Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 lipca 2017 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi VIII Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: S.S.R. Anna Bielecka-Gąszcz

Protokolant: st. sekr. sąd. Dorota Piasek

po rozpoznaniu w dniu 5 lipca 2017 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki Akcyjnej w W.

przeciwko D. D.

o zapłatę 3.247,36 zł

1.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 3.247,36 zł (trzy tysiące dwieście czterdzieści siedem złotych i trzydzieści sześć groszy) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 15 marca 2015 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku oraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty;

2.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1.258 zł (jeden tysiąc dwieście pięćdziesiąt osiem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt VIII C 3017/16

UZASADNIENIE

W dniu 16 maja 2016 roku powód (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wytoczył przeciwko pozwanemu D. D. w elektronicznym postępowaniu upominawczym powództwo o zapłatę kwoty 3.247,36 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 15 marca 2015 roku do dnia zapłaty, ponadto wniósł o zasądzenie zwrotu kosztów sądowych w kwocie 41 zł oraz kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 900 zł.

W uzasadnieniu powód podniósł, że dochodzona pozwem wierzytelność wynika z braku zapłaty przez pozwanego kwoty z tytułu zawartej w dniu 13 listopada 2013 roku umowy bankowej, która wobec niewywiązania się z jej postanowień przez pozwanego, została przez powoda wypowiedziana. Na dochodzoną pozwem kwotę składają się: niespłacony kapitał – 2.910,38 zł, odsetki umowne – 186,49 zł oraz odsetki karne - 150,49 zł. (pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym k. 2-5)

W dniu 8 września 2016 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny wydał przeciwko pozwanemu nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym, który następnie utracił moc w całości na skutek wniesienia przez pozwanego sprzeciwu, zaś sprawa została przekazana do rozpoznania tutejszemu Sądowi.

W sprzeciwie pozwany zakwestionował istnienie dochodzonego przez powoda zadłużenia. (nakaz zapłaty k. 6, sprzeciw k. 9-9v, postanowienie k. 11)

Po przekazaniu sprawy z e.p.u. powód podtrzymał powództwo w całości. (pozew k. 16-17, odpowiedź na sprzeciw k. 46-47)

Na rozprawie w dniu 5 lipca 2017 roku pełnomocnik powoda oraz pozwany nie stawili się. (protokół rozprawy k. 221)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwany D. D. w dniu 13 listopada 2013 roku zawarł z poprzednikiem prawnym powoda (...) Bank Spółką Akcyjną – (...) z siedzibą w W. umowę o kredyt gotówkowy nr (...). Na mocy zawartej umowy bank udzielił pozwanemu kredytu w wysokości 3.000 zł, który pozwany zobowiązał się spłacić, zgodnie z harmonogramem, w 84 miesięcznych ratach w kwocie: 1 rata – 84,39 zł, kolejne 82 rat po 54,72 zł oraz ostatnia rata – 55,12 zł, płatnych do 10-go dnia każdego miesiąca, przy czym termin wymagalności pierwszej raty ustalono na dzień 10 stycznia 2014 roku. Termin spłaty kredytu strony oznaczyły na dzień 10 grudnia 2020 roku. Spłata rat kredytu następowała poprzez pobieranie przez bank z rachunku kredytu kwot rat udzielonego kredytu, przy czym pozwany zobowiązany był zapewnić na rachunku, w terminie określonym w harmonogramie, środki odpowiadające wysokości wymagalnej raty. Niespłacenie raty kredytu w ustalonym terminie powodowało powstanie zadłużenia przeterminowanego, od którego bank pobierał odsetki karne.

Pozwany nie wywiązał się z przyjętego na siebie zobowiązania i nie spłacał w terminie rat kredytu. Pismem z dnia 11 lipca 2014 roku powód wezwał pozwanego do spłaty zaległości z tytułu przedmiotowej umowy w terminie 7 dni pod rygorem jej wypowiedzenia, zastrzegając w treści wezwania, że w przypadku braku spłaty pismo to stanowić będzie wypowiedzenie umowy przez bank, z okresem wypowiedzenia wynoszącym 30 dni. Wysokość zadłużenia pozwanego została w wezwaniu oznaczona na kwotę 164,93 zł, zaś całkowita kwota zobowiązania, liczona na dzień sporządzenia wezwania – na kwotę 3.005,73 zł. Pozwany nie spłacił zadłużenia, na skutek czego umowa bankowa została mu wypowiedziana. (elektroniczne zestawienie operacji k. 23, k. 54-22, k. 84-93, umowa kredytu k. 24-27, formularz informacyjny dotyczący kredytu konsumenckiego k. 28-30, zaświadczenie k. 31, wezwanie do zapłaty k. 32, harmonogram spłat k. 33-34, regulamin udzielania kredytów k. 78-83, okoliczności bezsporne)

W wyciągu z ksiąg banku z dnia 14 marca 2015 roku powód oznaczył zadłużenie pozwanego z tytułu umowy kredytowej z dnia 13 listopada 2013 roku na kwotę 3.247,36 zł, z czego kwota: 2.910,38 zł stanowiła kapitał, 186,49 zł – odsetki umowne naliczone za okres od dnia 14 kwietnia 2014 roku do dnia 1 listopada 2014 roku, 150,49 zł – odsetki umowne karne naliczone od zadłużenia przeterminowanego za okres od dnia 1 listopada 2014 roku do dnia 14 marca 2015 roku. (wyciąg z ksiąg banku k. 19, okoliczności bezsporne)

Do dnia wyrokowania pozwany nie uregulował zadłużenia dochodzonego przedmiotowym powództwem. (okoliczność bezsporna)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy, których prawidłowość i rzetelność sporządzenia nie budziła wątpliwości, nie była również kwestionowana przez strony.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo było zasadne i zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Powód wykazał swoje roszczenie w stosunku do pozwanego załączonymi do pozwu dokumentami, a pozwany, choć w treści sprzeciwu kwestionował wysokość dochodzonego roszczenia, podnosząc, że nie posiada u powoda żadnego zadłużenia, to jednak nie przedstawił żadnych dowodów na poparcie swoich słów (art. 6 k.c., art. 232 k.p.c.), nie stawił się również na rozprawie w dniu 5 lipca 2017 roku, w konsekwencji twierdzenia pozwanego Sąd uznał za gołosłowne.

Mając powyższe na względzie, Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 3.247,36 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 15 marca 2015 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku oraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty, co było zgodne z przepisami art. 359 k.c., art. 481 § 1 i 2 k.c. i w całości zgodne z żądaniem powoda

O kosztach procesu orzeczono na podstawie przepisu art. 98 § 1 k.p.c.

Na koszty procesu poniesione przez powoda w przedmiotowej sprawie w łącznej wysokości 1.258 zł złożyły się: opłata sądowa od pozwu 41 zł, koszty zastępstwa procesowego w stawce minimalnej – 1.200 zł oraz 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Z powyższych względów orzeczono, jak w sentencji