii i nakład pracy.

Biorąc pod uwagę zakres przedmiotowy niniejszej opinii oraz nakład pracy biegłego, należało stwierdzić, iż żądane wynagrodzenie nie jest wygórowane i mieści się w stawce określonej w § 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 kwietnia 2013 r. w sprawie określenia stawek wynagrodzenia biegłych, taryf zryczałtowanych oraz sposobu dokumentowania wydatków niezbędnych dla wydania opinii w postępowaniu cywilnym (Dz. U. z 2013 roku, poz. 518). W sprawie brak było również podstaw do kwestionowania wskazanej przez biegłego kwoty wydatków.

W tym stanie rzeczy, na podstawie przepisów art. 288 k.p.c. i art. 89 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, orzeczono jak w sentencji postanowienia.