Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt. II K 482/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 sierpnia 2017r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie, II Wydział Karny, w składzie:

Przewodniczący: SSR Krzysztof Matysiak

Protokolant: staż. J. Konkol

przy udziale Prokuratora J. Starkiewicz

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 lipca 2017r. i następne sprawy: K. W., syna T. i K. z d.G., ur. (...) w L.,

oskarżonego o to, że:

I .W dniu 23 marca 2017r. w D. w sklepie (...)w D. po uprzednim użyciu gróźb bezprawnych pozbawienia życia A. S. oraz grożenie popełnieniem przestępstwa przeciwko wolności seksualnej oraz zniszczenia mienia dokonał zaboru w celu przywłaszczenia 3 butelek piwa o wartości 6 zł na szkodę(...) w O.,

- tj. o przestępstwo z art. 280 § 1 kk

II .W dniu 23 marca 2017r. w sklepie (...) w D. znieważył B. N. (1) słowami powszechnie uznanymi za obelżywe w jej obecności,

- tj. o przestępstwo z art. 216 § 1 kk

III .W dniu 23 marca 2017r. w D. w sklepie(...) kierował groźby pozbawienia życia i uszkodzenia mienia wobec E. Ż. (1), przy czym groźby te wzbudziły w niej uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione,

- tj. o przestępstwo z art. 190 § 1 kk

IV .W dniu 25 marca 2017r. w sklepie (...) w D. używając gróźb bezprawnych pozbawienia życia oraz zniszczenia mienia w celu wywarcia wpływu na B. N. (1) jako świadka zmuszał ją do zaniechania zawiadamiania Policji,

- tj. o przestępstwo z art. 245 § 1 kk

V .W okresie od 1 do 21 marca 2017r. w D. uporczywie nękał A. K. wzbudzając w niej uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia formułując groźby dokonania przestępstwa przeciwko wolności seksualnej, przy czym groźby te wzbudziły w niej uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione,

- tj. o przestępstwo z art. 190 § 1 kk i art. 190a § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

I . w ramach czynu opisanego w pkt. I a/o uznaje oskarżonego K. W. za winnego tego, że w dniu 23 marca 2017r. w D. w sklepie (...) używając groźby bezprawnej pozbawieniem życia oraz uszkodzenia mienia zmuszał A. S. do wydania piwa na tzw. „kreskę” tj. o czynu z art. 191 § 1 kk. i za to na podstawie art. 191 § 1 kk. skazuje go na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

II . w ramach czynu opisanego w pkt IV a/o uznaje oskarżonego K. W. za winnego tego, że w dniu 25 marca 2017r. w sklepie (...) w D. groził B. N. (1) pozbawieniem życia przy czym groźby te wzbudziły u pokrzywdzonej uzasadniona obawę że będą spełnione tj. czynu z art. 190 § 1 kk i za to na podstawie art. 190 § 1 kk skazuje go na kare 3 (trzech miesięcy) pozbawienia wolności

III. uniewinnia oskarżonego K. W. od popełnienia czynów opisanych w pkt II , III i V a/o,

IV. na podstawie art. 85 § 1 i 2 kk i art. 86 § 1 kk orzeka wobec K. W. karę łączną w wymiarze 7 (siedmiu) miesięcy pozbawienia wolności,

V. na podstawie art. 41a § 1 kk. orzeka wobec oskarżonego zakaz całkowitego kontaktowania się i zbliżania się na odległość mniejszą niż 50 metrów przez okres 5 lat do pokrzywdzonych A. S. i B. N. (1), a ponadto orzeka zakaz przebywania w sklepie (...) położonym w D. przy ul. (...) przez okres 5 lat,

VI .na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia oskarżonego od kosztów sądowych w całości, w tym od opłaty.

VII. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. E. O. kwotę 588 zł tytułem wykonanych obowiązków obrońcy z urzędu w postępowaniu sądowym wraz z 23 % tytułem podatku VAT od zasądzonego wynagrodzenia

UZASADNIENIE

W dniu 23 marca 2017 roku w godzinach rannych do sklepu (...) w D. przyszedł K. W. . Po wejściu do sklepu zapytał A. S. czy jest pracownica o imieniu A. . W trakcie zażądał wydania mu trzech piw . Gdy ona odmówiła oświadczył , iż w takim razie zajebie ją , weźmie rurę i rozjebie te półki po czyn stwierdził , iż tego nie zrobi bo „ mają fajną koleżankę A. „ Następnie opuścił sklep bez żądanego alkoholu .

Po pewnym czasie do sklepu ponownie wrócił K. W. wraz kolegą B. P. (1) . B. P. (2) chciał kupić alkohol 3 butelki piwa ale zabrakło mu pieniędzy. K. W. mówił wtedy , że B. P. (1) jest stałym klientem i na pewno zapłaci . Po chwili A. S. wydała 3 piwa B. P. (2) i obaj wyszli ze sklepu . W późniejszym czasie B. P. (2) zapłacił brakującą kwotę .

( dowód :wyj osk. K. W. K- 187 v , zezn. św. A. S. K- 188v-189 ,

E. Ż. K- 188-188v , B. P. K- 190v-191 , )

W dniu 25 marca 2017 roku około godz. 8:00 K. W. przyszedł do sklepu(...) w którym pracowała B. N. (1) . Najpierw zapytał o A. K. a potem żeby dać mu piwo i żeby dopisać je do A. konta , bo ona wie o co chodzi . Powiedziała mu ze A. nie ma i nie wyda mu piwa . W trakcie tego wzięła do ręki telefon aby napisać wiadomość i wtedy oskarżony widząc to, zagroził przestępstwem p-ko życiu i zdrowiu jak zadzwoni na policję , powtarzając to kilkakrotnie . Następnie opuścił sklep na żądanie B. N. (1) . Po wyjściu usiadł na schodach a ona stanęła za drzwiami . Jak ją zobaczył ponowił swoją groźbę .

( dowód : zezn. B. N. K- ,189 -190 , nagranie K- 69)

W toku postępowania przedstawiono K. W. szereg zarzutów z art. 280 kk , 216 kk , 190 § 1 kk , 245 kk .

Oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzuconych mu czynów . Wskazał , iż A. pomagała mu , sprzedała mu wódkę i oddał jej pieniądze , później sprzedała mu piwo na kredyt . Uważał , że była jego znajomą a wcześniej pracowała w innym sklepie i tam dała mu alkohol na kredyt . Nie brał udziału w rozboju , a jedynie pytał wtedy czy da mu piwo i zapisze to na rachunek A. . Na pewno nie groził ekspedientce policją .

W toku postepowania powołano biegłych psychiatrów w celu oceny stanu zdrowia psychicznego oskarżonego . Biegli wskazali , iż nie jest on chory psychicznie czy niedorozwinięty umysłowo a jedynie osobowość dysocjalną i zespól uzależnienia spowodowany używaniem alkoholu a zatem brak jest przesłanek z art. 31 kk.

( dowód : opinia biegłych K - 93-96 )

Sąd zważył co następuje :

Na wstępie zauważyć należy , iż wyjaśnienia oskarżonego co prawda zmierzają do uniknięcia odpowiedzialności karnej jednak w części dotyczącej wcześniejszych kontaktów z A. K. zasługują na uwzględnienie .

Analiza zebranego materiału dowodowego wskazuje , iż okoliczności sprawy nie w pełni uzasadniały przedstawienie oskarżonemu zarzutów opisanych w a/o.

Wskazać należy , że pokrzywdzone opisywały różne zdarzenia z udziałem oskarżonego które nie zostały objęte a/o .

Co do zdarzeń opisanych w pkt I i III a/o to w trakcie postępowania sądowego świadkowie - pokrzywdzone odmiennie niż w trakcie postępowania przygotowawczego opisały okoliczności zdarzeń jednocześnie odnosząc się do swoich wcześniejszych relacji .

Co do zdarzenia w sklepie E. Ż. opisując ten dzień wskazała , że jak oskarżony wszedł do sklepu to ona poszła układać towar . Potem była rozmowa pomiędzy nim a A. S. w trakcie której powiedział , że weźmie rurę i ta rurą zrobi porządek . Na rozprawie odnosząc się do tego zdarzenia wskazała , że słowa że weźmie rurę i zrobi porządek odniosła do porozwalania sklepu choć przyznała iż gdy był w sklepie nie miał żadnej rury . Potwierdziła , że chciał alkohol ale koleżanka mu go nie dała . Słowa gróźb które wypowiadał nie były kierowane do niej a tylko do rozmawiającej z nim koleżanki A. S. . Nigdy oskarżony jej nie groził natomiast swoim zachowaniem budził obawy u niej .

Będąca w sklepieA. S. potwierdziła , że do sklepu przeszedł oskarżony . Chciał piwo na kredyt „ na zeszyt „ i pytał o jedną z koleżanek A. K. . Nie budzi też wątpliwości , iż gdy A. S. nie chciała dać mu alkoholu przeklinał , groził . A. S. wskazała , iż oskarżony mówił , że ja zapierdoli , że weźmie rurę i wszystko rozpierdoli , ale tego nie zrobi bo mają fajną koleżankę . Później wyszedł .

A. S. jednocześnie wskazała , iż po pewnym czasie tego samego dnia oskarżony przyszedł do tego samego sklepu z kolegą B. P. (2) i poprosili o 3 piwa . B. zabrakło pieniędzy i oskarżony przekonywał ja żeby dać P. te piwa , bo to stały klient i na pewno zapłaci . A. S. wydała ten alkohol . Jak wskazała wydała go ze strachu przed utrata życia choć jednoznacznie wskazała , iż w trakcie tej wizyty nikt nikomu nie groził .

Co prawda B. P. (2) nie pamiętał tego zdarzenia jednak wskazał , iż od sprzedawczyni dowiedział się o konieczności zwrotu drobnej kwoty pieniędzy których zabrakło mu przy zakupach co uczynił niezwłocznie .

Analiza tych relacji wskazuje jednoznacznie , iż oskarżony był 2 krotnie tego dnia w sklepie (...). Za pierwszym razem domagał się wydania mu piwa na kredyt i jednocześnie wskazywał na możliwość dokonania uszkodzeń w sklepie. Z uwagi na postawę A. S. piwa nie otrzymał . Nie budzi też wątpliwości fakt , iż tego samego dnia było 2 zdarzenie gdzie był on z kolegą . Kolega chciał piwo i w konsekwencji je dostał płacąc niepełną kwotę .

Sad uznał , iż zarzut z poz. I z a/o wynika z niedozwolonego połączenia tych zdarzeń w jedno co nie zasługuje na podzielenie zarówno w zakresie ustaleń faktycznych jak i oceny prawnej . Z drugiej strony oceniając zeznania świadków Sad uznał , iż pierwsze ze zdarzeń z udziałem oskarżonego nosi znamiona przestępstwa z art. 191 § 1 kk. Bezsprzecznie bowiem zachowanie oskarżonego zmierzało do spowodowania u A. S. określonego korzystnego dla niego zachowania poprzez sprzedaż na kredyt piwa . Jako metodę do zmuszenia jej do takiego zachowania oskarżony wybrał groźbę popełnienia przestępstwa przeciwko A. S. w postaci grożenia zachowaniem p-ko jej zdrowiu i życiu oraz p-ko mieniu na szkodę (...) a tym samym na szkodę pracownic , gdyż miało by to wpływ na możliwości pracy i otrzymywania wynagrodzenia .

Artykuł 280 § 1 kk wymaga aby opisane tam sposoby działania , które zmierzają do kradzieży były dokonywane bezpośrednio podczas tego zdarzenia i były bezpośrednio z nim związane . W tym przypadku odległość czasowa pomiędzy zdarzeniami wyklucza przyjęcie zaistnienia przestępstwa z art. 280 § 1 kk. Ponadto w żaden sposób oskarżony nie odwoływał się do wcześniejszych gróźb a z relacji świadków nie wynika by używał słów obraźliwych wobec sprzedawczyń .

Co do gróźb wobec B. N. (1) w dniu 23.03.,2017 r. których dotyczy zarzut II a/o to B. N. (1) nie potwierdziła aby tego dnia oskarżony wypowiadał wobec niej groźby . W dniu 23.03.2017 roku przyszła do pracy około 12:30 -13:00 na druga zmianę i przed sklepem mijała oskarżonego razem z B. i żadnych gróźb nie było . Tego dnia nie widziała więcej oskarżonego a zatem nie mogło dojść do czynu z pkt II a/o .

Co do czynu opisanego w pkt IV a/o to nie budzi wątpliwości fakt , iż tego dnia rano oskarżony był w sklepie w którym pracowała B. N. (1) .

Pokrzywdzona opisując zdarzenie wskazała , iż rano około 8 oskarżony przyszedł do sklepu . Chciał aby dać mu piwo na kredyt , by dopisać je do rachunku A. . Gdy w trakcie tego korzystała ona z telefonu , oskarżony widząc to zaczął jej grozić popełnieniem przestępstwa p-ko życiu i zdrowiu jeżeli zawiadomi policje powtarzając to kilkakrotnie . Następnie wyszedł ze sklepu i usiadł na schodach . Pokrzywdzona stała po drugiej stronie drzwi aby sprawdzić co się dzieje i wtedy powtórzył to jeszcze raz .

Sąd analizując sytuacje nie podzielił stanowiska oskarżyciela publicznego jakoby miało ono znamiona czynu z art. 245 § 1 kk . Nie budzi wątpliwości , iż samo zdarzenie stanowiło przestępstwo gróźb bezprawnych a zatem mogło ono stanowić czyn z art. 190 § 1 kk lub właśnie w określonej sytuacji z art. 245 § 1 kk . To co różni te czyny to okoliczności sprawy i intencja użycia groźby .

„ ..Występek, o którym mowa w art. 245 k.k., jest przestępstwem kierunkowym, dla którego przypisania wymagane jest ustalenie szczególnej postaci strony podmiotowej w postaci zamiaru bezpośredniego o szczególnym zabarwieniu tj. działania w celu wywarcia wpływu na świadka, biegłego, tłumacza, oskarżyciela albo oskarżonego ..”

Wyrok SN z dnia 5 listopada 2015 r., IV KK 165/15, LEX nr 1943225.

Gdyby przyjąć teorie , iż każdy kto grozi innej osobie popełnia przestępstwo z art. 245 kk to s powodowało by konieczność wyeliminowania przepisu art. 190 kk .

Oskarżony wypowiadając te słowa w żaden sposób nie oceniał pokrzywdzonej jako przyszłego świadka zdarzenia a jedynie jako tę która chce powiadomić policje . Uznając brak tego szczególnego zabarwienia w postawie oskarżonego Sąd zmienił kwalifikację prawną na art. 190 § 1 kk.

Co do zarzutu V to zauważyć należy , iż oskarżony nękać miał A. K. przez 3 tygodnie marca 2017 roku powodując u niej poczucie zagrożenia poprzez formułowanie gróźb dokonania przestępstwa p-ko wolności seksualnej. Odnosząc się do tego zarzutu zauważyć należy , iż wszystkie pracownice tego samego sklepu potwierdzały, że oskarżony przychodząc do sklepu pytał o pokrzywdzoną A. K. . Z ich relacji wynika , iż pytania o A. K. połączone były z prośbami czy żądaniami sprzedaży alkoholu na kredyt o czym wiedzieć miała w/w. Świadkowie ci w żaden sposób nie wskazywali na formułowanie wobec A. gróźb dokonania czynu p-ko wolności . Sama pokrzywdzona przyznała , iż gdy pracowała w innym sklepie to sprzedała mu alkohol na kredyt a potem kiedyś zapłaciła za piwo . Przyznała , że oskarżony nigdy gdy widziała go , nie groził jej popełnieniem przestępstwa na jej szkodę i nie mówił , że ją wykorzysta seksualnie .Przyznała natomiast , że mówił on że „ jest fajna d… „ ale nie traktowała tego jako groźby . Koleżanki z pracy mówiły do niej że oskarżony zakochał się w niej . Ona starała się ukrywać przed nim bo nie chciała mieć z nim kontaktu .

Powyższe okoliczności w ocenie Sadu w żadnym stopniu nie wyczerpują znamion czynu z art. 190 § 1 kk i art. 190a § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk .

Mając powyższe na uwadze Sąd uniewinnił oskarżonego K. W. od popełnienia czynów opisanych w pkt II , III i V a/o i uznał go w ramach czynów z pkt I i IV za winnego tego że :

- w dniu 23 marca 2017r. w D. w sklepie (...) używając groźby bezprawnej pozbawieniem życia oraz uszkodzenia mienia zmuszał A. S. do wydania piwa na tzw. „kreskę” tj. o czynu z art. 191 § 1 kk.

- w dniu 25 marca 2017r. w sklepie(...) w D. groził B. N. (1) pozbawieniem życia przy czym groźby te wzbudziły u pokrzywdzonej uzasadniona obawę że będą spełnione tj. czynu z art. 190 § 1 kk .

Przy wymiarze kary Sad wziął pod uwagę :

- uprzednia karalność K- 70-78

- dane osobopoznawcze K- 36

- wielość negatywnych zachowań wobec osób pracujących w sklepie

- działanie pod wpływem alkoholu

- treść opinii sądowo – psychiatrycznej

Mając powyższe okoliczności na uwadze Sąd uznał , iż orzeczone kary za czyn z art. 191 § 1 kk. 6 miesięcy pozbawienia wolności, za czyn z art. 190 § 1 kk 3 miesięcy pozbawienia wolności oraz kara łączna w wymiarze 7 (siedmiu) miesięcy pozbawienia wolności, są odpowiednie do stopnia społecznego niebezpieczeństwa czynu .

Ponadto mając na celu zapobieganie w przyszłości tego rodzaju zdarzeniom na podstawie art. 41a § 1 kk. orzeczono wobec oskarżonego zakaz całkowitego kontaktowania się i zbliżania się na odległość mniejszą niż 50 metrów przez okres 5 lat do pokrzywdzonych A. S. i B. N. (1) oraz zakaz przebywania w sklepie (...) położonym w D. przy ul. (...) przez okres 5 lat,

Z uwagi na stan majątkowy Sąd na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił oskarżonego od kosztów sądowych w całości, w tym od opłaty oraz zasądził wynagrodzenie tytułem wykonanych obowiązków obrońcy z urzędu w postępowaniu sądowym na rzecz adw. E. O. .