Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 2 marca 2016 roku znak (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. odmówił G. N. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku ze służbą wojskową . W uzasadnieniu decyzji organ rentowy powołując się na przepisy ustawy z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (tj. Dz.U z 2015 roku, poz.840) wskazał, że zgodnie z art. 30 ust. 1. z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (tj. Dz.U z 2015 roku, poz.840) Inwalidą wojskowym jest żołnierz niezawodowy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, który został zaliczony do jednej z grup inwalidów wskutek inwalidztwa ⁵⁾ powstałego:

1) w czasie odbywania czynnej służby wojskowej w okresie pokoju;

2) w ciągu 3 lat od zwolnienia z tej służby, jeżeli inwalidztwo ⁶⁾ to jest następstwem chorób powstałych lub urazów doznanych w czasie odbywania służby wojskowej.

2. Nie uważa się za inwalidę wojskowego żołnierza zwolnionego z czynnej służby wojskowej podczas pierwszych 6 tygodni jej odbywania z powodu choroby, która powstała niewątpliwie przed stawieniem się żołnierza do służby wojskowej i nie uległa pogorszeniu wskutek tej służby.

W zależności od przyczyny powstania inwalidztwo ⁶⁾ może pozostawać w związku ze służbą wojskową albo bez związku z tą służbą.

Zgodnie z art. 32 ust. 1 1. Za inwalidztwo ⁶⁾ pozostające w związku ze służbą wojskową uważa się inwalidztwo ⁶⁾, które powstało na skutek:

1) wypadku pozostającego w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej w rozumieniu przepisów o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową;

2) chorób zakaźnych panujących w miejscu służbowego pobytu żołnierza;

3) chorób powstałych w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby wojskowej;

4) istotnego pogorszenia stanów chorobowych w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby wojskowej.

A decyzja została wydana w oparciu o orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS , która stwierdziła , że G. N. jest całkowicie niezdolny do pracy , ale całkowita niezdolność do pracy nie pozostaje w związku ze służba wojskową

/decyzja k.19 akt ZUS/

W dniu 4 kwietnia 2016 roku do organu rentowego wpłynęło odwołanie G. N., działającego przez pełnomocnika, od ww. decyzji. W odwołani wnioskodawca wniósł o dopuszczenie dowód z dokumentacji leczenia szpitalnego i z poradni zdrowia psychicznego oraz o dopuszczenie dowodu z zeznań świadków na okoliczności stanu zdrowia wnioskodawcy przed podjęciem służby , w jej trakcie i po jej zakończeniu oraz warunków odbywanie służby wojskowej. /odwołanie – k. 2-5, załączniki do odwołania k. 7- 21/

W odpowiedzi na odwołanie z dnia 25.04.2016r., pełnomocnik organu rentowego wniósł o jego oddalenie, przytaczając argumentację jak w treści zaskarżonej decyzji.

/odpowiedź na odwołanie k.22-22 odwrót/

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

G. N. urodził się (...). Ukończył zasadniczą szkole zawodową . Z zawodu jest elektrykiem .

W okresie od 26 października 1988r. do 24 kwietnia 1990r. odbywał zasadniczą służbę wojskową .

/okoliczności bezsporne ,zaświadczenie k. 21/

Decyzją z dnia 17 stycznia 1991r., znak (...)ZUS, po rozpoznaniu wniosku z dnia 17.12.1990r. ZUS przyznał wnioskodawcy rentę inwalidzką od dnia 5.11.1990r.

/decyzja k. 33 akt ZUS/

W dniu 14.04.1988r., Rejonowa Komisja Poborowej w R., przyznała wnioskodawcy kategorię zdrowia A – (orzeczenie nr 221).

W dniu 19.04.1990r. Garnizonowa Wojskowa Komisja Lekarska Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych MSW, przyznała wnioskodawcy kategorię zdrowia B36 , co oznacza - czasowo niezdolny do służby wojskowej na okres 36 miesięcy [ §71 p.5 – zespół paranoidalny – przypadek do obserwacji i leczenia (orzeczenie nr 365/K/90)

W dniu 29.06.1993r., Rejonowa Wojskowa Komisja Lekarska w W., przyznała wnioskodawcy kategorię zdrowia E – trwa/e i całkowicie niezdolny do służby wojskowej w czasie pokoju oraz w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny, §71 p.5 – Schizofrenia paranoidalna (orzeczenie nr (...)).

/informacja Wojskowej Komendy uzupełnień k. 12 akt ZUS/

Orzeczeniem Komisji Lekarskiej ds. Inwalidztwa i Zatrudnienia a numer 13 w R. z dnia 23.02.1996r. wnioskodawca został zaliczony do drugiej grupy inwalidów.

/orzeczenie Komisji Lekarskiej ds. Inwalidztwa i Zatrudnienia a numer 13 w R. z dnia 23.02.1996r. k. 65 akt ZUS/

Wnioskodawca pobiera rentę z tytułu całkowitej niezdolności do pracy.

/okoliczności bezsporne, /

Decyzja z dnia 67.02.2014r. ZUS odmówił wnioskodawcy prawa do dodatku pielęgnacyjnego .

/decyzja k. 173 akt ZUS/

W dniu 2 grudnia 2015 r. G. N. złożył wniosek o ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku ze służba wojskową .

/wniosek k.1- 4 plik I akt ZUS/

Lekarz orzecznik ZUS, po przeprowadzeniu bezpośredniego badania i dokonaniu analizy, załączonej przez wnioskodawcę, dokumentacji medycznej z całego procesu leczenia, rozpoznał u ubezpieczonego: schizofrenię, cukrzycę, otyłość . Orzeczeniem z dnia 28 grudnia 2015 roku lekarz orzecznik ZUS stwierdził, że ubezpieczony jest całkowicie niezdolny do pracy , a całkowita niezdolność do pracy powstała w ciągu 3 lat od zwolnienia ze służby i nie pozostaje w związku ze służbą wojskową

/opinia lekarska z dnia 28.12. 2015 r. w dokumentacji medycznej wnioskodawcy orzeczenie k 179 akt ZUS/

Wnioskodawca w dniu 13 .01.2016r, złożył sprzeciw od tego orzeczenia .

/sprzeciw k. 184 akt ZUS./

Orzeczeniem z dnia 29 stycznia 2016 roku Komisja Lekarska ZUS stwierdził, że ubezpieczony jest całkowicie niezdolny do pracy , a całkowita niezdolność do pracy powstała w ciągu 3 lat od zwolnienia ze służby i nie pozostaje w związku ze służbą wojskową . Podstawą orzeczenia było rozpoznanie : schizofrenia, cukrzycy typu 2, otyłości .

/orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS k. 187-185 akt ZUS/

Powyższe orzeczenie Komisji Lekarskiej legło u podstaw wydania przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych zaskarżonej decyzji.

/decyzja k.10 plik I akt ZUS/

Sąd Okręgowy przeprowadził postępowanie dowodowe, obejmujące dopuszczenie dowodów z opinii biegłych sądowych, powołaniach z uwagi na udokumentowane schorzenia wnioskodawcy . Wnioskodawca nie stawił się na żadnej z rozpraw , aby przedstawić, wnioskowane w odwołaniu , przez pełnomocnika wnioskodawcy okoliczności związane ze służbą wojskową .

Sąd ustalił, że wnioskodawca cierpi na cukrzycę typu 2 od marca 2015r. , wyrównaną względnie, niepowikłaną . Stopień naruszenia sprawności organizmu wnioskodawcy powoduje jego całkowitą niezdolność do pracy z powodu choroby zasadniczej. Cukrzyca, która wymaga stosowania dawki odpowiednich leków odpowiedniej diety, stosownego wysiłku fizycznego , opieki poradni diabetologicznej, ale cukrzyca nie powoduje całkowitej niezdolności do pracy.

/opinia biegłego sądowego diabetologa dr n. med. M. P. k. 29-30t/

Wnioskodawca cierpi na schizofrenię paranoidalną . Jak wskazała biegła psychiatra w opinii podstawowej z dnia 22.07.2016r. , na podstawie - karty wypisowej ze szpitala psychiatrycznego (k-8 ) z rozpoznaniem zespołu paranoidalnego, wnioskodawca przebywał w szpitalu w okresie 20. 03. (...) do 24. 04. 1990r . W dniu 20. 04. 1990r. decyzją (...). MSW został odroczony z służby wojskowej. Od 29 06 1993r. został uznany za niezdolnego do służby wojskowej . Datę 20.03.1990r. należy uznać za początek choroby psychicznej schizofrenii. Następnie badany był leczony z powodu zespołu urojeniowo omamowego- leczony neuroleptykami. Schizofrenia jest chorobą endogenna, pierwsze zachorowanie występuje najczęściej w drugiej lub trzeciej dekadzie życia. Jest to choroba, która pozostaje bez związku z pełnieniem służby wojskowej. Stopień naruszenia sprawności organizmu wnioskodawcy z powodu tej choroby powoduje całkowitą niezdolność do pracy do stycznia 2019r. , nie pozostaje w związku z pełnieniem służby wojskowej. W opinii uzupełniającej z dnia 2.01.2017r. biegła psychiatra, odpowiadając na pytania pełnomocnika wnioskodawcy, podała, że niezdolność wnioskodawcy do pracy, powstała w chwili pierwszego zachorowania czyli w dniu 20.03.1990r. Wyjaśniła, że czynniki traumatyczne ( stresowe) mogą być czynnikiem wyzwalającym wystąpienie pierwszego epizodu psychotycznego. Takim czynnikiem mógł być pobyt w wojsku , a także czynniki ,które oddziaływały na wnioskodawcę w trakcie pełnienia służby. Schizofrenia jest choroba erogenną to znaczy taką, która wynika z predyspozycji chorego. Czynniki zewnętrzne (takie jak stres) mogą tylko przyśpieszyć wystąpienie choroby u osoby skłonnej do zachorowania. W opinii uzupełniającej z dnia 30.03.2017r. biegła psychiatra , odpowiadając na pytania , zawarte w postanowieniu Sądu Okręgowego z dnia 9 stycznia 2017r. , wydanym na rozprawie [ k. 75] – wskazała, że u G. N. pierwsze zachorowanie na schizofrenię nastąpiło w trakcie trwania służby wojskowej. Ze względu na to, że schizofrenia jest chorobą endogenną, czyli taką, co do której skłonność jest wrodzona sam fakt służby wojskowej nie spowodował zachorowania. Nastąpiła jedynie zbieżność czasowa między pobytem w wojsku a pierwszym zachorowaniem. Taka zbieżność jest możliwa, ponieważ choroba ujawnia się najczęściej w trzeciej dekadzie życia. W opinii uzupełniającej z dnia 12.06.2017r. , odpowiadając na pytania pełnomocnika wnioskodawcy, zawarte w piśmie procesowym z dnia 4.05.2017r. [ k. 92] czynniki stresowe mogą mieć wpływ na wystąpienie pierwszego epizodu schizofrenii, ale nie oznacza to, że są one przyczyną wystąpienia choroby . Pobyt w wojsku jest czynnikiem stresowym i mógł mieć wpływ na wystąpienia pierwszego epizodu schizofrenii . Czynniki, występujące w wojsku, jako czynniki stresujące, mogły mieć wpływ na wystąpienie pierwszego epizodu schizofrenii. Data 20.03.1990r. należy uznać za początek choroby psychicznej schizofrenii czyli za początek powstania niezdolności do pracy . Biegła ponownie podniosła , że schizofrenia jest chorobą endogenną i sam fakt służby nie spowodował zachorowania . Nastąpiła jedynie zbieżność czasowa pomiędzy pobytem w wojsku a pierwszym zachorowaniem . Wnioskodawca mógłby zachorować na tę chorobę , niezależnie od pobytu w wojsku .

/opinia biegłego sądowego psychiatry dr n. med. K. K. k. 31 – 33, uzupełniająca k. 37, uzupełniająca k. 68, uzupełniająca k. 79, uzupełniająca k. 113 /

Powyższych ustaleń Sąd Okręgowy dokonał na podstawie dokumentów znajdujących się w załączonych aktach organu rentowego , aktach sprawy ,opinii biegłych . Wnioskodawca nie stawił się na żadnej z rozpraw, mimo zgłoszonego przez pełnomocnika wnioskodawcy , wniosku o dopuszczenie dowodu z zeznań wnioskodawcy. Sąd dopuścił dowód z przesłuchania wnioskodawcy postanowieniem wydanym na rozprawie w dniu 17.05.2017r. [ k. 102] na okoliczność stopnia naruszenia sprawności organizmu wnioskodawcy pod katem zdolności do pracy w związku ze służbą wojskową . Sąd nie uwzględnił wniosku pełnomocnika wnioskodawcy o dopuszczenie dowodu z zeznań świadków - na okoliczności, wskazane w odwołaniu od zaskarżonej decyzji : czyli stanu zdrowia Odwołującego przed podjęciem służby wojskowej, stanu zdrowia Odwołującego w trakcie służby wojskowej oraz po jej zakończeniu, przeżyć doznanych przez Odwołującego w trakcie służby wojskowej, gdyż : oceny stanu zdrowia może dokonać specjalista, posiadający wiedzę medyczną – kierując się dyspozycją art. 278 k.p.c czyli – najbezpieczniej lekarz , nie świadkowie , nadto – o przeżyciach, związanych ze służbą wojskową, mógłby opowiedzieć wnioskodawca , świadkowie mogą znać tylko opowieści z służby wojskowej i emocjach z nią związanych - z ust wnioskodawcy , zatem – ten rodzaj relacji nie byłyby [ nie jest ] obiektywny , bezstronny . Sąd zwraca uwagę, że zjawisko – tzw. „fali” , na którą powoływał się, pełnomocnik wnioskodawcy w odwołaniu – Sąd , zna notoryjnie jako negatywny element towarzyszący zasadniczej służbie wojskowej w latach – powszechnej - służby wojskowej w ubiegłym wieku .

Celem weryfikacji, przedstawionego przez pełnomocnika w odwołaniu , stanowiska wnioskodawcy, Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych: internisty – diabetologa i psychiatry, powołanych z uwagi na udokumentowane schorzenia wnioskodawcy.

Złożone w sprawie opinie są jasne, zostały sporządzone przez biegłych lekarzy sądowych, z tytułami doktora nauk medycznych , o specjalnościach, właściwych, z punktu widzenia schorzeń, na jakie cierpi wnioskodawca, w oparciu analizę przedłożonej dokumentacji lekarskiej od początku procesu – ujawnienia dolegliwości i leczenia wnioskodawcy oraz w oparciu o bezpośrednie badanie wnioskodawcy. Sąd, oceniając zgromadzony materiał dowodowy, w pełni uznał wartość dowodową opinii, powołanych w sprawie biegłych. Biegli z zakresu diabetologii i psychiatrii wskazali ,że wnioskodawca jest całkowicie niezdolny do pracy, ale żaden z nich nie wskazywał na związek między powstaniem u niego niezdolności do pracy , a pełnioną służbą wojskową .

W ocenie Sądu nie ma podstaw do tego, by podważać moc dowodową złożonych opinii, a kwestia niezdolności do pracy – w związku ze służbą wojskową – ubezpieczonego, została dostatecznie wyjaśniona. Samo zaś subiektywne przekonanie ubezpieczonego o istnieniu u niego stanu niezdolności do pracy w związku ze służbą wojskową , w żaden sposób nie mogło podważyć, wydanych w niniejszej sprawie opinii.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje :

Odwołanie wnioskodawcy jest nieuzasadnione.

Zgodnie z art. 30 ustawy z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (tj. Dz.U z 2015 roku, poz.840)

1. Inwalidą wojskowym jest żołnierz niezawodowy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, który został zaliczony do jednej z grup inwalidów wskutek inwalidztwa ⁵⁾ powstałego:

1) w czasie odbywania czynnej służby wojskowej w okresie pokoju;

2) w ciągu 3 lat od zwolnienia z tej służby, jeżeli inwalidztwo ⁶⁾ to jest następstwem chorób powstałych lub urazów doznanych w czasie odbywania służby wojskowej.

2. Nie uważa się za inwalidę wojskowego żołnierza zwolnionego z czynnej służby wojskowej podczas pierwszych 6 tygodni jej odbywania z powodu choroby, która powstała niewątpliwie przed stawieniem się żołnierza do służby wojskowej i nie uległa pogorszeniu wskutek tej służby.

Zgodnie z art. 31 cyt. Ustawy - w zależności od przyczyny powstania inwalidztwo ⁶⁾ może pozostawać w związku ze służbą wojskową albo bez związku z tą służbą.

Zgodnie z art. 32 cyt. Ustawy

1. Za inwalidztwo ⁶⁾ pozostające w związku ze służbą wojskową uważa się inwalidztwo ⁶⁾, które powstało na skutek:

1) wypadku pozostającego w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej w rozumieniu przepisów o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową;

2) chorób zakaźnych panujących w miejscu służbowego pobytu żołnierza;

3) chorób powstałych w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby wojskowej;

4) istotnego pogorszenia stanów chorobowych w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby wojskowej.

W oparciu o art.12 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2016 roku, poz. 887, z późn. zm.), niezdolną do pracy w rozumieniu ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu; całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy.

Z dokonanych ustaleń wynika, że wnioskodawca cierpi na cukrzycę typu 2 od marca 2015r. , wyrównaną względnie, niepowikłaną . Stopień naruszenia sprawności organizmu wnioskodawcy powoduje jego całkowitą niezdolność do pracy z powodu choroby zasadniczej. Cukrzyca, która wymaga stosowania dawki odpowiednich leków odpowiedniej diety, stosownego wysiłku fizycznego , opieki poradni diabetologicznej, ale cukrzyca nie powoduje całkowitej niezdolności do pracy.

Z dokonanych ustaleń wynika, że wnioskodawca cierpi na schizofrenię paranoidalną . Jak wskazała biegła psychiatra w opinii podstawowej z dnia 22.07.2016r. , na podstawie - karty wypisowej ze szpitala psychiatrycznego (k-8 )z rozpoznaniem zespołu paranoidalnego, wnioskodawca przebywał w szpitalu w okresie 20. 03. (...) do 24. 04. 1990r . W dniu 20. 04. 1990r. decyzją (...). MSW został odroczony z służby wojskowej. Od 29 06 1993r. został uznany za niezdolnego do służby wojskowej . Datę 20.03.1990r. należy uznać za początek choroby psychicznej schizofrenii. Następnie badany był leczony z powodu zespołu urojeniowo omamowego- leczony neuroleptykami. Schizofrenia jest chorobą endogenna, pierwsze zachorowanie występuje najczęściej w drugiej lub trzeciej dekadzie życia. Jest to choroba, która pozostaje bez związku z pełnieniem służby wojskowej. Stopień naruszenia sprawności organizmu wnioskodawcy z powodu tej choroby powoduje całkowitą niezdolność do pracy do stycznia 2019r. , nie pozostaje w związku z pełnieniem służby wojskowej. W opinii uzupełniającej z dnia 2.01.2017r. biegła psychiatra, odpowiadając na pytania pełnomocnika wnioskodawcy, podała, że niezdolność wnioskodawcy do pracy, powstała w chwili pierwszego zachorowania czyli w dniu 20.03.1990r. Wyjaśniła, że czynniki traumatyczne ( stresowe) mogą być czynnikiem wyzwalającym wystąpienie pierwszego epizodu psychotycznego. Takim czynnikiem mógł być pobyt w wojsku , a także czynniki ,które oddziaływały na wnioskodawcę w trakcie pełnienia służby. Schizofrenia jest choroba erogenną to znaczy taką, która wynika z predyspozycji chorego. Czynniki zewnętrzne (takie jak stres) mogą tylko przyśpieszyć wystąpienie choroby u osoby skłonnej do zachorowania. W opinii uzupełniającej z dnia 30.03.2017r. biegła psychiatra , odpowiadając na pytania , zawarte w postanowieniu Sądu Okręgowego z dnia 9 stycznia 2017r. , wydanym na rozprawie [ k. 75] – wskazała, że u G. N. pierwsze zachorowanie na schizofrenię nastąpiło w trakcie trwania służby wojskowej. Ze względu na to, że schizofrenia jest chorobą endogenną, czyli taką, co do której skłonność jest wrodzona sam fakt służby wojskowej nie spowodował zachorowania. Nastąpiła jedynie zbieżność czasowa między pobytem w wojsku a pierwszym zachorowaniem. Taka zbieżność jest możliwa, ponieważ choroba ujawnia się najczęściej w trzeciej dekadzie życia. W opinii uzupełniającej z dnia 12.06.2017r. , odpowiadając na pytania pełnomocnika wnioskodawcy, zawarte w piśmie procesowym z dnia 4.05.2017r. [ k. 92] czynniki stresowe mogą mieć wpływ na wystąpienie pierwszego epizodu schizofrenii, ale nie oznacza to, że są one przyczyną wystąpienia choroby . Pobyt w wojsku jest czynnikiem stresowym i mógł mieć wpływ na wystąpienia pierwszego epizodu schizofrenii . Czynniki, występujące w wojsku, jako czynniki stresujące, mogły mieć wpływ na wystąpienie pierwszego epizodu schizofrenii. Data 20.03.1990r. należy uznać za początek choroby psychicznej schizofrenii czyli za początek powstania niezdolności do pracy . Biegła ponownie podniosła , że schizofrenia jest chorobą endogenną i sam fakt służby nie spowodował zachorowania . Nastąpiła jedynie zbieżność czasowa pomiędzy pobytem w wojsku a pierwszym zachorowaniem . Wnioskodawca mógłby zachorować na tę chorobę , niezależnie od pobytu w wojsku .

Przeprowadzone w niniejszej sprawie postępowanie dowodowe wykazało bowiem ,że jakkolwiek wnioskodawca jest osobą całkowicie niezdolną do pracy, to jednak niezdolność ta nie pozostaje w związku ze służbą wojskową.

Wobec powyższego Sąd na podstawie art.477 ¹⁴§1 k.p.c. oddalił odwołanie.

Na mocy art.13 ust.1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, przy ocenie stopnia i przewidywanego okresu niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się:

1)  stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji;

2)  możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne.

Sąd ma świadomość , że wnioskodawca, mimo młodego wieku – 48 lat, i przygotowania teoretycznego do zawodu - elektryka, to jednak z uwagi na całkowitą , bezsporną , niezdolność do pracy i brak doświadczenia zawodowego, może mieć trudności w znalezieniu płaszczyzny aktywności zawodowej - na – aktualnym rynku pracy. Sąd przeanalizował sytuację wnioskodawcy w trybie art., 13 cyt. ustawy.

Zarządzenie : o dpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi wnioskodawcy.