Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 1015/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 grudnia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący

SSO Jerzy Zalasiński

Protokolant

st. sekr. sądowy Marzena Mazurek

po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2013 r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania R. A.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 12 listopada 2012 r. Nr (...)

w sprawie R. A.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

I.  zmienia zaskarżoną decyzję i ustala R. A. prawo do emerytury od dnia 15 października 2012 r.,

II.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. na rzecz R. A. 60 (sześćdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt IV U 1015/12

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia 12.11.2012r. i 31.05.2012r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu R. A. prawa do wcześniejszej emerytury motywując to nieprawidłowym świadectwem wykonywana pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przez okres. Od decyzji tej odwołanie złożył ubezpieczony R. A. wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do emerytury, gdyż przez okres ponad 15 lat pracował jako operator – maszynista ciężkich maszyn budowlanych takich jak zgarniarki, spychacze, koparki oraz jako kierowca samochodów ciężarowych o ładowności ponad 3,5 ton.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie. W uzasadnieniu swojego stanowiska podniósł, że okres od dnia 01.01.1975r. do 18.07.1990r. oraz od 01.07.1993r. do 15.10.1994r. nie może być zaliczony do okresów pracy w szczególnych warunkach, ponieważ w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach nie powołano się na przepisy. Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny.

Ubezpieczony R. A. urodzony dnia (...) złożył w dniu 08.10.2012r. wniosek o emeryturę. Do wniosku dołączył świadectwa wykonywania prac w szczególnych warunkach oraz świadectwa pracy. Organ rentowy uznał za udowodniony staż ubezpieczeniowy R. A. w rozmiarze 25 lat, 7 miesięcy i 29 dni okresów składkowych i nieskładkowych. Nie uznał żadnego okresu wykonywania pracy w szczególnych warunkach. Organ rentowy nie uznał okresu pracy ubezpieczonego w Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w okresie od dnia 01.01.1975r. do 18.07.1990r. jako pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Z materiału dowodowego zebranego w sprawie wynika, że w spornym okresie R. A. został przyjęty do pracy w Przedsiębiorstwie (...) w M. na stanowisko pomocnika operatora. W dniu 01.05.1976r. otrzymał angaż na stanowisko operatora koparek. Na stanowisku tym pracował do dnia 01.01.1981r. Z dniem 02.01.1981r. ubezpieczony został zatrudniony na stanowisku operatora zgarniarki. W dniu 02.04.1982r. uzyskał uprawnienia maszynisty ciężkich maszyn budowlanych i drogowych – specjalność zgarniarki. Od 24.04.1976r. posiadał uprawnienia maszynisty ciężkich maszyn budowlanych i drogowych – specjalność spycharki i ciągniki. Od marca 1983r. pracodawca ubezpieczonego posługuje się nazwą: Przedsiębiorstwo Budownictwa (...). Ubezpieczony otrzymuje kolejne angaże na stanowisko operatora sprzętu ciężkiego i operatora zgarniarki. W dniu 09.04.1984r. umowa o pracę z R. A. została rozwiązana w trybie dyscyplinarnym za spożywanie alkoholu w miejscu pracy. Na prośbę pracownika został on ponownie przyjęty do pracy 15.05.1984r. na stanowisko pomocnika operatora spycharki. Od dnia 01.05.1985r. otrzymał angaż na stanowisko operatora spycharki, a od 01.03.1986r. na stanowisko operatora zgarniarki. Następnie od 01.08.1988r. ponownie otrzymał angaż na stanowisko operatora spycharki. Na stanowisku tym pracował do dnia rozwiązania stosunku pracy to jest do 18.07.1990r. Na stanowiskach tych pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. W okresie od 01.10.1990r. do 28.01.1991r. R. A. był zatrudniony w Zakładzie Produkcji (...) jako kierowca samochodu ciężarowego o ładowności ponad 3,5 tony. Jeździł samochodem (...) o ładowności 16 ton. Woził cegły, wapno, węgiel. W okresie od 10.06.1991r. do 13.01.1992r. ubezpieczony pracował jako kierowca samochodu ciężarowego o ładowności ponad 3,5 tony w Zakładzie (...) w G.. Następnie od 01.04.1992r. do 30.09.1996r. był zatrudniony w młynie (...) jako kierowca samochodu ciężarowego o ładowności 18 ton. Woził zboże i mąkę. We wszystkich wymienionych zakładach wykonywał pracę kierowcy stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zeznania ubezpieczonego (k.25, 8v-9, 18-18v), zeznania świadków: M. M. (k. 9-9v, 24v), W. P. (k. 9v, 25), R. S. (k.9v-10), R. K. (k. 24v), akt osobowych, akt ZUS.

Sąd Okręgowy zważył co następuje.

Odwołanie jest uzasadnione. Zgodnie z art. 184 ust.1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r.o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz.1118 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1)okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2)okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

W ocenie Sądu Okręgowego R. A. spełnił powyższe warunki. Udowodnił ponad 25 lat okresów składkowych oraz ponad 15 lat okresów pracy w szczególnych warunkach w rozumieniu przepisów dotychczasowych. Sąd dał wiarę zeznaniom ubezpieczonego, że w okresie od dnia 01.05.1976r. do dnia 09.04.1984r. i od 15.05.1984r. do 18.07.1990r. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował w charakterze maszynisty ciężkich maszyn budowlanych oraz w okresie od 01.10.1990r. do 28.01.1991r., od 10.06.1991r. do 13.01.1992r. i od 01.04.1992r. do 30.09.1996r. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy był zatrudniony jako kierowcy samochodu ciężarowego o ładowności ponad 3,5 ton. Zeznania powoda potwierdzili świadkowie M. M. (k. 9-9v, 24v), W. P. (k. 9v, 25), R. S. (k.9v-10), R. K. (k. 24v). Sąd uznał ich zeznania za wiarygodne, ponieważ są logiczne, spójne i wzajemnie się uzupełniają. Zeznania te znajdują potwierdzenie w zebranych w sprawie dokumentach takich jak świadectwa pracy i świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach oraz umowy i angaże znajdujące się w aktach osobowych. Z dokumentacji tej jednoznacznie wynika, że ubezpieczony w spornych okresach wykonywał wyłącznie pracę maszynisty ciężkich maszyn budowlanych takich jak zgarniarki i spycharki oraz kierowcy samochodów ciężarowych. Były to samochody o ładowności znacznie przekraczającej 3,5 tony. Stanowisko kierowcy samochodu ciężarowego o ładowności ponad 3,5 tony wymienione jest w załączniku A dział VIII pkt.2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz. 43 ze zm.), a stanowisko maszynisty ciężkich maszyn budowlanych w załączniku A dział V pkt. III cytowanego rozporządzenia. W sumie okresy pracy w szczególnych warunkach wynoszą ponad 15 lat. Ubezpieczony nabył więc prawo do emerytury z dniem ukończenia sześćdziesiątego roku życia.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na mocy art.477 14par.2 kpc orzekł jak w wyroku.