Pełny tekst orzeczenia

WYROK CZĘŚCIOWY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 czerwca 2017 r.

Sąd Rejonowy w Pruszkowie, Wydział III Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Mirosław Barszcz

Protokolant: st.sekr.sądowy Katarzyna Nowicka

po rozpoznaniu w dniu 22 czerwca 2017 r. w Pruszkowie

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniej A. P. reprezentowanej przez przedstawicielkę ustawową J. P. (1)

przeciwko W. P. (1)

o alimenty

ze sprzeciwu Wojciecha Prokopka od wyroku zaocznego

I.  uchyla wyrok zaoczny Sądu Rejonowego w Pruszkowie z dnia 7 października 2016 roku ;

II.  zawiesza postępowanie w zakresie co do świadczeń za okres od dnia 8 marca 2017 roku;

III.  zasądza od pozwanego W. P. (1) na rzecz córki A. P. urodzonej (...) alimenty w kwocie 1300 (tysiąc trzysta) złotych miesięcznie płatne do rąk matki małoletniej – J. P. (1) do dnia 5- tego każdego miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w płatności którejkolwiek z rat za okres od dnia 1 sierpnia 2016 roku do dnia 7 marca 2017 roku;

IV.  wyrokowi z pkt III. Nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

Przedstawicielka ustawowa małoletniej A. J. (1) F. – P. w dniu 27 czerwca 2016 r. wniosła do Sądu Rejonowego w Pruszkowie powództwo o zasądzenie od W. P. (1) na rzecz małoletniej A. P. alimentów w kwocie 1300 zł miesięcznie, płatnych do dnia 5 – go każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki, poczynając od dnia 01 sierpnia 2016 r. W uzasadnieniu podała m.in., że powódka pochodzi ze związku małżeńskiego przedstawicielki ustawowej i pozwanego. J. P. (1) wskazała, że od (...) r. małżonkowie nie zamieszkują razem ze sobą i nie prowadzą wspólnego gospodarstwa domowego. W. P. (1) dokłada się finansowo do utrzymania powódki – niemniej niechętnie i coraz mniej regularnie. W ocenie przedstawicielki ustawowej miesięczne koszty utrzymania powódki wynoszą około 2181 zł miesięcznie. Matka powódki zmuszona była do poczynienia oszczędności w zakresie jedzenia, jak również wydatków dotyczących rozwoju dziecka. J. P. (1) podała, że pozwany widuje się z córką raz na 7 – 9 dni w ciągu 1 - 2 godzin, zaś w pozostałym zakresie to ona sprawuje nad małoletnią osobistą pieczę. Przedstawicielka ustawowa wskazała na następujące jednostkowe wydatki związane z utrzymaniem małoletniej: wyżywienie w domu 171 zł, przedszkole 915 zł, kosmetyki i środki czystości 21 zł, zabawki i książki 5 zł, ubrania, buty i akcesoria do włosów 57 zł, dojazdy 61 zł, leki 55 zł, większe wydatki jednorazowe 20 zł, opłaty mieszkaniowe 876 zł (w tym rata kredytu hipotecznego 503 zł). J. P. (1) podała, że pracuje w (...) i osiąga miesięczne wynagrodzenie w wysokości 2605,13 zł. Z kolei pozwany jest pracownikiem (...) i otrzymuje miesięczne wynagrodzenie w wysokości 2500 zł netto. Przedstawicielka ustawowa podała, że pozwany z zawodu jest architektem domów jednorodzinnych i w związku z tym czasami dorabia. Ponadto zna język niemiecki, angielski oraz ukraiński. Według J. P. (1) jej mąż potrafi również „obrabiać” fotografie i teksty do książek, jak również zaprojektować i zbudować dom (wyjąwszy hydraulikę). Przedstawicielka ustawowa oświadczyła, że poza małoletnią pozwany nie ma innych osób na utrzymaniu. J. P. (1) podała, że w (...)r. nabyła na swoją własność mieszkanie – po uprzednim ustanowieniu rozdzielności majątkowej pomiędzy małżonkami (przedstawicielka ustawowa musiała w związku z tym zaciągnąć kredyt hipoteczny).

Wyrokiem zaocznym z dnia 07 października 2016 r. Sąd Rejonowy w Pruszkowie zasądził w niniejszej sprawie od pozwanego W. P. (1) na rzecz córki A. P. alimenty w kwocie 1300 zł miesięcznie, płatne do rąk matki małoletniej J. P. (1) do dnia 5 – tego każdego miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami w przypadku zwłoki w płatności którejkolwiek z rat, począwszy od dnia 01 sierpnia 2016 r. Wyrokowi w punkcie zasądzającym alimenty sąd nadał rygor natychmiastowej wykonalności. (k.110)

W dniu 28 października 2016 r. wpłynął do Sądu Rejonowego w Pruszkowie sprzeciw W. P. (1) od przedmiotowego wyroku zaocznego. Pozwany wniósł o uchylenie w/w wyroku zaocznego i oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych (k.117-122). W uzasadnieniu pozwany wskazał, iż jego nieobecność na rozprawie związana była z przebywaniem na służbowej delegacji w (...)i planowany powrót miał nastąpić przed godziną rozprawy – niemniej z powodu opóźnień pozwany wrócił do Polski (...) r. w godzinach wieczornych. Pozwany wskazał, że przez rok cała rodzina mieszkała u jego ojca w O., gdzie miała do swojej dyspozycji całe piętro domu (obecnie remontowanego przez pozwanego). Według W. P. (1) jego żona nalegała na wyprowadzę z w/w miejsca i zamieszkania w należącej do niego nieruchomości znajdującej się w K. (dostosowanej do całorocznego zamieszkiwania). Pozwany podał, że rodzina w w/w nieruchomości zamieszkiwała przez siedem lat. W. P. (1) oświadczył, że w dniu (...) r. małżonkowie zawarli umowę majątkową małżeńską – wprowadzającą ustrój rozdzielności majątkowej. Z kolei w dniu (...) r. przedstawicielka ustawowa zakupiła mieszkanie o powierzchni 50,80 m ^{( 2 )}w P. (rodzina wprowadziła się do mieszkania w tym samym miesiącu). Pozwany wskazał, że w (...) r. jego żona poprosiła go o opuszczenie mieszkania. Pozwany zadeklarował, że pomimo czasowej rozłąki, pragnie naprawić relacje łączące go z żoną. W. P. (1) oświadczył, że jest zatrudniony w firmie (...) i zarabia 2462 zł netto miesięcznie. Pozwany wskazał na następujące ciążące na nim wydatki: remont nieruchomości swojego ojca 614,72 zł, alimenty na rzecz córki 650 zł, żywność 450 zł, odzież 200 zł, kosmetyki 100 zł, środki higieny 50 zł, telefon 50 zł, woda i ścieki 300 zł, energia elektryczna 200 zł, ogrzewanie 200 zł, kredyt i pożyczki 355,30 zł, paliwo 200 zł, OC i AC 53,18 zł, koszty utrzymania samochodu 460 zł oraz leczenie 120 zł (razem 2758,48 zł). W ocenie pozwanego jego zarobki nie pozwalają na zbilansowanie bieżących wydatków, dlatego też stara się wykonywać dodatkowe zlecenia, jednak nie w każdym miesiącu jest to możliwe. Pozwany wskazał, że korzysta z okazjonalnej pomocy finansowej swojej rodziny. Ponadto zmuszony był zaciągnąć zobowiązania pieniężne w (...) oraz (...) – w celu pokrycia części kosztów utrzymania swojej córki oraz sfinansowania remontu piętra domu swojego ojca (gdzie ma zamiar zamieszkać razem z rodziną). Pozwany stwierdził, że od marca 2016 r. przekazywał żonie kwotę 650 zł miesięcznie na utrzymanie córki. Ponadto, gdy dysponował większymi środkami finansowymi, przekazywał na rzecz córki kwoty od 100 zł do 350 zł miesięcznie. Według pozwanego możliwości zarobkowe jego żony są zdecydowanie większe niż jego własne. Ponadto wskazywane przez jego żonę wydatki nie znajdują pokrycia w osiąganych przez nią dochodach. Co więcej, pozwany oświadczył, że koszt kredytu hipotecznego nie może być wliczany do kosztów utrzymania małoletniej powódki. Pozwany zakwestionował również zasadność ponoszenia wydatków związanych z uczęszczaniem małoletniej do przedszkola. Zdaniem W. P. (1) jego możliwości zarobkowe pozwalają mu na opłacanie alimentów na rzecz córki w kwocie 650 zł miesięcznie.

Na rozprawie w dniu 22 czerwca 2017 r. strona powodowa wskazała, iż popiera powództwo w kwocie 1300 zł za okres do dnia 31 sierpnia 2017 roku, a w pozostałym zakresie cofa powództwo powyżej kwoty 1000 zł od dnia 1 września 2017 r. Pozwany wnosił jak w sprzeciwie od wyroku zaocznego, następnie wyraził zgodę na cofnięcie powództwa w części. Pozwany uznał powództwo do kwoty alimentów 650 zł miesięcznie. (k. 215, płyta CD – k. 217).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

J. P. (1) i W. P. (1) w dniu (...) r. wstąpili w związek małżeński. W dniu (...) r. małżonkowie zawarli umowę ustanawiającą między nimi ustrój rozdzielności majątkowej (zawartą w formie aktu notarialnego w Kancelarii Notarialnej (...) w P. – nr Rep. (...)). Ze tego związku małżeńskiego posiadają małoletnią córkę A. P. urodzoną (...) w W.. Małoletnia ma obecnie cztery lata i zamieszkuje wraz z matką w należącym do niej mieszkaniu w P.. Do dnia 08 marca 2016 r. małoletnia zamieszkiwała w/w miejscu wraz obojgiem rodziców. Od kwietnia 2016 r. A. P. jest zapisana do punktu przedszkolnego (...) w P. (przedmiotową placówkę wybrała dla małoletniej jej matka, zaś pozwany nie zgłosił co do niej sprzeciwu). Uczęszczanie małoletniej na zajęcia edukacyjne jest odpłatne i obejmuje opłatę stałą, tj. czesne w wysokości 600 zł miesięcznie oraz opłaty za wyżywienie w kwocie 15 zł dziennie, co przy pełnym miesiącu dawało łącznie 930 zł w skali miesiąca. Przed przyjęciem do powyższego przedszkola małoletnia uczęszczała do Klubu (...) w K. (od sierpnia 2015 r.) – z tego tytułu matka małoletniej ponosiła opłatę za pobyt dziecka w przedszkolu w wysokości 700 zł miesięcznie. Ponadto J. P. (1) była obowiązana do uiszczenia jednorazowej wpłaty w postaci wpisowego do przedszkola w wysokości 300 zł. A. P. jest ogólnie zdrowia i nie przyjmuje na stałe jakichkolwiek lekarstw. Potrzeby małoletniej A. P. w okresie od 01 sierpnia 2016 r. do dnia 07 marca 2017 r. były standardowe. W skład miesięcznych potrzeb z tego okresu wchodziły potrzeby żywieniowe ok. 170 zł, przedszkole ok. 915 zł, kosmetyki i środki czystości ok. 20 zł, ubrania i obuwie 50-60 zł, koszty dojazdu ok.60 zł, leczenie 55 zł, zabawki i książki 5 zł oraz udział w opłatach mieszkaniowych ok. 373 zł.

J. P. (1) ma 32 lat i zamieszkuje wraz z córką w należącym do niej mieszkaniu w P. (do dnia 08 marca 2016 r. w lokalu tym przebywał również pozwany W. P. (1)). W dniu (...) r. J. P. (1) zawarła z (...)umowę o mieszkaniowy kredyt hipoteczny na kwotę 205 000 zł – z przeznaczeniem na nabycie w/w nieruchomości (łączna cena zakupu wyniosła 280 000 zł). Przed przeprowadzeniem się do zakupionego przez siebie mieszkania przedstawicielka ustawowa (przez siedem lat) zamieszkiwała wraz z rodziną w należącej do jej męża nieruchomości znajdującej się w K. (początkowo małżonkowie zamieszkiwali w domu należącym do rodziców pozwanego). Od (...) r. przedstawicielka ustawowa pracuje jako (...)w (...) - z tego tytułu otrzymuje miesięczne wynagrodzenie w wysokości około 2600 zł netto. J. P. (1) osiąga również zarobki z tytułu podejmowania się dodatkowych zleceń. W 2015 r. przedstawicielka ustawowa osiągnęła dochód w wysokości 25 452,14 zł brutto. Z kolei w 2016 r. J. P. (1) uzyskała dochód w kwocie 41 108,84 zł. W związku z planowanym przeniesieniem małoletniej do publicznego przedszkola przedstawicielka ustawowa złożyła stosowną dokumentację w trzech różnych placówkach edukacyjnych – małoletnia została zakwalifikowana do jednej z nich z możliwością uczęszczania od 01 września 2017 r. W dniu (...) r. J. P. (1) złożyła do Sądu Okręgowego w Warszawie pozew o rozwód. Sprawa została zarejestrowana pod sygnaturą VI C 541/17. Sprawa rozwodowa toczy się, nie została zakończona.

W. P. (1) ma 48 lat i zamieszkuje w O. w domu jednorodzinnym należącym do jego rodziców. Pozwany obecnie pozostaje zarejestrowany jako osoba bezrobotna. Pozwany utrzymuje się z przyznanego mu zasiłku dla bezrobotnych i z podejmowanych prac dorywczych. W okresie od (...) r. do (...) r. pozwany pracował w firmie (...) – na tej podstawie osiągał miesięczne wynagrodzenie w wysokości około 2500 zł netto. Na mocy decyzji Starosty (...) z dnia (...) r. został uznany za osobę bezrobotną bez prawa do zasiłku (od dnia wydania decyzji). W 2016 r osiągnął dochód w wysokości 41 823,84 zł brutto. Na podstawie wydanego w niniejszej sprawie wyroku zaocznego Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w (...) (...) wszczął przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne pod sygn. (...) – w jego ramach dokonał zajęcia wynagrodzenia za pracę (do 31 grudnia 2016 r. potrącono 2 941,97 zł). W związku ze złym stanem zdrowia (...)w okresie od (...) r. do (...) r. pozwany przebywał na zwolnieniu lekarskim. W okresie od dnia 21 sierpnia 2016 r. do dnia 20 września 2016 r. (stosownie do treści załączonego wydruku z rachunku bankowego) pozwany spłacał zadłużenie związane z użytkowaniem karty kredytowej wydanej przez bank (...) Co więcej, pozwany ponosił ciężar spłaty dwóch pożyczek zawartych ze spółką (...). Pozwany deklaruje posiadanie zadłużenia na poziomie około 20000 zł. W. P. (1) użytkuje samochód osobowy z 2005 r. i ponosi związane z nim koszty eksploatacyjne etc. Pozwany został uwzględniony w testamencie sporządzonym przez jednego z członków rodziny (stryja) – na dzień wyrokowania przez tutejszy Sąd nie zostało jeszcze zainicjowane postępowanie o nabycie przedmiotowego spadku. Pozwany częściowo uiszczał nieregularnie na córkę kwoty opłat za przedszkole w zmiennej wysokości. W. P. (1) ma systematyczny kontakt z córką – średnio spotyka się z nią raz w tygodniu.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił o następujące dowody: odpis skrócony aktu małżeństwa (k. 6- 6v), odpis skrócony aktu urodzenia (k. 7), umowa (k. 8 – 10, 13 -13v, 39, 50 – 51, 124, 126), dowód wpłaty wraz z potwierdzeniem wykonania przelewu (k. 11), potwierdzenie przelewu (k. 12, 15, 18 – 24, 26 – 27, 29 – 32, 34 – 36, 40, 43, 53, 55, 92 – 93, 194 - 195), historia płatności (k. 14, 37 – 38, 41 – 42, 52, 54, 56 – 59, 174 - 175), pismo (k. 16 – 17, 44), rozliczenie (k. 25), faktura VAT (k. 28,33, 136 - 148), akt notarialny (k. 45 – 49v), zaświadczenie (k. 91, 123, 125, 196), PIT wraz z potwierdzeniami (k. 94 – 107, 180 – 193v, 200 - 214), dowód wpłaty wraz wydrukiem (k. 127), rachunek (k. 128), dowód wpłaty (k. 129, 177 - 179), polisa (k. 130), wycena (k. 131 -135), karta gwarancyjna (k. 149), świadectwo (k. 152 – 153), zwolnienie (k. 154), wniosek (k. 176), decyzja (k. 199), przesłuchania J. P. (1) (k. 215v – 216, płyta CD – k. 217), przesłuchania W. P. (1) (k. 216, płyta CD – k. 217).

Ustalenia Sądu znajdują uzasadnienie w przeprowadzonych dowodach, które zostały powołane przy ustaleniu podstawy faktycznej w niniejszej sprawie. Należy także wskazać, iż niektóre z nich zostały złożone w kserokopiach, to jednak nic nie wskazuje na to, by ich treść nie odzwierciedlała wiernie treści dokumentów oryginalnych. Podnieść także należy, że strony wiarygodności i mocy dowodowej tych dowodów nie kwestionowały.

Sąd uznał zeznania stron za w pełni wiarygodne, albowiem były one jasne i logiczne. Ponadto nie ujawniły się jakiekolwiek okoliczności, które pociągałyby za sobą uznanie tych depozycji za niewiarygodne. Sąd zważył przy tym, że w zeznaniach stron zaistniały pewne różnice, jednakże – w ocenie Sądu - nie świadczą one o nieprawdziwości podnoszonych twierdzeń, gdyż każda ze stron przedstawiła widzianą przez siebie subiektywną wersję rzeczywistości. Ponadto występowanie w/w rozbieżności należy uznać za naturalne - biorąc pod uwagę upływ czasu, jak również złożoność stosunków występujących pomiędzy stronami.

Sąd pominął dowód z zeznań świadka M. B., albowiem strona powodowa w pełni wykazała okoliczności, na które dowód ten został zawnioskowany. Ponadto Sąd nie wziął pod uwagę załączonych przez przedstawicielkę ustawową paragonów i biletów, ponieważ nie stanowią one dowodu zakupienia określonej rzeczy lub usługi dla danej osoby (nie są imienne).

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

Na podstawie art. 347 kpc po ponownym rozpoznaniu sprawy sąd wydaje wyrok, którym wyrok zaoczny w całości lub części utrzymuje w mocy albo uchyla go i orzeka o żądaniu pozwu, bądź też pozew odrzuca lub postępowanie umarza.

Na podstawie art. 445 § 2 kpc postępowanie w sprawie o alimenty, wszczęte przed wytoczeniem powództwa o rozwód lub o separację, ulega z urzędu zawieszeniu z chwilą wytoczenia powództwa o rozwód lub o separację co do świadczeń za okres od jego wytoczenia. Przepis ten, wobec złożenia powództwa rozwodowego dotyczącego rodziców małoletniej powódki, ograniczył przedmiot postępowania w sprawie do okresu do dnia 07 marca 2017 r. Dodatkowo na rozprawie powództwo zostało ograniczone. Z tego też powodu Sąd uchylił wyrok zaoczny w całości. Następnie zawiesił postępowanie w zakresie świadczeń alimentacyjnych za okres począwszy od dnia 08 marca 2017r.

Z powyższego względu przedmiotem dalszego zainteresowania Sądu był okres od dnia 01 sierpnia 2016 r. do dnia 07 marca 2017 r.

W tym miejscu należy przytoczyć kilka uwag natury ogólnej. Stosownie do treści art. 133 § 1 kro rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych, względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody majątkowe dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowywania. Zakres tego obowiązku, zgodnie z art. 135 kro, wyznaczają z jednej strony usprawiedliwione potrzeby osoby uprawnionej, z drugiej zaś zarobkowe i majątkowe możliwości osoby zobowiązanej, przy czym wykonywanie obowiązku alimentacyjnego może polegać także w całości lub w części, na osobistych staraniach o utrzymanie lub wychowywanie dziecka. Przez usprawiedliwione potrzeby należy rozumieć nie tylko elementarne potrzeby polegające na zapewnieniu minimum egzystencji, ale także takie, które stworzą uprawnionemu normalne warunki bytowania odpowiadające jego wiekowi, stanowi zdrowia i statusowi rodziców. Należy mieć zatem na względzie zarówno koszty utrzymania dziecka jak i koszty jego wychowania.

Przez usprawiedliwione potrzeby dziecka należy rozumieć nie tylko elementarne potrzeby polegające na zapewnieniu minimum egzystencji, ale także takie, które stworzą uprawnionemu normalne warunki bytowania odpowiadające jego wiekowi, stanowi zdrowia i statusowi rodziców.

W rozpoznawanej sprawie J. P. (1) dochodziła zasądzenia alimentów od pozwanego W. P. (1) na rzecz córki A. P. w kwocie 1300 zł miesięcznie. Koszty utrzymania córki oszacowała na kwotę 2181 zł miesięcznie, do której zaliczyła następujące wydatki: wyżywienie 171 zł, przedszkole 915, kosmetyki i środki czystości, zabawki i książki 5 zł, ubrania i obuwie 57 zł, dojazdy 61 zł, leki 55 zł, większe wydatki jednorazowe 20 zł, opłaty mieszkaniowe 876 zł ( w tym rata kredytu hipotecznego 503 zł). Jednocześnie przedstawicielka ustawowa załączyła szeroką dokumentację, która częściowo odzwierciedla wysokość podnoszonych przez nią wydatków. Sąd zważył przy tym, że pomimo pominięcia części złożonych paragonów i rachunków (niewystawionych na określoną osobę), wskazane przez przedstawicielkę ustawową koszty utrzymania znajdują odzwierciedlenie w ogólnych zasadach doświadczenia życiowego. Sąd nie uwzględnił przy tym wysokości raty kredytu hipotecznego, albowiem nie jest ona związana z zaspokajaniem usprawiedliwionych potrzeb małoletniej (rzutuje wyłącznie na osobisty majątek jej matki – odmiennie niż np. opłaty eksploatacyjne). Podobnie Sąd odniósł się do wskazywanych przez przedstawicielkę ustawową większych wydatków jednorazowych, albowiem ze względu na swój charakter, tj. brak powtarzalności nie wpływają one na stałe koszty utrzymania dziecka. Reasumując ten wątek w ocenie Sądu Rejonowego koszty utrzymania małoletniej (w okresie od 01 sierpnia 2016 r. do 07 marca 2017 r.) wynosiły około 1600 - 1700 zł miesięcznie, w tym: wyżywienie ok. 170 zł, przedszkole ok. 915 zł, kosmetyki i środki czystości ok. 20 zł, zabawki i książki 5 zł, ubrania i obuwie ok. 50-60 zł, dojazdy ok. 60 zł, leki 55 zł oraz opłaty mieszkaniowe 373 zł. Okres przedmiotowy obejmuje uczęszczanie małoletniej do prywatnego przedszkola, w którym opłaty były znaczne. Na marginesie należy wskazać, iż w kolejnym roku szkolnym opłaty związane z przedszkolem będą znacznie niższe, wobec uzyskania miejsca do placówki publicznej. Wskazane w pozwie przez przedstawicielkę ustawową koszty utrzymania małoletniej dotyczyły okresu poprzedzającego pozew, jednak były miarodajne, jeśli chodzi o okres, którego dotyczy pozew. Podnieść też należy, iż pozwany nie kwestionował zasadności wyboru przedszkola dla córki, natomiast w zakresie jej potrzeb wskazywał, iż są one standardowe. Przedstawione przez przedstawicielkę ustawową wydatki potwierdzają standardowy poziom usprawiedliwionych potrzeb małoletniej.

Ogólnie biorąc, wysokość świadczeń alimentacyjnych od osoby zobowiązanej do alimentacji zależy nie tylko od usprawiedliwionych potrzeb osoby uprawnionej, ale także od możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego.

Przechodząc do oceny możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego należy w pierwszym rzędzie stwierdzić, że przez ustawowe określenie ,,możliwości zarobkowe i majątkowe” rozumie się nie tylko zarobki i dochody rzeczywiście uzyskiwane, lecz wszelkie zarobki i dochody, które osoba zobowiązana do alimentacji może i powinna uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności i przestrzeganiu zasad prawidłowej gospodarki oraz stosownie do swoich sił umysłowych i fizycznych.

W sprawie zostało ustalone, iż pozwany pozostaje bezrobotny i utrzymuje się z zasiłku dla bezrobotnych, jak również podejmowanych prac dorywczych (także w okresie trwania stosunku pracy). Należy wskazać, że do końca 2016 r. pozwany pracował na podstawie umowy o pracę i zarabiał około 2500 zł miesięcznie. W 2016 r. osiągnął dochód w wysokości 41823,84 zł brutto. Ponadto znaczną ilość swojego czasu oraz posiadanych środków pieniężnych przeznacza na remontowanie domu należącego do jego rodziców. Co więcej, na rozprawie w dniu 22 czerwca 2017 r. pozwany zeznał, że jest w stanie podjąć pracę – wobec tego jego bieżące pozostawanie bez pracy Sąd uznał za okres przejściowy i zależny od jego woli. W ocenie Sądu wszystkie powyższe okoliczności świadczą o tym, że pozwany ma znaczące możliwości zarobkowe, które pozwalają mu na opłacanie alimentów w kwocie zasądzonej przez Sąd.

Należy też pamiętać i o tym, iż obowiązek przyczyniania się do zaspokojenia potrzeb małoletniej powódki spoczywa na obojgu rodzicach. Sąd zważył przy tym, że przedstawicielka ustawowa powódki spełnia swój obowiązek alimentacyjny poprzez osobiste starania o utrzymanie i wychowanie małoletniej córki. Powyższe zobowiązuje zatem pozwanego do finansowego udziału w kosztach utrzymania dziecka w przeważającej części. W okresie objętym zainteresowaniem Sądu pozwany częściowo partycypował w kosztach utrzymania małoletniej - winien on jednak ponieść koszt utrzymania córki w większym zakresie. Pozwany poza powódką nie ma innych osób na utrzymaniu. Uzyskane przez niego dochody w przedmiotowym okresie były wystarczające do pokrycia potrzeb córki ponad kwotę dobrowolnie uiszczoną.

Kierując się wszystkimi wyżej wymienionymi względami Sąd Rejonowy doszedł do przekonania, iż W. P. (1) winien łożyć tytułem alimentów kwotę 1300 zł miesięcznie (kwotę dochodzoną przez powódkę) począwszy od 01 sierpnia 2016 r. do dnia 07 marca 2017 r. Kwota ta bowiem mieści się w granicach możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego, pozwala też, uwzględniając dodatkowo obowiązek alimentacyjny J. F. - P. na zaspokojenie usprawiedliwionych potrzeb małoletniej.

Z wyżej wymienionych względów na podstawie art. 133§1 kro w wz. z art. 135 kro w zw. z art. 445 § 2 kpc należało orzec jak w sentencji.

Rygor natychmiastowej wykonalności został wyrokowi nadany z urzędu na podstawie art.333 § 1 pkt.1 kpc.