Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 lipca 2017 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie V Wydział Gospodarczy

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 21 lipca 2017 r. na rozprawie sprawy

z powództwa (...) sp. z o.o. z siedzibą w O.

przeciwko Towarzystwu (...) S.A. z siedzibą w W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego Towarzystwa (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powoda (...) sp. z o.o. z siedzibą w O. kwotę 1 180,80 zł (jeden tysiąc sto osiemdziesiąt 80/100 złotych) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 20 lipca 2016 r. do dnia zapłaty,

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 767 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 360 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego,

III.  nakazuje ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa (kasa Sądu Rejonowego w Olsztynie) kwotę 45,13 zł tytułem zwrotu kosztów sądowych poniesionych tymczasowo ze Skarbu Państwa.

SSR Paweł Rynko

Sygn. akt. V GC 2576/16

UZASADNIENIE

Powód (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w O. wniósł o zasądzenie od pozwanego Towarzystwa (...) spółka akcyjna z siedzibą w W. kwoty 1 180,80 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 20. 07. 2016 r. do dnia zapłaty, wraz z kosztami procesu wg. norm przepisanych. W uzasadnieniu powództwa wskazał, że w dniu 20 czerwca 2016 r. doszło do kolizji pojazdów mechanicznych w wyniku, której uszkodzeniu uległ pojazd R. (...) o numerze rejestracyjnym (...) stanowiący własność M. A. (1). Sprawca kolizji posiadał ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej u pozwanego, który przyjął swoją odpowiedzialność i wypłacił stosowne odszkodowanie. W związku ze szkodą poszkodowany, który nie mógł korzystać ze swojego pojazdu zawarł z powodem umowę najmu pojazdu zastępczego na czas likwidacji poniesionej szkody. Poszkodowany korzystał z auta zastępczego przez czas niezbędny do naprawienia uszkodzonego samochodu.

Pozwany Towarzystwo (...) spółka akcyjna z siedzibą w W. wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu odpowiedzi na pozew pozwany nie negował swojej odpowiedzialności za szkodę powstałą w związku z kolizją. Zakwestionował jednak wysokość stawek najmu zastosowaną przez powoda oraz czas trwania najmu pojazdu zastępczego. Wg pozwanego czas trwania najmu pojazdu zastępczego powinien wynosić trzy dni, zaś stawka za dobę najmu pojazdu zastępczego winna wynosić 130 zł netto za dobę (159,90 zł.). Odnośnie czasu trwania najmu pozwany wskazał, że uszkodzony pojazd był pojazdem jezdnym więc można było nim się poruszać do momentu rozpoczęcia naprawy. Ponadto poszkodowany nie skorzystał z oferty najmu pojazdu zastępczego po w/w stawce przedstawionej przez pozwanego. (odpowiedź na pozew k. 43 i nast.)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Dnia 20 czerwca 2016 r. doszło do kolizji pojazdów mechanicznych w skutek, której uszkodzeniu uległ pojazd R. (...) należący do M. A. (1). Uszkodzeniu uległy drzwi. Ze względu na siłę uderzenia drzwi nadawały się do wymiany, uszkodzeniu uległy elementy odpowiadające za bezpieczeństwo. Sprawca szkody był ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej u pozwanego. Pozwany uznał swoją odpowiedzialność co do zasady. Po zdarzeniu poszkodowany pojechał do zakładu naprawczego, gdzie zostawił samochód do naprawy.

(bezsporne, opinia biegłej D. R. k. 82, ustna opinia uzupełniająca k. 124, zeznania świadka M. A. k. 75 v., zeznania świadka K. K. k. 75 v.)

W dniu kolizji poszkodowany zawarł z powodem umowę najmu samochodu zastępczego R. (...). Wynagrodzenia za korzystanie z samochodu ustalono wg cennika powoda na kwotę 184,50 brutto. Samochód zastępczy został zwrócony powodowi w dniu 29 czerwca 2016 r. w związku z zakończeniem naprawy uszkodzonego pojazdu. W związku z zawartą umową najmu pojazdu zastępczego poszkodowany nie uiścił żadnego wynagrodzenia lecz dokonał cesji wierzytelności przysługującej mu w związku ze zdarzeniem z dnia 20 czerwca 2016 r. Samochód zastępczy był niezbędny poszkodowanemu do codziennych dojazdów do pracy oraz do codziennych obowiązków. Po zawarciu umowy z powodem poszkodowany otrzymał wiadomość sms ze stawkami za najem pojazdów zastępczych. Wobec zróżnicowania oferty trudne było jej porównanie z ofertą pozwanego. Poszkodowany nie kontaktował się w tym zakresie z nadawcą smsa, ponieważ miał już auto zastępcze.

(dowody: umowa wraz cennikiem k. 25, faktura VAT k. 34, umowa cesji k. 24, zeznania świadka M. A. k. 75 i nast.)

Naprawa uszkodzonego pojazdu trwała od dnia 20 czerwca 2016 r. do 29. 06. 2016 r. Biorąc pod uwagę zakres uszkodzeń, technologiczny czas naprawy, oraz rzeczywisty czas naprawy był to czas uzasadniony. Średnie stawki za najem pojazdu zastępczego należącego do segmentu C na okres od 7 do 14 dni w czerwcu 2016 r., zawierały się w kwotach brutto od 167,85 zł do 232,47 zł za dobę.

(dowód: opinia biegłej D. R. k. 82 i nast., uzupełniające opinie biegłej D. R. k. 123 i nast.)

W związku z kosztami najmu pojazdu zastępczego pozwany przyznał odszkodowanie w kwocie 479,70 zł przyjmując, że uzasadnione było wynajęcie pojazdu zastępczego na okres 3 dni przy stawce czynszu w kwocie 159,90 zł brutto za dobę najmu.

(bezsporne)

Sąd zważył co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił na podstawie przedstawionych przez strony dokumentów, zeznań świadków M. A. (1) i K. K. (2), oraz na podstawie opinii biegłej D. R. (2) i jej opinii uzupełniających. Wobec braku dowodów przeciwnych sąd w pełni dał wiarę przedłożonym dokumentom oraz zeznaniom świadków. Odnośnie opinii biegłego sąd w pełni podzielił wnioski i motywacje zawarte w opinii oraz w opiniach uzupełniających. Biegła wypowiadała się, co do spornych w sprawie okoliczności. Tj. odnośnie uzasadnionego czasu naprawy uszkodzonego pojazdu, możliwości korzystania z pojazdu po kolizji, oraz wysokości stawek najmu za korzystanie z pojazdu zastępczego.

Odnośnie czasu naprawy, biegła wskazała, że uszkodzenia powinny być usunięte w okresie 9 dni kalendarzowych. Dokonując takiego wyliczenia biegła uwzględniła tzw. technologiczny czas naprawy oraz czas niezbędny na otrzymanie części zamiennych oraz czas związany z likwidacją szkody, czas związany z przerwami technologicznymi w trakcie naprawy. Biegła zwróciła również uwagę na konieczność oczekiwania samochodu w kolejce na naprawę oraz fakt, że samochodu nie wydaje się po rozpoczęciu naprawy. Zestawiając to z dniami kalendarzowymi biegła wskazała, że auto powinno być naprawione do dnia 28 czerwca 2016 r. Wydanie auta dzień później może być związane z brakiem wolnych stanowisk naprawczych, co nie powoduje uznania, że okres naprawy był zbyt długi.

Jednocześnie biegła analizując zakres uszkodzeń w ustnej opinii uzupełniającej wskazała, że uszkodzenie drzwi było dosyć poważne, skoro zakwalifikowano je do wymiany. Wobec tego uszkodzeniu uległy również elementy odpowiedzialne za bezpieczeństwo. Taki charakter uszkodzeń oznacza, że uzasadnione było oddanie auta do naprawy od razu po kolizji. Chociaż auto było jezdne to w przypadku kolejnego uderzenia w uszkodzony element nie zachowałby się on tak jak powinien, co wiązało się z poważnym niebezpieczeństwem dla pasażerów.

Jak wyżej wskazano sąd w pełni podzielił opinię biegłej i uznał, że naprawa powinna być dokonana w okresie 9 dni. Jeszcze raz należy podkreślić, że na czas naprawy składa się: czas technologicznej naprawy w tym czas przygotowawczy, czas dodatkowy i socjalny oraz tzw. czas okołonaprawczy, na który składa się przyjęcie i odbiór pojazdu, czas oczekiwania na oględziny, czas oczekiwania na kalkulacje, czas sporządzenia kalkulacji, czas oczekiwania na części zamienne, czas kalendarzowy – dni robocze. Do ustalenia czasu naprawczego należało przyjąć niesporny między stronami zakres uszkodzeń pojazdu i obliczenia dokonane w systemie audatex. Technologiczny czas naprawy nigdy nie jest równy czasowi rzeczywistej naprawy, albowiem należało uwzględnić czas okołonaprawczy. W ramach czasu okołonaprawczego mieścił się czas dostawy zamówionych części zamiennych, który w tym wypadku wyniósł dwa dni. Zamówione elementy zostały dostarczone w dniu 22. 06. 2016 r. Od tego czasu powód potrzebował 7 dni na dokonanie naprawy. Mając na uwadze, że części zostały otrzymane we środę, a zakład naprawy nie pracuje w weekendy, zakończenie naprawy do kolejnej środy nie może być oceniane jako nieuzasadniony czas naprawy. Wskazać należy, że co do zasady ubezpieczyciel sprawcy szkody powinien zwrócić poszkodowanemu koszty związane z najmem pojazdu zastępczego przez czas równy rzeczywistemu czasowi naprawy. Skrócenie okresu odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń może mieć miejsce w sytuacjach, gdy dochodzi do niczym nieuzasadnionych opóźnień, które wykraczają poza zakres związku przyczynowo – skutkowego. W rozpatrywanej sprawie sytuacja taka nie ma miejsca.

Odnośnie możliwości korzystania przez poszkodowanego z uszkodzonego pojazdu do momentu otrzymania części sąd również podzielił stanowisko biegłego. W tym zakresie wskazać należy, że poszkodowany nie musi korzystać z pojazdu nie w pełni sprawnego. W szczególności, gdy niesprawność skutkuje obniżeniem poziomu bezpieczeństwa kierowcy i pasażerów. Podkreślić należy, że w produkowanych obecnie samochodach dokonuje się precyzyjnych wyliczeń wytrzymałości poszczególnych części, a poszczególne części tworzą całość. Tylko gdy wszystkie elementy są sprawne spełniają one swoją funkcje. Uszkodzenie jednego z nich ma znaczenie dla zachowania elementów pozostałych.

Jeżeli chodzi o stawki za dobę korzystania z pojazdu zastępczego wyliczone przez biegłą w pisemnej opinii uzupełniającej, to nie były one kwestionowane przez strony. W tej sytuacji mając na uwadze, że stawki zastosowane przez powoda mieszczą się w stawkach ówcześnie stosowanych na rynku lokalnym brak było podstaw do ich zmiany. Jednocześnie wskazać należy, że pozwany nie udowodnił, że przedłożył poszkodowanemu propozycje zawarcia umowy najmu pojazdu zastępczego na zasadach określonych w piśmie jak na k. 56 -58. Poszkodowany przyznał, że otrzymał jedynie sms ze stawkami czynszu za dobę najmu pojazdu zastępczego. Pozwany nie przedstawił jednak jego treści. Pismo jak na k. 56 – 58 takim sms nie jest. Wobec tego nie wiadomo jaką informację dostarczono poszkodowanemu i jakie stawki za najem pojazdu zaproponowano.

Przechodząc do oceny prawnej żądania powoda w świetle ustalonego stanu faktycznego, wskazać należy, że ubezpieczyciel odpowiedzialności cywilnej odpowiada w granicach odpowiedzialności sprawcy szkody, a obowiązek naprawienia szkody polega na wyrównaniu wszelkich negatywnych następstw kolizji. Mieści się w tym także obowiązek poniesienia kosztów wynajmu pojazdu zastępczego, w zakresie w jakim objęty jest normalnym związkiem przyczynowym. Oceny, czy poniesienie określonych kosztów mieści się w ramach szkody i normalnego związku przyczynowego należy dokonywać na podstawie indywidualnej sytuacji poszkodowanego i konkretnych okoliczności sprawy mając na uwadze kryterium celowości wydatków oraz ich ekonomicznego uzasadnienia. Za wydatek celowy należy uznać wydatek poniesiony na korzystanie z innego pojazdu w zakresie w jakim poszkodowany korzystałby ze swojego środka komunikacji, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Wydatki ekonomicznie uzasadnione to wydatki na najem pojazdu zasadniczo o podobnej klasie do pojazdu uszkodzonego lub zniszczonego, poniesione w oparciu o stawki czynszu najmu, które obowiązują na danym rynku lokalnym.

W rozstrzyganej sprawie należało więc udzielić odpowiedzi na dwa pytania. Po pierwsze, czy wydatek poniesiony w związku z najmem pojazdu zastępczego był wydatkiem celowym. Po drugie, czy wydatek ten był ekonomicznie uzasadniony.

Odnośnie pierwszego pytania. Przy ocenie, czy wydatek związany z najmem pojazdu zastępczego jest wydatkiem celowym na uwadze należy mieć, czy po stronie poszkodowanego istniała konieczność korzystania z samochodu zastępczego oraz czy poszkodowany korzystał z tego samochodu przez odpowiedni czas. W rozstrzyganej sprawie poszkodowany wskazał, że samochód zastępczy był mu potrzebny do codziennych dojazdów do pracy. Mieszkał w D., a pracował w O.. Istniała więc po stronie poszkodowanego konieczność wynajęcia samochodu zastępczego. W realiach rozpatrywanej sprawy za zasadny należy uznać czas najmu równy uzasadnionemu okresowi naprawy tj. 9 dni. Czas ten jak wskazała biegła był czasem uzasadnionym.

Odnośnie drugiego pytania. Przy ocenie, czy wydatki związane z najmem pojazdu zastępczego są ekonomicznie uzasadnione wskazać należy, że przyjęta przez powoda dobowa stawka za najem pojazdu zastępczego nie przekracza średnich stawek za tego typu usługę stosownych w przedmiotowym okresie na rynku lokalnym. Brak było wiec podstaw do jej obniżania.

Reasumując powyższe rozważania sąd przyjął, że na gruncie rozstrzyganej sprawy zasadny czas najmu pojazdu zastępczego wyniósł 9 dni przy stawce 184,50 zł brutto. Daje to kwotę 1660,50 zł brutto. Skoro poszkodowany otrzymał już kwotę 479,70 zł to sąd zasądził pozostałą należną kwotę tj. 1180,80 zł (pkt I wyroku). Podstawę prawną orzeczenia stanowiły: art. 361 kc, art 363 kc, art 805 kc, art 822 § 4 kc oraz art. 36 ust.1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych z dnia 22.05.2003 r. (Dz. U. nr 124, poz. 1152 z dn. 16.07.2003 r.)

W pkt II wyroku sąd orzekł o kosztach procesu na podstawie art. 98 § 1 kpc zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu. Na koszty powoda składała się opłata od pozwu w kwocie 60 zł, 17 zł opłaty skarbowej, 360 zł wynagrodzenie pełnomocnika oraz 330 zł tytułem uiszczonej przez powoda zaliczki na poczet wynagrodzenia biegłego.

W pkt III wyroku sąd orzekł na podstawie art. 113 uksc w zw. z art. 98 § 1 kpc. mając na uwadze, że postanowieniem z dnia 14 czerwca 2017 r. przyznano świadkowi ze Skarbu Państwa kwotę 45,13 zł tytułem zwrotu kosztów podróży.

SSR Paweł Rynko