Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 22 sierpnia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie VI Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Anna Harmata

Protokolant: Małgorzata Florek

po rozpoznaniu w dniu 22 sierpnia 2016 r. w Rzeszowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa J. L.

przeciwko: (...) SA ( poprzednia nazwa : (...) SA)

w przedmiocie zażalenia pozwanego (...) SA ( poprzednia nazwa : (...) SA) na postanowienie Sądu Rejonowego w Tarnobrzegu V Wydziału Gospodarczego z dnia 7 czerwca 2016 r., sygn. akt V GC 153/15

postanawia:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Pozwany wraz z apelacja wniósł o wniósł o zwolnienie od opłaty sądowej od apelacji albowiem kwota tej opłaty nie została ujęta w planowanych wydatkach przedsiębiorstwa pozwanej i stanowi dla niej znaczący wydatek.

Postanowieniem z dnia 7 czerwca 2016r. Sąd Rejonowy w Tarnobrzegu oddalił wniosek wskazując, iż zarząd spółki został wezwany do przedłożenia dokumentów finansowych spółki celem oceny jej sytuacji finansowej, zakreślony termin upłynął bezskutecznie.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożył pozwany , wnosząc uchylenie w/w postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania zarzucając , iż nie zgadza się z rozstrzygnięciem Sądu, nie otrzymała wezwania do uzupełnienia wniosku o zwolnienie z opłaty, stąd nie miała wiedzy, iż wniosek należy uzupełnić.

Sąd Okręgowy zważył co następuje;

Na mocy art. 103 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2005 r., nr 167, poz. 1398, z późn. zm.) Sąd może przyznać zwolnienie od kosztów sądowych osobie prawnej, jeżeli wykazała, że nie ma dostatecznych środków na ich uiszczenie.

W ocenie Sądu Okręgowego brak jest podstaw do zwolnienia pozwanego od uiszczenia opłaty sądowej od pozwu. Powód nie przedstawił Sądowi na potwierdzenie zasadności swego wniosku żadnych dokumentów obrazujących sytuację finansową spółki ( bilanse, sprawozdania dla celów podatkowych itd). ograniczając się jedynie do gołosłownych twierdzeń w zakresie okoliczności niespełniających zresztą przesłanek w.w normy prawnej. Okoliczność, iż pozwana nie ujęła opłaty sądowej w planowanych wydatkach i stanowi dla niej znaczący wydatek nie stanowi podstawy dla uwzględnienia wniosku o zwolnienie. Istotnym jest bowiem czy strona dysponuje dostatecznymi środkami na jej uiszczenie.

Instytucja zwolnienia strony od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych w polskim systemie wymiaru sprawiedliwości nie jest regułą, stosowana jest w sytuacjach wyjątkowych. Opłaty uiszczane w związku z toczącymi się sprawami sądowymi są dochodem Skarbu Państwa. Zwolnienie z obowiązku ponoszenia opłat jest więc w rzeczywistości kredytowaniem - w tym przypadku - przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą.

Należy podkreślić, iż w myśl art. 103 w/w ustawy podstawą zwolnienia od kosztów sądowych jest wykazanie braku dostatecznych środków na ich uiszczenie, czego, wnioskodawca w niniejszym postępowaniu nie uczynił. Korzyść ze zwolnienia od kosztów ma odnieść strona i to ona powinna w sposób sprawny i wszechstronny przedstawić argumenty na rzecz uwzględnienia wniosku. Nieudokumentowanie wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych przez osobę prawną nie można, w świetle art. 103 w/w ustawy, uznać za brak formalny podlegający rygorowi z art. 130 k.p.c. Wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych jest pismem procesowym, powinien więc zawierać przedstawienie opisu kondycji finansowej wnioskodawcy wraz
z dowodami na poparcie przytoczonych okoliczności (art. 126 § 1 pkt 3 k.p.c.). Dlatego też skutkiem zaniechania wnioskodawcy w tym zakresie jest oddalenie wniosku. W aktach sprawy zalega wezwanie Sądu do przedstawienia dokumentacji finansowej spółki w terminie tygodniowym p/r oddalenia wniosku i dowód zwrotnego potwierdzenia odbioru niniejszego przez spółkę (k-185). Termin ten upłynął bezskutecznie, stąd zasadnym było rozstrzygnięcie Sądu Rejonowego zawarte w postanowieniu z dnia 7 czerwca 2016r.

Zważywszy na powyższe Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji postanowienia na mocy art. 385 kpc w zw. z art. 397 par. 2 kpc.