Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 kwietnia 2017 roku

Sąd Rejonowy w Giżycku w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodnicząca – SSR Katarzyna Garbarczyk

Protokolant – st. sekr. sąd. Anna Żebrowska

w obecności oskarżyciela publicznego z KPP w G. - asp. szt. Sylwestra Piotrowicz, mł. asp. Izabeli Giedrojć

po rozpoznaniu w dniach: 13.02.2017r., 16.03.2017r., 13.04.2017r. sprawy

M. L. (1) s. E. i H. z d. H., ur. (...) w W.

obwinionego o to, że:

W okresie od 23 lipca 2016r. do 26 sierpnia 2016r. w G. ul. (...) poprzez głośne odtwarzanie muzyki oraz zlecanie tej czynności innym osobom w lokalu gastronomicznym (...) zakłócił spokój oraz spoczynek nocny mieszkańcom budynku przy ul. (...)

tj. o czyn z art. 51§1 kw

1.  Obwinionego M. L. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 51§1 kw w zw. z art. 24§1 i 3 kw skazuje go na karę grzywny w wysokości 400 (czterysta) złotych.

2.  Zasądza od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa 40 (czterdzieści) złotych tytułem opłaty i obciąża go pozostałymi kosztami procesu w wysokości 100 (sto) złotych.

Sygn. akt II W 1069/16

UZASADNIENIE

Na podstawie zebranych dowodów Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Lokal gastronomiczny (...), położony przy ul. (...) w G., stanowi własność M. L. (2). M. L. (1)- członek rodziny właściciela lokalu - zajmował się m. in. nieformalnym zarządzaniem tym lokalem, w tym podejmował decyzję dotyczące muzyki odtwarzanej w lokalu, jaka towarzyszyła jego gościom. W okresie od 23 lipca 2016r. do 26 sierpnia 2016r. poprzez głośne odtwarzanie muzyki oraz zlecanie tej czynności innym osobom w lokalu, M. L. (1) zakłócił spokój oraz spoczynek nocny mieszkańcom budynku przy ul. (...).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie: zeznań W. R. (k. 36v- 37, 3-4), K. R. (k. 37- 37v, 10-11), A. G. (1) (k. 83v), P. P. (k.83v- 84), M. R. (k. 84-84v), Z. K. (k. 91v), A. G. (2) (k. 91v-92), a nadto w oparciu o dowody tj. informacja od Straży Miejskiej k. 51, informacja z Urzędu Miejskiego k. 55, 57, informacja z policji k. 59, kserokopie notatników k. 60-67, 78-82.

Składając wyjaśnienia w toku postępowania wyjaśniającego M. L. (1) przyznał się do winy, po czym przesłuchiwany przed Sądem nie przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu oświadczając, iż nie jest właścicielem lokalu (...), nie odtwarzał w tym lokalu muzyki, ani nie zlecał tego innym osobom. Podał, iż wcześniej przyznał się do winy, albowiem przesłuchujący go policjant zasugerował mu, iż to będzie szybszy sposób na załatwienie sprawy (k. 36v, 16-17).

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom obwinionego, w których nie przyznaje się on do winy. W ocenie Sądu wyjaśnienia te nie polegając na prawdzie i stanowią jedynie przyjętą przez M. L. (1) linię obrony. Ponadto twierdzenia obwinionego, jakoby nie odtwarzał w lokalu (...) muzyki, ani nie zlecał tego innym osobom - pozostają zupełnie odosobnione w świetle pozostałych zebranych w sprawie dowodów.

Za okoliczność bezsporną należy przyjąć, iż lokal gastronomiczny (...), położony przy ul. (...) w G., nie stanowi własności M. L. (1). Obwiniony jest natomiast członkiem rodziny właściciela lokalu. Z zeznań A. G. (2) (k. 91v-92)- jednego z pracowników tego lokalu - wynika wprost, iż M. L. (1) zajmował się m. in. nieformalnym zarządzaniem lokalem (...), w tym podejmował decyzję dotyczące muzyki, jak była w lokalu odtwarzana i zlecał jej odtwarzanie innym osobom w lokalu. W ocenie Sądu brak jest podstaw, by odmówić wiary zeznaniom w/w tym bardziej, że korespondują one z zeznaniami pozostałych przesłuchanych w sprawie świadków. Z zeznań pokrzywdzonych W. R. (k. 36v- 37, 3-4), jak i K. R. (k. 37- 37v, 10-11) także wynika, iż to właśnie M. L. (1) decydował w przedmiotowym lokalu m. in. o oprawie muzycznej towarzyszącej klientom lokalu (...). Z zeznań funkcjonariuszy podejmujących interwencje w sprawie zakłócania spokoju oraz spoczynku nocnego mieszkańcom budynku przy ul. (...) tj. A. G. (1) (k. 83v), P. P. (k.83v- 84), M. R. (k. 84-84v) i Z. K. (k. 91v), nadto z informacji zawartych w notatnikach służbowych funkcjonariuszy (kserokopie notatników k. 60-67, 78-82) jednoznacznie wynika, iż to M. L. (1) podejmował decyzję dotyczące odtwarzania muzyki w lokalu oraz zlecał takie czynności innym osobom w lokalu.

Mając na uwadze zeznania W. R. i K. R. stwierdzić należy, że w okresie od 23 lipca 2016r. do 26 sierpnia 2016r. w G. przy ul. (...) poprzez głośne odtwarzanie muzyki oraz zlecanie tej czynności innym osobom w lokalu gastronomicznym (...), M. L. (1) zakłócił spokój oraz spoczynek nocny mieszkańcom budynku przy ul. (...) tj. pokrzywdzonym. Zdaniem Sądu nie ma powodów, by odmówić wiary zeznaniom w/w. Pokrzywdzeni od początku stanowczo, szczegółowo opisywali, kiedy i w jaki sposób ich spokój i spoczynek nocny był zakłócany i co było tego powodem. Swoje problemy z lokalem (...) zgłaszali Burmistrzowi Miasta G. (pismo k. 55), żądali wielokrotnie interwencji policji z tego powodu. Wzywani na miejsce funkcjonariusze potwierdzali fakt głośnej muzyki dobiegającej z lokalu, stwierdzając, że faktycznie może ona zakłócać spokój oraz spoczynek nocny. Podkreślić należy, że w czasie interwencji obwiniony, czy też inni pracownicy lokalu, którym obwiniony zlecał odtwarzanie muzyki, nigdy nie kwestionowali zasadności żądań funkcjonariuszy, by muzyka była ściszana ( zeznania P. P. (k.83v- 84), M. R. (k. 84-84v), Z. K. (k. 91v), A. G. (2) (k. 91v-92), informacja od Straży Miejskiej k. 51, informacja z policji k. 59, kserokopie notatników k. 60-67, 78-82).

Powyższe dowody, którym Sąd nadał walor wiarygodności, są spójne, zbieżne, wzajemnie się uzupełniają i tworzą jasny obraz sytuacji.

Odpowiedzialności z art. 51§ 1 kw podlega ten, kto swoim wybrykiem zakłóca spokój, porządek publiczny, spoczynek nocny albo wywołuje zgorszenie w miejscu publicznym. Wybryk, którym może być m. in. zachowanie w postaci krzyku, hałasu, alarmu, to takie zachowania się człowieka, które odbiega od powszechnie, zwyczajowo przyjętych norm postępowania w określonej sytuacji, czyli w danym miejscu, czasie i okolicznościach, i które jest zdolne zakłócić spokój, porządek publiczny spoczynek nocny albo też wywołać zgorszenie w miejscu publicznym. Użycie przez ustawodawcę określenia "zakłócenie" wskazuje, że chodzi o wywołanie gdzieś niepokoju, zamieszania naruszającego ustalony porządek, normy współżycia społecznego czy też naturalny bieg spraw, co w efekcie powoduje oburzenie, podenerwowanie lub zgorszenie.

Mając na uwadze analizę zebranych dowodów stwierdzić należy, że postępowanie obwinionego miało cechy, które charakteryzują się sprzecznością z powszechnie akceptowanymi normami zachowania, umyślnym okazaniem lekceważenia dla tych norm. Obwiniony zajmując się m. in. nieformalnym zarządzaniem lokalem (...), w tym podejmując decyzję dotyczące muzyki, jaka towarzyszyła gościom lokalu, miał wprawdzie prawo do odtwarzania tam muzyki, zlecania tej czynności innym osobom ( informacja z UM w G. k. 57), ale powinien przy tym respektować prawo pokrzywdzonych do spokoju i niezakłóconego spoczynku nocnego. Trudno uznać, że tak było, skoro M. L. (1) na tyle głośno odtwarzał muzykę, że uniemożliwiało to nocny spoczynek pokrzywdzonych, zakłócało ich spokój. G. – z racji tego, że jest miejscowością turystyczną – w sezonie szczególnie tętni życiem. Przebywający tu turyści chcą wypocząć na M., także poprzez zabawę, której niewątpliwie służy odtwarzanie muzyki przez różnego rodzaju lokale. Nie mniej nie można zaakceptować sytuacji, w której m. in. przebywający w sąsiedztwie lokalu (...) będą przy tej okazji narażeni na niemożność spokojnego i niezakłóconego spoczynku nocnego z tego powodu, że prowadzący lokal będzie w określony sposób zachęcać turystów do korzystania z oferowanych przez ten lokal usług.

W tym stanie rzeczy, mając na uwadze zebrane w sprawie dowody, przyjąć należało, iż M. L. (1) w okresie od 23 lipca 2016r. do 26 sierpnia 2016r. w G. ul. (...), poprzez głośne odtwarzanie muzyki oraz zlecanie tej czynności innym osobom w lokalu gastronomicznym (...) zakłócił spokój oraz spoczynek nocny mieszkańcom budynku przy ul. (...), w konsekwencji dopuszczając się wykroczenia z art. 51§ 1 kw.

Wina umyślna M. L. (1) także nie może budzić wątpliwości. Obwiniony musiał zdawać sobie sprawę, że jego zachowanie polegające na głośnym odtwarzaniu muzyki, zlecaniu takich czynności innym osobom w lokalu, zakłóca spokój i spoczynek nocny osób zamieszkujących sąsiedztwo lokalu (...).

Przy wymiarze kary Sąd miał na uwadze treść art. 33§1 - §4 kw.

Zachowanie obwinionego nie zasługuje na usprawiedliwienie i akceptację. M. L. (1) swoim postępowanie, które nie było przypadkiem jednostkowym, dał dowód lekceważenia podstawowych norm społecznych i zasad współżycia społecznego.

Przy wymiarze kary grzywny Sąd uwzględnił stopień zawinienia i społecznej szkodliwości czynu, warunki osobiste, majątkowe sprawcy. W świetle powyższego Sąd uznając obwinionego M. L. (1) za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, na podstawie art. 51§1 kw w zw. z art. 24§1 i 3 kw skazał go na karę grzywny w wysokości 400 złotych.

W ocenie Sądu orzeczona sprawcy kara jest adekwatna do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości czynu, spełni jednocześnie cele w zakresie prewencji szczególnej, jak i ogólnej.

Zasądzając od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 40 złotych tytułem opłaty i obciążając go pozostałymi kosztami procesu w wysokości 100 złotych, Sąd kierował się treścią art. 119 kpw w zw. z art. 627 kpk oraz miał na uwadze postanowienia Ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych ( Dz.U z 1983 r., Nr .49, poz. 223 z późn. zm.) oraz Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 10.10.2001 r. (Dz.U z 2001 r., Nr 118, poz.1269) w sprawie wysokości zryczałtowanych wydatków postępowania oraz wysokości opłaty za wniesienie wniosku o wznowienie postępowania w sprawach o wykroczenia.