Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IIK 392/16

PR 2 Ds. 320.2016

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 stycznia 2017r.

Sąd Rejonowy w Lidzbarku Warmińskim II Wydział Karny

w składzie: Przewodniczący: SSR Marta Banaś-Grabek

Protokolant: sekr. sądowy Joanna Jędrzejczyk

w obecności Prokuratora: nieobecny, zawiadomiony

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 stycznia 2017r.

w L. sprawy:

D. S., syna K. i M. z domu Ć., urodzonego w dniu (...) w D.

oskarżonego o to że:

w dniu 01 listopada 2016 roku w miejscowości O. ul. (...) woj. (...) na terenie sklepu alkohole świata zabrał w celu przywłaszczenia portfel z zawartością dowodu osobistego, prawa jazdy, legitymacji ZUS, europejskiej karty ubezpieczenia i karty bankomatowej banku (...) praz pieniędzy w kwocie 130 euro co po kursie z dnia 01.11.2016 roku daje kwotę 557,70 zł. czym działał na szkodę P. P. (1)

- tj. o czyn przewidziany w art. 278 § 1 kk

orzeka

I.  oskarżonego D. S. uznaje za winnego popełnienia zarzuconego mu czynu i za to z mocy art. 278 § 1 kk skazuje go i wymierza mu karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 46 § 1 kk zasądza od oskarżonego D. S. na rzecz pokrzywdzonego P. P. (1) kwotę 557,70 (pięćset pięćdziesiąt siedem 70/100) zł. tytułem naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody w całości;

III.  na podstawie art. 29 ust. 2 ustawy z 26 maja 1982r. Prawo o adwokaturze oraz § 17 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 03 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów niepłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. R. P. kwotę 180,00 (sto osiemdziesiąt 00/100) złotych, powiększoną o należną stawkę podatku VAT za obronę oskarżonego z urzędu w postępowaniu przygotowawczym, a nadto kwotę 420,00 (czterysta dwadzieścia) złotych, powiększoną o należną stawkę podatku VAT za obronę oskarżonego z urzędu w postępowaniu sądowym;

IV.  na podstawie art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych zwalnia oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, w tym opłaty.

S ygn. akt sprawy II K 392/16

UZASADNIENIE

Sąd ustalił, co następuje:

D. S. ma 19 lat i zamieszkuje w O. wraz z matką. Ma podstawowe wykształcenie, nie ma zawodu. Jest kawalerem i pozostaje na utrzymaniu matki (dane k. 59 i 70).

W dniu 01 listopada 2016r. 68-letni P. P. (1) przyjechał z Niemiec, gdzie przebywał u syna, do O.. Przed wyjazdem otrzymał od córki 30 Euro i od syna 100 Euro, na zakup opału. Krótko po powrocie do domu, wczesnym wieczorem, P. P. (1) udał się do sklepu z alkoholami przy ul. (...), aby zakupić papierosy. Miał przy sobie portfel, w którym znajdowała się kwota 130 Euro, dowód osobisty, prawo jazdy, legitymacja ZUS, europejska karta ubezpieczenia i karta bankomatowa. P. P. (1) nie miał polskiej waluty, więc za zakupy zapłacił kartą, głośno oznajmiając obecnym, że ma tylko ponad 100 Euro. W tym czasie do sklepu wszedł D. S. z butelką. Był pobudzony, zagadywał klientów i przechadzał się po sklepie. P. P. (1) zapłacił za zakupy i odszedł od lady, aby je spakować. D. S. sprzedał butelkę. Gdy P. P. (1) chował do kieszeni portfel D. S. wyrwał mu go z ręki i wybiegł ze sklepu. P. P. (1) udał się za nim w pościg, ale nie dogonił go i wrócił do sklepu, po czym poprosił sprzedawczynię K. S. (1) o wezwanie policji, co też uczyniła. P. P. (1) żalił się sprzedawczyni, że dwie godziny temu wrócił do Polski i w portfelu miał 140 Euro.

Po ucieczce D. S. zabrał z portfela 130 Euro, po czym portfel wraz z zawartymi w nim dokumentami i kartą bankomatową porzucił na chodniku niedaleko sklepu z alkoholami. Euro zbył napotkanemu przypadkowo mężczyźnie.

D. S. został przeszukany w dniu 03.11.2016r. Przeszukano również w tym dniu jego mieszkanie. Nie ujawniono pochodzących z kradzieży przedmiotów, w tym waluty Euro.

P. P. (1), w dniu 03.11.2016r., odzyskał portfel wraz z dokumentami. Nie odzyskał kwoty 130 Euro. Skradziony portfel i dokumenty przyniósł mu sąsiad, który oznajmił, że znalazł je na ul. (...) w O..

(dowody: protokół przeszukania mieszkania k. 7-8, protokół przeszukania osoby k. 9-10, częściowo wyjaśnienia oskarżonego k. 25-27 i 70v., zeznania świadków: P. P. (1) k. 71 i k. 2-3, 12-13, K. S. (1) k. 71v. i k. 56-57, protokół oględzin rzeczy k. 45-46).

P rzesłuchany w postępowaniu przygotowawczym oskarżony przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu i wyjaśnił, że w dniu 01.11.2016r. udał się do sklepu sprzedać butelki. Był pod działaniem alkoholu. W sklepie było kilka osób, w tym pokrzywdzony, który płacił za zakupy. Gdy pokrzywdzony chował portfel do kieszeni, spadł on na podłogę. Wówczas podniósł portfel i wyszedł ze sklepu. Pokrzywdzony udał się za nim w pościg, ale udało mu się uciec. Z portfela wyjął pieniądze w kwocie 50 Euro. Nie był zainteresowany dokumentami. Po pewnym czasie wrócił pod sklep i porzucił portfel z dokumentami na chodniku. Euro zbył spotkanemu na przystanku mężczyźnie za 200 zł, za które kupił alkohol i papierosy (k. 25-27).

Na rozprawie głównej oskarżony również przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu i wyjaśnił, że dokonał zaboru kwoty 50 Euro, a portfel wyrzucił. Zadeklarował chęć naprawienia szkody (k. 70v.).

Sąd zważył, co następuje:

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego za wyjątkiem dwóch okoliczności, a mianowicie, że nie wyrwał pokrzywdzonemu portfela z ręki, tylko podniósł go oraz, że dokonał zaboru kwoty 50 Euro, a nie 130 Euro, albowiem w tym zakresie jego wyjaśnienia pozostają w sprzeczności z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, zwłaszcza w postaci zeznań pokrzywdzonego P. P. i świadka K. S..

Sąd uznał za wiarygodne zeznania pokrzywdzonego oraz świadka K. S., jako że korelują ze sobą, są logiczne i obiektywne. Pokrzywdzony w toku postępowania, w tym na rozprawie, konsekwentnie podawał, że w portfelu miał kwotę 130 Euro, z czego 100 Euro podarował mu tuż przed przyjazdem do Polski syn, a 30 córka z przeznaczeniem na zakup opału. Co więcej, w sklepie płacąc za zakupy kartą P. P. (1) – co słyszała i zeznała K. S. – pochwalił się obecnym, że nie ma polskiej waluty, a jedynie ponad 100 Euro. Również po kradzieży poskarżył się sprzedawczyni, że w portfelu miał 130 Euro. Zeznania pokrzywdzonego zasługują na podzielenie tym bardziej, że skoro przyjechał do (...).11.2016r. i krótko po powrocie udał się po zakupy, to nie miał możliwości wymienić Euro na polską walutę. Z kolei oznajmiając w sklepie, że posiada ponad 100 Euro nie mógł przewidzieć, że za chwilę zostanie okradziony i podana przezeń kwota będzie miała w sprawie znaczenie. W świetle zeznań i samego pokrzywdzonego i K. S. absolutnie nie może ostać się twierdzenie oskarżonego, że P. P. miał w portfelu tylko 50 Euro i taka też kwota została przezeń zabrana. W ocenie Sądu oskarżony dąży do tego, aby jego czyn został uznany za wykroczenie i w konsekwencji, aby poniósł łagodniejszą odpowiedzialność.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków M. S. i P. S., niemniej nie czynił w oparciu o nie ustaleń faktycznych, gdyż nie wniosły do sprawy niczego istotnego.

W ocenie Sąd wiarygodne są nadto zgromadzone w sprawie dokumenty, które nie zostały przez strony kwestionowane.

Ze względu na fakt, iż w toku postępowania pojawiły się uzasadnione wątpliwości co do poczytalności oskarżonego, został dopuszczony dowód z opinii dwóch biegłych lekarzy psychiatrów na okoliczność jego poczytalności w czasie inkryminowanym i zdolności do udziału w toczącym się postępowaniu.

Biegli u oskarżonego nie stwierdzili objawów choroby psychicznej, ani upośledzenia umysłowego, a rozpoznali zaburzenia w rozwoju osobowości i cechy uzależnienia od dopalaczy. W ocenie biegłych, w czasie inkryminowanym, oskarżony miał zachowaną zarówno zdolność rozpoznania znaczenia przedsiębranego czynu, jaki i zdolność pokierowania swoim postępowaniem (k. 39-41).

Sąd podzielił opinię sądowo-psychiatryczną w całości, gdyż jest obiektywna, oparta na fachowej wiedzy i doświadczeniu biegłych, a zawarte w niej wnioski logiczne.

W świetle całokształtu zgromadzonego materiału dowodowego wina oskarżonego w zakresie popełnienia przypisanego mu przestępstwa nie budzi wątpliwości.

Mając powyższe na uwadze, Sąd uznał oskarżonego za winnego tego, że w dniu 01 listopada 2016r. w miejscowości O. ul. (...) woj. (...)- (...), na terenie sklepu alkohole świata zabrał w celu przywłaszczenia portfel z zawartością dowodu osobistego, prawa jazdy, legitymacji ZUS, europejskiej karty ubezpieczenia i karty bankomatowej banku (...) oraz pieniędzy w kwocie 130 Euro co po kursie z dnia 01.11.2016r. daje kwotę 557,70 zł, czym działał na szkodę P. P. (1), tj. przestępstwa z art. 278 § 1 k.k.

Należy wskazać, że w niniejszym postępowaniu nie zarzucono D. S. popełnienia przestępstwa polegającego na zaborze w celu przywłaszczenia dokumentów i karty bankomatowej, gdyż brak jest jakichkolwiek dowodów potwierdzających, iż zamiarem oskarżonego było dokonanie na szkodę pokrzywdzonego także kradzieży tych przedmiotów. Z wyjaśnień samego oskarżonego wynika jednoznacznie, iż był zainteresowany wyłącznie pieniędzmi, a potwierdziło je jego zachowanie, jako że po dokonanym zaborze pieniędzy portfel z zawartymi w nim dokumentami porzucił.

Mając powyższe na uwadze, Sąd wymierzył oskarżonemu karę 8 miesięcy pozbawienia wolności.

Jako okoliczności obciążające Sąd uwzględnił: uprzednią kilkukrotną karalność oskarżonego, w tym za przestępstwa przeciwko mieniu (kopie odpisów wyroków k. 48-55 i dane o karalności k. 38) oraz znaczny stopień społecznej szkodliwości przypisanego mu przestępstwa, polegający na dążeniu do osiągnięcia bezprawnej korzyści majątkowej.

Jako okoliczność łagodząca zostały potraktowane stwierdzone u oskarżonego zaburzenia w rozwoju osobowości i cechy uzależnienia od dopalaczy.

Zdaniem Sądu, orzeczona względem oskarżonego kara pozbawienia wolności jest adekwatna do stopnia jego winy, stopnia społecznej szkodliwości przypisanego mu czynu, jak również realizuje wymogi prewencji szczególnej i ogólnej, o których mowa w art. 53 § 1 k.k.

Na podstawie art. 46 § 1 kk, zgodnie z wnioskiem P. P., zasądzono od oskarżonego na jego rzecz kwotę 557,70 zł tytułem naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody w całości.

O wynagrodzeniu za obronę oskarżonego z urzędu w postępowaniu sądowym orzeczono po myśli obowiązujących w tym zakresie przepisów.

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. Sąd zwolnił oskarżonego od kosztów, mając na względzie jego sytuację majątkową (brak majątku i brak dochodów).

Mając powyższe na względzie, Sąd orzekł jak w części dyspozytywnej wyroku.