Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 6 lipca 2017 roku

Sąd Okręgowy w Częstochowie VII Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Aneta Łatanik

Protokolant: sekr. sądowy Klaudia Talar

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Częstochowie Bożeny Jurczyk - Jędrychy

w sprawie przeciwko J. C.

s. F. i R., urodzonemu dnia (...) w miejscowości S.

skazanego za przestępstwo z art.178a §1 k.k.

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 6 lipca 2017 roku

zażalenia skazanego

na postanowienie Sądu Rejonowego w Częstochowie z dnia 17 maja 2017 roku

wydane w sprawie III K 656/16

w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku

na podstawie art. 437 §1 k.p.k.

postanawia

zaskarżone postanowienie utrzymać w mocy.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 17 maja 2017 roku wydanym w sprawie III K 656/16 Sąd Rejonowy w Częstochowie nie uwzględnił wniosku skazanego J. C.
o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku z dnia 19.10.2016 r.

Powyższe postanowienie zaskarżył skazany J. C., w uzasadnieniu zażalenia wskazując, że w roku 2016 nie był informowany o sprawie. Przywołał twierdzenia wniosku
o przywrócenie terminu, tj. że z uwagi na ciężkie obrażenia ciała jakich doznał w wyniku wypadku (upadku z drzewa), korespondencja w sprawie była kierowana do sąsiada, a skazany w związku z tym został pozbawiony możliwości obrony i wniesienia środka odwoławczego. Podniósł, że pierwszą informację o orzeczeniu uzyskał, gdy został mu zajęty rachunek.
Z wymowy zażalenia wynika, że skarżący domaga się zmiany zaskarżonego postanowienia poprzez uwzględnienie wniosku o przywrócenie terminu do sporządzenia uzasadnienia wyroku.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.

W realiach niniejszej sprawy domaganie się przez skazanego przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku z 19 października 2016 r. należało ocenić jako nieuzasadnione.

Stosownie do art. 126 §1 k.p.k. wniosek o przywrócenie terminu należy złożyć
w terminie zawitym 7 dni od daty ustania przyczyny uzasadniającej uchybienie terminu. Niewątpliwie zgłoszenie wniosku w tym terminie jest warunkiem skuteczności wniosku
o przywrócenie uchybionego terminu, tak więc badanie zasadności takiego wniosku musi być zawsze poprzedzone ustaleniem, że wystąpiono z nim z zachowaniem owego terminu
i dopiero gdy ustali się, że terminu tego dochowano, wniosek powinien być poddany merytorycznemu rozpoznaniu. Natomiast w razie jego przekroczenia, wniosek
o przywrócenie terminu jest bezskuteczny.

We wniosku o przywrócenie terminu złożonym w dniu 4 maja 2017 r. J. C. podniósł, że nie zachował terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku, z uwagi na fakt, że nie został poinformowany o sprawie. Podniósł, że z uwagi na ciężkie obrażenia ciała jakich doznał w wyniku wypadku (upadku z drzewa), korespondencja
w sprawie była kierowana do sąsiada, a skazany w związku z tym został pozbawiony możliwości obrony i wniesienia środka odwoławczego.

W oparciu o takie uzasadnienie wniosku skazanego Sąd Rejonowy co do zasady trafnie wskazał, że wniosek skazanego nie podlegał merytorycznemu rozpoznaniu z uwagi na niezachowanie 7-dniowego zawitego terminu, o którym mowa w art.126 § 1 k.p.k.

Niewątpliwym jest natomiast, że wyrok w sprawie został ogłoszony w dniu 19 października 2016 r. w obecności J. C. ( protokół posiedzenia – k.11), który został zarazem pouczony o sposobie i terminie odwołania. Nie sposób wobec tego przyjąć, że skazany nie miał wiedzy o wydanym orzeczeniu. Od daty ogłoszenia wyroku rozpoczął bieg terminu do złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku, który upłynął bezskutecznie z dniem 26 października 2016 r. Zatem data powzięcia wiedzy o wyroku nie może być uznana za datę ustania przeszkody, skoro skazany o wyroku wiedział już w dniu jego ogłoszenia. Co istotne Skazany we wniosku o przywrócenie terminu nie wykazał, że w okresie między 19 a 26 października 2016 r. doznał przeszkody w dochowaniu terminu do złożenia wniosku.
Z załączonej do wniosku dokumentacji medycznej i orzeczenia o stopniu niepełnosprawności nie wynika, że wypadek i związana z tym niemożność podejmowania określonych czynności zaistniała właśnie w tym okresie.

Stwierdzenie skazanego, o braku informacji o wydanym w sprawie orzeczeniu jest całkowicie sprzeczne z treścią protokołu posiedzenia. Natomiast wymowa zażalenia wskazuje zarazem, że skazany powołując się na nie doręczenie mu korespondencji, ma na myśli dwukrotnie awizowane wezwanie do zapłaty świadczenia w kwocie 5.000 zł. (k.3-6 akt zastępczych NF 453/16), a nie wyrok z dnia 19 października 2016 r., który jako ogłoszony
w obecności J. C. nie podlegał doręczeniu. Z powyższego wynika, że przeszkód uniemożliwiających odbieranie korespondencji spowodowanych jego stanem zdrowia, na które wskazuje skazany we wniosku o przywrócenie terminu i zażaleniu, doznawał on ewentualnie w okresie znacznie późniejszym niż okres między 19 a 26 października 2016 r.

Podsumowując skazany niewątpliwie wiedział o toczącej się przeciwko niemu sprawie i wydanym wyroku. Na posiedzeniu w dniu 19 października 2016 r. wyraził przecież zgodę na skazanie go bez przeprowadzenia rozprawy, zgodnie z wnioskiem prokuratora i był obecny na ogłoszeniu w tym dniu wyroku. Zatem tylko wskutek zaniedbania własnych spraw nie złożył wniósł o uzasadnienie wyroku w terminie. Zgodnie bowiem z art. 126 § 1 k.p.k. przywrócenie terminu zawitego do dokonania określonej czynności procesowej następuje
w razie ustalenia, że jego niezachowanie nastąpiło na skutek przyczyn od strony niezależnych. Chodzi zatem o okoliczności obiektywne, których strona nie mogła usunąć
i przez to stało się niemożliwe dokonanie czynności w terminie. W realiach niniejszej sprawy brak było podstaw do przyjęcia, że w odniesieniu do skazanego zaistniała tego rodzaju sytuacja.

Mając na uwadze całość powyższych rozważań Sąd Okręgowy na podstawie art.437 §1 k.p.k. zaskarżone postanowienie utrzymał w mocy.