Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V GC 1342/17 upr

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 lipca 2017 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie V Wydział Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący:

SSR Iwona Nowak

Protokolant:

stażysta Agnieszka Olechna

po rozpoznaniu w dniu 31 lipca 2017 r. na rozprawie sprawy

z powództwa (...) sp. z o.o. w O.

przeciwko I. W.

o zapłatę

I.  oddala powództwo.

SSR Iwona Nowak

Sygn akt V GC 1342/17

UZASADNIENIE

Powód (...) spółka z ograniczona odpowiedzialnością w O. wniósł o zasądzenie od pozwanej I. W. kwoty 3211,81 złotych z ustawowymi odsetkami od dnia 2 kwietnia 2014 roku do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów procesu.

Dnia 15 lutego 2017 roku został wydany nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym , od którego pozwana złożyła sprzeciw. Pozwana domagała się oddalenie powództwa w całości podnosząc zarzut przedawnienia roszczeń.

Powód nie zgodził się z tym stanowiskiem i wniósł o zasądzenie kwoty dochodzonej niniejszym pozwem.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny

Powód (...) spółka z ograniczona odpowiedzialnością w O. w ramach działalności gospodarczej prowadzi warsztat serwisowy i naprawy pojazdów.

Powód wykonał usługę serwisową wraz z koniecznym naprawami i wymianami w aucie pozwanej o nr (...). Następnie wystawił fakturę VAT o numerze (...) z dnia 25 marca 2014 roku na kwotę 3211,81 złotych . Została ustalona data wymagalności na dzień 1 kwietnia 2014 roku.

( dowód w aktach karta 2-8 i 11-12 )

Pozwana nie kwestionowała faktu wykonanej naprawy.

( dowód w aktach karta 37-38 )

Powyższy stan faktyczny ustalono w oparciu o przełożone przez powoda dokumenty.

Zgodnie z art. 6 k.c. oraz art. 232 k.p.c. to strony obowiązane są wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów , z których wywodzą skutki prawne . Powyższe przepisy stanowią normatywną podstawę zasady kontradyktoryjności , zgodnie z którą ciężar dowodu spoczywa na stronach postępowania cywilnego . W związku z tym obowiązkiem ich jest nie tylko przedstawianie twierdzeń i wskazywanie dowodów na ich poparcie, ale również dołożenie należytej staranności , by przeprowadzenie dowodów całkowicie od nich zależnych , było w ogóle możliwe. Zgodnie z treścią art. 6 k.c. na powodzie spoczywa ciężar udowodnienia faktów uzasadniających jego roszczenie ( wyrok SN z 03.10.1969 r (...) ) , a na stronie pozwanej obowiązek udowodnienia okoliczności uzasadniających jej wniosek o oddalenie powództwa ( wyrok SN z 20.04.1982 r (...) ).

Sąd zważył co następuje :

Roszczenie powoda oparte jest na przepisach regulujących umowę o dzieło oraz umowę zlecenia w odniesieniu do tych zleconych czynności serwisowych i naprawczych. Roszczenie powoda wynika z obowiązku zapłaty przez zamawiającego –pozwaną wynagrodzenia za świadczoną usługę zgodnie z art. 627 k.c i art. 735 § 1 k.c w zw. z art. 750 k.c. Zgodnie bowiem z treścią art. 750 k.c. do umów o świadczenie usług , które nie są uregulowane innymi przepisami , stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu. Zakres zastosowania tego artykułu jest bardzo szeroki i obejmuje wykonywanie czynności faktycznych i prawnych . Zamawiający ma obowiązek dokonać zapłaty wynagrodzenia za wykonane dzieło oraz za wykonaną usługę.

Pozwana nie negowała faktu wykonanej usługi. Podniosła słusznie zarzut przedawnienia.

Pozew został złożony do Sądu w dniu 3 stycznia 2017 roku . termin płatności na fakturze został ustalony na dzień 1 kwietnia 2014 roku.

Zgodnie z treścią art. 117 k.c. roszczenia majątkowe ulegają przedawnieniu .

Po upływie terminu przedawnienia ten , przeciwko komu przysługuje roszczenie może uchylić się od jego zaspokojenia , chyba że zrzeka się korzystania z zarzutu przedawnienia, Zgodnie z treścią art. 118 k.c. jeżeli przepis szczególny inaczej nie stanowi , termin przedawnienia wynosi lat dziesięć , a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej –trzy lata. Przepisami szczególnymi , przewidującymi inne terminy przedawnienia są art 646 k.c. , który to dla roszczeń wynikających z umowy o dzieło przewiduje dwuletni termin przedawnienia od dnia oddania dzieła, a jeżeli dzieło nie zostało oddane – od dnia , w którym zgodnie z treścią umowy miało być oddane , oraz przepis art. 751 k.c. , który również przewiduje dwuletni termin przedawnienia dla roszczeń o wynagrodzenie za spełnione czynności i o zwrot poniesionych wydatków , które przysługują osobom , które stale lub w zakresie działalności przedsiębiorstwa trudnią się czynnościami danego rodzaju.

Zarówno co do roszczeń powoda o zapłatę wynagrodzenia za czynności , które można sklasyfikować jako wykonanie dzieła jak i świadczone usługi , zastosowanie ma dwuletni termin przedawnienia.

Bieg terminu przedawnienia zgodnie z art. 120 k.c. liczony jest od dnia kiedy to roszczenie stało się wymagalne .W przypadku roszczeń terminowych termin płatności zbiega się z wymagalnością roszczenia ( art. 455 k.c. ).

Zgodnie z art. 642,§ 1 k.c. w braku odmiennej umowy przyjmuje się ,że przyjmującemu zamówienie należy się wynagrodzenie w chwili oddania dzieła. Podobnie jest w sytuacji umowy zlecenia , gdzie zgodnie z art. 744 k.c. wynagrodzenie , należy się przyjmującemu dopiero po wykonaniu zlecenia.

Termin płatności z reguły jest ustalony na fakturze. W niniejszej sprawie wskazany został termin na dzień 1 kwietnia 2014 roku.

Zatem pozwana słusznie podniosła zarzut przedawnienia roszczeń. Powód mógł dochodzić swoich roszczeń nie później niż do dnia 1 kwietnia 2016 roku .

W związku z faktem uchybienia terminom opisanym w art. 646 k.c i 751 k.c powództwo podlegał oddaleniu z uwagi na przedawnienie roszczeń.

SSR Iwona Nowak